#حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب «يا هشام ليس منّا من لم يحاسب نفسه في كلّ يوم، فإن عمل حسناً استزاد منه، و إن عمل سيّئاً استغفر الله منه و تاب إليه.» #بحارالأنوار ج۱ص۱۵۲. استفاده از امور زندگی عادی برای امور معنوی؛ تبیین #خسران و زیان با استفاده از نظر در اهل #بازار و افراد تاجر پیشه؛ انسان در ابتدای راه بیشتر امور #معنوی را به صورت #آداب و #سنن می‌بینند و برای همین اثری از این امور نمی‌برد؛ نیاز معدنی انسان به #تطهیر_روحی؛ روایت دارد که آن مقدار از #نماز قبول می‌شود که به آن #توجه داشته باشی؛ توجه و التفات به #عمل قبل و حین و بعد از عمل؛ ضرورت #مشارطه و توجه قبل از عمل بنابر فرمایش #سیدبن_طاووس؛ #مراقبه و توجه در حین عمل مثل توجه به خود نماز در حین نماز خواندن؛ فرمایش مرحوم آیت‌الله #بهجت پیرامون مراقبه در نماز و توجه و #غفلت تعمدی؛ توجه بعد از عمل و مقام #محاسبه. «يا هشام ليس منّا من لم يحاسب نفسه في كلّ يوم، فإن عمل حسناً استزاد منه، و إن عمل سيّئاً استغفر الله منه و تاب إليه.» از ما #اهلبیت علیهم‌السلام نیست کسی‌که در هر روز محاسبه نفس ندارد؛ اگر بعد از حساب کشی دید که امر حسن از او سر زده آن را بیشترش کند؛ مواظب بر شرطی که انسان در مشارطه با خود کرده؛ «یکی از صاحبدلان سر به جَیبِ مراقبت فرو برده بود و در بحر مکاشفت مُستغرِق شده. حالی که از این معامله باز آمد یکی از دوستان گفت: از این بستان که بودی ما را چه تحفه کرامت کردی؟ گفت: به خاطر داشتم که چون به درختِ گل رسم دامنی پر کنم هدیهٔ اصحاب را، چون برسیدم بویِ گلم چنان مست کرد که دامنم از دست برفت»#گلستان_سعدی؛ بسیاری از تصادفات هنگامی است که خیال انسان از تصادف راحت است و توجه کم می‌شود که در #عبادت هم همینگونه است؛ جریانی از یکی از اهل منبر؛ توجه در حین عمل و جریانی در این مورد؛ هر عملی که درست در می‌آید با توجه درست در می‌آید؛ اگر انسان دید عمل سیء و بد انجام داده #استغفار و #توبه کند و به خدا توجه کند که فرمود اگر این کار را نکند از ما نیست! صلی الله علیک یا صاحب العصر و الزمان و صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین روضه #حضرت_علی_اکبر فی سقط عن الفرس و جلس علی التراب فجعل یمسح التراب عن وجهه فوضع خده علی خده و صاح سبع مرات و قال ولدی علیّ علی الدنیا بعدک العفا شب چهاردهم رجب المرجب ۱۴۴۴ ۱۴۰۱/۱۱/۱۵ #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب «يا هشام لا خير في العيش إلّا لرجلين: لمستمع واع، و عالم ناطق.» #بحارالأنوار ج۱ص۱۵۴. تحلیل امور و جریانات وابسته به #بینش و نگرش در زندگی انسان است و این بینش بنابر چهارچوب فکری متغیر است؛ #زندگی از نگاه امام کاظم علیه‌السلام مطلبی است بی ثمر مگر اینکه دو امر در آن باشد: مستمع واع و عالم ناطق؛ این نگرش مربوط به #مکتب_امامت است تا انسان به #سعادت برسد «لا خير في العيش إلّا لرجلين» #عیش جنبه زندگانی نیکوست؛ فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ (۲۱) فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (۲۲) قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ #الحاقة:۲۳؛ فرمایش حضرت ناظر سرانجام نیکو است که در قرآن کریم آمده است دست‌رنج تو همان به که شود صرف به کام دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن؟ خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن؟ تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن #حافظ کلام نغز حافظ برگرفته از قرآن است؛ #می در لسان قرآن برای اهل #بهشت است: وَ أَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ #محمد صلی‌الله علیه وآله وسلم:۱۵؛ می تحقق تحقق پست دنیوی دارد که مورد توجه مردم دنیاطلب؛ #جام ظرف وجودی است که می‌خواهد #سکر در آن واقع بشود تا بتواند آن فیضی را به او بدهد که یک‌سره او را فارغ بکند تا به مآل و #غایت_وجودی خودش رویکرد داشته باشد «لا خير في العيش إلّا لرجلين» لا خیر: اصلاً خیری نیست در زندگانی مگر در دو مورد که این دو #خیر تابع نگرش شخص است؛ این فرمایش حضرت در چارچوبی است که شخص در آن دارد زندگی می‌کند یعنی کسی‌که #توجه دارد که من در مسیری هستم که باید برای آن غایت وجودی خودم به تحقق برسم که این در دو شأن به تحقق می‌رسد: «لمستمع واع، و عالم ناطق.» مستمع واع یعنی شنوای گیرنده و عالم ناطق یعنی دانشمندی گویا إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (۱۱) لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ #الحاقة:۱۲؛ ما آنگاه که آب طغیان کرد (چه در طوفان #حضرت_نوح علیه‌السلام و چه در هر جایی‌که در طول زندگی هر کسی محقق می‌شود) شما را به کشتی نشانیدیم تا اینکه این نشانیدن بر کشتی را برای شما یادگاری قرار دهیم و هر کس نمی‌فهمد این را بلکه گوش شنوا این را می‌گیرد: (=مستمع واع)؛ تبیین گوش شنوا با استناد به اشعار #ناقوسیه منسوب به مولا #امیرالمؤمنین صلوات الله علیه؛ نواختن #ناقوس و فرمایش امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه به اینکه اگر خوب گوش دهید این صدای #تذکر و #توجه است إخباره بما یقول الناقوس بِحَذْفِ اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَارِثِ اَلْأَعْوَرِ قَالَ: بَیْنَمَا أَنَا أَسِیرُ مَعَ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِی اَلْحِیرَةِ إِذَا بِدَیْرَانِیٍّ یَضْرِبُ اَلنَّاقُوسَ قَالَ فَقَالَ علیه السلام َلِیٌّ علیه السلام یَا حَارِثُ أَ تَدْرِی مَا یَقُولُ هَذَا اَلنَّاقُوسُ قُلْتُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ اِبْنُ عَمِّ رَسُولِهِ أَعْلَمُ قَالَ إِنَّهُ یَضْرِبُ مَثَلَ اَلدُّنْیَا وَ خَرَابِهَا وَ یَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حَقّاً حَقّاً صِدْقاً صِدْقاً إِنَّ اَلدُّنْیَا [قَدْ] غَرَّتْنَا وَ شَغَلَتْنَا وَ اِسْتَهْوَتْنَا یَا اِبْنَ اَلدُّنْیَا مَهْلاً مَهْلاً یَا اِبْنَ اَلدُّنْیَا دَقّاً دَقّاً یَا اِبْنَ اَلدُّنْیَا جَمْعاً جَمْعاً تَفْنَی اَلدُّنْیَا قَرْناً قَرْناً مَا مِنْ یَوْمٍ یَمْضِی [عَنَّا] إِلاَّ أَوْهَنَ مِنَّا رُکْناً قَدْ ضَیَّعْنَا دَاراً تَبْقَی وَ اِسْتَوْطَنَّا دَاراً تَفْنَی لَسْنَا نَدْرِی مَا فَرَّطْنَا فِیهَا إِلاَّ لَوْ قَدْ مِتْنَا قَالَ اَلْحَارِثُ یَا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ اَلنَّصَارَی یَعْلَمُونَ ذَلِکَ قَالَ لَوْ عَلِمُوا ذَلِکَ مَا اِتَّخَذُوا اَلْمَسِیحَ إِلَهاً مِنْ دُونِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فَذَهَبْتُ إِلَی اَلدَّیْرَانِیِّ فَقُلْتُ لَهُ بِحَقِّ اَلْمَسِیحِ عَلَیْکَ لَمَّا ضَرَبْتَ اَلنَّاقُوسَ عَلَی اَلْجِهَةِ اَلَّتِی تَضْرِبُهَا قَالَ فَأَخَذَ یَضْرِبُ وَ أَنَا أَقُولُ حَرْفاً [حَرْفاً] حَتَّی بَلَغَ إِلَی مَوْضِعِ إِلاَّ لَوْ قَدْ مِتْنَا قَالَ بِحَقِّ نَبِیِّکُمْ مَنْ أَخْبَرَکُمْ بِهَذَا قُلْتُ هَذَا اَلرَّجُلُ اَلَّذِی کَانَ مَعِی أَمْسِ قَالَ فَهَلْ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ نَبِیِّکُمْ مِنْ قَرَابَةٍ قُلْتُ هُوَ اِبْنُ عَمِّهِ قَالَ بِحَقِّ نَبِیِّکُمْ أَ سَمِعَ هَذَا مِنْ نَبِیِّکُمْ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَأَسْلَمَ ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ إِنِّی وَجَدْتُ فِی اَلتَّوْرَاةِ أَنَّهُ یَکُونُ فِی آخِرِ اَلْأَنْبِیَاءِ نَبِیٌّ وَ هُوَ یُفَسِّرُ مَا یَقُولُ اَلنَّاقُوسُ #ارشادالقلوب مرحوم #دیلمی صص۳۷۳-۳۷۴

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب «يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا و الآخرة، و مشاورة العاقل الناصح يمنٌ و بركةٌ ورشدٌ و توفيقٌ من الله، فإذا أشار عليك العاقل الناصح فإياك و الخلاف فإن في ذلك العطب.» #بحارالأنوار ج۱ص۱۵۵ تعبیر به اهل دین بعد از فهم معنای #دین است؛ عدم یگانگی دیانت با تنسک بلکه مناسک جزء دین است و دین اعم از مناسک است؛ #تنسک همان صورت عبادی است که خود البته خود #نسک امر محترمی است: وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا #الحج:۲۴؛ ظهور و بروز صورت‌های عبادی به علل مختلف؛ دین آن مجموعه‌ای است که بیانگر پاداش و عقابی است که در قبال آن مجموعه انسان دریافت می‌کند؛ کلمه و لغت دین به معنای #جزا می‌باشد و دِیْن هم از همین لغت است؛ كَما تَدينُ تُدانُ #غررالحکم ص۵۳۵؛ مجموعه مذکور به‌علاوه اعتقاد به #مبدأ و #معاد می‌شود دین که انسان در قبال همهٔ آن‌چه انجام می‌دهد جزا داده می‌شود؛ کلام علامه #طباطبایی مبنی بر اینکه #قیامت ما متشکل از همین زندگی است که داریم انجام می‌دهیم که به این انسان متدین می‌گویند؛ خطر دگم بودن بر مناسک ظاهری عبادی دین؛ لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ ٱللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُوا۟ ٱللَّهَ وَ ٱلْيَوْمَ ٱلْأَخِرَ وَ ذَكَرَ ٱللَّهَ كَثِيرًا #الأحزاب:۲۱؛ تبیین معنای #اسوه بودن #پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ ما در این عالم داریم آناً فآناً ساخته می‌شویم و همانند یک جنین در رحم هر لحظه داریم ساخته می‌شویم برای ورود به دنیایی دیگر، که اگر کسی غیر از این فهمیده معنای دیانت را نفهمیده است؛ #سیر همیشگی انسان در رحم دنیا؛ اگر انسان در تمام روز #توجه به خدا داشت در #نماز هم توجه به خدا دارد؛ بَلِ ٱلْإِنسَٰنُ عَلَیٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌ ۱۴ وَ لَوْ أَلْقَیٰ مَعَاذِيرَهُۥ #القیامة:۱۵؛ ساختن #عذر توسط انسان به‌عنوان #بهانه_تراشی و #خودفریبی؛ انسان به راههایی مثل بازی با نسک دینی در پی این است که به خود بقبولاند که من آدم خوبی هستم؛ جریان شخصی که برای تصحیح وضوی خود نزد مرحوم آیت‌الله #مرعشی_نجفی رفت؛ نماز ما حاصل سیر روز ماست؛ کلامی از مرحوم آشیخ #محمدتقی_بروجردی پیرامون نمازهای یومیه؛ کلامی از مرحوم آیت‌الله #مهدوی_کنی پیرامون اینکه دو عالم را دیدم که تعمدی داشتند با رفتارشان را مردم حرف بزنند: #مرحوم_امام و مرحوم آیت‌الله #سیداحمدخوانساری؛ علت برخی رفتارها نیز عدم علم به #احکام است؛ جریانی از سوال مرحوم آیت‌الله سید محمدرضا #گلپایگانی در مورد نجس و پاکی مستمندان ز خانه میرانی جریانی از برخورد شخصی با #امام_هادی علیه‌السلام که در امامت حضرت شک داشت؛ جریان برخورد شرابخوار با امام هادی علیه‌السلام؛ «يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا و الآخرة» صلی‌الله علیک یا مولانا يا اَبَا الْحَسَنِ يا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَيُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ يَابْنَ رَسُولِ اللّهِ يا حُجَّةَاللّهِ عَلى خَلْقِهِ يا سَيِّدَنا وَ مَوْلينا اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ وَ قَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا شب سوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۴ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه. و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» #تحف_العقول ص۳۹۹ بحث #حسن_ظن به خدای متعال و تابع #بینش و #نگرش بودن این مسأله در مورد خدای متعال و لطف او به بنده؛ تبیین شأن #خلقت به مسبوقیت مخلوق به #اراده خدای متعال و مسبوقیت اراده به مقام #مشیت الهی که در پی این بینش لطف خدای متعال به مخلوق خود مشخص می‌گردد؛ توجه خدای متعال در #رحمت_رحمانیه و #رحمت_رحیمیه به بندگان؛ رحمت رحمانیه علی‌الدوام الهی به بندگان بنابر #فقر بندگان: أَفَعَيِينَا بِٱلْخَلْقِ ٱلْأَوَّلِۚ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ #ق:۱۵؛ فقر ذاتی امکان، و احتیاج ذاتی مخلوق است و در هر آنی بی‌نهایت مورد عنایت الهی است؛ محروم شدن از رحمت رحیمیه به واسطهٔ سرکشی بنده ای همه هستی ز تو پیدا شده خاک ضعیف از تو توانا شده #نظامی «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه» اذیت کنندهٔ دوستان خدا، دارد خدا را اذیت می‌کند؛ #قیاس_اولویت: آن که ولی خدا اذیت می‌کند، خدا به او رحمت رحمانیه و #لطف_عام دارد، چگونه می‌شود به کسی که دوست خداست، خدا رحمت رحمانیه نداشته باشد؛ رحمت رحمانیه شأنی است که خدای متعال از کتم عدم موجود کرده و سپس این موجودیت را استدامه می‌دهد؛ سؤال #فرعون از #حضرت_موسی علیه‌السلام: قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَٰمُوسَیٰ (۴۹) قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِیٓ أَعْطَیٰ كُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُۥ ثُمَّ هَدَیٰ #طه:۵۰؛ فراگیری #هدایت_تکوینی و #هدایت_رحیمیه الهی بر همگان؛ ٱلَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ يَهْدِينِ (۷۸) وَ ٱلَّذِی هُوَ يُطْعِمُنِی وَ يَسْقِينِ (۷۹) وَ إِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (۸۰) وَ ٱلَّذِی يُمِيتُنِی ثُمَّ يُحْيِينِ #الشعراء:۸۱؛ #هدایت_رحیمیه: ٱهْدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ #الحمد:۶؛ اذیت و آزار الهی: إِنَّ ٱلَّذِينَ يُؤْذُونَ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥ لَعَنَهُمُ ٱللَّهُ فِی ٱلدُّنْيَا وَ ٱلْأَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا #الأحزاب:۵۷ «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه.» الرحیم اشاره به رحمت رحیمیه الهی است؛ استمرار #حیات: وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحْیِ ٱلْعِظَٰمَ وَ هِیَ رَمِيمٌ (۷۸) قُلْ يُحْيِيهَا ٱلَّذِیٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍۖ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ #یس:۷۹؛ فراموشی خلقت خود: أَفَعَيِينَا بِٱلْخَلْقِ ٱلْأَوَّلِۚ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ #ق:۱۵؛ به #کن_وجودی خلقت شده و استمرار دارد: إِنَّمَآ أَمْرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيْـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ #یس:۸۲ «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه.» رحمت رحیمیه به ولی اذیت شونده الهی به قیاس اولویت؛ مثال #فقهی قیاس اولویت: فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ #الإسراء:۲۳؛ استفاده مکرر مرحومین #شهیداول و #شهیدثانی از قیاس اولویت در #فقه «و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» تبیین معنای #توبه به اینکه معنای التزامی توبه #گناه است وگرنه معنای مطابقی توبه #توجه است؛ توبه به معنای بازگشت است: تاب، أی: رجع؛ لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَی ٱلنَّبِیِّ #التوبة:۱۱۷؛ أی: رجع الله علی النبی، یعنی خدای متعال باز به رسولش توجه کرد؛ #تواب بودن خدای متعال یعنی مدام به بندگانش توجه می‌کند؛ #غفلت در حال #معصیت و توبه الهی در بازگشت فوری به خدای متعال با توجه رحیمیه که در حال معصیت از بنده برداشته شده بار محقق گردد و خدای متعال به او توجه رحیمیه کند؛ وَ ٱذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ #الکهف:۲۴؛ لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَی ٱلنَّبِیِّ #التوبة:۱۱۷؛ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ #البقرة:۳۷؛ فرمایشی از مرحوم آیت‌الله #حق_شناس پیرامون توبه؛ اثر توبه حقیقی بر پوشاندن تمام معاصی؛ فرمایش مرحوم علامه #طباطبایی پیرامون فرازهای حدیث #اولی_الالباب «و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» آنکه با خدای متعال دشمنی می‌کند را خدا به او توجه می‌کند که ناظر به توجه رحمانی است، حال چطور می‌شود که کسی‌که در راه خدای متعال مورد دشمنی و عداوت قرار گرفته، خدای متعال او را مورد عنایت خود قرار ندهد؟! که این هم قیاس اولویت است برای رفع #سوءظن به خدای متعال؛ خاطره‌ای از منبر در قدیم الایام و یادی از مرحوم آسید #احمد_جبرئیل و نقل قولی از ایشان از شخص حاجت‌مندی که ۹ سال اصرار بر گرفتن

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه. و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» #تحف_العقول ص۳۹۹ لطف بیشتر خدای متعال به بندگان نسبت به ظن آن‌ها؛ ضوابط این عالم محدود به این عالم است؛ بیان روایتی پیرامون کمترین جایی‌که خدای متعال به مؤمن می‌دهد از همهٔ این دنیا بیشتر و بزرگتر است؛ تبیین عوض شدن مقیاس‌ها در عالم آخرت؛ خاطرات استاد از دوران کودکی و علاقه به تلاوت قرآن و استاد #منشاوی نیکی کردن خدای متعال به کسی‌که خیال می‌کند #دشمن خداست و با خدا دشمنی می‌کند؛ عدم محدودیت خدا و تحت سیطره بودن همهٔ موجودات؛ لؤ دليتم بحبل إلى الارض السفلى لهبط على الله #بحارالأنوار ج۵۸ص۱۰۷؛ سر سفرهٔ رحمت الهی بودن همهٔ موجودات؛ بارانِ رحمتِ بی‌حسابش همه را رسیده و خوانِ نعمتِ بی‌دَریغَش همه‌جا کشیده. پردهٔ ناموسِ بندگان به گناهِ فاحش نَدَرد و وظیفهٔ روزی به خطایِ مُنکَر، نَبُرَد ای کریمی که از خزانهٔ غیب گَبر و تَرسا وظیفه‌خور داری دوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمن این نظر داری دیباچه #گلستان_سعدی «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه.» ضعف‌های زبان #فارسی به نسبت زبان #عربی و عدم منافات آن با محاسن زبان فارسی؛ زبان علمی #عرفا زبان فارسی است؛ عدم معادل #رئوف در زبان فارسی و معنای رئوف به تفصیل به اینکه کسی‌که با افتادگی و فروتنی کسی را مورد لطف قرار می‌دهد؛ #لطف رئوفانهٔ خدای متعال به گونه‌ای که بنده آن را نمی‌فهمد؛ انسان پست در هنگام لطف به دیگران نگرشش از بالا به پایین است؛ #رحیم به معنای #دلسوز است نه #مهربان؛ دلسوزی #والدین؛ آن که #اولیاءالله را اذیت می‌کند خدا به او لطف می‌کند، حال آن که خدا را دوست دارد و دراه خدا اذیت شده، خدا با او چه می‌کند ای غم تو راحت و ریحان من یاد رخت هم نفس جان من لعل لبت پستهٔ خندان من دانهٔ خال تو سپندان من این من و تو خیزد اگر از میان هر چه بود زان تو، هست آن من لعل لبت مهر سلیمان من دیو و پری جمله به فرمان من عرصهٔ شش سوی زمین کرده‌اند تا به فلک ساحت زندان من ساحت زندان که چنین دلگشا است تا چه بود صحن گلستان من از ازل آمیخته در یکدگر با دل و جان تو، دل و جان من فاتحه و خاتمه در مدح تو است هر چه نوشته است به دیوان من درّ معانی که در او سفته‌ام از لب لعل تو سخن گفته‌ام #میرزاحبیب_خراسانی زندان بودن دنیا برای مؤمن: الدنيا سِجنُ المؤمنِ و جَنَّةُ الكافِرِ .#كنز_العمّال شماره۶۰۸۱ «و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» لغت #توبه به معنای برگشت است؛ تبیین #تواب بودن خدای متعال؛ دوطرفه بودن توبه و تبیین توبه خدای متعال به #پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم در آیهٔ مبارکه: لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَی ٱلنَّبِیِّ وَ ٱلْمُهَاجِرِينَ وَ ٱلْأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِی سَاعَةِ ٱلْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْۚ إِنَّهُۥ بِهِمْ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ #التوبة:۱۱۷؛ تواب صیغهٔ مبالغه است و یعنی بسیار خداوند #توجه می‌کند «و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» آن که با خدا دشمنی کرده خدا به او توجه دارد؛ منادی هر #شب_جمعه به توبه کنندگان: لى، يد، ن: الدقاق، عن الصوفي، عن الروياني، عن عبدالعظيم الحسني، عن إبراهيم بن أبى محمود قال : قلت للرضا علیه‌السلام: يا ابن رسول الله ما تقول في الحديث الذي يرويه الناس عن رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم؟ أنه قال: إن الله تبارك وتعالى ينزل كل ليلة إلى السماء الدنيا. فقال علیه‌السلام: لعن الله المحرفين للكلم عن مواضعه، والله ما قال رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم كذلك، إنما قال صلی‌الله علیه وآله وسلم: إن الله تبارك وتعالى ينزل ملكا إلى السماء الدنيا كل ليلة في الثلث الاخير، و ليلة الجمعة في أول الليل فيأمره فينادي: هل من سائل فاعطيه؟ هل من تائب فأتوب عليه؟ هل من مستغفر فأغفر له؟ يا طالب الخير أقبل، يا طالب الشر أقصر، فلا يزال ينادي بهذا إلى أن يطلع الفجر، فإذا طلع الفجر عاد إلى محله من ملكوت السماء. #بحارالأنوار ج۳ص۳۱۴؛ توجه خدا و تحت تصرف بودن #ممکن_الوجود

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب «يا هشام من أحب الدنيا ذهب خوف الآخرة من قبله و ما اوتي عبد علما فازداد للدنيا حبا إلا ازداد من الله بعدا و ازداد الله عليه غضبا.» #تحف_العقول ص۳۹۹ تعبیرات مختلف در شرع پیرامون #آخرت؛ حالات #پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم هنگام یاد #قیامت: عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهم‌السلام عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ علیهم‌السلام قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله علیه وآله وسلم إِذَا خَطَبَ حَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ: أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللَّهِ- وَ أَفْضَلَ الْهَدْيِ هَدْيُ مُحَمَّدٍ وَ شَرَّ الْأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا وَ كُلَّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ- وَ يَرْفَعُ صَوْتَهُ وَ تَحْمَارُّ وَجْنَتَاهُ‌ وَ يَذْكُرُ السَّاعَةَ وَ قِيَامَهَا حَتَّى كَأَنَّهُ مُنْذِرُ جَيْشٍ‌ يَقُولُ صَبَّحَتْكُمُ السَّاعَةُ مَسَّتْكُمُ السَّاعَةُ ثُمَّ يَقُولُ بُعِثْتُ‌ أَنَا وَ السَّاعَةُ كَهَاتَيْنِ وَ يَجْمَعُ بَيْنَ سَبَّابَتَيْهِ مَنْ تَرَكَ مَالًا فَلِأَهْلِهِ وَ مَنْ تَرَكَ دَيْناً فَعَلَيَّ وَ إِلَيَ‌ #الأمالی #شیخ_مفید صص۲۱۱-۲۱۲؛ عظمت و شئون #زندگی_آخرت همچون امر #خوف؛ تبیین معنای خوف و تفاوت آن با #ترس که خوف از جهتی با ترس قرین است و از جهتی با #خویشتنداری قرین است «يا هشام من أحب الدنيا ذهب خوف الآخرة من قبله و ما اوتي عبد علما فازداد للدنيا حبا إلا ازداد من الله بعدا و ازداد الله عليه غضبا.» کسی‌که اهل #محبت_دنیا است مواظبت نسبت به آخرت را از دست می‌دهد یعنی انسان عادی بر اثر #توجه به امری عدم توجه به سائر امور برایش حاصل می‌شود مگر کسی‌که در #مقام_جمع باشد يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُمْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ #التوبة:۳۸؛ به کار رفتن #من_مقابله در آیه که در مقام مقیاس دو چیز که در ازای هم هستند و در مقام سنجش به کار می‌رود؛ #متاع و #متاع_الغرور بودن #دنیا: كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ #آل_عمران:۱۸۵؛ قیاس دنیا و آخرت؛ جستجوی #ابن_عباس پیرامون دو لغت #فاطر و متاع الغرور؛ چرایی احتیاج به علم #لغت در صدر اسلام: ازدیاد ایرانیان در مکه و مدینه و تحت الشعاع قرار گرفتن لغت عربی؛ به کار بردن لغت فارسی در کلام #امام_سجاد علیه‌السلام همچون لغت #اوج و پیرامون #امیرالمؤمنین علیه‌السلام همچون بستان ( #بوستان): وَ بُسْتَانِ حِكْمَةِ اللَّهِ #بحارالأنوار ج۴۵ص۱۳۹؛ اختلاط لغات #فارسی و #عربی پس از حملهٔ نادرست صدر اسلام پس از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم به #ایران؛ صحیح نبودن ترجمه متاع الغرور به کالای فریبا و فریبنده؛ خاطره‌ای از مرحوم آشیخ #قاسم_اسلامی؛ سخن ابن عباس پیرامون لغت متاع الغرور به کهنهٔ حیض که در مورد دنیا به کار رفته است دل که خالی باشد از مهر بتان لتّهٔ حیض به خون آغشته دان با دف و نی، دوش آن مرد عرب وه! چه خوش می‌گفت، از روی طرب: أَیُّهَا الْقَوْمُ الَّذی فِی‌ الْمَدْرِسَه کُلُّ ما حَصَّلْتُموهُ وَسْوَسَه فِکْرُکُم اِنْ کانَ فی غَیْرِ الْحَبیب ما لَکُم فِی‌ النَّشْاَةِ الْاُخْریٰ نَصیب یعنی: آن کس را که نبود عشق یار بهر او پالان و افساری بیار دل که خالی باشد از مهر بتان لتّهٔ حیض به خون آغشته دان #شیخ_بهایی #نان_و_حلوا قابل سنجش نبودن زندگی دنیایی با زندگی آخرتی در #فرهنگ_قرآنی: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُمْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ #التوبة:۳۸ «يا هشام من أحب الدنيا ذهب خوف الآخرة من قبله و ما اوتي عبد علما فازداد للدنيا حبا إلا ازداد من الله بعدا و ازداد الله عليه غضبا.» #محبت از ریشه حبّه که دانهٔ گندم است گرفته شده؛ به حکم السنخیة علة الانضمام اگر از سنخ دنیا شدی (دیگر از آخرت جدا می‌شوی)؛ اثرات دلدادگی به دنیا در عدم توانایی دل دادن به آخرت؛ جریانی از یکی از رفقای استاد؛ #دین برای شکل گرفتن پایه‌های زندگی آخرت است و #شفاعت برای کسی است که پایه‌های آخرتی داشته باشد: وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً