بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب «يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا و الآخرة، و مشاورة العاقل الناصح يمنٌ و بركةٌ ورشدٌ و توفيقٌ من الله، فإذا أشار عليك العاقل الناصح فإياك و الخلاف فإن في ذلك العطب.» #بحارالأنوار ج۱ص۱۵۵ تعبیر به اهل دین بعد از فهم معنای #دین است؛ عدم یگانگی دیانت با تنسک بلکه مناسک جزء دین است و دین اعم از مناسک است؛ #تنسک همان صورت عبادی است که خود البته خود #نسک امر محترمی است: وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا #الحج:۲۴؛ ظهور و بروز صورت‌های عبادی به علل مختلف؛ دین آن مجموعه‌ای است که بیانگر پاداش و عقابی است که در قبال آن مجموعه انسان دریافت می‌کند؛ کلمه و لغت دین به معنای #جزا می‌باشد و دِیْن هم از همین لغت است؛ كَما تَدينُ تُدانُ #غررالحکم ص۵۳۵؛ مجموعه مذکور به‌علاوه اعتقاد به #مبدأ و #معاد می‌شود دین که انسان در قبال همهٔ آن‌چه انجام می‌دهد جزا داده می‌شود؛ کلام علامه #طباطبایی مبنی بر اینکه #قیامت ما متشکل از همین زندگی است که داریم انجام می‌دهیم که به این انسان متدین می‌گویند؛ خطر دگم بودن بر مناسک ظاهری عبادی دین؛ لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ ٱللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُوا۟ ٱللَّهَ وَ ٱلْيَوْمَ ٱلْأَخِرَ وَ ذَكَرَ ٱللَّهَ كَثِيرًا #الأحزاب:۲۱؛ تبیین معنای #اسوه بودن #پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ ما در این عالم داریم آناً فآناً ساخته می‌شویم و همانند یک جنین در رحم هر لحظه داریم ساخته می‌شویم برای ورود به دنیایی دیگر، که اگر کسی غیر از این فهمیده معنای دیانت را نفهمیده است؛ #سیر همیشگی انسان در رحم دنیا؛ اگر انسان در تمام روز #توجه به خدا داشت در #نماز هم توجه به خدا دارد؛ بَلِ ٱلْإِنسَٰنُ عَلَیٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌ ۱۴ وَ لَوْ أَلْقَیٰ مَعَاذِيرَهُۥ #القیامة:۱۵؛ ساختن #عذر توسط انسان به‌عنوان #بهانه_تراشی و #خودفریبی؛ انسان به راههایی مثل بازی با نسک دینی در پی این است که به خود بقبولاند که من آدم خوبی هستم؛ جریان شخصی که برای تصحیح وضوی خود نزد مرحوم آیت‌الله #مرعشی_نجفی رفت؛ نماز ما حاصل سیر روز ماست؛ کلامی از مرحوم آشیخ #محمدتقی_بروجردی پیرامون نمازهای یومیه؛ کلامی از مرحوم آیت‌الله #مهدوی_کنی پیرامون اینکه دو عالم را دیدم که تعمدی داشتند با رفتارشان را مردم حرف بزنند: #مرحوم_امام و مرحوم آیت‌الله #سیداحمدخوانساری؛ علت برخی رفتارها نیز عدم علم به #احکام است؛ جریانی از سوال مرحوم آیت‌الله سید محمدرضا #گلپایگانی در مورد نجس و پاکی مستمندان ز خانه میرانی جریانی از برخورد شخصی با #امام_هادی علیه‌السلام که در امامت حضرت شک داشت؛ جریان برخورد شرابخوار با امام هادی علیه‌السلام؛ «يا هشام مجالسة أهل الدين شرف الدنيا و الآخرة» صلی‌الله علیک یا مولانا يا اَبَا الْحَسَنِ يا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ اَيُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ يَابْنَ رَسُولِ اللّهِ يا حُجَّةَاللّهِ عَلى خَلْقِهِ يا سَيِّدَنا وَ مَوْلينا اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ وَ قَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا شب سوم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۰/۲۴ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم جلسه شب شهادت #امام_صادق علیه‌السلام 01:00 لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ #الأنفال:۴۳ تسلیت شهادت امام صادق علیه‌السلام 02:10 حیات نورانی امام صادق علیه‌السلام و جلوات علمی حضرت همچون مناظرات با ارباب #ادیان مختلف و مناظرات با زنادقه و ملاحده؛ معرفی #ابن_ابی_العوجاء که از #دهریون و ضدخدایان معروف است؛ فرار برخی از صاحبان علم از مناظره با ابن ابی العوجاء به علت برخی از #شبهات وی؛ #مناظره امام صادق صلوات الله علیه با ابن ابی العوجاء و برخورد نرم حضرت با وی و دعوت به مکتب حق؛ قائل به #مبدأ و #معاد و #غایت نبودن ابن ابی العوجاء برای عالم و انتشار این مطالب بین مردم و بحث وی پیرامون #خالقیت خدای متعال با امام صادق علیه‌السلام؛ التوحید أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ سَهْلٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ یَعْقُوبَ الْهَاشِمِیِّ عَنْ مَرْوَانَ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: دَخَلَ ابْنُ أَبِی الْعَوْجَاءِ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَالَ أَ لَیْسَ تَزْعُمُ أَنَّ اللَّهَ خَالِقُ كُلِّ شَیْ ءٍ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام بَلَی فَقَالَ لَهُ أَنَا أَخْلُقُ فَقَالَ لَهُ كَیْفَ تَخْلُقُ قَالَ أُحْدِثُ فِی الْمَوْضِعِ ثُمَّ أَلْبَثُ عَنْهُ فَیَصِیرُ دوابا [دَوَابَ فَأَكُونُ أَنَا الَّذِی خَلَقْتُهَا فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: أَ لَیْسَ خَالِقُ الشَّیْءِ یَعْرِفُ كَمْ خَلَقَهُ قَالَ لَهُ بَلَی قَالَ فَتَعْرِفُ الذَّكَرَ مِنْهَا مِنَ الْأُنْثَی وَ تَعْرِفُ كَمْ عُمُرُهَا فَسَكَتَ. #بحارالأنوار ج۳ص۵۰؛ توصیف #خالق توسط امام صادق علیه‌السلام 08:20 قرار داشتن امام صادق علیه‌السلام در موضع پاسخ به شبهات؛ جریان #تشیع جناب #هشام_بن_حکم در محضر امام صادق علیه‌السلام: كَانَ ابْنُ أَخِي هِشَامٍ يَذْهَبُ فِي الدِّينِ مَذْهَبَ الْجَهْمِيَّةِ خَبِيثاً فِيهِمْ، فَسَأَلَنِي أَنْ أُدْخِلَهُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) لِيُنَاظِرَهُ، فَأَعْلَمْتُهُ أَنِّي لَا أَفْعَلُ مَا لَمْ أَسْتَأْذِنْهُ فِيهِ، فَدَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَاسْتَأْذَنْتُهُ فِي إِدْخَالِ هِشَامٍ عَلَيْهِ، فَأَذِنَ لِي فِيهِ، فَقُمْتُ مِنْ عِنْدِهِ وَ خَطَوْتُ خُطُوَاتٍ فَذَكَرْتُ رِدَائَتَهُ وَ خُبْثَهُ، فَانْصَرَفْتُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَحَدَّثْتُهُ رِدَائَتَهُ وَ خُبْثَهُ، فَقَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) يَا عُمَرُ تَتَخَوَّفُ عَلَيَّ! فَخَجِلْتُ مِنْ قَوْلِي وَ عَلِمْتُ أَنِّي قَدْ عَثَرْتُ، فَخَرَجْتُ مُسْتَحِياً إِلَى هِشَامٍ، فَسَأَلْتُهُ تَأْخِيرَ دُخُولِهِ وَ أَعْلَمْتُهُ أَنَّهُ قَدْ أَذِنَ لَهُ بِالدُّخُولِ عَلَيْهِ، فَبَادَرَ هِشَامٌ فَاسْتَأْذَنَ وَ دَخَلَ فَدَخَلْتُ مَعَهُ، فَلَمَّا تَمَكَّنَ فِي مَجْلِسِهِ سَأَلَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) عَنْ مَسْأَلَةٍ فَحَارَ فِيهَا هِشَامٌ وَ بَقِيَ، فَسَأَلَهُ هِشَامٌ أَنْ يُؤَجِّلَهُ فِيهَا، فَأَجَّلَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَذَهَبَ هِشَامٌ فَاضْطَرَبَ فِي طَلَبِ الْجَوَابِ أَيَّاماً فَلَمْ يَقِفْ عَلَيْهِ، فَرَجَعَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَأَخْبَرَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) بِهَا، وَ سَأَلَهُ عَنْ مَسْأَلَةٍ أُخْرَى فِيهَا فَسَادُ أَصْلِهِ وَ عَقْدُ مَذْهَبِهِ، فَخَرَجَ هِشَامٌ مِنْ عِنْدِهِ مُغْتَمّاً مُتَحَيِّراً، قَالَ، فَبَقِيتُ أَيَّاماً لَا أُفِيقُ مِنْ حَيْرَتِي، قَالَ عُمَرُ بْنُ يَزِيدَ: فَسَأَلَنِي هِشَامٌ أَنْ‌ ‌أَسْتَأْذِنَ لَهُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) ثَالِثاً، فَدَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَاسْتَأْذَنْتُ لَهُ، فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) لِيَنْتَظِرْنِي فِي مَوْضِعٍ سَمَّاهُ بِالْحِيرَةِ لِأَلْتَقِيَ مَعَهُ فِيهِ غَداً إِنْ شَاءَ اللَّهُ إِذَا رَاحَ إِلَيْهَا وَ قَالَ عُمَرُ: فَخَرَجْتُ إِلَى هِشَامٍ فَأَخْبَرْتُهُ بِمَقَالَتِهِ وَ أَمْرِهِ، فَسُرَّ بِذَلِكَ هِشَامٌ وَ اسْتَبْشَرَ وَ سَبَقَهُ إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي سَمَّاهُ، ثُمَّ رَأَيْتُ هِشَاماً بَعْدَ ذَلِكَ فَسَأَلْتُهُ عَمَّا كَانَ بَيْنَهُمَا فَأَخْبَرَنِي أَنَّهُ سَبَقَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي كَانَ سَمَّاهُ لَهُ فَبَيْنَا هُوَ، إِذَا بِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) قَدْ أَقْبَلَ عَلَى بَغْلَةٍ لَهُ، فَلَمَّا بَصُرْتُ بِهِ وَ قَرُبَ مِنِّي، هَالَنِي مَنْظَرُهُ وَ أَرْعَبَنِي حَتَّى بَقِيتُ لَا أَجِدُ