eitaa logo
شذرات المعارف
1.2هزار دنبال‌کننده
6 عکس
40 ویدیو
23 فایل
به توفیق الهی جلسات حضرت آیت الله شیخ عباس اخوان به مرور بارگزاری و حتی‌المقدور موضوعات و منابع جلسات ذکر شده تا محققین محترم بهره‌مند گردند لازم به ذکر است که این کانال هیچ ارتباطی با شخص حضرت آیت الله اخوان حفظه الله تعالی ندارد یا علی مدد
مشاهده در ایتا
دانلود
شذرات المعارف
خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام إنَّ ضوء الجسد في عينه فإن كان البصر مضيئاً استضاء الجسد كلّه، و إن ضوء الروح العقل، فإذا كان العبد عاقلاً كان عالماً بربّه، و إذا كان عالماً بربّه أبصر دينه، و إن كان جاهلاً بربّه لم يقم له دين، و كما لايقوم الجسد إلّا بالنفس الحيَّة فكذلك لا يقوم الدين إلّا بالنيّة الصادقة، و لا تثبت النية الصادقة إلّا بالعقل.» ج۱ص۱۵۳. نظیر این فرمایش در کلام مشهور «من عرف نفسه فقد عرف ربّه» تألیف مرحوم ص۵۸۸؛ بیانی پیرامون عدم حدیث بودن من عرف نفسه فقد عرف ربه و اینکه کلامی حکیمانه است؛ عرفان به می‌رساند که من تحت سلطه دیگری هستم که مرا تدبیر می‌دهد که او من است؛ برخی فرمایشاتی که در پیرامون تطبیق این فقره از روایت اولی‌الالباب می‌کنند -ولو خود مطلب درست است- ولی تطبیقش مشکل دارد؛ تبیین آن‌چه که انسان از خودش می‌فهمد؛ سیر تکوین کمال انسان: وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ (۱۲) ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (۱۳) ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ :۱۴؛ از جمادی مُردم و نامی شدم وز نما مُردم به ‌حیوان سرزدم مُردم از حیوانی و آدم شدم پس چه ترسم؟ کی ز مردن کم شدم؟ تعقل در این سیر به انسان می‌گوید که ای انسان تو مدام در ترقی هستی و تو یک موجودی هستی که دائماً رو به کمال می‌رود پس تحت هستی که آن تربیت دائم تو را می‌برد رو به و هم برای همین است که تو را در تربیت کمالی رو به بالاتر ببرد؛ امام کاظم علیه‌السلام هم همین را می‌فرمایند که انسان اگر عاقل باشد تو رب خودش را می‌شناسد و وقتی رب خودش را شناخت در دینش بیشتر بینا می‌شود و می‌بیند آن ذاتی که او را در سبز کمالی داده را هم برای کمال او قرار داده است؛ عبارت دیگر این فقره از روایت اولی‌الالباب عبارت من عرف نفسه فقد عرف ربه است؛ انسان در این سیر کمالی اگر تن به بدهد او هم بهتر می‌شود؛ دل سِرّ‌‌ِ حیات اگر کَما هی دانست در مرگ هم اسرار الهی دانست «فإذا كان العبد عاقلاً كان عالماً بربّه، و إذا كان عالماً بربّه أبصر دينه.» عاقل آن است که امور را تعقل کند و به قاعده بودن سیر تکوین خود را می‌یابد؛ پی بردن به تربیت کننده انسان به صورت تکوینی که برخی به اشتباه به و انسان ربط می‌دهند؛ فرق بین و ؛ تبیین تربیت خلائق توسط ؛ انسان عاقل می‌فهمد که عالم وجود به دست یک پرورنده است؛ و (=کسی‌که خودش را در تصرف ببیند) در مقام تعقل به پرودگار می‌رسد؛ استفاده از مثال به برای تبیین مطلب تحت تربیت تکوینی بودن انسان؛ جریانی از دوران کودکی استاد؛ ما خودمان را نمی‌فهمیم ولی هرچه عاقل‌تر بشویم تن به خیر خود می‌دهیم که این همان است که حاصل و است. صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین تا نیک یقین کند که این کشته کیست با دیدهٔ معرفت در آن تن نگریست عریان بدنی بدید کز تیغ و سنان اعداد و جراحتش هزار است و دویست چون دید سرش بریده از راه قفاست وان پیکر انورش لگدکوب جفاست دانست یقین که باشد این جسم امام زیرا که بلا همیشه بر اهل ولاست صلی علیک ملیک السماء هذا حسین بالعراء مرمل بالدماء مقطع الاعضاء مسلوب العمامة و الرداء این کشته فتاده به هامون حسین توست این صید دست و پا زده در خون حسین توست صلی الله علیکم یا آل رسول الله ۱۴۰۱/۱۱/۳۰ https://eitaa.com/akavan110
شذرات المعارف
شب هجدهم رمضان المبارک ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۱۲/۲۸ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام احذر هذه الدنيا و احذر أهلها، فإنّ الناس فيها على أربعة أصناف: رجل مترد معانق لهواه. و متعلم متقری كلما ازداد علما ازداد كبرا، يستعلي بقراءته وعلمه على من هو دونه» ص۴۰۰ حذر دادن از و ؛ پستی دنیا و لزوم رفعت داشتن در آن برای آمادگی ورود به عالمی دیگر که لازمه‌اش بلندی و رفعت است؛ أسفل بودن دنیا در ماهیت وجودی خودش و أسفل بودن اهل دنیا؛ حکمت أسفل بودن دنیا به‌عنوان عالم برای شکوفایی امور بالقوه؛ مزرعه بودن دنیا برای شکوفایی استعدادات در : الدنيا مزرعة الاخرة ج۱ص۲۶۷؛ تشبیه ضرورت تکامل در دنیا برای آمادگی در آخرت به رشد جنین در رحم مادر؛ قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا :۱۲۵؛ کران و کوران در آخرت به سبب عدم آمادگی تهیه شده در دنیا؛ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ :۲۲؛ شکوفایی و جوانه زدن همچون جوانه زدن در برخی بذرها برای پیدا کردن: قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ :۱؛ (افلح) مربوط به اول رشد در این دنیا است نه آخر رشد در جایی دیگر؛ فرمایش صلوات الله علیه پیرامون اینکه اگر کسی یک عملش درست باشد باقی اعمالش را در قیامت من درست می‌کنم؛ تبیین اینکه اول کار است نه آخر کار؛ توسعهٔ به وزان توسعهٔ آسمان: سَابِقُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءِ :۲۱؛ وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ :۴۷؛ توسعه در عرض وجود نه در مراتب طولی و عدم اتمام ؛ وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنْتَهَىٰ :۴۲؛ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ :۱۵۶؛ از کسی‌که مواد مستعده را برای آخرت ندارد بپرهیز؛ الجنس الى الجنس یمیل؛ بدتر بودن با برخی از بدی سم قاتل؛ ترک مجالست با غیر عالم توسط مرحوم در طول سی سال تألیف ؛ تغییر ظاهر و تشبه به ظاهر مذهبی توسط هنگام حضور در ایران برای استفاده‌های علمی؛ تأثیر بالای در انسان «يا هشام احذر هذه الدنيا و احذر أهلها، فإنّ الناس فيها على أربعة أصناف» بپرهیز از دنیا و از اهل دنیا؛ ظهور خودبخود آنچه انسان اهل آن است در اموراتش؛ ظهور مظاهر دنیا در اهل دنیا؛ بدی دنیا گفتن به جهت دست پیدا نکردن بدان!؛ جریانی از و ملاقات با زنی عارفه کنونت که امکان گفتار هست بگو ای برادر به لطف و خوشی که فردا چو پیک اجل در رسید به حکم ضرورت زبان در کشی تشبیه کسانی که ادای ترک دنیا در می‌آورند به کسی که سیگار را ترک کرده است به نرمی ار نبود با عتاب هم شد شد ممدوح بودن به خود برای ترک امری مذموم: أوَّلُ الزُّهدِ التَّزَهُّدُ ص۱۸۹ «رجل مترد معانق لهواه.» آن کسی که غرق شده و به غرق شدن خود غره است مستی ز علائق جسمانی رسوا شده‌ای و نمی‌دانی دستگیری از کسی که غرق شده ولی به غرق شدن خود غره نمی‌باشد؛ و علیهم‌السلام آمده‌اند تا از کسی‌که سقوط کرده ولی خوشحال از این سقوطش نیست دستگیری کنند؛ جریان برخورد علی نبینا و آله و علیه السلام با عده‌ای غافل و فرمایش حضرتشان به ایشان؛ جریان لطیفانهٔ مرحوم آسید مهدی ؛ وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا :۱۰۳؛ مبعوث شدن اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم در میان جماعتی که همه فسادها در میانشان بود؛ فرمایش مرحوم آیت‌الله پیرامون شخصی که برخی رفتارها را در برخورد و کشیدن اهل معصیت به وظایف دینی داشته است «رجل مترد معانق لهواه.» حذر از کسی که از سقوط خود خوشحال است «و متعلم متقری كلما ازداد علما ازداد كبرا، يستعلي بقراءته وعلمه على من هو دونه» دسته دوم از مردم: برای رشد خود و متعلم برای ؛ مذمت یادگیری برای خودنمایی و «متعلم متقری» غوره نخورده مویز شده «و متعلم متقری كلما ازداد علما ازداد كبرا، يستعلي بقراءته وعلمه على من هو دونه» متعلم متقری و خودنما هرچه که به علمش اضافه شود به خودبزرگ‌بینی و او اضافه می‌شود؛ کلامی از مرحوم آیت‌الله سیدمحمدرضا در واکنش به برخی مستشکلین درس ایشان؛ سؤال در مقابل دیگران برای اینکه بگوید من کسی هستم!؛ لزوم رعایت شأن : وَ قَالَ (علیه السلام) لِسَائِلٍ سَأَلَهُ عَنْ مُعْضِلَةٍ: سَلْ تَفَقُّهاً، وَ لَا تَسْأَلْ تَعَنُّتاً؛ فَإِنَّ الْجَاهِلَ الْمُتَعَلِّمَ شَبِيهٌ بِالْعَالِمِ، وَ إِنَّ الْعَالِمَ الْمُتَعَسِّفَ
شذرات المعارف
مراسم هفتگی ششم ذی‌القعدة الحرام ۱۴۴۴ ۱۴۰۲/۳/۴ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan1
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام بن الحكم إن الله عزوجل أكمل للناس الحجج بالعقول و أفضى إليهم بالبيان و دلهم على ربوبيته بالادلاء، فقال: "و إلهكم إله واحد لا إله إلا هو الرحمن الرحيم" إن في خلق السموات والارض و اختلاف الليل والنهار " - إلى قوله - لآيات لقوم يعقلون» ص۳۸۴ تکمیل در بیان امام کاظم علیه‌السلام: «يا هشام بن الحكم إن الله عزوجل أكمل للناس الحجج بالعقول»؛ حجج جمع به معنای مقیاسی است که با آن امور سنجیده می‌شود؛ خدای متعال عقل‌ها را با حجت‌ها به می‌رساند یعنی باید مقیاسی در میان باشد تا خدای متعال با این مقیاس عقل را به کمال برساند زیرا بدون مقیاس اگر انسان چیزی را بپذیرد یا نپذیرد خودش راضی نمی‌شود بیان مقیاس داشتن اموری که خدای متعال برای انسان قرار داده است: «يا هشام بن الحكم إن الله عزوجل أكمل للناس الحجج بالعقول» پی بردن به حجج با عقل «و أفضى إليهم بالبيان» به معنای آشکار کردن و واضح نمودن است؛ خدای متعال اگر مطلبی را برای برای بندگان الزام یا نهی کرده این مطلب را روشن کرده است «و دلهم على ربوبيته بالادلاء» راهنمایی خدا به ربوبیت با ادله؛ تبیین معنای ؛ یعنی ؛ تشریح مراحل پرورش پوست برای اجناس مختلف در دوران سابق در میدان بهمن تهران؛ این عالم همه‌اش پروریده است که این پروریدن را عرب می‌گوید: ربوبیت؛ پروردگار یعنی ذاتی که می‌پروراند: هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا وَمِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّى مِنْ قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ :۶۷؛ انسان از خاک با پروردیدن خاک: مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى :۵۵؛ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ :۱۲؛ خلقت از زبدهٔ گِل و وجود عناصر و مواد مختلف همچون آهن و مس و روی در بدن انسان در تحت اسم الهی «فقال: "و إلهكم إله واحد لا إله إلا هو الرحمن الرحيم" إن في خلق السموات والارض و اختلاف الليل والنهار " - إلى قوله - لآيات لقوم يعقلون» وَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ :۱۶۳؛ رحمان آن ذاتی است که می‌کند و می‌آفریند و می‌پروراند؛ استدلال خدای متعال در قرآن کریم به اینکه تو نبودی و او تو را بود کرد و وجود تو را سیر داد که این رحمانیت خداست؛ در ظواهر (=رحمانیت) و پرورش در کمالات معنوی که این صفت خداست؛ آشکاری دو جنبهٔ رحمانیت و رحیمیت خدای متعال برای انسان با ذکر به آیات و روشنگری به عقل وَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ :۱۶۳؛ آن ذاتی شایستهٔ است که او یکتا دلبر است، نیست هیچ ذاتی جز او، او آفریدگار و پرورنده و اوست به کمال جسمانی و روحانی رساننده؛ ذکر امور مختلف با توسط خدای متعال السلام علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین عشق تو ای حسین جان از دل کشد زبانه مرغ دلم به سویت پر می‌کشد شبانه بی مهر تو ندارم میلی به آشیانه عشق تو هر کجایی عاشق را می‌کشانه آب روان بنوشم، گویم به آه سوزان: دوست دارم حسین جان فدات بشم حسین جان حسین جان حسین جان ششم ذی‌القعدة الحرام ۱۴۴۴ ۱۴۰۲/۳/۴ آیت الله https://eitaa.com/akavan110