سال #علامه علی الاطلاق به یک نفر گفته می‌شد که او #علامه_حلی (۶۴۸-۷۲۶ق) بود و بعد از آن به علامه #مجلسی و سپس به علامه #بحرالعلوم اطلاق علامه شد و بعد از آن لقب عام شد؛ اوصاف علامه حلی و تألیف #قواعدالأحکام به اصرار پسرش #فخرالمحققین محمد بن حسن بن یوسف بن مطهر حلی (۶۸۲-۷۷۱ق)؛ #وصیتنامه علامه حلی در آخر قواعد الأحکام در زمانی که تازه #بنی_العباس سقوط کرده و #مغول تازه حکومت برپا کرده است؛ #فاضل_اصفهانی مشهور به #فاضل_هندی در علم #تراجم و علت این شهرت سفر به #هندوستان در سن ۱۱سالگی و #مناظره با علمای هند و مغلوب کردن ایشان؛ وصف حال فاضل هندی و کتاب #کشف_اللثام در شرح قواعد الأحکام علامه حلی؛ دستور به #مدارا با #زنان در اسلام؛ فرمایش #امام_سجاد علیه‌السلام در مورد #حق_همسر: أَمَّا حَقُّ الزَّوْجَةِ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَهَا لَكَ سَكَناً وَ أُنْساً فَتَعْلَمَ أَنَّ ذَلِكَ نِعْمَةٌ مِنَ اللَّهِ عَلَیْكَ فَتُكْرِمَهَا وَ تَرْفُقَ بِهَا وَ إِنْ كَانَ حَقُّكَ عَلَیْهَا أَوْجَبَ فَإِنَّ لَهَا عَلَیْكَ أَنْ تَرْحَمَهَا لِأَنَّهَا أَسِیرُكَ وَ تُطْعِمَهَا وَ تَكْسُوَهَا وَ إِذَا جَهِلَتْ عَفَوْتَ عَنْهَا #بحارالأنوار ج۷۱ص۵ در حدیث از #امام_هادی علیه‌السلام است که اگر کسی را می‌خواهید بدانید خوب است یا نه از همسرش خوبی و بدی او را بپرسید؛ وجود #حق_مالکیت برای زن در زمان جاهلیت؛ محرومیت از #ارث در برخی از موارد در زمان جاهلیت که اسلام این‌ها را کنار زد که این مسأله برای بسیاری قابل تحمل نبود و به همین علت به مبارزه با اهلبیت علیهم‌السلام پرداختند؛ احترام زن در #مکتب_اهلبیت علیهم‌السلام؛ ابراز علاقه سیدالشهداء علیه‌السلام به #حضرت_سکینه علیهاالسلام لعمرك إنني لأحب دارا تكون بها سكينة والرباب أحبهما وأبذل جل مالي وليس لعاتب عندي عتاب #بحارالأنوار ج۴۵ص۴۷ حضور حضرت سکینه علیهاالسلام در مجلس #امام_صادق علیه‌السلام و ذکر مصائب #کربلا؛ #وداع سیدالشهداء علیه‌السلام با حضرت سکینه علیهاالسلام؛ ثُمَّ وَدَّعَ النِّسَاءَ وَ كَانَتْ سُكَيْنَةُ تَصِيحُ فَضَمَّهَا إِلَى صَدْرِهِ وَ قَالَ‌ سَيَطُولُ بَعْدِي يَا سُكَيْنَةُ فَاعْلَمِي‌ مِنْكِ الْبُكَاءُ إِذَا الْحَمَامُ دَهَانِي‌ لَا تُحْرِقِي قَلْبِي بِدَمْعِكِ حَسْرَةً مَا دَامَ مِنِّي الرُّوحُ فِي جُثْمَانِي‌ #المناقب لابن شهرآشوب ج۴ص۱۰۹ وصیت #امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه در بستر شهادت و رفتار ایشان با دخترانشان؛ ثم نادى أولاده كلهم بأسمائهم صغيرا وكبيرا واحدا بعد واحد، وجعل يود عهم ويقول: الله خليفتي عليكم أستودعكم الله وهم يبكون #بحارالأنوار ج۴۲ص۲۹۱؛ معصوم علیه‌السلام به ما می‌آموزد که جنس بانوان جنس لطیفی است که انسان باید با آن‌ها با مدارا و گذشت برخورد کند؛ برخورد پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم با فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها؛ وَ مَا يَنطِقُ عَنِ ٱلْهَوَیٰٓ (۳) إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ يُوحَیٰ(۴) عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلْقُوَیٰ (۵) ذُو مِرَّةٍ فَٱسْتَوَیٰ #النجم:۶؛ فداها أبوها #بحارالأنوار ج۴۳ص۸۶؛ #ام_ابیها: كان النبي (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) يعظم شأنها و يرفع مكانها، و كان يكنّيها بأمّ أبيها و يحلّها من محبّته محلّا لا يقاربها فيه أحد و لا يوازيها. #کشف_الغمة تألیف #اربلی ج۱ص۴۳۸؛ «وروى عن مجاهد قال: خرج النبي صلی‌الله علیه وآله وسلم وهو آخذ بيد فاطمة فقال: من عرف هذه فقد عرفها، ومن لم يعرفها فهي فاطمة بنت محمد، وهي بضعة مني وهي قلبي وروحي التي بين جنبي، فمن آذاها فقد آذاني، ومن آذاني فقد آذي الله.» #بحارالأنوار ج۴۳ص۵۴؛ استشمام بوی بهشت توسط پیامبر از فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیهما وآلهما؛ انتقال نور حامل فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها به پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم در شب #معراج: كنز : روى الشيخ أبوجعفر الطوسي ، عن رجاله ، عن الفضل بن شاذان ذكره في كتاب مسائل البلدان يرفعه إلى سلمان الفارسي قال : دخلت على فاطمة / والحسن والحسين يلعبان بين يديها ففرحت بهما فرحا شديدا ، فلم ألبث حتى دخل رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم فقلت : يا رسول الله أخبرني بفضيلة هؤلاء لازداد لهم حبا ، فقال : يا سلمان ليلة اسري بي إلى السماء إذ رأيت جبرئيل في سماواته وجنانه ، فبينما أنا أدور قصورها وبساتينها ومقاصرها إذ شممت رائحة طيبة ، فأعجبتني تلك الرائحة فقلت : يا حبيبي ما هذه الرائحة التي غلبت على روائح الجنة كلها؟ فقال : يا محمد تفاحة خلق الله تبارك وتعالى بيده منذ ثلاثمائة ألف عام ما ندري ما يريد بها ، فبينا أنا كذلك إذ رأيت ملائكة ومعهم تلك التفاحة، فقال: يا محمد ربنا السلام يقرء عليك السلام وقد أتحفك بهذه التفاحة، فقال رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم: فأخذت تلك التفاحة فوضعتها تحت جناح جبرئيل، فلما هبط إلى الارض أكلت تلك التفاحة، فجمع الله ماءها في ظهري، فغشيت خديجة بنت

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم #حدیث_اولی_الالباب خطابات حضرت #امام_کاظم علیه‌السلام به #هشام_بن_حکم پیرامون #اولی_الالباب توضیحاتی پیرامون حدیث طولانی اولی الالباب و اهمیت آن و منبع آن: #تحف_العقول؛ فرازهای متعدد #معارف و #اخلاق از مباحث #عقلی تا مواعظ متعدد؛ ورود حدیث اولی الالباب در جلد اول #بحارالأنوار در کتاب العقل و العلم و الجهل توسط مرحوم علامه #مجلسی و توضیحاتی از ایشان پیرامون فرازهای مختلف این حدیث؛ مرحوم علامه #طباطبایی (که از اوحدی ربانیون علمای شیعه و از افاخم حکمای عالم اسلام است و دویست سال از زمان خود جلوتر است) #تعلیقات بر هفت جلد اول بحارالأنوار دارد که پیرامون این حدیث می‌فرماید حاوی مطالب مهمی است که در هیچ جای دیگری پیدا نمی‌شود؛ توضیح معنای #وصیت در این مبحث نه به‌عنوان #وصیتنامه بلکه وصیت در این روایت و امثال آن به معنای #توصیه و #نصیحت کردن و #ارشاد و #دلالت نمودن است؛ بیان مرحوم علامه طباطبایی در مورد ضرورت نگاه به طرف مقابل امام علیه‌السلام در احادیث و روایات زیرا این کلمات به اندازه هر شخص صادر می‌شوند؛ شخصیت شناسی جناب هشام بن حکم و اهمیت وصیت‌های حضرت امام کاظم علیه‌السلام به وی؛ جایگاه هشام در محضر #امام_صادق علیه‌السلام همچون جایگاه جناب #سلمان فارسی رضی الله عنه در محضر #پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم و جایگاه جناب #کمیل_بن_زیاد رضی الله عنه در محضر #امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را داشته است؛ تکامل جایگاه هشام بن حکم به مرور زمان تا هنگام تشرف خدمت امام کاظم علیه‌السلام؛ سابقه مذهب انحرافی #مجبره [ #جبریه از شاخه #جهمیه] هشام بن حکم پیش از تشیع و #تفسیر ایشان از آیات #قرآن کریم و #روایات رسول الله صلی‌الله علیه وآله وسلم بنابر مذهب خودشان؛ جریان #تشیع هشام بن حکم در محضر #امام_صادق علیه‌السلام: كَانَ ابْنُ أَخِي هِشَامٍ يَذْهَبُ فِي الدِّينِ مَذْهَبَ الْجَهْمِيَّةِ خَبِيثاً فِيهِمْ، فَسَأَلَنِي أَنْ أُدْخِلَهُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) لِيُنَاظِرَهُ، فَأَعْلَمْتُهُ أَنِّي لَا أَفْعَلُ مَا لَمْ أَسْتَأْذِنْهُ فِيهِ، فَدَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَاسْتَأْذَنْتُهُ فِي إِدْخَالِ هِشَامٍ عَلَيْهِ، فَأَذِنَ لِي فِيهِ، فَقُمْتُ مِنْ عِنْدِهِ وَ خَطَوْتُ خُطُوَاتٍ فَذَكَرْتُ رِدَائَتَهُ وَ خُبْثَهُ، فَانْصَرَفْتُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَحَدَّثْتُهُ رِدَائَتَهُ وَ خُبْثَهُ، فَقَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) يَا عُمَرُ تَتَخَوَّفُ عَلَيَّ! فَخَجِلْتُ مِنْ قَوْلِي وَ عَلِمْتُ أَنِّي قَدْ عَثَرْتُ، فَخَرَجْتُ مُسْتَحِياً إِلَى هِشَامٍ، فَسَأَلْتُهُ تَأْخِيرَ دُخُولِهِ وَ أَعْلَمْتُهُ أَنَّهُ قَدْ أَذِنَ لَهُ بِالدُّخُولِ عَلَيْهِ، فَبَادَرَ هِشَامٌ فَاسْتَأْذَنَ وَ دَخَلَ فَدَخَلْتُ مَعَهُ، فَلَمَّا تَمَكَّنَ فِي مَجْلِسِهِ سَأَلَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) عَنْ مَسْأَلَةٍ فَحَارَ فِيهَا هِشَامٌ وَ بَقِيَ، فَسَأَلَهُ هِشَامٌ أَنْ يُؤَجِّلَهُ فِيهَا، فَأَجَّلَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَذَهَبَ هِشَامٌ فَاضْطَرَبَ فِي طَلَبِ الْجَوَابِ أَيَّاماً فَلَمْ يَقِفْ عَلَيْهِ، فَرَجَعَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَأَخْبَرَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) بِهَا، وَ سَأَلَهُ عَنْ مَسْأَلَةٍ أُخْرَى فِيهَا فَسَادُ أَصْلِهِ وَ عَقْدُ مَذْهَبِهِ، فَخَرَجَ هِشَامٌ مِنْ عِنْدِهِ مُغْتَمّاً مُتَحَيِّراً، قَالَ، فَبَقِيتُ أَيَّاماً لَا أُفِيقُ مِنْ حَيْرَتِي، قَالَ عُمَرُ بْنُ يَزِيدَ: فَسَأَلَنِي هِشَامٌ أَنْ‌ ‌أَسْتَأْذِنَ لَهُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) ثَالِثاً، فَدَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) فَاسْتَأْذَنْتُ لَهُ، فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) لِيَنْتَظِرْنِي فِي مَوْضِعٍ سَمَّاهُ بِالْحِيرَةِ لِأَلْتَقِيَ مَعَهُ فِيهِ غَداً إِنْ شَاءَ اللَّهُ إِذَا رَاحَ إِلَيْهَا وَ قَالَ عُمَرُ: فَخَرَجْتُ إِلَى هِشَامٍ فَأَخْبَرْتُهُ بِمَقَالَتِهِ وَ أَمْرِهِ، فَسُرَّ بِذَلِكَ هِشَامٌ وَ اسْتَبْشَرَ وَ سَبَقَهُ إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي سَمَّاهُ، ثُمَّ رَأَيْتُ هِشَاماً بَعْدَ ذَلِكَ فَسَأَلْتُهُ عَمَّا كَانَ بَيْنَهُمَا فَأَخْبَرَنِي أَنَّهُ سَبَقَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي كَانَ سَمَّاهُ لَهُ فَبَيْنَا هُوَ، إِذَا بِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) قَدْ أَقْبَلَ عَلَى بَغْلَةٍ لَهُ، فَلَمَّا بَصُرْتُ بِهِ وَ قَرُبَ مِنِّي، هَالَنِي مَنْظَرُهُ وَ أَرْعَبَنِي حَتَّى بَقِيتُ لَا أَجِدُ شَيْئاً أَتَفَوَّهُ بِهِ وَ لَا انْطَلَقَ لِسَانِي لَمَّا أَرَدْتُ مِنْ مُنَاطَقَتِهِ، وَ وَقَفَ عَلَيَّ أَبُو