eitaa logo
شذرات المعارف
1.1هزار دنبال‌کننده
7 عکس
39 ویدیو
23 فایل
به توفیق الهی جلسات حضرت آیت الله شیخ عباس اخوان به مرور بارگزاری و حتی‌المقدور موضوعات و منابع جلسات ذکر شده تا محققین محترم بهره‌مند گردند لازم به ذکر است که این کانال هیچ ارتباطی با شخص حضرت آیت الله اخوان حفظه الله تعالی ندارد یا علی مدد
مشاهده در ایتا
دانلود
شذرات المعارف
شب پانزدهم ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵ ۱۴۰۳/۱/۶ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «و اعلم أنّ الله لم يرفع المتواضعين بقدر تواضعهم و لكن رفعهم بقدر عظمته و مجده. و لم يؤمن الخائفين بقدر خوفهم و لكن آمنهم بقدر كرمه و جوده. و لم يفرج المحزونين بقدر حزنهم و لكن بقدر رأفته و رحمته.» ص۳۹۹ اشاره به علل و اسبابی که برای سزاوران دریافت فیض الهی به‌عنوان مجلبهٔ فیض وجود دارد؛ تبیین که ماده جلب است یعنی توجه را جلب می‌کند؛ توضیح شعری از خطاب به علیه‌السلام: خرمن حسن تو را موقع احسان بود مفلسم و مفتقر، از همه درویش‌تر دیوان کردن شخص متواضع مجلبهٔ فیض می‌کند چون در تواضع نداری مطرح است نه دارایی «واعلم أنّ الله لم يرفع المتواضعين بقدر تواضعهم و لكن رفعهم بقدر عظمته و مجده» حکایتی از عکس که پهلوان در زمان است؛ اهمیت تواضع در بهره‌برداری بیشتر از عنایت خدای متعال «و لم يؤمن الخائفين بقدر خوفهم و لكن آمنهم بقدر كرمه و جوده.» از به سبب ؛ ایمن شدن خائفین نه به قدر ایشان بلکه به قدر و الهی؛ تبیین خوف الهی؛ مثالی از احوال اطرافیان هنگام به تخت نشستن وی «و لم يفرج المحزونين بقدر حزنهم و لكن بقدر رأفته و رحمته.» احوال برخی از افراد که و ایشان غم و درد است؛ خاطره‌ای از یکی از پامنبری‌های قدیم استاد؛ در انسانی که به درد معنوی رسیده؛ کلام از یکی شاگردان علامه خطاب به ایشان هر که دلارام دید از دلش آرام رفت چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت انسان دردمند معنویت که محزون شده در پی و گشایش است؛ ذکر امور علمی که در دوران طلبگی استاد برایشان درد و مسأله بود؛ دردمند و مسأله داشتن اهل ؛ خدای متعال انسان محزون را به قدر حزنش گشایش نمی‌دهد بلکه به و خود به او عنایت می‌کند که این عنایت مسائل دیگر وی را هم حل و رفع می‌کند السلام علیک یا مولانا یا ابامحمد یا حسن بن علی ایها المجتبی یابن رسول الله یا حجة الله علی خلقه یا سیدنا و مولانا انا توجهنا و استشفعنا و توسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله شب پانزدهم ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵ ۱۴۰۳/۱/۶ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
شذرات المعارف
شب بیست و چهارم محرم الحرام ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۵/۸ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «و لم يؤمن الخائفين بقدر خوفهم و لكن آمنهم بقدر كرمه و جوده و لم يفرّج المحزونين بقدر حزنهم و لكن بقدر رأفته و رحمته» ص۳۹۹ لحاظ منشأ برای (= ) و (= ) و بررسی امکان رفع آن‌ها و اقدام برای رفع آن‌ها؛ بررسی نسبت عاجل (حال) و أجل (آینده) بودن خوف و حزن؛ ذکر برخی اقدامات عجیب بشر برای رفع خوف؛ دامنهٔ وسیع خوف در جوامع بشری؛ بازگشت اقدامات جانفشانانهٔ بشر برای خود: مَّنِ ٱهْتَدَیٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَ مَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا :۱۵؛ اولویت از خودگذشتگی نسبت به خود تا از خودگذشتگی نسبت به دیگران؛ ضرورت بررسی منشأ خوف به اینکه آیا منشأ آن وهمی است یا عقلائی تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه پرکن قدح باده که معلومم نیست کاین دم که فرو برم برآرم یا نه ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود نی نام ز ما و نی‌ نشان خواهد بود زین پیش نبودیم و نَبُد هیچ خِلَل زین پس چو نباشیم همان خواهد بود نگرانی انسان برای خود به پشتوانهٔ اینکه خلقت من حکمتی داشته است؛ أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَٰنُ أَن يُتْرَكَ سُدیً (۳۶) أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ يُمْنَیٰ :۳۷؛ ذکر سیر استکمالی انسان و استخراج آز آن توسط رحمه‌الله؛ و ؛ وَ لَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (۱۲) ثُمَّ جَعَلْنَٰهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَّكِينٍ (۱۳) ثُمَّ خَلَقْنَا ٱلنُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا ٱلْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا ٱلْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا ٱلْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَٰهُ خَلْقًا ءَاخَرَۚ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحْسَنُ ٱلْخَٰالِقِينَ :۱۴؛ راسخ‌تر شدن انسان در هنگام سیر خود به سوی ؛ غم و اندوه انسان بر اثر دغدغهٔ اینکه اگر به حکمت و غایت خلقت خودم نرسم چه می‌شود؟؛ افتخار موافقین و مخالفین به شاگردی خدمت مرحوم میرزا ؛ حالات مرحوم آشتیانی: «افسوس من خام می‌میرم» و جریان افسوس خوردن ایشان مرا باشد از درد طفلان خبر که در طفلی از سر برفتم پدر بازی‌های ؛ به خدا گفتن‌هایی برای در رفتن از کار ساقیا یک جرعه‌ای زان آبِ آتش‌گون که من در میانِ پُختگانِ عشقِ او خامم هنوز ذکر نمونه‌هایی از نفهمی‌های انسان‌ها در جهل به حکمت خلقت خودشان؛ جبران بچگی کردن انسان؛ بازگشت و توبه علیه‌السلام و غم گرفتم او به مدت ۲۵۰ سال و رسیدن به مقام و : إِنَّ ٱللَّهَ ٱصْطَفَیٰٓ ءَادَمَ وَ نُوحًا وَ ءَالَ إِبْرَٰهِيمَ وَ ءَالَ عِمْرَانَ عَلَی ٱلْعَٰالَمِينَ :۳۳؛ «و لم يؤمن الخائفين بقدر خوفهم و لكن آمنهم بقدر كرمه و جوده و لم يفرّج المحزونين بقدر حزنهم و لكن بقدر رأفته و رحمته» در جای خود و پاسخ خدای متعال به این غم به اندازهٔ و خود؛ حکمت بر صلوات الله علیه کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان بر جهان تکیه مکن ور قدحی مِی‌ داری شادی زهره‌جبینان خور و نازک‌بدنان پیر پیمانه‌کش من که روانش خوش باد گفت پرهیز کن از صحبت پیمان‌شکنان با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم که شهیدان که‌اند این همه خونین‌کفنان گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم از می لعل حکایت کن و شیرین‌دهنان جریان اصرار مرحوم شیخ صاحب بر خاکسپاری بدنش پس از مرگ در اشرف و بازگشت از این رأی در آخر عمر خویش بر وصیت به تدفین خود در صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله الحسین السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین ای تاب و توانم را برده رحمی بر این دل افسرده برگی از گلشن خرم عمر باقی بود آن هم پژمرده خوناب جگر از ساغر دل در فصل بهار غمت خورده بیمار توایم و نپرسیدی کاین غمزده به شد یا مرده دیوان روضه صلوات الله علیه فسقط عن الفرس و جلس علی التراب فجعل یمسح التراب عن وجهه فوضع خده علی خده و صاح سبع مرات و قال ولدی علیّ علی الدنیا بعدک العفا قتل الله قوما قتلوک حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان شب بیست و چهارم محرم الحرام ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۵/۸ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
شذرات المعارف
💠 بزرگداشت حضرت عبدالعظیم حسنی صلوات الله علیه ✅ معنا و مفهوم درست از یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم بزرگداشت حسنی علیه‌السلام؛ 00:50 من زار عبدالعظیم بری کمن زار الحسین بکربلاء؛ دَخَلَ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهَادِی مِنْ أَهْلِ الرَّیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ علیه‌السلام فَقَالَ أَیْنَ کُنْتَ قُلْتُ زُرْتُ الْحُسَیْنَ علیه‌السلام قَالَ أَمَا إِنَّکَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظِیمِ عِنْدَکُمْ لَکُنْتَ کَمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه‌السلام ص۹۹؛ عَنْ بَعْضِ أَهْلِ الرَّیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ علیه‌السلام فَقَالَ أَیْنَ کُنْتَ فَقُلْتُ زُرْتُ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه‌السلام فَقَالَ أَمَا إِنَّکَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِالْعَظِیمِ عِنْدَکُمْ لَکُنْتَ کَمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه‌السلام ص۳۲۴؛ جایگاه والای حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام؛ شأن و شرافت دادن ذات ولی الهی به و شأن نداشتن صورت ظاهری عبادات بما هو هو؛ السَّلاَمُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ... السَّلاَمُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ 02:50 پختگی امثال اینهمه مستی ما مستی مستی دگرست وین همه هستی ما هستی هستی دگرست دیوان غزل۳۵ مستی در عبادت به واسطه مستی عبادت دیگری و اتصال به عبادت ولی الله نماز بى ولاى او عبادتى است بى وضو به منکر على بگو نماز خود قضا کند مسائل ناموسی در باب هرچه پوشیده‌تر باشد بهتر است و الله تعالی و معرفت اهل‌بیت علیهم‌السلام بالاترین ناموس است؛ مستور بودن علیهم‌السلام: یر، بصائر الدرجات مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ أَمْرَنَا سِرٌّ مُسْتَتِرٌ وَ سِرٌّ لَا یُفِیدُهُ إِلَّا سِرٌّ وَ سِرٌّ عَلَی سِرٍّ وَ سِرٌّ مُقَنَّعٌ بِسِرٍّ. «۳۲»- یر، بصائر الدرجات مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِكٍ الْكُوفِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی الْیَسَرِ عَنْ زَیْدِ بْنِ الْمُعَدِّلِ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ أَمْرَنَا هَذَا مَسْتُورٌ مُقَنَّعٌ بِالْمِیثَاقِ مَنْ هَتَكَهُ أَذَلَّهُ اللَّهُ. «۳۳»- یر، بصائر الدرجات رُوِیَ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُرَازِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ أَمْرَنَا هُوَ الْحَقُّ وَ حَقُّ الْحَقِّ وَ هُوَ الظَّاهِرُ وَ بَاطِنُ الظَّاهِرِ وَ بَاطِنُ الْبَاطِنِ وَ هُوَ السِّرُّ وَ سِرُّ السِّرِّ وَ سِرُّ الْمُسْتَسِرِّ وَ سِرٌّ مُقَنَّعٌ بِالسِّرِّ. ج۲ص۷۱ 04:50 تبیین اتصال وجودی با حضرات معصومین علیهم‌السلام؛ وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى :۴۳؛ وَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ اِطَّلَعَ عَلَى اَلْأَرْضِ فَاخْتَارَنَا وَ اِخْتَارَ لَنَا شِيعَةً يَنْصُرُونَنَا وَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ يَبْذُلُونَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُمْ فِينَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ مَعَادُهُمْ إِلَيْنَا ج۱ص۱۷۹ 05:50 از ناحیه بالا از مقوله است و بیان در این باره: تابش تسبیح فرشته‌ست و روح کاین فلک نادره مینا خوشست باز به بط گفت که «صحرا خوشست» گفت: «شبت خوش که مرا جا خوشست» سر بنهم من که مرا سر خوشست راهْ تو پیما که سرت ناخوشست گر چَهِ تاریک بُوَد مسکنم در نظرِ یوسفِ زیبا خوشست دوست چو در چاه بود چَه خوشست دوست چو بالاست به بالا خوشست مفخر تبریز شهم شمس دین با همه فرخنده و تنها خوشست غزل۵۱۰ خوشی و ناخوشی از ناحیه حضرات معصومین علیهم‌السلام؛ اللّٰهم إن شیعتنا منا خلقوا من فاضل طینتنا و عجنوا بماء ولایتنا ج۵۳ص۳۰۳؛ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا ج۱ص۱۷۹؛ و شیعه با حزن و فرح ولی الله علیه‌السلام؛ تفکیک بین احیای و حالات درونی افراد؛ علیه‌السلام و حضرتشان به نقل : الحكایة الخامسة و الخمسون [تشرّف السیّد علیّ بن طاووس رحمه اللّٰه فی السرداب الشریف سحرا یسمع دعاءه علیه السّلام]