✡ لشکرکشی کوروش به ارمنستان
1⃣ طبق نوشته‌های #گزنفون علت حملهٔ کوروش به ارمنستان، استنکاف پادشاه ارمنستان از پرداخت #خراج و سپاه عنوان شده و نیز تأکید شده که #کوروش مبالغی را از مردمان این ناحیه دریافت نموده است.
2⃣ شخصیتی که در اینجا از #کوروش_کبیر ترسیم شده با توصیف قرآن از #ذوالقرنین در سفر به #بین‌السّدین کاملاً متفاوت است. در قرآن می‌خوانیم که قومی که در بین‌السّدین بودند به ذوالقرنین پیشنهاد دادند تا مبلغی را به‌عنوان #خرج برای او قرار دهند ولی ذوالقرنین گفت آنچه پروردگارش به او عطا نموده برایش بهتر است و حاضر به اخذ هزینه‌ای از مردم آن نواحی نشد. در حالی‌که رویّهٔ کوروش کبیر کاملاً برعکس بوده و یکی از دلایل اصلی لشکرکشی او به نواحی کوهستانی شمال ایران، #اخذ_خراج بوده است.
3⃣ درنتیجه بررسی آثار گزنفون به‌عنوان تنها #مدرک_تاریخی موجود برای حملهٔ کوروش به ارمنستان، حاکی از آن است که نمی‌توان ماجرای «ذوالقرنین در بین‌السّدین» و وقایع «کوروش در ارمنستان» را دو شرح از یک داستان تلقی نمود.
4⃣ ضمناً در نوشته‌های گزنفون ذکر نشده که کوروش سدّی آهنین برای جلوگیری از حملات #سکاها ساخته باشد. بلکه به فرمان کوروش قلعه‌ای در آن ناحیه ساخته شد. لیکن شواهد بسیاری در این داستان وجود دارند که براساس آن‌ها نمی‌توان این قلعه را مصداقی برای #سد_ذوالقرنین دانسته و #مردم_خالد را همان قوم #یأجوج_و_مأجوج به‌شمار آورد.
5⃣ اول آن‌که مردم خالد از اقوام سکایی نبوده و خود از سوی سکاها مورد حمله قرار می‌گرفتند، لذا نمی‌توان آنان را یأجوج و مأجوج دانست. ضمناً براساس نوشته‌های گزنفون، مردم خالد و #ارامنه با یکدیگر #صلح کرده و به اتفاق هم شروع به ساختن #قلعه نمودند. به این‌ترتیب در نوشته‌های گزنفون شرّ اقوام مهاجم یعنی مردم خالد از طریق عقد قرارداد صلح دفع گردید؛ برخلاف داستان ذوالقرنین که شرّ یأجوج و مأجوج با ساختن سدّی عظیم مرتفع شد.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡️ نظام بانکداری یهودی در پادشاهی کوروش و هخامنشیان (۲)
1️⃣ ظاهراً در زمان #هخامنشیان بانک‌های حقیقی و خصوصی، مانند #بانک_اگیبی_و_پسران و بانک مورشو و پسران، برای نخستین‌بار به‌طور رسمی تأسیس شدند یا هویّتی رسمی یافتند.
2️⃣ این بانک‌ها در طول فعالیت خود تمام #قدرت_پولی منطقه را در اختیار داشتند و #سودجویی آن‌ها سبب فقر مردم می‌شده است.
3️⃣ صدها سند بانکی از بایگانی این بانک‌ها، ازجمله بانک وارثان شخصی به‌نام #اگیبی از اهالی بابل، به خط میخی به‌دست آمده است که آگاهی‌های گران‌بهایی دربارهٔ نظام بانکی عصر باستان در اختیار ما می‌گذارد.
4️⃣ با این‌که این بانک از آنِ ایرانیان نبود، اما چون در قلمرو حکومت هخامنشیان کار می‌کرد، عملاً سازمانی ایرانی به‌شمار می‌آمد و حتی برای دولت مرکزی #مالیات و #خراج جمع‌آوری می‌کرد.
5️⃣ سرمایهٔ بانک صرف امور مربوط به مسکن، مزرعه، دام و کشتی‌های باربری می‌شد. پول، غله، خرما، آجر و دیگر وسائل مصرفی و حتی #برده در قبال بهرهٔ زیاد به‌صورت جنسی به بانک سپرده می‌شد. بردگان برای #بهره‌گیری_نامشروع به متقاضیان اجاره داده می‌شدند.
✍️ نویسنده: دکتر پرویز رجبی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter
✡️ ماشیح و دولت ماشیحانی در تلمود
1️⃣ اندیشهٔ #مسیحا در تلمود بسیار پیچیده است. این کتاب صدها بار از #ماشیح و امید به آینده سخن گفته است. همهٔ یهودیان، جز اندکی مانند #ربی_هیلل در قرن چهارم میلادی – که منکر ماشیح بود و می‌گفت: «ملّت اسرائیل دیگر هیچ ماشیحی نخواهد داشت» – به ظهور ماشیح معتقدند.
2️⃣ #تلمود از محنت‌های مسیحایی خبر می‌دهد؛ یعنی سختی‌های قبل از ظهور که شامل افزایش فساد و بی‌بندوباری، احترام نکردن به والدین و صاحبان از سوی جوانان، سستی روابط خویشاوندی، کاهش نسل‌ها، بی‌اعتباری عالمان دین، تبدیل شدن محل تحصیل به اماکن فساد، منفور شدن هرکسی که از خطا بترسد، نزاع میان حکیمان، طرد مؤمنان، عدم مطالعهٔ شریعت و ترویج هرج‌ومرج و مانند آن می‌شود و باید توسط ماشیح و عدالتِ #دولت_ماشیحانی برطرف گردد.
3️⃣ البته عنصر تخیّل نیز گاه در داستان‌های تلمود مطرح است: «جنگ گوگ و ماگوگ» (یأجوج و مأجوج) و حمله به اورشلیم و شکست آن‌ها پس از دوازده ماه و کشته‌شدن #مسیحا_بن_یوسف (چهرهٔ مبهم اگادای تلمود) و سپس زنده‌شدن او توسط #الیاس (پیشاهنگ مسیحا)، از موارد مطرح در تلمود است.
4️⃣ تلمود دربارهٔ امت‌های پس از ماشیح نیز معتقد است که همهٔ امت‌ها #یهودی و دارای استقلال سیاسی خواهند شد. و برخی معتقدند پس از ماشیح، مصر، حبشه و #فرزندان_اسماعیل باید به دولت ماشیحانی #خراج بپردازند.
5️⃣ دربارهٔ این‌که اقوام پس از مسیحا، به #دین_یهود می‌گرایند یا نه، اختلاف است. برخی می‌گویند: بله و برخی می‌گویند: همانند زمان داوود و سلیمان، ایمان آنان پذیرفته نیست!
6️⃣ از مهم‌ترین مباحث تلمود، محاسبهٔ #تاریخ_ظهور ماشیح است. براساس تفکری عرفانی در یهودیت قدیم، جهان شش‌هزار سال ادامه خواهد داشت و در هزارهٔ هفتم نابود می‌شود (متناسب با روزهای آفرینش). نخستین دوهزاره را دوران بایر و آشفتگی می‌گفتند؛ چون در آن هیچ وحی‌ای نبود. دوهزاره دوم را دوران شریعت و تورات می‌نامیدند که دوران وحی به‌شمار می‌رفت و دوهزاره سوم را روزگار #انتظار_ماشیح و دوران ماشیحانی (یوموت هماشیح) می‌نامیدند.
7️⃣ بر این اساس، عدهٔ زیادی به‌عنوان ماشیح در یهودیت ظهور کردند که نتوانستند موفق شوند. آنان به #ماشیح‌های_دروغین معروف‌اند.
8️⃣ پس از آن‌که نشانه‌های ظهور روی داد و تاریخ‌های معین‌شده فرارسید، ولی ماشیح نیامد، ربانیون و حکمای یهودی، مردم را از چنین محاسباتی منع کردند و آمدن ماشیح را مشروط به انجام کارهای نیک کردند و حتی به لعن کسانی پرداختند که برای ظهور ماشیح تاریخ تعیین کنند، تا از ناامیدی نسبت به ماشیح جلوگیری شود.
✍️ نویسنده: حجةالاسلام دکتر محمدحسین طاهری آکِردی
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter