✡ سیر شوان از اسلام تا «دین خالده» (١)
📚 مریمیه: از شوان تا سیدحسین نصر (١٠)
1⃣ از اواخر دههٔ ١٩٧٠، مقارن با #انقلاب_اسلامی در ایران، شوان و بخشی از پیروانش از #اسلام فاصله گرفتند و به‌نوعی #یونیورسالیسم (دین جامع و فراتر از ادیان مرسوم) گرایش یافتند که در آن تأکید اصلی بر شخص شوان بود.
2⃣ #فریتیوف_شوان از رؤیایی در سال ١٩٧٣ خبر داده و می‌نویسد: «این آگاهی بر من غالب شد که مانند سایر انسان‌ها نیستم.» سجویک می‌نویسد: شاید شوان خود را در این مرحله #ایلیاء_نبی می‌دید که در آخرالزمان ظهور کرده یا تجلّی #الهه_کالی هندوها.
3⃣ #سیدحسین_نصر نیز از «نقش الیاسی شوان» سخن گفته است:
👈 «شوان به من گفت که پیش‌ترها... مواجهه‌ای با #خضر داشته؛ نبی سبز که با #الیاس مطابقت دارد... این مواجهه تنها با #نقش_الیاسی خود شوان قابل قیاس است.»
4⃣ منطبق کردن خضر یا الیاس (نماد جاودانگی و زندگی و راهنمای خردمند) با موجودی ترسناک و نفرت‌انگیز چون الهه کالی هم از کج‌سلیقگی شوان و شوانی‌ها است و هم بیان‌گر شیوهٔ نگرش آن‌ها که می‌کوشند میان #اسلام با #بت‌پرستی هندو یا بومیان آمریکا انطباق ایجاد کنند و حتی فراتر از آن #هندوئیسم یا #آئین‌های_سرخپوستی را جلوه‌ای اصیل از #دین_خالده بنمایانند!
✍️ استاد عبدالله شهبازی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡️ ماشیح و دولت ماشیحانی در تلمود
1️⃣ اندیشهٔ #مسیحا در تلمود بسیار پیچیده است. این کتاب صدها بار از #ماشیح و امید به آینده سخن گفته است. همهٔ یهودیان، جز اندکی مانند #ربی_هیلل در قرن چهارم میلادی – که منکر ماشیح بود و می‌گفت: «ملّت اسرائیل دیگر هیچ ماشیحی نخواهد داشت» – به ظهور ماشیح معتقدند.
2️⃣ #تلمود از محنت‌های مسیحایی خبر می‌دهد؛ یعنی سختی‌های قبل از ظهور که شامل افزایش فساد و بی‌بندوباری، احترام نکردن به والدین و صاحبان از سوی جوانان، سستی روابط خویشاوندی، کاهش نسل‌ها، بی‌اعتباری عالمان دین، تبدیل شدن محل تحصیل به اماکن فساد، منفور شدن هرکسی که از خطا بترسد، نزاع میان حکیمان، طرد مؤمنان، عدم مطالعهٔ شریعت و ترویج هرج‌ومرج و مانند آن می‌شود و باید توسط ماشیح و عدالتِ #دولت_ماشیحانی برطرف گردد.
3️⃣ البته عنصر تخیّل نیز گاه در داستان‌های تلمود مطرح است: «جنگ گوگ و ماگوگ» (یأجوج و مأجوج) و حمله به اورشلیم و شکست آن‌ها پس از دوازده ماه و کشته‌شدن #مسیحا_بن_یوسف (چهرهٔ مبهم اگادای تلمود) و سپس زنده‌شدن او توسط #الیاس (پیشاهنگ مسیحا)، از موارد مطرح در تلمود است.
4️⃣ تلمود دربارهٔ امت‌های پس از ماشیح نیز معتقد است که همهٔ امت‌ها #یهودی و دارای استقلال سیاسی خواهند شد. و برخی معتقدند پس از ماشیح، مصر، حبشه و #فرزندان_اسماعیل باید به دولت ماشیحانی #خراج بپردازند.
5️⃣ دربارهٔ این‌که اقوام پس از مسیحا، به #دین_یهود می‌گرایند یا نه، اختلاف است. برخی می‌گویند: بله و برخی می‌گویند: همانند زمان داوود و سلیمان، ایمان آنان پذیرفته نیست!
6️⃣ از مهم‌ترین مباحث تلمود، محاسبهٔ #تاریخ_ظهور ماشیح است. براساس تفکری عرفانی در یهودیت قدیم، جهان شش‌هزار سال ادامه خواهد داشت و در هزارهٔ هفتم نابود می‌شود (متناسب با روزهای آفرینش). نخستین دوهزاره را دوران بایر و آشفتگی می‌گفتند؛ چون در آن هیچ وحی‌ای نبود. دوهزاره دوم را دوران شریعت و تورات می‌نامیدند که دوران وحی به‌شمار می‌رفت و دوهزاره سوم را روزگار #انتظار_ماشیح و دوران ماشیحانی (یوموت هماشیح) می‌نامیدند.
7️⃣ بر این اساس، عدهٔ زیادی به‌عنوان ماشیح در یهودیت ظهور کردند که نتوانستند موفق شوند. آنان به #ماشیح‌های_دروغین معروف‌اند.
8️⃣ پس از آن‌که نشانه‌های ظهور روی داد و تاریخ‌های معین‌شده فرارسید، ولی ماشیح نیامد، ربانیون و حکمای یهودی، مردم را از چنین محاسباتی منع کردند و آمدن ماشیح را مشروط به انجام کارهای نیک کردند و حتی به لعن کسانی پرداختند که برای ظهور ماشیح تاریخ تعیین کنند، تا از ناامیدی نسبت به ماشیح جلوگیری شود.
✍️ نویسنده: حجةالاسلام دکتر محمدحسین طاهری آکِردی
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter