✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۲۲۳ «نهج البلاغه»، چه راهکاری برای بیداری از خواب غفلت و رهایی از گناهان ارائه می دهد؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۲۲۳ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «يَا أَيُّهَا الاِْنْسَانُ، مَا جَرَّأَكَ عَلَى ذَنْبِكَ، وَ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ، وَ مَا أَنَّسَكَ بِهَلَكَةِ نَفْسِكَ؟». (اى انسان! چه چيز تو را بر #گناهت جسور ساخته؟ و چه چيز تو را در مقابل پروردگارت مغرور كرده؟ و چه چيز تو را بر هلاكت خويش علاقه مند نموده است؟). اشاره به اينكه غريزه حبّ ذات در انسان نيرومندترين غرائز است؛ انسان به طور طبيعى خود را بيش از هر كس دوست دارد و هرگاه ببينيم كسى خنجر برداشته، بر سينه و بازو و پهلوى خود مى زند وحشت مى كنيم و با خود مى گوييم آيا گرفتار جنون شده است. مگر ممكن است انسان عاقل، علاقمند هلاكت خويش شود؟
🔹اگر انسان كمترين علاقه اى به هلاكت خويش ندارد، پس چرا #گناه و #غرورى كه مايه #هلاكت اوست را پذيرا مى شود؟! در ادامه سخن مى افزايد: «آيا درد تو درمان ندارد، يا از اين #خوابت بيدارى ای نيست؟ چرا آن گونه كه به ديگران رحم مى كنى به خودت رحم نمى كنى؟!». سپس با ذكر مثالى اين حقيقت را روشن تر مى سازد و مى فرمايد: «چه بسا كسى را در دل آفتاب سوزان مى بينى، و در برابر حرارت آفتاب بر او سايه مى افكنى، يا بيمارى را مشاهده مى كنى كه درد جانكاهى بدن او را سخت آزرده، و از روى ترحّم بر او مى گريى [پس چرا درباره خود بى تفاوت هستى] چه چيز تو را بر اين بيمارى‌ات شكيبا ساخته، و بر مصائب خود صبور كرده و از گريه بر خويشتن باز داشته است، در حالى كه هيچ چيز براى تو عزيزتر از #نفس_خودت نيست».
🔹اشاره به اينكه چرا انسان هايى را مى بينيم كه گرفتار تناقض در عمل و دوگانگى در قضاوت هستند، در برابر ناراحتى ديگران و بيمارى بيماران، سخت عكس العمل نشان مى دهند، و گاه سيلاب اشكشان فرو مى ريزد، در حالى كه #بيمارى_خودشان سخت‌تر و مصائبشان سنگين تر است و هيچگونه عكس العملى در برابر آن نشان نمى دهند. #امام_علی (عليه السلام) مى خواهد اين #غافلان_بی‌خبر، و اين #خفتگان_بى‌درد را با اين بيان منطقى و گويا از #خواب_غفلت بيدار كند و به سرنوشت خطرناكى كه در پيش رو دارد متوجّه سازد، شايد #توبه كنند و به سوى خدا بازگردند.
🔹در ادامه سخن مى افزايد: «وَ كَيْفَ لا يُوقِظُكَ خَوْفُ بَيَاتِ نِقْمَة، وَ قَدْ تَوَرَّطْتَ بِمَعَاصِيهِ مَدَارِجَ سَطَوَاتِهِ! فَتَدَاوَ مِنْ دَاءِ الْفَتْرَةِ فِی قَلْبِكَ بِعَزِيمَة، وَ مِنْ كَرَى الْغَفْلَةِ فِي نَاظِرِكَ بِيَقَظَة». (چگونه ترس از بلاها و عذاب هاى شبانه تو را بيدار نكرده، در حالى كه بر اثر #معاصى_الهى هر روز، خود را به مرحله بالاترى از خشم خدا مى افكنى! حال كه چنين است بيمارى سستى دل خود را با داروى تصميم و #عزم_راسخ مداوا كن، و اين #خواب_غفلتى كه چشمت را فرو گرفته با بيدارى برطرف ساز). می‌دانيم براى نجات و رهايى از خطر دو چيز لازم است: بيدارى و هوشيارى از يكسو و تصميم و عزم راسخ از سوى ديگر؛
🔹و #امیرالمؤمنین (عليه السلام) در اين عبارت كوتاه به هر دو اشاره فرموده است، و بى‌خبران را هشدار مى دهد كه از #خواب_غفلت برخيزند و براى نجات خويش از چنگال #معاصى، كه آتش خشم و #غضب_الهى را بر مى افروزد، تا وقت نگذشته است تصميم بگيرند. تعبير به «بَيَاتِ نِقْمَة» (عذاب شبانه) براى اين است كه بلاهايى كه در شب نازل مى شود، قربانى زيادترى مى گيرد؛ زلزله ها، سيلاب ها و طوفان هايى كه در شب رخ مى دهد، هنگامى كه مردم در خوابند و هيچ گونه دفاعى از خود ندارند.
🔹#قرآن_مجيد مى فرمايد: «أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتًا وَ هُمْ نَائِمُونَ - أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَ هُمْ يَلْعَبُونَ». [۱] (آيا اهل شهرها و آبادی‌ها از اين ايمنند كه عذاب ما شبانه به سراغ آنها بيايد، در حالى كه در خواب باشند؟ - آيا اهل شهرها و آبادی‌ها از اين ايمنند كه عذاب ما هنگامه روز به سراغشان بيايد در حالى كه سرگرم بازى هستند؟). سپس در پايان اين فقره میفرمايد: «وَ كُنْ للهِ مُطِيعاً، وَ بِذِكْرِهِ آنِساً». ([بنابراين بيدار باش] و مطيع خداوند شو و با ياد او انس گير).
پی نوشت:
[۱] سوره اعراف، آيات ۹۷ و ۹۸
📕پيام امام اميرالمومنين (عليه السلام)، مكارم شيرازى، ناصر، ج ۸، ص۳۷۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
#غفلت #توبه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، درباره «شوخی های بی محتوا» چه هشداری داده است؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه، خطاب به فرزندش امام حسن مجتبی (علیه السلام) مى فرمايد: «إِيَّاكَ أَنْ تَذْكُرَ مِنَ الْكَلَامِ مَا يَكُونُ مُضْحِكاً، وَ إِنْ حَكَيْتَ ذَلِكَ عَنْ غَيْرِكَ». (از گفتن سخنان خنده آور [و بى محتوا] بپرهيز، هر چند آن را از ديگرى نقل كنى). زيرا اين گونه سخنان از يكسو هيبت و #اُبُهّت_انسان را برباد مى دهد، و از سويى ديگر غالباً همراه با غيبت يا استهزاء فرد آبرومندى است؛ بنابراين هم مايه نقص انسان در دنيا و هم در آخرت است. خواه اين سخن از خودش باشد يا به نقل از ديگرى. چه تفاوت مى كند كه غيبت يا سُخريه، ابداعِ خود انسان باشد يا حكايت از ديگرى.
🔹البتّه اين سخن به آن معنا نيست كه انسان از شوخى و #مزاحِ_مشروع بپرهيزد و خشك و عَبُوس در مجالس بنشيند؛ زيرا مى دانيم شخص #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) و #ائمه_اهلبيت (عليهم السلام) و #بزرگان_علما اين گونه شوخى و مزاحِ مشروع را داشته اند؛ حتى توصيه شده در سفرها براى از بين بردن فشار مشكلاتِ سفر، #مزاح بيشتر كنيد. مرحوم علّامه بحر العلوم در اشعار فقهى خود مى گويد: وَ اَكْثِرِ الْمِزاحَ فِى السَّفَرِ إذا - لَمْ يَسْخَطِ الرَّبَ وَ لَمْ يَجْلِبْ أذىً «در سفرها مزاح بيشتر كن مشروط بر اينكه موجب خشم خدا و آزار شنوندگان نباشد».
🔹اين سخن برگرفته از حديث پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) است كه فرمود: «وَ أَمَّا الَّتِي فِي السَّفَرِ فَبَذْلُ الزَّادِ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ الْمِزَاحُ فِي غَيْرِ الْمَعَاصِی». [۱] (مروّت در سفر آن است كه انسان از زاد و توشه خود به ديگران ببخشد و #حُسن_خُلق داشته باشد و #مزاحِ خالى از معصيت كند). كوتاه سخن اينكه اين امور در حد اعتدالش نيكوست، و اگر از حد اعتدال بگذرد، يا موجب وهن شخصيت انسان مى شود و مردم همچون دلقكى به او نگاه مى كنند، و يا اينكه وارد گناهانى مى شود كه خشم خدا را برمى انگيزد.
پی نوشت:
[۱] الخصال، ابن بابويه، محمد بن على، محقق، غفارى، على اكبر، انتشارات اسلامى، قم، ۱۳۶۲، چاپ اول، ج ۱، ص ۳۲۴
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چاپ اول، ج ۹، ص ۶۸۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شوخی #مزاح
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
🔹
⭕️پیشگویی امام على (عليه السلام) از وضع مردم در زمان حکومت «ظالمان» چگونه است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۰۸ #نهج_البلاغه پس از پیشگویی از آینده و حاکم شدن #حکّام_خودکامه و ظالم در آخرین فراز این خطبه به قسمت هاى مهمّى از آثار شوم اين حكومتها، و وضع اخلاقى و اجتماعى و اقتصادى مردم در چنين حكومتهايى اشاره ميفرمايد. نخست میفرمايد: «فَإِذَا كَانَ ذلِكَ كَانَ الْوَلَدُ غَيْظاً، وَ الْمَطَرُ قَيْظاً، وَ تَفِيضُ اللِّئَامُ فَيْضاً، وَ تَغِيضُ الْكِرَامُ غَيْضاً». (در آن هنگام، #فرزندان سبب خشم [پدران و مادران] میشوند و #باران، گرمى مى افزايد؛ #فرومايگان همه جا را پر ميكنند و #نيكانِ_بزرگوار، كمياب میشوند!).
🔹سپس در ادامه اين سخن ميفرمايد: «وَ كَانَ أَهْلُ ذلِكَ الزَّمَانِ ذِئَاباً، وَ سَلَاطِينُهُ سِبَاعاً، وَ أَوْسَاطُهُ أُكَّالاً، وَ فُقَرَاؤُهُ أَمْوَاتاً». (#مردم آن زمان همچون گرگان، و #سلاطين آنها همچون درندگان، و طبقه متوسّط، طعمه آنها، و مستمندان، همچون مردگان خواهند بود!). در آخرين قسمت اين خطبه، به هفت پديده شوم در چنين جوامعى كه سرچشمه تمام #بدبختى‌ها میشود، اشاره کرده و میفرماید: «وَ غَارَ الصِّدْقُ، وَ فَاضَ الْكِذبُ، وَ اسْتُعْمِلَتِ الْمَوَدَّةُ بِاللِّسَانِ، وَ تَشَاجَرَ النَّاسُ بِالْقُلُوبِ، وَ صَارَ الْفُسُوقُ نَسَباً، وَ الْعَفَافُ عَجَباً، وَ لُبِسَ الْإِسْلَامُ لُبْسَ الْفَرْوِ مَقْلُوباً». (در آن زمان، #راستگويى از ميان میرود و #دروغ فراوان میشود؛ مردم با زبان اظهار دوستى ميكنند، و با دل، دشمنى؛ به #گناه و آلودگى افتخار ميكنند و از #عفّت و #پاكدامنى در شگفتى فرو ميروند و اسلام همچون پوستينى وارونه پوشيده میشود!).
🔹آنچه را امام (عليه السلام) در سه بخش از اين خطبه درباره «حوادث آينده جامعه اسلامى» به عنوان پيشگویی بيان فرموده، ترسيم بسيار دقيق و حساب شده اى از تمام حكومت های جبّار خودكامه در طول تاريخ است. هنگامى كه آنها پايه هاى خود را محكم ميكنند تمام #نيكان و #پاكان را از صحنه اجتماع كنار میزنند و مديران و دستياران خود را از افراد بى‌بندوبار و بى‌ايمان و نوكر مآب كه به جاى كلاه، سر مى آورند، برمى‌گزينند. #مؤمنان را تحت فشار قرار میدهند و #مردم را به جهل و نادانى و بى خبرى سوق مى دهند. #دروغ همه جا را فرا میگيرد و #صدق و راستى برچيده میشود.
🔹#فرومايگان بر مقدّرات مردم مسلّط میشوند و بسيارى از مردم به حكم «أَلنَّاسُ عَلَى دِينِ مُلوُكِهِمْ» از آن حكّام و سلاطين درنده خو پيروى ميكنند. نظام ارزشی جامعه به كلّى دگرگون ميشود و فى المَثَل: #بى‌عفّتى و ناپاكى مايه افتخار و #پاكدامنى از اسباب سرافكندگى به حساب مى آيد. اينگونه حكومتها در محيط هاى مذهبى با مذهب نمى جنگند، بلكه سعى ميكنند #مذهب را از درون تهى سازند و #تعليمات آن را تحريف كنند و به اين طريق از احساسات مذهبى مردم به نفع مقاصد شوم خود استفاده كنند. خرافات را در ميان مردم ترويج میدهند و به بعضى از ظواهر مذهبى اهميّت داده، عمق و باطن آن را از ميان مى برند.
🔹هرگاه با اين معيارهاى دقيقى كه #امام_علی (عليه السلام) در اين خطبه بيان كرده به جوامع دنياى امروز - مخصوصاً بسيارى از كشورهاى اسلامى - بنگريم، مى بينيم چقدر قابل تطبيق است. گويى حضرت از آن روز تمام حوادثى را كه امروز در جوامع میگذرد با چشم مى ديده و همچون نقّاش چيره دستى آنها را با نوك قلم ترسيم نموده، تصويرى كه از هر نظر برابر با اصل است. آنچه امام (عليه السلام) در اين خطبه پيش بينى فرموده است شباهت به رواياتى دارد كه از #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) در اين زمينه نقل شده است.
🔹از جمله در حديثى مى خوانيم: «زمانى بر مردم فرا میرسد كه صورت هاى آنها، صورت هاى انسانى است و دلهاى آنها #دلهاى_شيطانى! مانند گرگان درنده اند؛ و پيوسته خونريزى میكنند؛ و هيچگاه [با تذّكر و ارشاد] از منكراتى كه انجام میدهند، باز نمیگردند! اگر با آنها همراهى كنى تو را متّهم ميكنند و اگر سخنى بگويى، تكذيبت ميكنند و اگراز آنها پنهان شوى غيبت ميكنند. #سنّت [سنّت معصومين] در ميان آنها بدعت است، و #بدعت در ميان آنها سنّت! #عاقل در نظر آنها كسى است كه فريبكار و پيمان شكن باشد، و #فريبكار و پيمان شكن در ميان آنها عاقل و هوشيار محسوب میشود. #مؤمن در ميان آنها مستضعف، و #فاسق در ميان آنها مشرّف و گرامى است ... در اين هنگام، خداوند آنها را از بارانِ به موقع، محروم می‌سازد و باران هاى بى موقع [كه مايه فساد و تباهى است] بر آنها نازل میكند و #اشرار بر آنها مسلّط مى شوند». [۱]
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، ۱۳۸۶ش، چ۱ ج۴ ص۵۴۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فرهنگ «شهادت» در میان ارزش های اسلامی از چه جایگاهی برخوردار است؟
🔹در فرهنگ اسلامى #شهادت به عنوان يكى از «والاترين ارزش ها»، و #شهيدان از بلند مرتبه ترين انسانها هستند و مردان خدا همان گونه كه #امام_علی (عليه السلام) در خطبه ۱۲۳ #نهج_البلاغه بيان مى فرمايد: «همواره آرزوى #شهادت در سر مى پرورانند و از مرگ طبيعى در بستر بیزار بودند، و #شـهادت را هزار بار از آن برتر مى دانستند، و حاضر بودند، ضربات زيادى بر پيكرشان وارد شود و #شربت_شهادت بنوشند ولى در بستر نميرند، چرا كه #جان_انسان بزرگترين هديه الهى است و چه بهتر كه اين #هديه_الهى نثار راه او شود، نه اين كه در بستر مرگ به هدر رود».
🔹همچنین #امام (عليه السلام) با اشاره به این نكته مهم و پر ارزش، می فرماید: «إنَّ أَكْرَمَ الْمَوْتِ الْقَتْلُ! وَالَّذِي نَفْسُ ابْنِ أَبِي طَالِب بِيَدِهِ، لاَلْفُ ضَرْبَة بِالسَّيْفِ أَهْوَنُ عَلَيَّ مِنْ مِيتَةعَلَى الْفِرَاشِ فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللهِ». (به يقين بهترين مرگ #شهادت در #راه_خدا است؛ سوگند به آن كس كه جان فرزند ابوطالب در دست اوست هزار ضربه شمشير بر من آسانتر است تا مرگ در بستر، در غير طاعت خدا!). اين تعبير حكايت از عظمت #مقام_شهيدان و امر #شهادت مى كند تا آنجا كه #امام (عليه السلام) حاضر است هزار ضربه شمشير را به جان بخرد ولى در بستر، به مرگ طبيعى نميرد و اين زبان قال يا حال همه #مؤمنان_مخلص و #شجاع و پاك باختگان راه حق است.
🔹البته معناى اين سخن آن نيست كه احساس درد و رنج ضربات شمشير را نمى كنم ـ آن گونه كه بعضى از شارحان «نهج البلاغه» پنداشته اند ـ بلكه، منظور اين است از نظر #معنوى و #ارزشى سزاوار است كه انسان به استقبال ضربات شمشيرها برود و در بستر، به #مرگ_طبيعى نميرد زيرا افتخار شهادت، انسان را آماده تحمّل رنجها مى كند. البتّه اگر انسان در #بستر بميرد و در #مسيرطاعت‌حق باشد ـ از روايات اسلامى استفاده مى شود ـ كه #حكم_شهادت را دارد و اين همان چيزى است كه در آخر عبارت، #امام (عليه السلام) به آن اشاره كرده است.
🔹در #فضيلت_شهادت، همين بس كه در حديثى از #رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله) مى خوانيم که ایشان مشاهده كرد كسى دعا مى كند و عرض مى كند: «اللَّهُمَّ إنِّي أسْأَلُكَ خَيْرَ مَا تُسْئَلُ فَاَعْطِني أفْضَلَ مَا تُعْطِي» (خداوندا من بهترين چيزى كه بندگانت از تو مى خواهند را از تو مى طلبم، پس بهترين عطايت را به من ارزانى دار)؛ #پيامبر (صلى الله عليه و آله) فرمود: «إنْ استُجيْبَ لَكَ اُهْرِيْقَ دَمَكَ فِي سَبِيْلِ اللهِ» [۱] (هرگاه دعاى تو مستجاب شود در راه خدا #شهيد خواهى شد).
🔹در حديث ديگرى از همان حضرت آمده است: «ما مِنْ أحَد يَدْخُلُ الْجَنَّةَ فَيَتَمَنّى أنْ يَخْرُجَ مِنْهَا إلاّ الشَّهِيْدُ فَإنَّهُ يَتَمَنّى أَنْ يَرْجِعَ فَيُقْتَلُ عَشْرَ مَرّات مِمّا يَرى مِنْ كَرامَةِ اللهِ» [۲] (هيچ كس وارد #بهشت نمى شود كه آرزو كند از آن خارج شود، مگر #شهيد كه آرزو مى كند باز گردد و دوباره در #راه_خدا شهيد شود، به خاطر اين كه #الطاف_الهى را نسبت به خود بسيار زياد مى بيند).
🔹آرى #مقام_شهدا، در فرهنگ #اسلام فوق العاده زياد است و همانها بودند كه در هنگام خطر، #اسلام را بيمه كردند، و اگر فداكاري هاى شهدايى همچون شهداى #بدر و #اُحد يا #شهيدان_كربلا نبود، شايد امروز خبرى از اسلام نبود. امروز نيز #دشمنان_اسلام بيشترين وحشت را از #فرهنگ_شهادت و شهادت طلبى دارند؛ اين در حالى است كه آنها توان مقابله به مثل، نسبت به فرهنگ #شهادت را ندارند و سلاحى كه بتوان از آن در برابر اين فرهنگ دفاع كرد در خود نمى بينند.
پی نوشت‌ها؛
[۱] مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، نورى، حسين بن محمد تقى، مؤسسة آل البيت، قم، ۱۴۰۸ق، چ اول، ج ۱۱، ص ۱۳
[۲] همان
📕پيام امام اميرالمومنين(عليه السلام)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۵، ص ۲۴۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) با مقداری تلخیص
#شهيد #شهادت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️مراحل نفوذ «شیطان» در انسان در کلام «امام علی» (علیه السلام) چگونه بیان شده است؟
🔹در خطبه هفتم #نهج_البلاغه چگونگی #نفوذ_شیطان در انسان در چند مرحله دقیقاً بیان شده است و #امام_علی (علیه السلام) آن را با ظرافت و فصاحت و بلاغت ویژه خود در لابه‌لاى تشبیهات زیبا و گویا به بهترین وجهى شرح میدهد، به گونه اى که بهتر از آن تصوّر نمیشود. در نخستین مرحله به این حقیقت اشاره ميفرمايد که: #نفوذ_شیطان در وجود هر انسانى «اختیارى» است، نه اجبارى. این انسانها هستند که به او «چراغ سبز» نشان میدهند، و جواز ورودش را در کشور وجود خویش صادر ميکنند.
🔹حضرت ميفرمايد: «اِتَّخَذُوا الشَّیْطانَ لاَمْرِهمْ مِلاکاً» ([این زشت سیرتان] #شیطان را ملاک و اساس کار خود قرار دادند). این همان چیزى است که در #قرآن_مجید به روشنى به آن اشاره شده؛ ميفرمايد: «اِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلطان عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ اِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُونَ»؛ [نحل، ۹۹و۱۰۰] (او بر کسانى که #ایمان دارند و بر پروردگارشان #توکّل مى کنند تسلّطى ندارد؛ تسلّط او تنها بر کسانى است که او را به سرپرستى خود برگزیده اند و کسانى که به وسیله او شرک می ورزند و به فرمانهایش به جاى فرمان خدا گردن مى نهند).
🔹در مرحله دوّم ميفرمايد: «وَاَتَّخَذَهُمْ لَهُ اَشْراکاً» ([بعد از این انتخابى که از سوى گمراهان انجام میشود، #شیطان نیز انتخابى میکند و آن این که] آنها را به عنوان #دامها [یا شریکان] خویش برگزیده است). سپس در همین مرحله، به توضیح جمله سربسته فوق پرداخته، ميفرمايد: «فَباضَ وَ فَرَّخَ فى صُدُورِهِمْ». (او در درون سینه هاى آنها #تخم‌گذارى کرد، سپس آن را مبدّل به #جوجه نمود). در این تشبیه جالب #امام (عليه السلام)، «سینه هاى شیطان صفتان» را #آشیانه_ابلیس و «محل تخم‌گذاری» او معرفى میکند و به دنبال آن مى افزاید:
🔹«وَدَبَّ وَ دَرَجَ فی حُجُورِهِمْ» (این جوجه‌هاى شیطانى از درون سینه هاى آنها خارج شده، در دامانشان حرکت کرد و پرورش یافت). سپس به بیان مرحله سوّم این #نفوذ_خطرناک پرداخته، ميفرمايد: «فَنَظَرَ بِأَعیُنِهِمْ، وَ نَطَقَ بِاَلْسِنَتِهِمْ» (کارشان به جایى رسید که #شیطان با چشم آنها نگاه کرد و با زبانشان سخن گفت). یعنى سرانجام این #تخم_شیطانى که مبدّل به جوجه شده بود و پرورش یافت و قوى شد، تبدیل به #شیطانى میشود متّحد با آنها، یعنى در تمام اعضاى آنها #نفوذ میکند، بطورى که «صاحب شخصیت دوگانه‌اى» مى شوند.
🔹از یک نظر #انسان‌اند و از یک نظر #شیطان؛ ظاهرشان شبیه انسان هاست، امّا #باطنشان شیطانى است. چشم و گوش و زبان و دست و پاى آنها همه به فرمان #شیطان است و طبیعى است که همه چیز را به #رنگ_شیطانى مى بینند و گوششان آماده شنیدن نغمه هاى شیطان است. در چهارمین مرحله، به نتیجه نهایى این «سیر انحرافى تدریجى» پرداخته، ميفرمايد: هنگامى که به اینجا رسیدند: «فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ، وَ زَیَّنَ لَهُمْ الْخَطَل» (شیطان آنها را بر #مرکب #لغزشها و #گناهان سوار کرد، [مرکبى که آنها را به سوى انواع #معاصى_کبیره و کفر و ضلالت مى کشاند] و #سخنان_فاسد و هزل و باطل را در نظر آنان زینت بخشید).
🔹این سخن شبیه همان چیزى است که #امام (عليه السلام) در کلام نورانى دیگرى ميفرمايد: «آگاه باشید #گناهان و خطاها همچون مرکبهاى سرکش و لجام گسیخته اند که #گناهکاران، بر آن سوار میشوند!». [نهج‌البلاغه، خ۱۶] در پنجمین و آخرین مرحله، ميفرمايد: «اعمال آنها اعمال کسى است که #شیطان او را در #سلطه_خود شریک ساخته و سخنان باطل را بر زبان او نهاده است». اشاره باینکه #اعمال آنها بخوبى گواهى میدهد که #شیطان در آنها #نفوذ کرده و به راهى که میخواهد مى برد. سخنانشان #سخنان_شیطانى و نگاه هاى آنها #نگاههای_شیطانى، و در مجموع اعمال آنها ردّ پاى شیطان بخوبى دیده میشود،
🔹و در واقع #امام (عليه السلام) میخواهد در این مرحله، طریق شناخت اینگونه اشخاص را که همان #اعمال_شیطانى است نشان دهد. آخرین نکته اى که لازم میدانیم در این اشاره کوتاه ذکر کنیم این است که طبق صریح بعضى از آیات قرآن، #شیاطین منحصر به #ابلیس و لشکر پنهانى او نیستند، بلکه گروهى از #انسانها نیز شیطان نامیده شده اند. چرا که کار آنها عیناً همان کار شیاطین است: «اینچنین در برابر هر پیامبرى دشمنى از شیاطین #انس و #جنّ قرار دادیم که بطور سرّى سخنان فریبنده و بى اساس را براى اغفال مردم ـ به یکدیگر مى گفتند». [ترجمه آیه۱۱۲ سوره انعام] باید مراقب وسوسه هاى همه آنها بود.
📕پيام امام اميرالمومنين، ناصر مكارم شيرازى، دارالكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۷س، ج۱ ص۴۶۰
منبع:وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شیطان
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «غیرت دینی» چیست؟
🔹منظور از #غیرت_دینى این است که انسان در برابر #تخلّفاتى که از مسیر حق و عدالت و احکام الهى مى شود، خاموش ننشیند و #بى‌تفاوت از کنار آنها نگذرد، بلکه تخلّف هر چه شدیدتر باشد جوش و خروش او بیشتر گردد. کسانى که خونسرد و بى رمق از مقابل این امور مى گذرند فاقد #غیرت_دینى هستند. «قرآن مجید» درباره بعضى از جنگجویان با ایمان که فاقد وسائل لازم براى شرکت در میدان جنگ بودند مى فرماید:
🔹«وَ لا عَلَى الَّذینَ اِذا ما أَتَوْکَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لاَ أَجِدُ ما أَحْمِلُکُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّوا وَ أَعْیُنُهُمْ تَفیضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَناً أَلاّ یَجِدُوا مایُنْفِقُونَ». [۱] (و نیز بر کسانی که هنگامی که نزد تو آمدند تا آنان را [برای رفتن به سوی نبرد] سوار مرکبی کنی، گفتی: [به سبب نبود امکانات] بر مرکبی دسترسی ندارم تا شما را به جهاد برم، هیچ مؤاخذه و سرزنشی نیست؛ [از نزد تو] بازگشتند در حالی که به خاطر غصه و اندوه از دیدگانشان اشک می ریخت که چرا چیزی نمی یابند تا [در نبرد با دشمنان] هزینه کنند).
🔹این چه عاملى است که فردى را که ابزار و وسایل جهاد را نمى یابد، چنان منقلب مى کند که بى اختیار مانند ابر بهار، اشک بریزد؟ توجه داشته باشید #تفیض در اینجا به معناى «فرو ریختن فراوان» است، آن چیزى جز #غیرت_دینى نیست. در خطبه ۲۷ #نهج_البلاغه نیز به یکى از مظاهر آن ـ که در بالاترین حدّ قرار دارد ـ اشاره شده است. حضرت مى فرماید: «اگر مسلمانى، به خاطر این حادثه [بسیار دردناک] [۲] از شدّت تأسّف بمیرد، جاى سرزنش ندارد، بلکه به نظر من سزاوار است». #غیرت_دینى عامل بسیار مهمّى براى دفاع از حریم #قوانین_اسلام و احیاى معروف و از میان بردن منکر است.
🔹جالب این که در حدیثى از امام صادق (علیه السلام) آمده است که خداوند، دو فرشته را براى عذاب قومى مأمور کرد؛ هنگامى که آنها به سراغ این مأموریت خود رفتند، مردى به ظاهر نورانى را که آثار پارسایى و صلاح از او آشکار بود دیدند که در حال تضرّع و زارى به درگاه خداست؛ یکى از آن دو، به دیگرى گفت: «این مرد دعا کننده را دیدى؟» دیگرى گفت: آرى، ولى من مأموریتم را انجام مى دهم»؛
🔹دومى گفت: من هیچ کارى نمى کنم، تا به پیشگاه خدا، پروردگارم باز گردم [و دستور جدیدى بگیرم]؛ هنگامى که به پیشگاه خداوند عرضه داشت که «پروردگارا! من به آن شهر که رسیدم، یکى از بندگان تو را دیدم که در حال دعا و تضرّع است» دستور آمد که برو و مأموریت خود را انجام ده [و شهر را زیر و رو کنید]؛ «فأِنَّ ذلِکَ رجُلٌ لَمْ یَتَغیَّرْ وَجْهُهُ غَضَباً لى قَطُّ». (او مردى است که هرگز، چهره‌اش از خشم در راه من متغیّر و برافروخته نشده است [و ذره اى #غیرت_دینى نداشته]). [۳]
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره توبه، آیه ۹۲
[۲] منظور غارت زیور آلات یک زن مسلمان و یک زن غیر مسلمانِ در پناه اسلام در حمله سپاه معاویه به شهر انبار است.
[۳] بحارالانوار، ج ۹۷، ص ۸۹، ح ۶۰
📕پيام امام امير المومنين عليه السلام، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص ۱۵۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#غیرت #غیرت_دینی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در حکمت ۲۱۱ «نهج البلاغه»، در تبیین خطرات تبعيت از هواپرستی چه می فرماید؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از حکمت ۲۱۱ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «وَ كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِيرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِيرٍ». (چه بسا عقل‌ها كه در چنگالِ #هوا و #هوس هاى حاكم بر آنها اسيرند). به یقین خداوند دو نيرو به انسان بخشيده است: يكى نيروى «عقل» كه خوب و بد را با آن تشخيص مى دهد و راه و چاه را مى شناسد، و ديگرى «انگيزه هاى مختلف نفسانى» است، كه آن هم در حد اعتدال براى بقاى انسان ضرورى است؛ خواه علائق جنسى باشد يا علاقه به مال و ثروت و مقام و قدرت؛
🔹اما هنگامى كه اين انگيزه ها #طغيان كنند و به صورت هوا و #هوسِ_سركش درآيند، #عقل را در چنگال اسارت خود مى گيرند، به گونه اى كه گاه از تشخيص واضح ترين مسائل باز مى ماند و گاه دست به كارهايى مى زند كه يك عمر بايد جريمه و كفاره آن را بپردازد. به همين دليل در «آيات قرآن» و «روايات اسلامى» هشدار زيادى به اين موضوع داده شده است.
🔹#قرآن_مجيد مى فرمايد: «أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللهُ عَلَى عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشاوَةً فَمَنْ يَهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ». [۱] (آيا ديدى كسى را كه معبود خود را #هواى_نفس خويش قرار داده و خداوند، او را با آگاهى [بر اين كه شايسته هدايت نيست] گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده اى قرار داده است؟! با اين حال، غير از خدا چه كسى مى تواند او را هدايت كند؟! آيا متذكّر نمى شويد؟!).
🔹در حديثى از #امام_علی (عليه السلام) در غررالحكم مى خوانيم: «غَلَبَةُ الْهَوى تُفْسِدُ الدِّينُ وَ الْعَقْلَ». [۲] (غلبه #هواى_نفس، هم دين انسان را فاسد مى كند و هم عقل او را). همچنین آن حضرت در حدیث دیگری می فرماید: «حَرَامٌ عَلَى كُلِّ عَقْلِ مَغْلُولٍ بِالشَّهْوَةِ أنْ يَنْتَفِعَ بِالْحِكْمَةِ». [۳] (بر تمام عقل هايى كه در چنگال #شهوت، اسيرند حرام است كه از علم و دانش بهره مند شوند).
🔹به يقين #عقل‌ها متفاوت اند؛ بعضى به اندازه اى نيرومندند كه هيچ انگيزه اى از #هوای_نفس نمى تواند بر آن چيره شود، و گاه چنان ضعيف است كه با مختصر طغيانِ شهوت از كار مى افتد؛ همین گونه #هوای_نفس نيز درجات و مراتب مختلفى دارد و بدترين نوع آن، گرفتاری اندیشه های حاكمان يك جامعه در اسارت هوای نفس‌شان است؛ آنان جامعه را به سوى بدبختى پيش برده و دين و دنياى مردم را ملعبه هوای نفس سازند.
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره جاثیه، آيه ۲۳
[۱] تصنيف غررالحكم و دررالكلم، دفتر تبليغات، قم، چ ۱، ص ۶۴
[۲] غررالحكم و دررالكلم، دارالكتاب الإسلامی، قم، چ ۲، ص ۳۵۰، قصار ۳۶
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه، چ ۱، ج ۱۳، ص ۶۲۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نفس #هوس
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) چگونه مردم را به برقراری رابطه دوستی و محبت و دوری از قطع رابطه توصیه می نماید؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۴۷ #نهج_البلاغه (وصیتنامه حضرت) مى فرمايد: «وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ».(و بر شما لازم است #پيوندهاى_دوستى و محبّت و بذل و بخشش را فراموش نكنيد). سپس مى افزايد: «وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ» (و بر حذر باشيد از اينكه به يكديگر پشت كنيد و #رابطه خود را با هم قطع نماييد). #تواصل از ريشه «وصل»، هرگونه ارتباط و پيوند معنوى و مادى و عقلانى و عاطفى را شامل مى شود،
🔹و #تباذل از ريشه «بذل»، از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا يكى از طرق پيوند افراد جامعه با يكديگر بذل كمك هاى مادى به افرادى است كه به هر دليل نيازمند شده اند. #تدابر از ريشه «دبر» (بر وزن عبد) به معناى پشت كردن به هم و قهر كردن و دشمنى با يكديگر نمودن و #تقاطع به معناى هرگونه قطع رابطه است، و اين دو واژه به عكس دو واژه اوّل از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا #تدابر به معناى جدايى كامل است و #تقاطع هر نوع قطع پيوند را شامل مى شود. مسأله #پيوندهاى_دوستى و محبّت كه گاه با زبان، و از طريق ملاقات و امثال آن انجام مى شود، در #اسلام بسيار مهم است؛
🔹همانگونه كه بى محبتى ها و جدايى ها و قطع پيوندها منفور است. احاديث بسيارى در نكوهش هجران و جدايى در منابع معتبر روايى ما آمده كه گاه پشت انسان را مى لرزاند. در حديثى كه مرحوم كلينى در كتاب كافى از امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) نقل كرده است مى خوانيم: «هرگاه دو #مسلمان از هم قهر كنند و سه روز بگذرد و آشتى نكنند، اگر در آن حال از دنيا بروند خارج از اسلام خواهند بود، و ولايت و پيوند اخوت اسلامى در ميان آنها قطع مى شود و به هنگام آشتى كردن، هر كدام پيشى گيرد او در قيامت براى رفتن به بهشت پيشى خواهد گرفت». [۱]
🔹همچنین امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «هنگامى كه دو مسلمان از هم #قهر كنند، #ابليس پيوسته شادى مى كند؛ ولى هنگامى كه با هم #آشتى كنند زانوهاى خود را به هم مى كوبد و پيوندهاى جسمى او [گويا] از هم جدا مى شود و فرياد مى زند: واى بر من از اين مصيبتى كه دامنم را گرفت». [۲] حتى در آنجا نيز كه كسى خودش را مظلوم، و طرف مقابل را ظالم بداند، بايد براى برقرارى آشتى و از ميان رفتن مظالم تلاش كند؛
🔹چنانكه در حديث ديگرى در كتاب كافى آمده است كه امام صادق (علیه السلام) فرمود: «هر گاه دو نفر با هم #قهر كنند، يكى از آن دو مستحق لعن است، و اى بسا هر دو مستحق باشند؛ راوى از امام (عليه السلام) سؤال مى كند: فدايت شوم ظالم بايد مستحق لعن باشد، مظلوم چرا؟ فرمود: به سبب آن است كه برادرش را به آشتى [معقولانه] دعوت نمى كند». [۳] اشاره به اينكه بايد به صورت منطقى و #مسالمت_آميز مشكل خود را با يكديگر حل كنند.
پی نوشت‌ها؛
[۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۲، ص ۳۴۵
[۲] همان، ص ۳۴۶
[۳] همان، ص ۳۴۴
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، چ اول، ج ۱۰، ص ۲۸۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۷۳ «نهج البلاغه» درباره ناپايداری دنیا و غفلت از آخرت چه هشداری می دهد؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۳ «نهج البلاغه» به ناپايدارى #دنيا و بى قرارى آن اشاره مى كند و به همگان هشدار مى دهد كه #فريب زرق و برق آن را نخورند؛ #امام (علیه السلام) مى فرمايد: «أَلا وَ إِنَّ هذِهِ الدُّنْيَا الَّتِي أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِيهَا، وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُكُمْ وَ تُرْضِيكُمْ، لَيْسَتْ بِدَارِكُمْ، وَ لَا مَنْزِلِكُمُ الَّذِي خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِي دُعِيتُمْ إِلَيْهِ». (آگاه باشيد! اين #دنيايى كه شما پيوسته آن را آرزو مى كنيد و به آن عشق می ورزيد، و آن نيز گاه شما را خشمگين و گاه خشنود مى سازد، خانه و #منزلگاه_اصلى شما نيست كه براى آن آفريده شده و به سوى آن دعوت گرديده ايد).
🔹اين تعبير اشاره به همان چيزى است كه بارها در #نهج_البلاغه بيان شده و #قرآن نيز در بعضى از آيات به آن اشاره مى كند كه #دنيا سراى جاويدان و جايگاه اصلى ما نيست، بلكه #منزلگاهى_موقّت است كه در سفر خود به سوى آخرت در آن مسكن گزيده ايم تا زاد و #توشه برگيريم و به سلامت از اين راه پر خوف و خطر بگذريم و به دار #آخرت كه به فرموده قرآن «لَهِيَ الحَيَوانُ»؛ [۱] (#حيات_حقيقى در آن است» نايل شويم. سپس براى تأكيد بيشتر مى افزايد: «أَلَا وَ إِنَّهَا لَيْسَتْ بِبَاقِيَة لَكُمْ وَ لا تَبْقُونَ عَلَيْهَا». (آگاه باشيد! نه #دنيا براى شما باقى مى ماند و نه سلطه شما بر آن باقى خواهد ماند، [بلکه هر دو رو به زوال و پايان پذير است]).
🔹و در ادامه اين سخن در پاسخ كسانى كه #دنيا را همواره فريبنده معرفى مى كنند، مى افزايد: «وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا. فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِيرِهَا، وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِيفِهَا». (اين #دنيا گرچه از جهتى شما را #فريب داده، ولى از جهتى ديگر شما را از #بدى‌هايش بر حذر داشته است؛ پس به دليل #هشدارهايش از فريبندگى هايش چشم بپوشيد و مظاهر #هوس‌انگيزش را به جهت جنبه هاى هشدار دهنده اش رها سازيد). درست است كه بسيارى از زرق و برق هاى #دنيا فريبنده و غافل كننده است، ولى در كنار آن، صحنه هايى به ما نشان مى دهد كه هر غافلى را از #خواب_غفلت بيدار مى كند.
🔹درست در همان لحظه اى كه شخصى بر اريكه قدرت مى نشيند، ديگرى از تخت سقوط مى كند؛ در همان زمانى كه شخصى وارث آلاف و الوف مى شود، جنازه صاحب اصلى آن اموال بر دوش انسانها روانه گورستان مى گردد؛ در همان زمان كه نوزادى متولّد مى شود و پدر و مادر خندان مى شوند، در گوشه ديگرى جمعى را مى بينيم كه براى از دست دادن عزيزان، ناله و شيون سر داده اند! چرا ما تنها بخش اوّل را مى بينيم و از بخش دوّم #غافليم؟
🔹اين نكته مهمى است كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) با عبارات پرمعناى ياد شده، همگان را به آن توجّه مى دهد و در كلمات قصار و عبارات ديگر «نهج البلاغه» نيز بر آن تأكيد شده است. در ادامه اين سخن و در نتيجه گيرى مى فرمايد: «وَ سَابِقُوا فِيهَا إِلَى الدَّارِ الَّتِي دُعِيتُمْ إِلَيْهَا، وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِكُمْ عَنْهَا». ([بنابراين] و در اين جهان به سوى سرايى كه به آن دعوت شده ايد سبقت جوييد و با جان و دل از #دنياپرستى روى بگردانيد».
پی نوشت:
[۱] سوره عنکبوت، آیه ۶۴
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۶، ص ۵۱۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنیا #آخرت #غفلت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چاره نگرانی های مردم در «نهج البلاغه»
🔹همه پريشانند و در فكر علاج، لكن چاره را نمى دانند، تنها رهاننده‌ی بشر از پريشانی، به دقّت خواندن و عمل به فرمايش های اميرالمؤمنين #امام_علی (عليه السلام) در #نهج_البلاغه است كه همه نگرانی ها را برطرف نموده و مردم را به راه سيادت و سعادت سوق میدهد. دنيای امروز را تبهكاری، ستمگری، دورویی، خودخواهی و بدبختی به جایی رسانده، كه زندگی افراد آن تيره و تار شده است؛ آسايش، دادگری، يگانگی، آشتی، نيك‌بختی در جهان برقرار نمی گردد، مگر به پيروی جهانيان از گفتار و كردار #امام_علی (عليه السلام)،
🔹كه نمونه‌ای از آن را سيّد شريف رضی در كتاب مقدّس #نهج_البلاغه گرد آورده و چون در همين مختصر، از جميع شئون زندگی چيزی فروگزار نشده، سيادت و سعادت و عمل كننده را ضامن است؛ زيرا اين كتاب نتيجه گفتار همه پيغمبران و راهنمای درك معانی و حقایق قرآن كريم و نجات دهنده گمراهان و گرفتاران است. هر كه طالب خير و نيكویی و آسايش و خوشی است، بايستی #نهج_البلاغه را [كه پس از قرآن كريم و سخنان پيغمبر اكرم در جهان مانند ندارد] مورد مطالعه و #سرمشق و دستور زندگانی خويش قرار دهد.
🔹بنابراين بايد: «پادشاهان» و #وزراء و #رجال_رسياسی بخوانند تا استقلال و تماميّت كشور را حفظ نموده و به وظایف خود و طرز سلوك با رعيّت پی برند. #وكلا_مجلس بخوانند تا از بدعت (احداث چيزی در دين كه از دين نبوده) دوری گزيده به دستور دين رفتار نمايند؛ #حكمرانان و #رؤساء هر شهر بخوانند تا رفاه و آسايش خود و كسانی را كه به آنان سپرده شده فراهم سازند؛ #اُمراء_لشگر و افسران و #سربازان بخوانند تا آماده حفظ حدود و ثُغُور كشور بوده و در كارزار هميشه فتح و فيروزی را دريابند؛
🔹#ستمگران و #بيچارگان بخوانند تا كيفر ستم و پاداش شكيبایی را دانسته عبرت گيرند؛ #اغنياء و #فقراء بخوانند تا كبر و سرفرازی و رشك و پستی را از خود دور سازند؛ #علما و #دانشمندان بخوانند تا از همه دانش‌ها بهره‌مند گردند؛ #مجتهدين_عظام بخوانند تا راه استنباط احكام الهی را بياموزند؛ #مبلّغين و «تربيت كنندگان مردم عوام» بخوانند تا دين را به دنيا نفروخته، رضا حق را بدست آورده، سعادتمند شوند؛ #وعاظ و «گويندگان» بخوانند تا طريقه وعظ و خطابه را آموخته، وقت خود و شنونده را با سخنان بيهوده و ژاژ تلف نكنند؛
🔹#مؤلفّين و #نويسندگان بخوانند تا مهمل نبافند و عفّت قلم را حفظ نموده مطالبی بنويسند كه خود و اعقابشان به آن فخر نمايند؛ #فُصحا و #بُلغاء و #اُدباء و #خُطباء بخوانند تا از خرمن فصاحت و بلاغت و شيرينی كلام آن خوشه‌ها بردارند؛ #تُجّار و #كسبه و #اطبّاء بخوانند تا در داد و ستد و طبابت، خدا را در نظر داشته سود حلال بدست آرند كه نزد خدا و خلق شرمنده نباشد؛ #قُضات و #وُكلا_دادگستری و «صاحبان محاضر رسمی» بخوانند تا در دادرسی‌ها و معاملات، برای چند مقداری پول، حكم به ناحقّ ندهند و خلافی ننويسند و از عاقبت آن بپرهيزند؛
🔹#دانشجويان و #هوشمندان بخوانند تا از شاخه های درخت دانش ميوه چيده، غولان و نادانان و گمراهان و گمراه كنندگان را در هر لباس بشناسند؛ #جوانان بخوانند تا طراوت جوانيشان را در راه های بيهوده از دست ندهند؛ #كارگران و «رنجبران» و «بيابان گردان» و «رانندگان» (كه كمتر وسيله و وقت كسب اطلّاع دارند) بخوانند تا از خواندن آن همه چيز بدست آورند؛ #طَبيعيّين و #مادّيّين و #فلاسفه بخوانند تا از تاريكی هايی كه به آن گرفتارند، رهايی يافته، به مبدا و معاد آشنا گردند؛ #يهود و #نصاری و #مجوس بخوانند تا راه سعادت را در آن ديده با كتاب های خود مطابقه كرده، حقّ و حقيقت را دريابند؛
🔹#گمراه_كنندگان بخوانند تا از بدعاقبتی و رسوایی ترسيده، بيش از اين در اغفال ساده لوحان سعی ننمايند؛ #گمراه_شدگان بخوانند تا از راه كجی كه آنان را به آن سوق داده‌اند بازگشته گردند و هواپرست نگردند؛ #زُهّاد و #پارسايان بخوانند تا زهد و تقوای حقیقی را در روش پيشوای متّقيان ديده و به راه های كج پا ننهند و از رنج خود نتيجه بگيرند؛ #باسوادان برای بيسوادان بخوانند تا آن را به تحصيل دانش و بردن لذّت سواد و اطّلاع به وظایف دين و دنيا آگاه سازند؛ خلاصه #جميع_افراد_بشر بايد بخوانند تا سعادت هميشگی و ترقّی دنيا و آخرت را از آن بيابند.
نویسنده: مرحوم فيض الاسلام (شارح نهج البلاغه) ص۱۳۰۸
منبع: وبسایت اندیشه قم
#امام_علی #نهج_البلاغه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) چه اهدافی را برای بعثت پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) بيان می کند؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۸۵ #نهج_البلاغه به برنامه هاى مختلف و اهداف #بعثت_پیامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) پرداخته، چنين مى فرمايد: «أَرْسَلَهُ بِوُجُوبِ الْحُجَجِ، وَ ظُهُورِ الْفَلَجِ، وَ إِيضَاحِ الْمَنْهَجِ». (او را براى بيان حجت هاى لازم و پيروزى آشكار [حق بر باطل] و روشن ساختن راه حقّ فرستاد). به اين ترتيب در جمله هاى سه گانه بالا، #اهداف_بعثت را كه اتمام حجت و پيروزى حق بر باطل، و روشن ساختن راه سعادت می‌باشد بيان فرموده است.
🔹آنگاه به برنامه هاى عملى #پيامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) پرداخته، چنين مى فرمايد: «فَبَلَّغَ الرِّسَالَةَ صَادِعاً بِهَا، وَ حَمَلَ عَلَى الْمَحَجَّةِ دالّاً عَلَيْهَا، وَ أَقَامَ أَعْلَامَ الْاِهْتِدَاءِ وَ مَنَارَ الضِّيَاءِ، وَ جَعَلَ أَمْرَاسَ الْاِسْلَامِ مَتِينَةً، وَ عُرَا الْاِيمَانِ وَثِيقَةً».او #رسالت خود را آشكارا #ابلاغ كرد، و #انسانها را بر مسير حقّ قرار داد؛ در حالى كه راه پيشرفت را به آنها نشان داده بود، #پرچمهای_هدايت را برافراشت و نشانه هاى روشن را برپا ساخت، ريسمان هاى [خيمه] #اسلام را محكم نمود و دستگيره هاى ايمان را استوار ساخت».
🔹در آغاز، سخن از پرداختن به ابلاغ #رسالت_الهى به طور كلى به ميان آمده است، همانگونه كه در قرآن مجيد مى فرمايد: «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ». [۱] (آنچه را مأموريت دارى آشكار ساز و از مشركان روى گردان). سپس از جزئيات اين برنامه سخن مى گويد كه #پيامبر (صلی الله علیه و آله) #مردم را از بيراهه به جاده اصلى دعوت كرد و دلايل و نشانه ها را براى پيمودن اين راه به آنها گوشزد نمود و #چراغهای_نورانى بر سر هر راه نهاد، تا به هنگام تاريكى نيز از ادامه مسير باز نايستند، و سرانجام با بيانات كافى و تدبيرهاى سازنده رشته های #اسلام را محكم ساخت و دستگيره هاى #ايمان را استحكام بخشيد.
🔹كمتر كلامى را مى توان پيدا كرد كه در عين كوتاهى و فشردگى، اين همه مطلب را درباره اهداف و برنامه هاى #پيامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) بيان كند. جمله «جَعَلَ أَمْرَاسَ الْاِسْلَامِ مَتِينَةً»، گويا #اسلام را به خيمه اى تشبيه مى كند كه ريسمان هاى محكمى از هر سو، آن را به زمين هاى اطراف متّصل كرده است، تا تندبادها نتواند آن را از جا بر كَند. اين ريسمان ها امورى مانند جمعه و جماعات و حجّ و زكات و جهاد و امر به معروف و نهى از منكر است كه هميشه حوزه #اسلام را حفظ كرده و از آن دفاع مى نمايد؛ هر جا اين #تعليمات_اسلامى پياده شود، «اسلام» بيمه مى شود، و هرگاه ضعيف گردد دشمنان بر مسلمين چيره خواهند شد.
🔹جمله «وَ عُرَى الْاِيمَانِ وَثِيقَةً»، #ايمان را تشبيه به طنابى كرده كه دستگيره هاى مختلفى در آن است و براى نجات از قعر چاه، يا نجات در پرتگاه ها بايد به اين دستگيره ها چسبيد. بديهى است اگر اين دستگيره ها سست و ضعيف باشند، نه تنها انسان نجات نمى يابد، بلكه گرفتار سقوط خطرناكى مى شود. اين دستگيره ها همان فروع و تعليمات اسلام در برنامه هاى مختلف عبادى و اجتماعى است كه در احاديث نيز به آن اشاره شده است.
🔹از جمله در روایات نقل شده كه #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) روزى از اصحابشان پرسیدند: «أَىُّ عُرَى الْإِيمَانِ أَوْثَقُ؟». (كدام يك از دستگيره هاى #ايمان محكم‌تر است؟»؛ جمعى گفتند: خدا و پيامبرش آگاهترند؟ و بعضى از نماز يا زكات و... نام بردند. #رسول_خدا (صلی الله علیه و) فرمود: آنچه گفتيد داراى فضيلت است، ولى پاسخ اصلى نيست؛ «محكم ترين دستگيره هاى ايمان، دوست داشتن براى خدا و دشمن داشتن براى خداست، و محبّت اولياى الهى و بيزارى از دشمنان الهى است». [۲] البتّه مفاهيم اخلاقى همچون توكّل، تفويض، تسليم، رضا، صبر، يقين و... كه در روايات به آن اشاره شده نيز مى تواند به عنوان «دستگيره هاى ايمان» معرفى شود و هيچ كدام با يكديگر منافاتى ندارند.
پی نوشت‌ها:
[۱] سوره حجر، آیه ۹۴
[۲] الكافی، كلينى، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ ق، چ چهارم، ج ۲، ص ۱۲۶
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، چ اول، ج ۷، ص ۱۵۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پيامبر_اکرم #بعثت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در «خطبه ۱۹۴ نهج البلاغه»، چه مشكلاتی را از دوران رسالت «پیامبر اكرم» (صلی الله علیه و آله) یاد نموده است؟ (بخش اول)
🔹#امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۹۴ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «وَ نَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، خَاضَ إِلَى رِضْوَانِ اللهِ كُلَّ غَمْرَةٍ، وَ تَجَرَّعَ فِيهِ كُلَّ غُصَّةٍ». (و گواهى مى دهيم كه #محمّد بنده و فرستاده اوست، همان كسى كه در راه رضاى خدا در درياى مشكلات غوطه ور شد، و جام هر مصيبتى را جرعه جرعه نوشيد). اين دو وصفى كه امام (عليه السلام) درباره #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) بيان فرموده، جامع همه اوصاف خير است؛ ايستادن در برابر #مشكلات و تحمّل در برابر #مصائب؛ تا آن مقاومت و تحمّل نباشد، هيچ كار مهمى به سامان نمى رسد.
🔹جمله «تَجَرَّعَ فِيهِ كُلَّ غُصَّةٍ»، نشان مى دهد كه حوادث گلوگير در برابر #پيامبر (صلی الله علیه و آله) يكى دو تا نبود، بلكه او جرعه جرعه از جام مصائب مى نوشيد و تحمّل مى كرد؛ جمعى از بهترين يارانش را از او گرفتند صبر كرد، انواع مشكلات و موانع را بر سر راه او ايجاد كردند، ولى از همه آنها عبور نمود و اين در واقع درسى است براى همه كسانى كه مى خواهند با طاغوت ها مبارزه كنند و به اصلاح جامعه خويش بپردازند.
🔹سپس #امام_علی (عليه السلام) بخشى از مشكلات عظيم #پيامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) در دوران رسالتش را در چند جمله كوتاه و پرمعنا بيان کرده و میفرمايد: «وَ قَدْ تَلَوَّنَ لَهُ الْأَدْنَوْنَ، وَ تَأَلَّبَ عَلَيْهِ الْأَقْصَوْنَ، وَ خَلَعَتْ إِلَيْهِ الْعَرَبُ أَعِنَّتَهَا، وَ ضَرَبَتْ إِلى مُحَارَبَتِهِ بُطُونَ رَوَاحِلِهَا، حَتَّى أَنْزَلَتْ بِسَاحَتِهِ عَدَاوَتَها، مِنْ أَبْعَدِ الدَّارِ، وَ أَسْحَقِ الْمَزَارِ». (تا آنجا كه نزديكان او رنگ دگرگون كردند، و دوران بر ضد او گرد آمدند. عرب‌ها تا بر او تازند مهارها از سرها برگرفتند و براى تاختن بر او بر شكم مركبها تازيانه زدند تا از دورترين اقامتگاه هاى خود كينه توزى خود را در محل و مأواى او فرود آوردند).
🔹جمله «تَلَوَّنَ لَهُ الْأَدْنَوْنَ» اشاره به اين است كه جمعى از بستگان نزديك #پيامبر (صلی الله علیه و آله) مانند عباس كه تمايل به حمايت از او داشتند، در كار خود ثابت قدم نبودند. جمله «تَأَلَّبَ عَلَيْهِ الْأَقْصَوْنَ» اشاره به شاخه هاى دورتر قبيله قريش است كه دست به دست هم دادند و قبايل ديگر را نيز تحريك كردند تا در برابر #پيامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) بايستند، و در چنين شرايطى كه نه #نزديكان جرأت حمايت شجاعانه اى داشته باشند و نه #دوران (دشمنان)، در عداوت و دشمنى كوتاهى كنند، #مشكلات_عظيمى پيدا مى شود كه ايستادگى در برابر آن بسيار سخت است.
🔹جمله «خَلَعَتْ إِلَيْهِ الْعَرَبُ أَعِنَّتَهَا، وَ ضَرَبَتْ إِلى مُحَارَبَتِهِ بُطُونَ رَوَاحِلِهَا» اشاره به سرعت و شتاب شديد #مخالفان در عداوت و #دشمنى با آن حضرت است؛ زيرا هنگامى كه بخواهند مَركب به سرعت پيش برود، افسار آن را سست مى كنند و با شلّاق بر پهلوها و شكم آن مى زنند. #ادامه_دارد...
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلامية، چ اول، ج ۷، ص ۶۰۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پیامبر #پيامبر_اکرم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد