💠استمرار در کارها ✍️ جواد محدثی 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰إنّی لاُحِبُّ اَن اُداوِمَ عَلَی العَمَلِ وَ اِن قَلَّ 🔹من دوست دارم که کار را هر چند اندک باشد، ادامه و استمرار دهم. 📗کافی، ج۲، ص ۸۲ 🔻شرح حدیث 🔸این مفهوم در روایات متعدد آمده است که «کار اندک، اما مستمر بهتر از کار بسیاری است که ملال آور باشد.» حدیث امام سجاد علیه السّلام نیز همین نکته را بیان می کند. 🔸به یک مثال دقت کنید: گاهی رگبار تند باران، با سر وصدای زیاد می بارد، همه چیز را در هم می نوردد، سیل راه می افتد و گاهی آسیبهایی به خانه ها، مزرعه ها و جاده ها وارد می شود. اما نم نم باران، اگر چند روز هم پیاپی بیاید، زمینها سیراب می شوند، خسارتی در کار نیست، هوا لطیف می شود، درختان و گیاهان تشنه به حدّ کافی بهره می برند. 🔸در کارهای ما نیز، کار کم، ولی پیوسته و ادامه دار، بهتر از کار پر حجم و سنگینی است که تداوم نداشته باشد. در عبادات هم همین طور است. 🔸بعضی چند روزی به شدت به مستحبات و نوافل و ذکر و قرآن و دعا روی می آورند، ولی خسته می شوند و آن را به کلی ترک می کنند. 🔸بعضی هم مثلاً روزی یک صفحه قرآن می خوانند، یا فقط یک نافله می خوانند، ولی آن را به طور مستمر انجام می دهند. این ثمربخش تر و بهتر است. 🔸در دعای کمیل می خوانیم: «والدَّوامَ فی الإتّصال بِخدمَتک...»و از خدا می طلبیم که پیوستگی و استمرار در خدمت خدا بودن و الهی زیستن و دعا و مناجات را به ما قسمت کند. درس خواندن، قرآن و حدیث حفظ کردن، صدقه دادن، عبادت کردن، اگر دوام داشته باشد، هر چند اندک، محبوب تر است و ثمربخش تر. #نویسندگان_حوزوی_خوزستان @howzavian_khuzestan

🔻گعده‌ی طلبگی 💠 با خوانش پیام رهبر انقلاب درباره حوزه پیشرو و سرآمد 👤با حضور استاد حسن ابراهیم‌زاده ⏰ زمان: چهارشنبه، 30 مهرماه ساعت 16 تا 17:30 🏚 مکان: شهرک قدس، کوچه 31، پلاک 3، مرکز مطالعات راهبردی خبرگزاری تسنیم 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه

🔘جنگ شناختی؛ از تغییر اندیشه تا تضعیف انسجام اجتماعی ▫️جنگ شناختی، عرصه‌ای است که در آن ذهن انسان به میدان نبرد تبدیل می‌شود. در این نوع جنگ، هدف صرفاً تغییر محتوای اندیشه‌ها نیست، بلکه تغییر نحوه‌ی اندیشیدن و رفتار افراد است. در صورتی که جنگ شناختی با موفقیت پیش برود، می‌تواند باورها و رفتارهای فردی و جمعی را به گونه‌ای شکل دهد و هدایت کند که در خدمت اهداف تاکتیکی یا راهبردی مهاجم قرار گیرد. ▫️در شکل شدید و افراطی، جنگ شناختی ظرفیت این را دارد که جامعه‌ای را از درون متلاشی و دچار گسست کند؛ به گونه‌ای که اراده‌ی جمعی برای مقاومت در برابر تهدیدات و دشمن از بین برود. در چنین شرایطی، دشمن قادر است بدون توسل به زور یا اجبار مستقیم، جامعه را مطیع و مغلوب سازد. ▫️اهداف جنگ شناختی می‌تواند محدود و با افق زمانی کوتاه باشد، یا به صورت راهبردی و در قالب کمپین‌هایی بلندمدت، اجرا شود. یک کمپین منفرد ممکن است بر هدفی محدود مانند ممانعت از اجرای یک عملیات نظامی یا تغییر سیاستی خاص تمرکز کند، در حالی که مجموعه‌ای از کمپین‌ها می‌توانند با هدف برهم زدن انسجام اجتماعی یا اتحادها طراحی شوند؛ از جمله با کاشتن تردید نسبت به نهادهای حکومتی، ایجاد نا آرامی،تضعیف فرآیندهای دموکراتیک یا تشویق جنبش‌های جدایی‌طلبانه. ▫️بدین ترتیب، جنگ شناختی به عنوان ابزاری پیچیده و غیرمستقیم، تهدیدی جدی برای امنیت اجتماعی و سیاسی جوامع به شمار می‌رود که مقابله با آن نیازمند افزایش آگاهی عمومی، تقویت نهادهای دموکراتیک و پایش مستمر فضای اطلاعاتی است. ✍️محمدعلی رنجبر #جنگ_شناختی #نویسندگان_حوزوی_کرمان @HOWZAVIAN_kerman

🔺️نقدی بر اولویت‌های محتوایی در شبکه سبلان ✍️جواد اسکندرزاده، مدرس حوزه و دانشگاه اینجانب از مخاطبان همیشگی شبکه سبلان هستم و ضمن قدردانی از تلاش‌های مجموعه محترم آن شبکه در تولید برنامه‌های متنوع، لازم می‌دانم نقدی دلسوزانه را با شما در میان بگذارم. در یکی از برنامه‌های اخیر، چندین دقیقه از زمان آنتن به موضوع توالت‌های عمومی اختصاص داده شده بود. هرچند رسیدگی به مسائل شهری و بهداشتی اهمیت خاص خود را دارد، اما جای تأمل است که در شرایطی که بسیاری از بدیهیات فرهنگی، اخلاقی وتاریخی و اجتماعی ما در معرض فراموشی یا تضعیف قرار گرفته‌اند، کمتر شاهد پرداختن به این موضوعات بنیادین در برنامه‌های شبکه هستیم. به عنوان نمونه، امروزه شاهد رفتارهایی در سطح جامعه هستیم که با هنجارهای فرهنگی و عرفی ما فاصله زیادی دارد. حضور برخی بانوان در معابر عمومی با پوشش‌هایی مانند شلوارک، که بیشتر مناسب فضای خصوصی و اتاق خواب است تا فضای عمومی، نشان‌دهنده نوعی گسست فرهنگی وعدم آگاهی از تاریخ این زادگاه غیورمردان و بی‌توجهی به ارزش‌های اجتماعی است. این‌گونه رفتارها نه‌تنها موجب تعجب و ناراحتی بسیاری از شهروندان شده، بلکه نیازمند بررسی، تحلیل و روشنگری رسانه‌ای است. انتظار می‌رود رسانه‌ای بومی و تأثیرگذار مانند شبکه سبلان، با درک حساسیت‌های فرهنگی منطقه، سهم بیشتری در ارتقای آگاهی عمومی نسبت به مسائل فرهنگی، تربیتی، تاریخی و اجتماعی ایفا کند. بی‌تردید، بازنگری در اولویت‌های محتوایی و توجه بیشتر به دغدغه‌های فرهنگی جامعه، موجب افزایش رضایت مخاطبان و ارتقای جایگاه شبکه در میان مردم خواهد شد. #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

🔻چرا حوزه‌های علمیه به حکمت و عرفان نیاز دارند؟ ✍ میثم کارگریان حوزه‌های علمیه وظیفه دارند از قرآن و سنت دفاع و آن را تبیین کنند. معارف قرآن فقط به فقه و اخلاق محدود نمی‌شود، بلکه بخش بزرگی از آن مربوط به موضوعات عمیق معرفتی مانند توحید، معاد، نبوت، امامت و مقام انسان کامل است. متاسفانه در گذشته و حال، این مباحث در حوزه‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در طول تاریخ، عالمان بزرگی از شیعه با بررسی آیات و روایات، نظام‌های فکری و معرفتی ایجاد کردند. این بزرگان معتقد بودند که بدون کار عقلی عمیق و استفاده از مشاهدات عرفانی، نمی‌توان گره‌های معارف قرآن و روایات را گشود. همین نگاه، سبب شد تا علوم عقلی و عرفان در حوزه‌های شیعی گسترش پیدا کند. امروزه نیز مفسران بزرگ قرآن و شارحان روایات اعتقادی، عمدتاً از متخصصان حکمت متعالیه و عرفان هستند. وقتی صحبت از این مباحث می‌شود، نام‌هایی مانند علامه طباطبایی، امام خمینی و آیت‌الله جوادی «رضوان الله علیهم اجمعین» برجسته می‌شوند و کمتر کسی می‌تواند در این عرصه با آنان رقابت کند. علاوه بر این، دفاع از دین و پاسخگویی به شبهات در دوران کنونی، نیازمند تخصص در علوم عقلی است. بدون این علوم، دفاع از دین ممکن نیست. این دو مسئله یعنی تبیین معارف عمیق دینی و دفاع از دین در برابر شبهات، دلیل اصلی ضرورت #حکمت و #عرفان در حوزه‌های علمیه است. #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

تکرارهای حکیمانه ✍عباس بابائی تکرار کلمات حتی در سخنرانی‌های غیرحرفه‌ای، ناپسند است و ملال‌آور، چه رسد به خطبای شهیر و زبردست؛ سخنان دیروز آقا از حیث تکرار بعضی از واژگان بسیار قابل‌توجه و تأمل است؛ ایشان در یک سخنرانی حدوداً ۳۰ دقیقه‌ای، کلمات «ایران» و «جوان» را بیش از ۳۰ بار تکرار کردند و به این هم بسنده نکردند و در خلال سخنان‌شان ترکیب این دو را در قالب کلمه‌ی «جوان ایرانی»، ۱۰ بار تکرار کردند! این میزان تکرار از اندیشمندِ سخنوری که حدود هفت دهه است به اذعان دوست و دشمن یکی از خطبای شهیر و توانمند ایران اسلامی هستند، چه دلیلی دارد؟ امروز «ایران عزیز» فضای بسیار خطیری دارد که برای گذار موفق از آن، این دو کلمه نقش تمدنی دارند. امروز «ایران» همان «جمهوری اسلامی» است؛ نه یک کلمه کم، نه یک کلمه زیاد! آنچه در این شرایط خاص می‌تواند «تمام مردم» را حول «اتحاد مقدس» نگه‌دارد، «ایران عزیز» است. آقا در ادامه‌ی نگاه بلندِ «ای ایران بخوان»، همگان و خصوصاً فرزندان انقلابی‌شان را به این «محور وحدت‌بخش» توجه دادند. «ایرانی» که در نگاه «امام‌جامعه» است، کشوری بزرگ و مقتدر است که باید پرچم انسانیت و اسلامیت و عدالت را بر قلل مرتفع دنیا به اهتزاز درآورد. در منظومه‌ی فکری امام خامنه‌ای خصوصاً بعد از صدور بیانیه‌ی راهبردی «گام دوم»، «جوان» نقش محوری و تعیین‌کننده در پیشبرد اهداف انقلاب دارد تا جایی که باید شانه‌های خود را زیر بار سنگین مسئولیت‌پذیری قرار دهد. با وجود این جوان که از نگاه ایشان مستعد و مقتدر و مؤمن است، «ایران امروز» به‌رغم نگاه مستکبران، «مظهر امید» است. ایشان دربرابر، ۱۲ بار برای آمریکا از کلمات «ترور و تروریست» و ۵ بار از «يأس و مأیوس‌بودن» برای رژیم کودک‌کش اسرائیل استفاده کردند تا در این جنگ جهانی رسانه، جای «جلاد و شهید» و جای «فاتح و مغلوب» عوض نشود. مطابق نگاه بلند ایشان، اگر «آمریکای تروریست» و «اسرائیل مأیوس» قصد تجاوز مجدد داشته باشند، باید از همان ترکیب طلاییِ «جوان ایرانی» که در دوران «دفاع مقدس» ۸ ساله و ۱۲ روزه توانست «حرم جمهوری اسلامی ایران» را دربرابر همه‌ی جبهه‌ی کفر محافظت کند، بهره جست. اقدامات میدانی برای استفاده‌ی بهنگام از ترکیب «جوان ایرانی» چیست؟ ۱) باورمندی خود جوانان به نقش تاریخی و تمدنی‌شان و مسئولیت‌پذیری حداکثری آنان؛ ۲) توجه ویژه به «ایران عزیز» در آثار مکتوب و شفاهی همگان خصوصاً انقلابیون؛ ۳) استفاده از ظرفیت جوانان در مدیریت‌های کلان به‌ویژه در سازمان‌های منتسب به رهبر انقلاب؛ ۴) بازگویی هنرمندانه از توان و ایمان جوانان در دفاع مقدس ۸ ساله و ۱۲ روزه توسط رسانه‌ی ملی و صاحبان بیان و بنان؛ ۵) مبارزه‌ی نفس‌گیر با جنگ سنگین شناختی علیه جوانان توسط استادان حوزه و دانشگاه؛ ۶) برطرف‌کردن موانع جهش ایمانی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... جوانان توسط مدیران قوای سه‌گانه؛ ۷) تکریم و الگوسازی از جوانان موفق امروز برای الگوگیری جوانان فردا توسط تمام مدیران دغدغه‌مند و انقلابی. روزها و ماه‌ها و سال‌های آینده‌ی «ایران عزیز»، فقط توسط «جوان ایرانی» به قله‌ای به‌نام «تمدن نوین اسلامی» منتهی خواهدشد. #نویسندگان_حوزوی_تهران @howzavian_tehran

❇️ سقف فهم‌شان همین دنیاست بدبخت‌ترین آدم‌ها آنانی‌اند که خدا را از نگاهشان تبعید کرده‌اند؛ نه در زندگی‌شان ردّی از او هست، نه در تحلیل‌هایشان نوری از او می‌تابد. تمام فهمشان در حصار دنیا اسیر است، و سقف اندیشه‌شان، همین خاک و نان و عدد است. ﴿ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ﴾ این است نهایت دانش‌شان؛ مرزی که از آن فراتر نمی‌روند، چرا که چشم دلشان کور است، و عقلشان بی‌ربّ. ✍صالحی #نویسندگان_حوزوی_خوزستان @howzavian_khuzestan

. ⁉️ می‌دونستی اولین آیه‌ی «حجاب» کجا و در چه موقعیتی نازل شده؟ حجت الاسلام والمسلمین مهدی بیاتی توضیح می‌دهد👆#کلیپ #عفاف #حجاب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

🟨 فراخوان ثبت‌نام اساتید توانمند برای تدریس حدیث در مدارس علمیه سطح یک قم 💠 مزایا: ✅ معرفی به مدارس و مؤسسات حدیثی ✅ زمیه فعالیت در «طرح تحول حدیث» ✅ اولویت در صدور مجوز تدریس حدیث جهت ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر به گروه زیر مراجعه کنید: 🌐 https://eitaa.com/joinchat/231801833C28f7827628

🔰نشانه واقعی قدرت یا نمایش ساختگی قدرت؟! ✍️ حجت الاسلام محسن رضایی 🔺شاید بسیاری از افراد در داخل و خارج از کشور رفتارهای خاص رئیس جمهور آمریکا در مواجهه با دیگران، همچنین حرکات نمایشی، شلوغ‌کاری، طنازی، لودگی، هوچی‌گری و استفاده او از کلمات ناشایست در مراسمات مختلف را نشانه ابرقدرتی و هیمنه آمریکا بدانند در حالی که این تحلیل به هیچ وجه صحیح نیست و واقعیت موضوع چیز دیگری است. 🔺ابرقدرت دنیا احتیاج به حرکات نمایشی، طنازی و لودگی ندارد، احتیاج به شلوغ‌کاری ندارد. همه اینها نوعی «عملیات روانی» برای تحقیر طرف مقابل و همچنین پوشاندن ضعفها، شکستها و ناکامی‌های آمریکا است. 🔺وضعیت ترامپ بسیار شبیه شعبده‌بازهاست. شعبده‌باز که در روی جایگاه به طور دائم در حال انجام «حرکات نمایشی» است این حرکات را در واقع به عنوان «فریب» و «عملیات روانی» و برای بر هم زدن «قدرت تشخیص» بیننده انجام می‌دهد. او بیننده را مشغول این حرکات می‌کند تا چیزهای دیگری را از دید او پنهان کند و او متوجه «واقعیت ماجرا» نشود. 🔺بنابراین بسیاری از رفتارهای ترامپ از جمله حضور اخیر او در سرزمین‌های اشغالی و همچنین نشست شرم الشیخ مصر را باید به عنوان «نمایش ساختگی قدرت» دانست نه «نشانه واقعی قدرت»، اینگونه رفتارها را باید بیشتر از سر «استیصال» دانست نه از روی «اقتدار». 🔺شاهد این تحلیل نتیجه عملکرد ترامپ در مدت مسوولیتش است. او همواره سعی داشته خود را سمبل «کفایت» و «کارآمدی» به دیگران معرفی کند و حتی دیگران را به بی‌عرضگی متهم سازد اما خود او در عمل نه توانسته اقتصاد آمریکا را رشد دهد، نه بر اقتدار سیاسی این کشور بیفزاید، نه به وعده‌هایی که داده عمل کند بلکه بر عکس با سیاستهای او جنگ اقتصادی آمریکا با چین تشدید شد، مشکلات و اختلافات داخلی آمریکا افزایش یافت و ابهت آمریکا توسط ایران، روسیه و حتی گروه‌های مقاومت مانند یمن و حماس شکسته شد. 🔺اعتراضات گسترده و میلیونی «نه به پادشاه» در آمریکا و زیر سوال بردن کارآمدی ترامپ و همکارانش، او را عملا در موقعیتی قرار داده که فکرش را هم نمی‌کرد. ادامه این روند و ماجراجویی‌های ترامپ که ناشی از تکبّر فوق‌العاده و درک نادرست او از مسائل واقعی جهان است، نظام سیاسی آمریکا را در آینده با چالش‌های بسیار بزرگ‌تری مواجه خواهد کرد. #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

🔵 آرامش در تلاطم؛ فرمولی برای عبور از بحران 🖊 حسین انجدانی زندگی انسانی در مدار اضطراب و امید معنا می‌یابد و مؤمن میان دو قطب اضطراب و امید زندگی می‌کند؛ اضطرابی که اگر منطقی و متعادل باشد، موتورِ تحرک است و امیدی که اگر واقع‌بینانه باشد، توانِ استمرار می‌بخشد. اما هنگامی که اضطراب به هیجان فلج‌کننده بدل شود یا امید به توهم آسودگی فروغلتد، هر دو به مانع بزرگ حرکت تبدیل می‌شوند. مؤمن، نه بی‌اضطراب است تا در غفلت بماند، و نه در اضطراب غرق می‌شود تا از حرکت بایستد. این ظرافت راهبری روح، هم در سیره‌ی انبیاء تجلی دارد و هم در آموزه‌های قرآن کریم که پیامبر را «مبشّر و منذر» خوانده است: انسان باید هم بیم را بداند و هم افق نجات را ببیند؛ بی‌خوف نباید کرد و بی‌رجا نباید نشست. نسبت اضطراب و امید، در منطق قرآن، نسبتی دیالکتیکی است؛ چنان‌که خداوند می‌فرماید: «ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً» یعنی بیم و امید را توأمان نگاه دارید؛ خوف، برای آگاهی از خطر؛ و رجا، برای پویایی راه. بحران‌های فردی و جمعی ما دو رخ دارند: یک رخ عینی مسئله (همان مخاطره‌ی خارجی یا داخلی که باید فهم شود) و رخ درونی واکنش ما: پاسخ روانی، فرهنگی و عملی که تعیین‌کننده‌ی سرنوشت است. بسیاری از شکست‌ها نه از ضعف ابزار که از اسارت دل و ذهن آغاز شده‌اند. جامعه‌ای که در هیاهوی اضطراب، تحلیل را رها کند، به تندباد تصمیمات شتاب‌زده و به ورطه‌ی یأس کشیده می‌شود؛ و جامعه‌ای که امید را بدون پیمودن راه‌های عقلانی و اخلاقی تبلیغ کند، به فریب کاذب دچار می‌آید. بنابراین نخستین الزام، «تفکیک دو سطح واقعیت و واکنش» است: فهم صحیح مشکل؛ اما فهم صرف کافی نیست مگر آنکه به برنامه و عمل معقول متصل گردد. از مجموعه‌ی آیات و روایات و تجربه‌ی عقل عملی، یک فرمول عملی و سنجیده نمایان می‌شود که اگر در متن زندگی فردی و جمعی جاری گردد، خروج از بحرانی که اضطراب تولید کرده است ممکن می‌گردد. این فرمول، زنجیره‌ای است از نُه مؤلفه که هر یک شرط مؤثر دیگری‌اند و هر جا حلقه‌ای ناقص بماند، عبور ممکن نیست: ۱. درک صحیح مشکل و تحلیل واقع‌بینانه، نه انکار خوش‌باورانه و نه بزرگ‌نمایی مصیبت‌زا؛ شناخت، شرط عقلانی اقدام و مقدمه‌ی نجات است. ۲. پرهیز از ناامیدی و ایمان به وعده‌های الهی و به امکان تدبیر انسانی؛ زیرا ناامیدی خود زلزله‌ی هویت است. ۳. تفکر تحلیلی و زمان کافی برای تدبّر؛ خواندن اسناد، رجوع به دانش و تاریخ نمونه‌ها؛ اندیشه بدون عمل بی‌ثمر و عمل بدون اندیشه بی‌خطر است. هر بحران، در دل خود بذر گشایش دارد، اگر خردورزی، جای اضطراب را بگیرد. ۴. مطالعه‌ی تخصصی و جست‌وجوی دانش موضوعی؛ در هر بحران، متخصصان راه‌گشا هستند؛ فقر علم، فقر راهبرد است. ۵. مشورت عالمانه، «وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ»؛ خرد جمعی سدّ حوادث می‌سازد. مشورت، تمرین عقل جمعی است. جامعه‌ای که اهل مشورت نباشد، در بحران، به استبداد نظر گرفتار می‌شود و خود را می‌فرساید. «وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ» دستور الهی است برای آنکه حتی پیامبر نیز از خرد جمعی مدد گیرد، تا امت در ساختار تصمیم، شریک شود. ۶. استمداد از غیب و توکل، توسل، دعا، صدقه و طلب نصرت؛ این پیوند قلب به ملکوت، نیروی درونی حرکت را تولید می‌کند. توکل، نیروی درونی را از اضطراب آزاد می‌کند، توسل، امید را زنده نگاه می‌دارد، دعا، افق نجات را می‌گشاید و صدقه، تقدیر را به سمت رحمت می‌برد. ۷. حرکت سریع و حساب‌شده و اقدام به‌موقع؛ تعلل، فرصت را می‌رباید و اضطراب را تولید می‌کند. ۸. استقامت و مداومت و استمرار در عمل عقلانی؛ پیروزی اغلب محصول پافشاری طولانی است نه تک‌ضرب‌ها. هیچ بحرانی با سکون حل نمی‌شود. حرکت رمز خروج است و استقامت ضمان دوام آن. ۹. صبر؛ صبر به معناى ایستادن بی‌تحرک نیست؛ بلکه ثبات قدم همراه اقدام هوشمند است. جامعه‌ای که صبر را بهانه‌ی سکوت می‌گیرد، از حقیقت آن بی‌خبر است؛ صبر یعنی ایستادن با معرفت، نه ماندن با ملامت. این زنجیره، ترکیب پویای عقل و ایمان است؛ عبور از بحران، راز هم‌افزایی این دو حوزه است: عقل نقلی و استمداد از غیب، تحلیل واقعیت و هم‌زمان امید به مدد الهی. این سلسله، اگر در جان انسان و جامعه جاری شود، بحران‌ها تمرین خواهند بود؛ و اضطراب، شتاب‌دهنده‌ی رشد خواهد شد. هر فتنه‌ای فرصتی برای پالایش مي‌شود و هر تنگنایی، پلی برای تعالی. مشکل از آن‌جا آغاز می‌شود که ما تنها بخشی از این فرمول را به‌کار می‌گیریم: گاهی فقط دعا می‌کنیم، بی‌حرکت؛ گاهی فقط حرکت می‌کنیم، بی‌تفکر؛ گاهی تحلیل می‌کنیم، بی‌توکل. و این ناتمام‌بودن، علت ناکامی‌های مکرر ماست. لذا سختی، خود زایشگاه گشایش است، اگر انسان، مؤمن بماند و مجاهد بایستد. #سختی #اضطراب #نویسندگان_حوزوی_تهران @howzavian_tehran