eitaa logo
کانال رسمی آیت الله العظمی جوادی آملی
14.7هزار دنبال‌کننده
6.4هزار عکس
2.5هزار ویدیو
27 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 تقرّب الهی 🔸 انسان كامل كمالش در پرتو تقرّب به كمال محض یعنی خدای سبحان است و هیچ چیزی بیرون از پیوند با خدا مایه انسان نیست و هر چیزی غیر از پیوند با خدا كمال خود را از دریافت می ‌كند؛ این دو مطلب را آغاز سوره «بلد» به ما تفهیم می‌كند. بیان مطلب آن است كه در آغاز این سوره آمده است ﴿لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ ٭ وَ أَنْتَ حِلُّ بِهذَا الْبَلَدِ﴾،[1] اگر این كلمه «لا» زائد باشد یعنی سوگند به حرم به مكه و اگر زائد نباشد یعنی نیازی به سوگند به حرم و مكه نیست. مكه حرم خداست كه خانه خدا را در بر دارد، ولی این بخش از سوره می ‌گوید من اگر به حرم سوگند یاد می ‌كنم و اگر برای مكه حرمتی قائلم به پاس احترام تو است كه در مكه به سر می ‌بری. 🔸 وجود مبارك نبی اكرم (علیه آلاف التحیة و الكرم) در سایه و «قرب إلی الله» كامل شد. او كمالش را از حجاز نگرفت، كمالش را از پیوند به غیر خدا دریافت نكرد، بلكه كمالش را از ناحیه تقرّب به حق دریافت كرد كه عمر نبی اكرم در راه عبادت گذشت و این تقرّب به خدا پیامبر را كامل كرد، مطلب اول؛ مكه به پاس احترام به پیامبر مورد عنایت حق شد، مطلب دوم؛ یعنی چون تو در مكه به سر می ‌بری من به آن سرزمین می ‌نهم و به او سوگند یاد می ‌كنم، چه اینكه در زمانی كه نبی اكرم در آن زمان به سر می ‌برد آن زمان حرمت پیدا می ‌كند. 🔸 همان ‌طور كه زمین شامل انسان كامل حرمت دارد، زمان شامل هم محترم است؛ یعنی روزگاری كه پیامبر در آن سر می ‌برد، آن روزگار گرامی می‌ شود و مورد سوگند خداست كه فرمود: ﴿وَالعَصْرِ ٭ إِنَّ الإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ﴾؛[2] سوگند به عصر! این عصر در مقابل ظهر نیست، این عصر عصر وحی است؛ این وحی گاهی به صورت و رسالت ظهور می ‌كند و گاهی به صورت تجلّی می ‌كند كه عهده‌ دار اجرای همان وحی تشریعی است كه پیامبر آن را دریافت كرد. اگر گفته می‌ شود منظور از این عصر یا عصر ظهور ولی عصر (ارواحنا فداه) است یا عصر ظهور نبی اكرم (علیه آلاف التحیة) بازگشتش به یك مطلب است؛ یعنی سوگند به آن زمانی كه وحی در آن زمان حضور و ظهور دارد و آن عصاره عالم است و همان مایه عصاری و فشار و كار و و است. [1]. سوره بلد، آیات 1 و2. [2]. سوره اخلاص، آیات 1 و2. 📚 سخنرانی در جمع كارگزاران و دانشجویان ایرانی مقیم ایتالیا تاریخ: 1369 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ثواب جهاد و شهادت 🔹 قرآن كریم این نظام را شده می‌ داند; یعنی نه تنها نقصی در آن نیست و كامل هست، قابل احداث نقص هم نیست كه كسی بتواند این نظام را دگرگون كند. آنچه مربوط به عقلانیت دینی است كه در طی دفاع مقدس و مانند آن نشان داده شد و ـ ان ‌شاء الله ـ تا ظهور حضرت هست، این است كه فرمود مصالح ساختمانی سازمانِ خلقت است; یعنی اگر از یك مهندس سؤال كنید که این مسجد را با چه چیزی ساختید؟ می ‌گوید که با فلان مقدار سیمان، با فلان مقدار آهن و با فلان مقدار سنگ ساختم. از خدا سؤال كنید شما آسمان و زمین و دنیا و آخرت را با چه مصالحی ساختید؟ می‌ گوید با مصالحِ ساختم، من عالَم را با حق ساختم؛ این «حقّ مخلوقٌ‌به»[1] كه در كتاب ‌ها فراوان است این هست؛ یعنی مصالح ساختمانی انسان و حیوان و آسمان و زمین و دنیا و آخرت حقیقت است، پس باطل در این‌ جا راه ندارد. فرمود من خودم ساختم، متولّی ساختار هم من هستم و كسی هم حقّ دخالت ندارد; یعنی هیچ بطلانی در این‌جا راه ندارد و مصالح ساختمانی نظام الهی است؛ لذا اگر كسی بیراهه رفت یا راه كسی را بست ناچار بر می ‌گردد; یعنی واقعاً بن‌ بست است. هیچ ممكن نیست که كسی بتواند با گناه به برسد. فرمود: ﴿فَأَینَ تَذْهَبُونَ﴾[2] كجا می ‌خواهید بروید؟! این ﴿فَأَینَ تَذْهَبُونَ﴾ كه قرآن است؛ یعنی این عالم را که من ساختم دیوارهایش حق است، آسمان و زمینش حق است، برون‌‌ رفتش حق است، ورود و خروجش است، كجا می‌ خواهید بروید؟! ﴿فَأَینَ تَذْهَبُونَ﴾ این وظیفه همه ما را هم مشخص می ‌كند كه اگر خدای ناكرده بخواهیم راه كسی را ببندیم یا بیراهه برویم، به خطا رفتن است. مصالح ساختمانی نظام هستی، است و در چند جای قرآن فرمود که ما به حق آفریدیم: ﴿وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَینَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ﴾، ﴿ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَینَهُما لاعِبینَ﴾؛[3] فرمود ما بازیگر نیستیم، بازی در دستگاه ما نیست و بطلان هم در دستگاه ما نیست. بنابراین مصالح ساختمانی ساختارِ خلقت همین ‌طور است، دنیا این‌ طور است، بعد از مرگ این‌ طور است و قیامت كبرا هم همین ‌طور است. 🔹 فرمود اگر بالا را حساب كنید بر اساس نظم‌ است، پایین را حساب كنید بر اساس نظم‌ است، سر جایتان باشید؛ اگر سر جایتان باشید: ﴿وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ﴾،[4] شما اگر سر جایتان بودید، بیراهه نرفتید و راه كسی را نبستید اقتصادتان تأمین است. یك سلسله مسائلی است كه مربوط به ماست، آن حداقلی است؛ حدّاقل این است كه ما بیراهه نرویم، وگرنه آن مهندسی و ساختارِ آسمانی که در اختیار ما نیست، آن مهندسی و ساختارِ زیرزمین كه در اختیار ما نیست. فرمود انجام ندهید، حرام نخورید و را هم دریابید، چیز دیگر كه از ما نخواستند! زندگی داشتن، طیب و طاهر بودن و مال حلال داشتن را كه كسی جلوی آن را نگرفته است. فرمود حرام نخورید و فقرا را هم دریابید. 🔹 بنابراین شما عزیزان و بزرگواران كه نور چشم ما هستید، هم قدر خودتان را بدانید و هم تلاش و كوشش كنید، نعمت خوبی خدا به شما داد. در زمان جنگ آن جنگ حق بود، اما الآن كارتان است، تعارف ندارد! كشور را از فقر نجات دادن یك جهاد است، شما می‌توانید با وضو كار كنید، با نیت كار كنید و همان را ببرید. [1]. الدرّة الفاخرة(جامی)، ص165. [2]. سوره تکویر، آیه26. [3]. سوره دخان، آیه38. [4]. سوره اعراف، آیه96. 📚 سخنرانی در مهندسین قرارگاه خاتم الانبیاء تاریخ: 1393/06/04 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 زهد و نصیحت 🔹این دعاها واقعاً نورانی است، یك وقت انسان را می‌ خواند برای ثواب، البته همه ما این كار را می ‌كنیم، اما فهم است؛ از یك خارج و فقه و اصول خیلی سنگین ‌تر است! اصرار این دعاها این است كه آدم را كند؛ یعنی طوری انسان را می ‌پروراند كه در صحنه نبرد مبارزه با ابلیس پیروز در بیاید. یك بیان نورانی از امام عسکری (سلام الله علیه) است که فرمود هر كاری كه بالأخره پایانش بی ‎آبرویی است نكن! «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ»[1] یك چیزی كه پایانش بی ‎آبرویی است هوس آن كار را نداشته باشید، سخن از جهنم و اینها بعد است «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ» یك وقت است انسان هوس یك كاری را دارد كه پایانش بی ‎آبرویی است؛ یعنی در آن كار باید با آن رقیب درگیر شود موفق نمی ‌شود بی ‎آبرو می‌ شود. این این همه سفارش تنها برای ثواب است یا اینها واقعاً علم است؟ می ‌بینید ما به ائمه(علیهم السلام) می ‌كنیم، در چه اقتدا می ‌كنیم؟ در آغاز همین دعایی است كه «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا»[2] ما به كسی سر سپرده ‌ایم كه خدای سبحان اگر خواست به آنها مقام دهد چه اینكه داد اولین شرط آن است «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا». 🔹 این دعای نورانی امام زمان (سلام الله علیه) را كه غالب روزها می‌ خوانیم «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» دارد «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ».[3] زاهد یعنی بی ‎رغبت، آدم وقتی رغبت نداشت اگر چیزی نبود، نبود و دیگر دنبال آن نمی ‌رود تا شود «مسلوب الحیثیة». اینها فهمیدند كه میدان جنگ كجاست و اصرار اینها هم این است كه یك چیزی كه آبروریزی به دنبال دارد نرو، زیرا آن‎جا پیروزی شیطان را به همراه دارد، این را می‌ گویند علم؛ یعنی یك چیزی كه انسان با تجربه و بحث‎ های فلسفی و كلام و اینها به دست آدم نمی ‌آید، با آبروی آدم به دست می‌ آید که محل ابتلای خود ما هم هست؛ این را به صورت دعا بیان كردند، به صورت حدیث بیان كردند که می ‎گویند شما هر كاری كه می ‌خواهید انجام دهید بالأخره ببینید كه می ‌توانید یا نمی ‌توانید یا یك هوس بی ‎جاست؟ اگر هوس بی‎ جاست «مسلوب الحیثیة» بودن به‎ جا را به همراه دارد، كسی كه بی ‎جا كار می‌ كند آبروریزی به‎جا به دنبال او هست «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ». شما به اینها مقام خواستید بدهید؟ بله، دیگر شرط كه نكردید. فرمود مسئله و و رعایت و اینها سر جایش محفوظ است، مگر امام مسئولیت او همین زاهد بودن است؟ این همه وظایف او را در كتاب‎های كلامی می ‌گوید برای امام هست که همه آنها دارا هستند، اما آن وظیفه محوری كه در و امثال ندبه آمده این است كه «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ» نفرمود «بعد ان شرطت علیهم الجاه، بعد ان شرطت علیهم الاقتصاد» اینها مسائل عادی است كه خود بشر عادی هم می ‌فهمد. آن چیزی كه آدم را بی‎ آبرو می ‌كند رغبت بی‎ جاست و همین را هم وجود مبارك (ارواحنا فداه) در آن دعای «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» می ‌رسد به جایی كه می ‌فرماید: «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ». 👇👇👇👇👇
💠 تکاپوی مسئولانه 🔹 این ﴿سَواءً لِلسَّائِلینَ﴾ یعنی هر كه سؤال كرد ما به او می‌دهیم؛ سؤالِ لفظی، حداقل آن است، آن كسی كه دارد تولید می ‌كند او هم دارد سؤال می ‌كند. در سوره مباركه «ابراهیم» در آیه 34 فرمود: ﴿وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ﴾ هر چه خواستید به شما داد! خب به ما داد اما این‌طور نیست كه به ما بدهد و بیگانه ‌ای در كار نباشد و هم در كار نباشد، باید از دست آنها گرفت و مانع را برطرف كرد كه ﴿لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیعٌ﴾؛ فرمود یك مقدار هم باید شما قیام كنید وگرنه اگر نكنید مبارزه نكنید نكنید، نه تنها مسجدِ شما نمی ‌ماند، بِیع و كلیسای ترسایان و كلیمیان هم نمی ‌ماند، صومعه راهب دیرنشین هم نمی‌ ماند. ما ﴿سَواءً لِلسَّائِلینَ﴾ به همه دادیم؛ اما این‌طور نیست كه لقمه را آماده كنیم و در دهن شما بگذاریم، آن در بهشت است، در دنیا ﴿فَامْشُوا فی‏ مَناكِبِها وَ كُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَ إِلَیهِ النُّشُورُ﴾ روی دوش زمین راه بروید و روزی خود را بگیرید. 🔹 كنید، كنید، ایجاد كنید، به این فكر نباشید كه رایگان مصرف كنید و به این فكر نباشید بگویید به من چه؛ همه ما واقعاً «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیتِه» باشیم. چقدر این بیان لطیف و شیرین است! فرمود شما دل دارید چشم دارید گوش دارید، در برابر چشم و دل و گوش مسئول هستید یا نه؟ در سوره مباركه «اسراء» فرمود: ﴿لا تَقْفُ ما لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً﴾، بعد وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود همان طور كه درباره از شما سؤال می‌ شود درباره سؤال می ‌شود درباره سؤال می ‌شود، درباره این و هم از شما سؤال می‌ شود «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیتِه»، این حرف بوسیدنی نیست؟! آن‌كه قرآن را آورده فرمود چشمتان را مواظب باشید، گوشتان را مواظب باشید، دلتان را مواظب باشید، جوان‌ ها را هم مواظب باشید. 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 3 🆔 @a_javadiamoli_esra
🏴 پیام پویا ▫️ «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا و اُجُورَكُمْ بِمُصَابِنَا بِالْحُسَینِ (عَلَیهِ السَّلَامْ) وَ جَعَلَنَا وَ إِیاكُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ لِثاره (عَلَیهِ الصَّلَاةُ وَ عَلَیهِ السَّلَامْ)». ، همین جمله ‌هایی است كه شنیدیم؛ این شعار گذشته از اینکه ما را به یک دعوت می ‌کند، ما را به یک هم هدایت می ‌کند. این دعا و شعار رسمی ما شیعه‌ هاست؛ بخش دوم این دعا برای همیشه یك پیام زنده‌ دارد و عاشورا را برای همیشه زنده نگه می ‌دارد. ما در این دعا از ذات اقدس الهی مسئلت می ‌كنیم آن توفیق را به ما بدهد كه ما خون ‌بهای «حسین بن علی» را بگیریم. این شعار تنها برای ثواب نیست، این است، این است بنابراین جریان كربلا و شهادت سالار شهیدان برای همیشه درس و پیامی برای گفتن دارد, این مطلب اول. ▫️ مطلب دوم آن است که «ریان بن شبیب» که خدمت امام رضا (سلام الله علیه) مشرف شد حضرت فرمود امروز اوّل مُحرّم است و گریه بر سالار شهیدان فضایل فراوانی دارد، آن ‌گاه وجود مبارك امام (سلام الله علیه) فرمود: «یا بْنَ شَبِیب» هر وقت به یاد «حسین بن علی» افتادی بگو: «﴿یا لَیتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً﴾»؛ فرمود هر وقت به افتادی این «﴿یا لَیتَنِی﴾» را بگو؛ خب این یعنی چه؟ این پیام دارد! یعنی ای كاش من این را داشته باشم که در جهاد كنم و در راه دین شهید بشویم. این «﴿یا لَیتَنِی﴾» آرزوی است، آرزوی است و آرزوی است، پس این پیام زنده است! این یك خیال و آرزوی باطل كه نیست، این یك دستور است؛ فرمود هر وقت به یاد سیدالشهداء بودی بگو: «﴿یا لَیتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً﴾». از آن طرف هم همین پیام هست؛ تنها به ما نگفتند كه و بگوییم ای كاش ما با شما بودیم و راه شما را می‌رفتیم، به آنها هم گفتند كه بگویید و می ‌فهمیدید که اینجا چه خبر است! هم همین حرف را دارد. آپارات: https://aparat.com/v/gYP7r 📚 درس اخلاق تاریخ: 1395/07/15 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
🏴 الگوی جهاد ▫️ سالار شهیدان حسین بن علی(صلوات الله و سلامه علیه) قیام كرد و به عموماً و به امّت اسلامی خصوصاً فرمود: «خُذُوا عَنِّی دِفَاعَكُمْ وَ جِهَادَكُمْ»؛ مردم! اگر شنیدید دین جهادی دارد و دفاعی دارد دفاع این‌ گونه است، این ‌گونه است. ▫️ حضرت در آن بحبوحه صبر كرد تا ظهر بشود، نماز ظهر را بخواند و بعد دست به شمشیر ببرد؛ این «لأحدی الأمرین» است: یا شروع جنگ قبل از نماز، مكروه است و یا شروع جنگ بعد از نماز مستحب است كه خلاصه ظهر باید بگذرد كه زودتر شب بشود و جنگ خاتمه پیدا كند. این «خُذُوا عَنِّی دِفَاعَكُمْ وَ جِهَادَكُمْ» اینهاست كه آیین را, آیین را, آیین را یاد بگیرید. ▫️ حضرت چندین بار هم اتمام حجّت فرمود؛ به پیروان خود فرمود این سرزمین, است احدی زنده نمی ‌مان،د هیچ كس را زنده نمی‌گذارند، من هم كه امام زمان شما هستم بیعت را از عهده شما برداشتم برای اینكه حكومت اموی با شما كار ندارد با من كار دارد، دست زن و بچه ‌هایتان را بگیرید و بروید و اگر هم می ‌رفتند اهل جهنم نبودند چون به اذن امام زمانشان بود. حسین بن علی (صلوات الله و سلامه علیهما) فرمود مردم! كردن را از ما یاد بگیرید؛ هرگز اظهار ذلّت نكرد با اینكه همه توان را از او گرفتند. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1391/09/02 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مبانی متزلزل 🔹 این صبغه علمی ندارد كه برای اینكه حقوق مثل فقه مثل قانون، سه مرحله دارد: مواد حقوقی دارد؛ این مواد را از مبانی می‌ گیرند و آن مبانی را از منابع می ‌گیرند. یك فقیه وقتی رساله می ‌نویسد موادّ فقهی ‌اش در رساله است، این مواد فقهی را از یك سری مبانی می ‌گیرد كه در اصول فقه این مبانی برای این فقیه روشن شده است و این مبانی را از منابع استنباط می‌ كند؛ یعنی از قرآن و عترت و عقل. از منابع, مبانی می ‌گیرد و از مبانی, موادّ حقوقی؛ فقه این طور است، اخلاق این طور است، حقوق این طور است در نظام اسلامی. 🔹 الآن این حقوق بشر مبنای علمی ندارد؛ حالا چند ماده است به عنوان حقوق بشر، این مواد را از چه می ‌گیرند؟ از می ‌گیرند از آزادی از استقلال از امنیت از عدالت از امانت از زندگی مسالمت‌آمیز حُسن همجواری تفاهم متقابل؛ اینها یك سری مبانی پذیرفته‌شده است که از این مبانی، آن موادّ حقوقی را استنباط می ‌كنند که می‌ شود . 🔹 مهم‌ترین مبنا در بین اینها مسئله است كه عدل از همه اینها شیرین ‌تر بالاتر و عمیق ‌تر است و معنای عدل هم شفاف و روشن است؛ عدل یعنی «وضع كلّ شیء فی موضعه»؛ اما تمام ابهام از این به بعد است که جای اشیاء كجاست؟ جای اشخاص كجاست؟ شما كه منبع وحیانی ندارید، آن كه اشیاء را آفرید و آن كه اشخاص را آفرید می‌داند جایشان كجاست؛ او جای زن و مرد را مشخص كرده او جای شراب و سركه را مشخص كرده او جای گوسفند و خوك را مشخص كرده است. الآن اینها به این مجاهدان و مدافعان فلسطین و غزّه می‌ گویند ! این كه نمی فهمد یعنی چه این كه نمی فهمد یعنی چه! اگر عدل, مبنای حقوقی است و معنای عدل هم «وضع كلّ شیء فی موضعه» است كه معنای روشنی است، خب جای اشیاء كجاست؟ جای اشخاص كجاست؟ جای جهاد و دفاع كجاست؟ جای ترور كجاست؟ 📚 سوره مبارکه فرقان جلسه 26 تاریخ: 1390/12/11 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
علم نردبانی بیش نیست / صدای علم این است که عمل کنید 🔹 به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اسراء، آیین آغاز سال تحصیلی مدرسه علمیه و موسسه آموزش عالی اسراء با پیام تصویری آیت الله العظمی جوادی آملی در سالن همایش های بنیاد اسراء برگزار شد. 🔹 آیت الله العظمی جوادی آملی در این پیام ابراز داشتند: علی بن ابی‌طالب (علیه أفضل صلوات المصلین) است، زیرا دربان مدینه علم حضرت است: «أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌ بَابُهَا». گوشه‌ای از علومی که در این مدینه است و حوزه‌ های علمیه و علما و محققان باید از آن بهره ببرند، همان است که وجود مبارک پیامبر اسلام (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) فرمود: «إِنَّمَا الْعِلْمُ‏ ثَلَاثَةٌ» یعنی برنامه‌ های حوزه‌های علمیه گرچه علوم فراوانی است ولی این سه علم برنامه اصلی و رسمی است: «آیَةٌ مُحْکَمَةٌ أَوْ فَرِیضَةٌ عَادِلَةٌ أَوْ سُنَّةٌ قَائِمَة». 🔹آیه محکمه ناظر به اصول دین است مبدأ شناسی، معاد شناسی، وحی و نبوت‌شناسی، نبوت و ولایت و امامت‌ شناسی و سایر مسایلی که مربوط به اصول دین است، فریضه و سنت مربوط به فقه و اخلاق و حقوق و حکمت عملی است؛ آن حکمت نظری به عنوان روح علم و اساس علم که فرمود «آیَةٌ مُحْکَمَة» است آن اساس است، این فریضه و آن سنت به عنوان فرع مترتّب بر آن اصل؛ یعنی این سه اصل است که پیغمبر فرمود. 🔹 فراگیری علم تنها کافی نیست، علم نردبان است، علم ما را به ، به ، به ، به و مانند آن می‌ رساند. اگر کسی نردبانی را فرا بگیرد که چگونه نردبان می‌ سازند، چند پله داشته باشد، درجات آن چگونه باشد، فاصله درجات آن چگونه باشد، نردبان‌ سازی کند ولی از نردبان بالا نرود می‌ شود عالم بی‌ عمل! بیان نورانی علی بن ابی‌طالب (صلوات الله و سلامه علیه) این است: «الْعِلْمُ یَهْتِفُ بِالْعَمَل‏»، او فریاد می ‌زند، او است، صدای علم این است که عمل کنید، «أیها العلماء»! وقتی یاد گرفتید عمل کنید. 🔹 علم نردبانی بیش نیست، اگر کسی عالم بود و عاقل نشد نردبان ‌تراش است اسلحه ‌تراش است مثل آنها که شمشیر می ‌تراشیدند بازار شمشیرفروشی داشتند ولی اهل نبودند، قلم ‌فروشی داشتند ولی از خود به یادگار نگذاشتند. فرمود اگر عالم شدید، اگر اهل قلم شدید، اگر اهل نردبان شدید، بکوشید که باشید: 🔹اگر کسی عالم شد حتماً باید به راه بیفتد یا در صدد و علاقه است یا در صدد ؛ اگر کسی عالم بود راه محبّت را طی نکرد بهره ‌ای نبرد، اگر کسی عالم بود راه شهود را طی نکرد بهره‌ ای نبرد، به هر حال باید به عمل برسد، راه محبّت این است. برنامه رسمی است فرمود اینها بیایند حوزه علمیه نه عالم و مجتهد شوند، اینها کافی نیست، اینها باید علاقه‌ مند شوند که آدم شوند ﴿یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا﴾. مطالعه بیشتر: 🌐 news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مودّت الهی 🔸
پایگاه اطلاع رسانی اسراء
، آیت الله العظمی جوادی آملی: اگر ما قرآن را دوست داریم چون كلام خداست، پس متكلّم را هم دوست داریم و اگر اهل بیت را دوست داریم چون خلیفه الهی ‌اند و اگر كسی خلیفه الهی را دوست داشت یعنی «مستخلف ‌عنه» را دوست دارد؛ بنابراین تمام این مودّت ‌ها و محبّت ‌ها بر می ‌گردد به محبّت و كه ما خدا دوست باشیم و چون ذات اقدس الهی با همه هست، این دوستی یك خواهد بود، جهان را محبّت اداره می ‌كند نه جنگ، جهان را كُشتن و خون اداره نمی ‌كند، جامعه را محبّت اداره می ‌كند. 🔸 مدینه كه به معنی مدنیت، تمدّن و تدین است اول كه مدینه نمی ‌گفتند. وجود مبارك رسول گرامی كه نور است، وقتی در مكه زندگی می ‌كند خدا این را می ‌داند. وقتی حضرت از مكه به مدینه می‌آید، ذات اقدس الهی برای گرامیداشت مكتبی كه در این شهر رواج پیدا كرد، فرمود مردمِ این شهر مهاجردوست‌ هستند: ﴿یحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیهِمْ﴾ كسانی كه از مكه به مدینه آمدند مردم مدینه محبّتشان نسبت به مهاجرین عملی و علنی شد، اینها ﴿وَ یؤْثِرُونَ عَلی‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ﴾ ولو خودشان خیلی هم نیازمند باشند آن ویژگی‌ های مالی و مختصّات اقتصادی خودشان را به این مهمان‌ های اهل هجرت می ‌دهند. 🔸 مستحضرید اگر بالاتر از هجرت نباشد كمتر از هجرت نیست، وقتی تمدّن در این است كه مردم یك منطقه هجرت و مهاجرت را دوست داشته باشند، یقیناً جهاد و مجاهدها را هم دوست دارند، اینها محبّ مجاهدت ‌ها و هستند و مستحضرید اگر كسی جهاد را دوست داشت و را دوست داشت، مردمی كه در فراز و منطقه‌ های علمی به سر می ‌برند، زندگی می ‌كنند، مركّب آنها اگر از خون شهید بالاتر نباشد كمتر نیست كه مِداد علما ارجح و افضل است. 🔸 تمدّن اگر در این است كه مردم یك شهر را دوست داشته باشند، تمدّن در این است كه را هم دوست دارند، تمدّن در این است كه و را دوست دارند، حوزه‌ های علمیه را دوست دارند، طلاّب را دوست دارند و اگر كسی طلبه‌ ها و عالِم‌ ها و حوزه‌ ها را دوست داشت خودش سعی می ‌كند در این سِلك بیاید، وقتی انسان اینها را می ‌بیند خستگی ‌های انسان رفع می ‌شود، اینها كسانی ‌اند كه ، شاگردان امام صادق، شاگردان امام رضا هستند كه اگر قلمی داشتند، مركّبی داشتند، از قرآن و عترت بر چهره كاغذ چیزی نوشتند اجر آنها اگر بیش از هجرت و جهاد نباشد كمتر نیست. اینها همه از دستورات وجود مبارك امام هشتم است كه فرمود وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی ‌شود، با خشونت نمی ‌شود جامعه را اداره كرد! مطالعه بیشتر: 🌐 esra.ir 📚 درس اخلاق تاریخ: 1394/05/15 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تربیت انسان 🔹 یک روایت بسیار لطیفی سیدنا الاستاد (رضوان الله تعالی علیه) در بعضی از بخش‏ های همین مجلدات اولیه المیزان نقل کردند که در یکی از صحنه ‏ها زنی در حضور پیغمبر (صلّی الله علیه و آله سلّم) آمد سخنرانی کرد خیلی شفاف، عرض کرد یا رسول الله، تمام این فضایل را که شما به مردها دادید! اگر جبهه جنگ است، اگر مرزداری است، اگر حماسه‎ های دیگر است، اینها؛ اگر مسئولیت ‎های کشورداری است، اینها؛ پس ما چه؟! 🔹 خیلی این سخنرانی جالب است! حضرت همه را گوش داد در مسجد هم بود، بعد وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رو کرد به اصحاب فرمود شما زنی با این شهامت دیدید که این‌طور در حضور نبی اسلام سخنرانی بکند؟! بعد فرمود حقوق شما هم همین است، شما می ‎توانید در جبهه‎ ها شرکت کنید؛ منتها اسلحه به دستتان نیست، پرستاری مردها درمان مجروحین که می ‎توانید بکنید، چه کسی گفت شما نمی ‎توانید بروید جبهه؟! چه کسی گفت شما نمی‎توانید در این مسایل شرکت کنید؟! اینها را مفصل بحث کرد. 🔹 این روایت خیلی روایتِ عجیب و کارساز است! اول حضرت فرمود که زنی شما در مشرق و مغرب دیدید که این‌طور حماسی و مستقل و مستدل سخنرانی کند؟! بعد به این زن فرمود که در بسیاری از مسایل شما شرکت می ‌کنید اما شما حواستان جمع باشد شما این ‎کند، شما قدر مادری را نمی ‎دانید، قدر فرزندداری را نمی ‎دانید «جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّل» را نمی ‎دانید، شما اینها را کم می ‎گیرید، شما خیال م ی‎کنید که اینها کهنه ‎شویی است، شما دارید ‎کنید! چون اینها را کم حساب می ‎کنید خیال می ‎کنید که فقط اسلحه برداشتن حفظ دین است، شما غفلت کردید نه اینکه ما کوتاه آمده باشیم، دین کم نیاورد برای شما، شما کم حساب کردی! شما انسان دارید می‎ سازید، انسان تربیت می‎ کنید. 🔹 چرا اگر زنی در دروان نفاس بمیرد «ماتت شهیدة» چرا؟ ثواب شهید را می ‎برد این یک است، تنها «جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّل» نیست، اگر در دروان نفاس ـ خدای ناکرده ـ مُرد «ماتت شهیدة» یا نه؟ او دارد می ‎کند با جامعه فاسد، او دارد انسان تربیت می ‎کند، این کم است؟! 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 455 تاریخ: 1398/07/17 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra