eitaa logo
تبیین
2.6هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا می توان مسئله «معاد» را با دلیل عقلی اثبات نمود؟ (بخش اول) 🔸گذشته از دلائل نقلى فراوانى كه براى اثبات در قرآن مجيد آمده است و شامل صدها آيه در اين زمينه مى شود «دلائل عقلى روشنى» نيز بر اين امر وجود دارد كه به طور فشرده در اينجا قسمتى از آنها يادآورى مى شود: 1⃣«برهان حكمت» 🔹اگر زندگى اين جهان را بدون جهان ديگر در نظر بگيريم پوچ و بى معنى خواهد بود، درست به اين مى ماند كه زندگى دوران جنينى را بدون زندگى اين دنيا فرض كنيم. اگر قانون خلقت اين بود كه تمام جنين‌ها در لحظه تولد خفه مى شدند و مى مردند چقدر دوران جنينى بى مفهوم جلوه مى كرد؟ همچنين اگر زندگى اين جهان بريده از جهان ديگر تصور شود اين سردرگمى وجود خواهد داشت؛ 🔹زيرا چه لزومى دارد كه ما هفتاد سال يا كمتر و بيشتر در اين دنيا در ميان مشكلات دست و پا زنيم؟ مدتى خام و بى تجربه باشيم «و تا پخته شود خامى، عمر تمام است!». مدتى به دنبال تحصيل علم و دانش باشيم هنگامى كه از نظر معلومات به جائى رسيديم برف پيرى بر سر ما نشسته! تازه براى چه زندگى مى كنيم؟ خوردن مقدارى غذا و پوشيدن چند دست لباس و خوابيدن و بيدار شدن هاى مكرر و ادامه دادن اين برنامه خسته كننده تكرارى را دهها سال؟! 🔹آيا به راستى اين آسمان گسترده، اين زمين پهناور و اين همه مقدمات و مؤخّرات و اين همه استادان و مربيان و اين همه كتابخانه هاى بزرگ و اين ريزه كارى هايى كه در آفرينش ما و ساير موجودات به كار رفته، همه براى همان خوردن و نوشيدن و پوشيدن و زندگى مادى است؟ اينجا است كه آنها كه را قبول ندارند، اعتراف به پوچى اين زندگى مى كنند و گروهى از آنها اقدام به خودكشى و نجات از اين زندگى پوچ و بى معنى را مجاز و مايه افتخار مى شمرند! چگونه ممكن است كسى به خداوند و حكمت بى پايان او ايمان داشته باشد و زندگى اين جهان را بى آنكه مقدمه اى براى زندگى جاويدان جهان ديگر باشد قابل توجه بشمرد؟ 🔹 مى فرمايد: «أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثاً وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنَا لا تُرْجَعُونَ». [۱] (آيا گمان كرديد آفريده شده ايد و به سوى ما باز نمى گرديد؟) يعنى اگر بازگشت به سوى خدا نبود زندگى اين جهان عبث و بيهوده بود. آرى در صورتى زندگى اين دنيا مفهوم و معنى پيدا مى كند و با سازگار مى شود كه اين جهان را مزرعه اى براى جهان ديگر «اَلدُّنْيَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَةِ» و گذرگاهى براى آن عالم وسيع «اَلدُّنْيَا قَنْطَرَةٌ» و كلاس تهيه و دانشگاهى براى جهان ديگر و تجارتخانه اى براى آن سرا بدانيم، 🔹همانگونه كه (عليه السلام) در كلمات پرمحتوايش فرمود: «اين جايگاه صدق و راستى است براى آن كس كه با آن به راستى رفتار كند، و خانه تندرستى است براى آن كس كه از آن چيزى بفهمد، و سراى بى نيازى است براى آن كس كه از آن برگيرد و محل اندرز است، براى آنكه از آن گيرد، مسجد دوستان خدا است، نمازگاه فرشتگان پروردگار و محل نزول وحى الهى و تجارت خانه اولياء حق است». [۲] كوتاه سخن اينكه مطالعه و بررسى وضع اين جهان به خوبى گواهى مى دهد بر اينكه پشت سر آن است: «وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشأَةَ الأُولى فَلَوْ لا تَذَكَّرُونَ‏» [۳] (و به راستی پیدایش نخستین را [که جهان فعلی است] شناختید، پس چرا متذکّر [پدید شدن جهان دیگر] نمی شوید؟!). ... پی نوشت‌ها: [۱] سوره مؤمنون، آيه ۱۱۵ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، ‏۱۴۱۴ق، چ ۱، ص ۴۹۳ (حکمت ۱۳۱). [۳] سوره واقعه، آيه ۶۲ 📕يكصد و هشتاد پرسش و پاسخ‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: حسينى، سيد حسين، دار الكتب الاسلامية، تهران، ‏۱۳۸۶ش، ‏چ ۴، ‏ص ۳۱۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عاملی که قوم حضرت شعیب (عليه السلام) را گرفتار عذاب کرد 🔸«قوم شعیب» به دلیل بی‌اعتنایی به برخی مسائل شرعی دچار شدیدترین عذاب الهی شدند. 🔹دقت‌ در کسب‌ و دوری‌ از اموال‌ از تأکیدات مهم دین مبین به تمام انسان‌هاست. در دیدگاه دین اسلام به سعادت دنیوی و اخروی دست می‌یابد که دارای باشد، چرا که این مسأله ارتباط مستقیمی با تأمین نیاز‌های جسم انسان و پاکی و ناپاکی روح، اندیشه و ایمان و باور‌های قلبی او دارد. برای درک دقیق‌تر تأثیر رزق‌ بر سرنوشت‌ افراد همین بس که (علیه السلام) در روز عاشورا مهم‌ترین عامل عداوت را، روی آوردن به معرفی کردند و خطاب به آن‌ها فرمود: «فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ...» (شکم‌ های شما از پر شده است که حاضر نیستید صدای مرا بشنوید). 🔹جالب است که لشکریان ، از مسلمانان بودند که تقید به عبادات شرعی داشتند و تنها به واسطه روی‌ آوردن‌ به‌ از مسیر حق خارج شدند؛ از این رو پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در روایتی فرمود: «الْعِبَادَةُ مَعَ أَکْلِ الْحَرَامِ کَالْبِنَاءِ علَى الْمَاء». [۱] (کسی که می‌خورد و عبادت هم می‌کند، مانند کسی است که روی آب، ساختمان بنا می کند). بنابراین اگر مسیر از طریق باشد، جامعه به رستگاری می‌رسد، در غیر این صورت آثار و تبعات آن گریبانگیر مردم خواهد بود. براساس آیاتی از ، جوامعی به دلیل عدم تقید به نوع درآمدشان، مورد قرار گرفتند که از جمله آن‌ها (عليه السلام) بود:  🔹«...فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ». [۲] (...در نتیجه عذاب روز سایبان (یعنی روزی که ابری تیره و صاعقه زا سایه می اندازد) آنان را فرا گرفت، همانا آن روزی بزرگ بود). در آیات مربوط به (علیه‌ السلام) و قومش می‌ خوانیم که آن حضرت بعد از دعوت به توحید، قوم خود را به و در و تجارت دعوت کرد، و در نهایت کسانی که قبول نکردند به گرفتار شدند. این خود نشان می‌دهد که یک جامعه را نمی‌توان ساده شمرد، و نیز نشان می‌دهد که فقط مأمور به مسائل اخلاقی و عبادی نبوده‌اند، بلکه اصلاح وضع نابسامان اجتماعی و اقتصادی نیز بخش مهمی از دعوت آنها را تشکیل می‌داده است.  پی نوشت‌ها: [۱] عدة الداعی، ص۳۰۲ [۲] سوره شعراء، آیه ۱۸۹ منبع: تسنیم @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️رابطه امتحان الهی با گرفتاری‌ها 🔹یکی از حکمت ها و دلایلی که برای بسیاری از و در قرآن کریم و منابع روایی بیان شده است مساله بندگان می باشد. «آزمایش الهی» برای بندگان و پرورده شدن آن ها در کوران حوادث و بلاها می باشد، وگرنه خداوند، عالِم به تمام امور عالَم می باشد و چیزی از او مخفی نیست. شاید انسانی پیدا نشود که ادعا کند هیچ نوع بلا و گرفتاری ندیده است؛ یکی مریض دارد و دیگری خود، بیمار است. 🔹فرد دیگری از فقر و نداری می نالد، عده ای درگیر جنگ و جدال هستند و افرادی هم گرفتار سیل و زلزله و... همه ما بخشی از این بلاها را خود تجربه کرده ایم. چه حکمت و فلسفه ای در پس این و وجود دارد؟ آیا گرفتاری ها فقط در اثر گناهان است؟ خیلی از بزرگان و اولیاء الهی نیز در طول حیات خود گرفتار بلاهای فراوانی بوده اند، با آنکه از معصیت مبرا بوده اند. حکمت های متعددی برای بلاها و مصائب ذکر شده است، یکی از این حکمت ها، مساله می باشد که در این نوشتار به آن اشاره مختصری می کنیم. 💠رابطه بلا و مصیبت با امتحان الهی 🔹 یکی از سنت های قطعی خداوند است، در چنین آمده است: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ اَلْخَوْفِ وَ اَلْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ اَلْأَمْوٰالِ وَ اَلْأَنْفُسِ وَ اَلثَّمَرٰاتِ وَ بَشِّرِ اَلصّٰابِرِينَ». [۱] (و بی تردید شما را به چیزی اندک از ترس و گرسنگی و کاهش بخشی از اموال و کسان و محصولات [نباتی یا ثمرات باغ زندگی از زن و فرزند] می  کنیم؛ و صبر کنندگان را بشارت ده). انسان در گرفتاری و بلاست که نشان می دهد چقدر اهل است. کسی که در برابر صبر می کند، فرق دارد با کسی که زبان به اعتراض و گلایه و نارضایتی باز می کند. 🔹انسان تا در معرض قرار نگیرد چگونه می تواند خود را نشان بدهد؟! خیلی از مردم ادعای ایمان دارند، اما تا به سختی و بلایی مبتلا می شوند ایمان‌ شان را فراموش می کنند. خدایی که همه چیز را می داند چه نیازی به امتحان دارد؟ سؤالى كه به ذهن مى‏ رسد اين است كه مگر براى اين نيست كه اشخاص يا چيزهاى مبهم و ناشناخته را بشناسيم و از ميزان جهل و نادانى خود بكاهيم؟ 🔹اگر چنين است‏ خداوندى كه علمش به همه چيز احاطه دارد و از اسرار درون و برون همه كس و همه چيز آگاه است، غيب آسمان و زمين را با علم بى‏ پايانش می داند، چرا امتحان مى كند؟ مگر چيزى بر او مخفى است كه با امتحان آشكار شود؟! در پاسخ به این سوال می گوییم: مفهوم و در مورد خداوند با آزمايش هاى انسان بسيار متفاوت است. آزمايش‏ هاى ما براى شناخت بيشتر و رفع ابهام و جهل است، اما در واقع همان و است. در «قرآن کریم» در بیش از بيست مورد به خدا نسبت داده شده است.  🔹اين يک «قانون كلى و سنت دائمى پروردگار» است كه براى شكوفا كردن استعداد های نهفته و در نتيجه دادن بندگان، آنان را مى‏ آزمايد؛ يعنى همانگونه كه فولاد را براى استحكام بيشتر در كوره مى‏ گدازند تا به اصطلاح آب‌ديده شود، آدمى را نيز در كوره حوادث سخت پرورش مى ‏دهد تا گردد. چنانچه در آیه دیگری می فرماید: «...وَ لِيَبْتَلِيَ اللهُ ما فِی صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فِی قُلُوبِكُمْ وَ اللهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُور». [۲] (...او آنچه را شما در سينه داريد تا دل‌هاى شما كاملا خالص گردد و او به همه اسرار درون شما آگاه است). باید بدانیم از این ابتلائات گریزی نیست و خود را برای مواجهه صحیح با آنها آماده کنیم. 🔹خدای متعال در آیه دیگری می فرماید: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ وَ لَمّٰا يَأْتِكُمْ مَثَلُ اَلَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ اَلْبَأْسٰاءُ وَ اَلضَّرّٰاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتّٰى يَقُولَ اَلرَّسُولُ وَ اَلَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتىٰ نَصْرُ اللهِ أَلاٰ إِنَّ نَصْرَ اللهِ قَرِيبٌ». [۳] (آیا پنداشته اید در حالی که هنوز حادثه هایی مانند ، شما را نیامده، وارد بهشت می شوید؟! به آنان سختی‌ها و آسیب هایی رسید و چنان متزلزل و مضطرب شدند تا جایی که پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند [در مقام دعا و درخواست یاری] می گفتند: یاری خدا چه زمانی است؟ [به آنان گفتیم:] آگاه باشید! یقیناً یاری خدا نزدیک است). 🔹این آیه و آیات مشابه آن، نشان می دهند که در امت های قبل هم، مردم و مخصوصاً مومنین چقدر با انواع بلا مورد قرار گرفته اند و ما نیز از این سنت الهی مستثناء نیستیم. پی نوشت‌ها: [۱] سوره بقره، آیه ۱۵۵ [۲] سوره آل عمران، آیه ۱۵۴ [۳] سوره بقره، آیه ۲۱۴ نویسنده: عظیمی رادفر مجتبی منبع؛ وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
⭕️«زن»، انسان‌ساز است 🔹 بر ملت‌ها حق دارند و حق بيشتر دارند؛ زن‌ها مردان شجاع را در دامن خود بزرگ مى‌كنند. انسان‌ساز است، و زن‌ها نيز انسان‌ساز؛ وظيفه زن ها انسان‌ سازى است... بیانات‌ حضرت‌ امام ۵۷/۱۲/۱۳ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام مهدی» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در قرآن (بخش اول) 🔸اندیشه پیروزی نهایی نیروی حق و بر باطل و ستم، و برپایی تمام ارزش های انسانی به دست مبارک (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اندیشه ­ای است که همه گروه های مسلمان، آن را باور دارند؛ زیرا ریشه در دارد؛ اما چرا نام در قرآن نیامده است؟ آیا اگر نام او می­‌آمد، باور مردم به او عمیق تر نمی­‌شد؟ برای پاسخ به این سؤال، روش­ های قرآن را در معرفی انسان های نیک و وارسته بیان می‌کنیم. برای شناساندن این افراد، از سه راه استفاده کرده است: 🔹راه اول؛ معرفی با اسم: نخستین راه شناساندن، آوردن اسم شخصیت مورد نظر است؛ مانند: «وَ مَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ». [۱] یا «وَاذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مَرْيَمَ». [۲] راه دوم؛ معرفی با عدد: شیوه دوم، بیان تعداد افراد خاص است. قرآن نقبای بنی اسرائیل را با عدد می‌شناساند؛ مانند: «وَ بَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا». [۳] راه سوم؛ معرفی با ویژگی و صفت: شناساندن با ویژگی های فرد، بهترین راه معرفی است، زیرا راه را بر سودجویان می­‌بندد. نام جعلی درست کردن آسان است، ولی ویژگی­ های هر فرد، مخصوص او است. 🔹همچنین از افرادی نام می برد که با آنکه پیامبر (صلی الله علیه و آله) را کاملاً با نام می‌شناختند، ولی باز او را انکار می‌کردند. قرآن کریم، اهل بیت را در آیه­ های تطهیر، مباهله، ولایت [۴] و... با این روش معرفی کرده است. (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز در با این روش شناسانده شده است. اینک به بررسی چند آیه از آیات مهدویت می پردازیم: 🔹آیه اول: آیا می­‌توان زنده بودن (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را از استفاده کرد؟ برخی آیه­ های قرآن کریم، وجود و را بر روی زمین می­‌رسانند. یکی از این آیات، آیه ۴ سوره قدر است: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ». (در شب قدر فرشتگان و روح با اجازه پروردگارشان برای هر امری فرود می آیند). فعل «تنزّل» مضارع است و استمرار و تداوم را می­‌رساند، پس هر سال، شب قدر دارد. در شب قدر، فرشتگان و روح نازل می­ شوند. 🔹از طرفی هر انسانی، توانایی پذیرش فرشتگان - به ویژه روح که برتر از فرشتگان است - را ندارد و لذا باید انسانی در مرتبه پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) باشد تا این قابلیت را دارا باشد. اما هم اکنون در شب قدر، فرشتگان و روح بر چه کسی نازل می­‌شوند؟ امام علی (علیه السلام) فرمودند: «شب قدر، در هر سال است، و امر سال در آن شب نازل می­‌شود؛ برای این امر، والیانی پس از رسول خدا وجود دارد». ابن عباس پرسید: «اینان چه کسانی هستند؟» فرمود: «من و یازده نفر از نسل و فرزندان من». [۵] ... پی نوشت‌ها: [۱] سوره آل عمران، آیه ۱۴۴ [۲] سوره مریم، آیه ۱۶ [۳] سوره مائده، آيه ۱۲ [۴] احزاب، ۳۲؛ آل عمران، ۶۱؛ مائده، ۵۵ [۵] اصول کافی، ج۱، ص ۵۳۲، ح۱۱ برگرفته از مجله امان، ش ۷ (نویسنده: سیدحسن زمانی) منبع: حوزه نت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام مهدی» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در قرآن (بخش دوم و پایانی) 🔸چرا نام (عجل الله تعالی فرجه) در نیامده است؟ آیا اگر نام او می­‌آمد، باور مردم به او عمیق‌تر نمی­شد؟ برای پاسخ به این سؤال، ­های_قرآن را در معرفی انسانهای نیک و وارسته بیان میکنیم. برای شناساندن انسان های نیک و وارسته از سه راه استفاده کرده است: راه اول: معرفی با اسم. راه دوم: معرفی با عدد. راه سوم: معرفی با ویژگی و صفت. شناساندن با ، بهترین راه معرفی است، زیرا راه را بر سودجویان می­‌بندد. نام جعلی درست کردن آسان است، ولی ویژگی­های هر فرد، مخصوص اوست. و اینک بررسی آیه دوم از آيات مهدویت: 🔹اگر بخواهیم ویژگیهای عصرظهور (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را به بهترین شکل بیان کنیم، آیه ­ای بهتر از آیه۵۵ سوره نور نمی­‌یابیم. دراین آیه، خداوند به مؤمنان صالح وعده می­دهد و وعده او حق و یقینی است. [۱] اما این وعده چیست؟ بهتراست آیه را بخوانیم و وعده های الهی را درآن ببینیم. «وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا ۚ يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ». 🔹[ترجمه آیه شریفه:](خدا به کسانی ازشما که ایمان آورده وکارهای شایسته انجام داده اند، وعده داده است که حتماً آنان را درزمین جانشین [دیگران] کند، همانگونه که پیشینیان آنان را جانشین [دیگران] کرد، وقطعاً دینشان را که برای آنان پسندیده به سودشان استوار ومحکم نماید، و یقیناً ترس و بیمشان را تبدیل به امنیت کند، [تا جایی که] فقط مرا بپرستند [و] هیچ چیزی را شریک من نگیرند؛ وآنان که پس ازاین نعمت های ویژه ناسپاسی ورزند [در حقیقت] فاسق اند). 💠وعده­ های خداوند به مؤمنان صالح 🔹تمام زمین را در اختیارشان می­گذارد، همانند حکومتهای صالحان گذشته، چون نوح و داود و سلیمان (علیهم‌ السلام). دین آنان را در تمام زمین برتری و گسترش می­دهد؛ دینی که خداوند برای انسانها پسندیده است، یعنی ، همراه با ولایت اهل بیت (علیهم السلام) که جریان غدیر و آیه های مربوط به آن، آن‌را می­رساند. و را جایگزین ترس و وحشت مؤمنان درستکار قرار می­دهد. البته امنیت کامل، زمانی حاصل می­شود که سراسر زمین دراختیار مؤمنان باتقوا باشد و دشمن قابل توجهی مقابل آنان نباشد. 🔹نتیجه این حکومت، ازمیان رفتن جلوه ­های شرک و نفاق و پرستش خدای یکتاست. در پرتو آن، برکت از آسمان و زمین آشکارمیشود وهمگان در رفاه وآسایش قرار می­گیرند. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) در ذیل این آیه فرمودند: «وقتی ما قیام کند، زمین را پر از و می­کند، پس از آنکه لبریز از ظلم و ستم شده باشد»؛ و فرمودند: «خوشا به حال در پنهانی او و خوشا به حال یاری کنندگانش در او». [۲] 🔹نکته مهم اینکه ، حق وتخلف ناپذیر است، ولی جهانی شدن آیین الهی تاکنون اتفاق نیفتاده است، به‌همین سبب مفسر بزرگ قرآن، مرحوم طبرسی در تفسیر این آیه میگوید: «چون گسترش دین درسراسر زمین و جهانگیر شدن آیین، از گذشته تاکنون پدیدار نشده است، به یقین، این امر در آینده اتفاق خواهد افتاد، زیرا جهانی شدن ، وعده ای الهی است و وعده خدا، تخلف پذیر نیست». [۳] 🔹امام سجاد(عليه السلام) پس از تلاوت آیه فوق فرمودند: «به خدا سوگند! اینان ماهستند؛ خداوند بدست مردی از ما، اینکار را در حق آنان خواهد کرد و آن مرد، این امت است و او همان کسی است که پیامبر [درباره او] فرمود: «اگراز عمر دنیا جز یکروز نمانده باشد، خداوند آن روز را چنان طولانی کند تا مردی ازخاندان من حاکم جهان گردد؛ نام او همنام من است، او زمین رااز و پر خواهدکرد، همانگونه که ازظلم وستم لبریز شده باشد». [۴] 🔹دراین نوشتار مجال بررسی آیات دیگر قرآن نیست، و لذا درپایان یادآور میشویم اهل سنت نیز روایاتی آورده اند که آیاتی از قرآن را درباره (عجل الله تعالی فرجه) وحکومت جهانی آن حضرت میداند؛ برای نمونه فخررازی در ذیل آیه۳ سوره بقره، از مصادیق «غیب»، مهدی آل محمد (عجل الله تعالی فرجه) را میداند که باید به آن ایمان داشت. [۵] پی نوشت‌ها: [۱]دربیش از۲۰ آیه قرآن، حق بودن وعده های خداوند و تخلف ناپذیر بودنشان بیان شده است. [۲]بحارالانوار، ج۳۶ ص۳۰۴ باب۴۱ ح۱۴۴. [۳]مجمع البیان، ج۷ ص۱۵۲. [۴]همان. [۵]تفسیر فخر رازی برگرفته از مجله امان، شماره ۷؛ نویسنده: سیدحسن زمانی منبع:حوزه نت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آثار تربیتی «نماز» (بخش هفتم) 🔸، یکی از «فروع دین اسلام» بوده و عبادتی است که‌ پنج بار در روز با شرایط خاص بر مسلمانان واجب شده است. این باعث رهایی از خودمحوری و خودشیفتگی می‌شود، و روحیه مردم‌گرایی را در انسان زنده می‌کند. موجب تنزیه وجدان اخلاقی می‌شود، به این صورت که یکی از مظاهر وجدان اخلاقی احساس گناه است و نماز باعث آمرزش گناهان می‌گردد. 7⃣تکیه‌گاهی مطمئن و استوار 🔹دنیایی که ما را احاطه نموده، از روند پیچیده دایم‌التزایدی تبعیت می‌کند که به مرور زمان، مشکلاتی خاص را برای انسان به همراه آورده و گذشت زمان به آن مدد نموده و بار روانی این قبیل مشکلات مضاعف می‌شود، و آدمی در مواجهه خویش با چنین دنیایی، خود را بیش از پیش ناتوان، ضعیف و آسیب‌پذیر، احساس می‌کند. شتاب روند زندگی و تغییرات سریعی که در این مجموعه حادث می‌گردد، بر ناتوانی فرد می‌افزاید و نیاز او را به داشتن و ، روز افزون می‌سازد. 🔹، چنین «پشتیبان قوی و نیرومندی» است که را در پناه خود می‌گیرد و او را از مخاطرات و تهدیدها، می‌کند، زیرا هم از حیث ارتباط کلامی با خداوند، ، تجلی یاری خواستن از پروردگار است، و با ادای عبارت قرآنی «ایاک نعبد و ایاک نستعین» هم بر ، تاکید می‌ورزد و هم بر از ذات لایزال آن محبوب اصرار می‌نماید. 🔹و علاوه بر آن، از جهت ارتباط روحی و روانی با خداوند، چون خود را در پیشگاه با عظمتش می‌یابد، احساس ، و در نهایت اطمینان از حمایت و آن ذات مقدس پیدا می‌کند. بر همین اساس است که توصیه می‌فرماید که «از صبر و ، یاری و استعانت جویید». [۱] و رسول خدا (صلّی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌) فرمودند: «هر گاه کار بر پیامبران الهی سخت می‌شد و بیمناک و‌ اندوهگین می‌شدند به پناه می‌بردند». [۲] 🔹نابغه شرق، شیخ الرئیس نیز می‌گوید: «هر زمان برایم مشکلی علمی پیش می‌آمد و از حل آن عاجز می‌ماندم، به مسجد شهر می‌رفتم و دو رکعت به جا می‌آوردم. سپس از خداوند می‌خواستم مرا به وسیله نور آن نماز یاری دهد تا گره از مشکلم باز کند، پس از ادای آن دو رکعت، راه حل مشکل برایم آسان می‌شد و به آنچه می‌خواستم می‌رسیدم». [۳] ... پی نوشت‌ها: [۱] سوره بقره، آیه۱۵۳. [۲] دیلمی، حسین، هزار و یک نکته درباره نماز، ص۲۳۱. [۳] همان، ص۲۶۲. منبع: ویکی فقه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«عفو» و «گذشت» از نگاه اسلام 🔹در این مقاله به بررسی جایگاه و در اسلام می پردازیم. بـررسـی مـنـابـع اسـلامـی نـشـان مـی دهـد کـه «گـذشـت» یـکـی از اصـول اسـاسـی در برخورد با لغزش افراد با ایمان است. ، حتّی در همان آیاتی که کیفر و مجازات را برای مجرمان و گناهکاران تشریح میکند و مؤمنان را از خطر و زیان آنان بر حذر می دارد،  و چشم پوشی از خطایشان را نیز به عنوان یک برتر مطرح می سازد. 🔹به عنوان مثال، در آیه ای، پس از بیان چگونگی می‌فرماید: «...فَمَنْ عُفِی لَهُ مِنْ اَخیهِ شَیءٌ، فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَداءٌ اِلَیهِ بِاِحْسانٍ...» [۱] (...پـس اگـر کـسی از سوی برادر [دینی] خود مورد قرار گیرد [و از قصاص او صرف نظر شود]، باید از راه پسندیده پیروی کند و [دیه را] با نیکی به عفو کننده بپردازد). نـکـته جالبی که از تعبیر «مِنْ اَخیهِ» در آیه مزبور به دست می آید، این است که «قرآن کریم» را در میان مسلمانان، حتّی بعد از ریختن خون های ناحقّ، همچنان برقرار می داند و برای ، ولی مـقتول را برادر قاتل معرّفی می کند و با این تعبیر، آنان را به و تشویق می نماید. 🔹در آیـه دیـگـری، گـذشـت در برابر خشونت نیازمندانی که بر اثر هجوم گرفتاری ها، گاهی پـیمانه صبرشان لبریز شده و سخنان تند و خشونت آمیزی بر زبان می‌رانند را ستوده، می فرماید: «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى ۗ وَاللهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ» [۲] (گفتار پسندیده [در برابر نیازمندان] و [و گذشت از خشونت های آنان] از بخششی که آزاری در پی آن باشد، بهتر است و خداوند، بی نیاز و بردبار است). 🔹بـدیـهـی اسـت کـه تحمّل خشونت اینگونه افراد و از برخوردهای زننده آنان، به ویژه اگـر بـا قـول مـعـروف، یـعـنـی سـخن نیک و دلداری، دلجویی و راهنمایی همراه باشد، از عقده هایشان می‌کاهد و به آنان آرامش می بخشد. در آیه ای دیگر به توصیه میکند که حتّی از لغزش و منکران قیامت نیز [اگر مفسده نداشته باشد] بگذرند و کار آنها را به خدا واگذارند: «قُلْ لِلَّذینَ امَنُوا یغْفُِروا لِلَّذینَ لا یَرْجُونَ اَیامَ اللهِ...» [۳] (به آنان که ایمان آورده اند بگو: کسانی را که روزهای [واپسین] خدا را امید ندارند، کنند). 🔹در آیـه دیـگـری از (صلی الله علیه و آله) مـی خـواهـد کـه بـا یعنی به طریقه نیکو از مجازات مجرم درگذرد: «...فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمیلَ» [۴] (به طریق نیکو کن). از (عليه السلام) در تـفـسـیـر ایـن آیـه چـنـیـن نـقـل شـده اسـت: «، عفو بدون عتاب و سرزنش مجرم است». [۵] 🔹پيشوايان عظیم الشأن اسـلام نیز در سیره عملی خود، انسان های باگذشت و بزرگواری بـودنـد، چـنـانکـه نـقـل شـده روزی ابـوهریره نزد (علیه السلام) آمد و سخنان ناروایی دربـاره آن حـضـرت گـفـت؛ فـردای آن روز شرفیاب شد و خواسته هایی را خدمت حضرت مطرح کـرد. امام علی (علیه السلام) همه آنها را برآورده ساخت. این کار امیرالمؤمنین (عليه السلام) بر برخی از اصحاب گران آمد و موجب اعتراض آنان شد؛ آن حضرت به ایشان فرمود: «اِنّی لاََسْتَحْیی اَنْ یغْلِبَ جَهْلُهُ عِلْمی وَ ذَنْبُهُ عَفْوی وَ مَسْاءَلَتُهُ جُودی» [۶] (مـن از ایـنـکه نادانی او بر علمم، گناه او بر عفوم و درخواست او بر بخشایشم چیره شود، شرم میکنم). 🔹 (عليه السلام) می فرماید: «اِنّا اَهْلُ بَیتٍ، مُرُوَّتُنا الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنا» [۷] (ما خاندانی هستیم که، جوانمردی‌‌مان، از کسی است که بر ما ستم کرده است). و از سوی دیگر، پیروان خویش را به آن توصیه می کردند، چنان‌که (عليه السلام) در عهدنامه خود به مالک اشتر می نویسد: «فَأَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِكَ وَ صَفْحِكَ مِثْلِ الَّذِي تُحِبُّ وَ تَرْضَى أَنْ يُعْطِيَكَ اللهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ» [۸] (پس، از و بخشايش خويش [مردم را] نصيبشان ده، همان گونه كه دوست دارى كه نيز از و بخشايش خود تو را نصيب دهد). پی نوشت ها: [۱] قرآن کریم، سوره بقره، آیه ۱۷۸. [۲] همان، آیه ۲۶۳. [۳] همان، سوره جاثیه، آيه ۱۴. [۴] همان، سوره حجر، آيه ۸۵. [۵] تفسیر مجمع البیان، ج ۶، ص ۳۴۴. [۶] بحارالأنوار، ج ۴۱، ص ۴۹. [۷] همان، ج ۷۱، ص ۴۰۱. [۸] نهج البلاغه، ص ۹۹۳ منبع: وبسایت راسخون به نقل از حوزه نت @tabyinchannel
⭕️حیات بدن و حیات روح‏ 🔹همه ما این طور خیال می‌کنیم که یک نفر تا وقتی که قلبش کار می‌کند و اعصابش فعالیت دارند و نبضش می‌زند و تا وقتی که در روی زمین راه می‌رود است. چه موقع می‌شود گفت که یک انسان است؟ آن وقتی که طبیب گوشی را روی قلبش می‌گذارد و بعد اعلام می‌کند که قلب بکلی از حرکت ایستاده است. 🔹البته از یک جهت همینطور است، ولی این زندگی انسان زندگی انسانی انسان نیست، زندگی حیوانی انسان است. انسان باید این زندگی را داشته باشد ولی این، زندگی مشترک او با همه حیوان‌هاست؛ یعنی یک سگ هم که زنده است همین نوع زندگی را دارد. سگ هم قلبی دارد، اعصابی دارد، رگ‌هایی دارد، خونی در جریان دارد، اعضا و جوارحی دارد. 🔹ولی در یک نوع دیگر غیر از این حیات برای انسان اعلام شده است. از نظر منطق ممکن است زنده باشد - یعنی در میان مردم راه برود، قلبش ضربان داشته باشد، اعصابش کار بکنند، خون در بدنش در جریان باشد - ولی در عین حال مرده باشد. 🔹این تعبیر اساساً از خود قرآن است. مثلاً قرآن می‌گوید: «لِینْذِرَ مَنْ کانَ حَیاً»؛ مردم را به دو دسته تقسیم می‌کند: و ، و بعد می‌گوید این روی افرادی اثر دارد که شائبه ‏ای از در آنها باشد، اما آن کسانی که مرده‌‏اند قرآن هم روی آنها اثر نمی‌گذارد. 📕احیای تفکر اسلامی، مرتضی مطهری، (نسخه سایت) ص ۵۱ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«نقش رسانه دینی» در مبارزه با دین زدایی (بخش دوم) 🔸، قدرتی است برآمده از قدرت روحی و فکری موجود در که ابزار رسانه‌ های جدید را برای مبارزه با امپراطوری رسانه‌ای استکبار به کار می‌گیرد. 💠«دین»، مانع منافع نظام سلطه 🔹از آنچه بیان شد روشن می‌شود که رسانه‌ های امروزی را به عنوان ابزاری قدرتمند در جهت و استکبار خود به کار گرفته‌اند. همچنین دانسته می‌شود برای رسیدن به اهداف خود مهم‌ترین کاری که باید انجام دهد آن است که افکار و روحیات ضد خود را از بین ببرد. با دقت در معارف‌ دین مبین به عنوان کامل‌ ترین دین الهی، متوجه می‌شویم که بیشترین و عمیق‌ ترین افکار و روحیات ضد استکباری در وجود دارد. 🔹، را نماد استکبار دانسته و می‌فرماید: «وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ». [۱] (و [یاد کن] هنگامی که به فرشتگان گفتیم: به آدم سجده کنید، [پس] سجده کردند مگر ابلیس که سر پیچید و تکبّر ورزید و از کافران شد). واضح است که ، دشمنان قطعی بشریت هستند؛ چنانکه خداوند در مورد می‌فرماید: «...إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ». [۲] (... براى آدمى دشمنى آشکار است) 🔹در یک جمع‌ بندی کلی می‌توان تنها حریف اصلی این میدان را دانست. چه اینکه این اسلام ناب است که راه را بر افکار سازشکارانه، توجیهات منفعلانه و روحیات ترسان بسته است. به میدان نبرد با که عموماً در دست است می‌آید. اما سؤال این است که جنس نبرد دین با رسانه‌ های استکباری دنیا، چگونه و در چه قالبی تحقق خواهد یافت؟ اینجاست که پای به میان می‌آید. ... پی نوشت‌ها: [۱] سوره بقره، آیه ۳۴ [۲] سوره یوسف، آیه ۵ نویسنده: محسن رفیعی وردنجانی منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دشمن شناسی - سیاست مبارزه با دشمن (بخش چهارم) 🔸در مورد معیار کلی برخاسته از متون دینی ما این است که کسی و یا مجموعه ای که سد راه تکامل انسان بسوی قلل رفیع «شدن» و موجب دوری از خدا و خسران در زندگی گردد، محسوب می شود. 💠سیاست اصولی مبارزه با دشمن 🔹بطور کلی، در برخورد با وجود دارد: «اصل‌ اول» است و آنچه بعد از شناخت دشمن در دفاع هوشمندانه نقش مهم و اساسی را ایفا می‌کند، شناخت راه های تدافعی آن می باشد که باید برای آموختن این شیوه‌ها به و روی آورد که در تاریکی ها، «نورالمبین» و در تنش های اجتماعی، «حبل المتین» و در طوفان های سهمگین حوادث، «عروه الوثقی» می باشند؛ و البته عترت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است که مفسر و مبین قرآن می‌باشند. «اصل‌ دوم» طبق آیه ۶۰ سوره انفال، و ، مجهز شدن به مدرن‌ترین سلاح‌ها و در مقابل دشمن است. 🔹«اصل‌ سوم» در برخورد با دشمن، با دشمن است که بسیاری از آیات قرآن به آن اشاره کرده است: «احتیاط در برخورد با دشمن» [بقره، ۱۲۰ - آل عمران، ۶۹]؛ «عدم طرح دوستی با دشمن» [نساء، ۸۹ و ۱۴۴؛ مائده، ۸۲ - ممتحنه، ۱ و ۲]؛ «ایمن ندانستن خود از وسوسه دشمنان» [نساء، ۴۴ و ۴۵]؛ «عدم اعتماد در گفتن راز به دشمنان» [آل‌عمران، ۱۱۸ تا ۱۲۰؛ و...]؛ «سازش ناپذیری در برابر دشمنان» [آل عمران، ۱۴۶؛ هود، ۱۱۳]؛ و «پرهیز از دوستی با یهود و نصاری» [مائده، ۵۱ و ۵۲]، همگی از جمله هشدارهایی است که اعلان فرموده است. 🔹خداوند علاوه بر هشدارهای فوق یک راهکار اصلی‌ و اساسی به مسلمانان توصیه می‌کند، و آن آراسته شدن به لباس و است که آیه ۱۲۰ سوره آل‌ عمران به آن پرداخته: «...وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا…». نقطه پیوند صبر و تقوا و مصونیت از نیرنگ های دشمنان در این است که اولا این دو مهم یعنی صبر و تقوا سبب: «نیرومندی در کارها» [آل عمران، ۱۸۶]؛ «زدودن ترس و اندوه از دل ها» [احقاف، ۱۳] و نیز «نزول امدادهای غیبی از جانب خدا برای صاحبان این دو فضیلت» است. در این صورت است که تیرهای توطئه دشمنان به هدف اصابت نمی‌کند و نقشه های آنان ناکام می‌ماند. ... منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دشمن شناسی - سیاست مبارزه با دشمن (بخش پنجم و پایانی) 🔸در مورد معیار کلی برخاسته از متون دینی ما این است که کسی و یا مجموعه ای که سد راه تکامل انسان بسوی قلل رفیع «شدن» و موجب دوری از خدا و خسران در زندگی گردد، محسوب می شود. 🔹 نقش مهم و اساسی در رویارویی انسان با دارد، چرا که اگر توان انسان در رویارویی بسیار باشد، ولی اطلاعات کافی را در دست نداشته باشد، شکست خواهد خورد. هر موجود زنده ای در مسیر زندگی خویش به طور ناخواسته و یا طبیعی با پدیده ای روبرو می‌شود که گویی در صدد از پای درآوردن او می باشد که همان است. در به «انواع دشمنان» و در واقع به مراتب دشمنی اشاره شده است. 🔹از این رو هر دسته از دشمنان دارای خصوصیاتی منحصر به فرد می باشند و راهکارهای مبارزه مختص به خود دارند. پس برای با آنها باید سیاست های اصولی خاصی را به کار گرفت و دچار افراط و تفریط نگردیم، و تنها بر اساس عمل نماییم. از آنجا که قران کریم، محور خلقت انسان را عبودیت و بندگی بیان میکند، با تاملی دقیق در آیات در می یابیم که تا چه اندازه نسبت به شناساندن‌ حساسیت نشان داده است؛ 🔹به طوری که بیش از هزار و پانصد آیه از آیات قرآن، پیرامون است. این آیات، انواع دشمنان مومنان و نظام اسلامی، ابزار و شیوه های دشمن و راه های با آنان را به مسلمانان می آموزد. راهکارهایی که در قرآن برای شناسایی و برخورد با بیان شده، در هر زمانی کاربرد و قابلیت اجرایی دارد و با استعانت از آیات قرآن می توانیم موضع گیری مناسب و عاقلانه ای در برابر داشته باشیم. منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel