eitaa logo
نویسندگان حوزوی
5هزار دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
632 ویدیو
209 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ بانوی خانه‌دار! ✍️ مجید ابطحی 🔹جامعه‌ی امروز چه کسی را《زن موفق》می‌داند؟ آیا زنی که فقط خانه‌دار است یا فقط مادر و همسر است، یک زن محسوب می شود؟ زنی که عناوین پرطمطراقی چون خانم وکیل خانم دکتر خانم مهندس خانم معلم و... را ندارد، زن موفقی ست؟ 🔹دختر پیامبر اعظم ص که الگوی زنان عالم از ازل تا ابد بود هیچ کدام از این عناوین را نداشت اما عنوان مادری همسری و خانه‌داری داشت! البته اجتماعی داشت، آنجا که وظیفه‌اش را تبیین می‌دانست تبیین می‌کرد خطبه هم می‌خواند و غافل از رسالت اجتماعی‌ش نبود اما شاغل نبود، این نکته جای تامل ندارد؟ در جامعه‌ی امروز ایران هم نقش آفرینی اجتماعی لزوما نیازمند داشتن شغل نیست، فاطمه‌ی زهرا س رسالت اصلی‌ش را بودن نمی‌دانست، بلکه اولویت را با مادری و تربیت فرزند می‌دانست؛ فرزندانی چون حسن و حسین، فرزندانی چون زینب کبری! 🔹این یعنی وکیل و پزشک و معلم بودن ِ یک زن خلاف شرع است؟ نه، بلکه گاهی وجوب شرعی هم دارد و باری از دوش نظام اسلامی برداشتن است و بانوانی هم که از روی تنبلی دنبال عالم شدن و متخصص شدن نروند ظلم می‌کنند، هم به خود هم به جامعه‌! از آن طرف هم زنانی که با وجود نقش‌آفرینیاجتماعی، مراقب اختلاط با نامحرم و حریم هستند قطعا اجری دو چندان دارند! 🔹مقصود این است که سیطره‌ی مدرنیته باعث نشود خانه دار بودن، بودن و بودن را دست کم بگیریم و در تبیین جایگاه 《موفق‌ترین و خوشبخت‌ترین زنِ عالم هستی》که سلام و صلوات خدا بر او باد، از مادری، همسری و خانه‌داری او غفلت کنیم! 🔹یادمان باشد تحقیر خانه‌داری و مادری، تحقیر است؛ و تحقیر خانواده یعنی تخریب نسل شیعه! @HOWZAVIAN
🌹 مادر اهل ادب 🌱 دورِ مادر ✍️ محسن عبدالله زاده بچه ها دورِ مادر نشسته بودند... خدا نیاورد که این را از نزدیک ببینید... خدا خدا می کردند لب بگشاید و حرفی بزند... حسن از همه بزرگتر است و باید سنگ صبور خواهر و برادر باشد اما خدا می داند چه دیده است که این چند وقت گردش اشک در چشمانش مثل گردش آب در دهان جاری و طبیعیست. اصلا اگر چشمانش بارانی نباشد جای تعجب دارد... علی در حیاط دارد کمد می سازد، تخت می سازد، صدف می سازد، خلاصه یک چیزی می سازد دیگر... شاید هم تابوتی باشد که زهرا وصیت کرده. انشالله که نباشد... همان تخت و کمد را بچه ها باور کنند بهتر است.... عجب صبری دارد این مرد که والله خود صبر هم پیش علی کم می آورد... بچه ها همچنان دور مادر نشسته بودند.... فاطمه می داند اینگونه نباید برود. روز آخر به زخم و پهلو قسم می دهد کمی مدارا کنند. برای دل بچه ها هم که شده کمی آرام بگیرند تا بتواند دستی به سر و رویشان بکشد. شاید این آخرین نوازش های مادرانه باشد که می بینند و بعد از آن حسن در تابوت، حسین در قتلگاه و زینب در اسارت، نوازش های تیر و شمشیر و تازیانه را خواهند دید. زهرا که بر می خیزد دل توی دل حسنین نبود. زینب از ته دل خوشحال است. انگار مادر شفا پیدا کرده ... بعد مدت ها از جا برخواسته لباس نو پوشیده. دستی به سر رو روی خانه کشیده. لباس بچه ها را هم عوض کرد. بچه ها به هم نگاه می کردند و با ذوق و شوق می خنیدند. اما ته دلشان می لرزید. حسن دست برادرش را گرفته سمت مسجد رفتند. به امید اینکه با پدر برگردند و باز همه بر سر یک سفره بنشینند.... اما زهرا در فکر دیگریست.... زخم و پهلو آرامش چند لحظه قبل را با دردی دو چندان تلافی می کردند... از سلمی می خواهد یاریش دهد. آرام رو به قبله می شود. زیر لب می خواند:يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ.... آیه با نفس به آخر رسید.... حسین چه رویاها در سر دارد... الان مادر مثل همیشه به استقبالمان می آید. دلم برای قره عینی گفتن های مادر تنگ شده است. اما برادر انگار مادر خوابیده است؟ یَا سَلمَی! مَا ینِیمُ أُمَّنَا فِی هَذِهِ السَّاعَةِ» آیا مادرمان خوابید؟ چرا روی صورت او پارچه انداخته ای؟ بچه ها همچنان دور مادر نشسته اند.... حسن بالای سر مادر نشسته است پارچه را آرام بر می دارد . صورت مادر را می بوسد. با التماس می گوید: کلِّمِینِی یا أُمَّاهْ» مادر با من حرف بزن… «فَأَنَا اِبْنُک اَلْحَسَنُ» حسین پائین پای مادر نشسته است. نوبت اوست صدا بزند شاید مادر جواب دهد.: « فَوَضَعَ خَدَّهُ تَحْتَ قَدَمَیْهَا» صورت خود را کف پای مادر گذاشت : «کلِّمِینِی یا أُمَّاهْ فَأَنَا اِبْنُک اَلْحُسَینُ»... بچه ها همچنان دور مادر نشسته اند... @HOWZAVIAN
حضور اجتماعی بانوان تا کجا؟!بابک شکورزاده شرایط جامعه در دهه‌های اخیر به سمت و سویی رفته که معمولا خانه‌داری بانوان امری ناچیز شمرده می‌شود و حتی برای بعضی کسر شأن نیز به حساب می‌آید. منظور از خانه‌داری هم صرفا رسیدگی به امور خانه نیست؛ بلکه شامل تربیت فرزند و شوهرداری نیز می‌شود. در طول دهه‌های اخیر به گونه‌ای فرهنگ‌سازی شده که یک زن متمدن و فرهنگی یعنی زن شاغل؛ اگر زنی خانه‌دار باشد و کار بیرون از خانه نداشته باشد گویا چیزی کم دارد و یا عقب افتاده است. تبلیغات رسانه‌ای از مهم‌ترین عوامل فرهنگ‌‌سازی در این باره بوده است. وقتی مثلا در مجموعه‌های تلویزیونی زن‌ متمدن، زن‌ شاغل به تصویر کشیده می‌شود و زن خانه‌دار، بانویی کم فرهنگ؛ نتیجه‌اش جابجایی ارزش‌ها خواهد شد. البته اشتغال بانوان در خارج از خانه به خودی خود چیز بدی نیست؛ چه بسا بعضی بانوان به دلایلی مثل معضلات اقتصادی مجبور باشند که در بیرون از منزل کار کنند و اصلا در برخی شغل‌ها نیاز است که حداقل عده‌ای از بانوان تخصص لازم را پیدا کنند و اشتغال خارج از منزل داشته باشند؛ مانند پزشکی و معلمی؛ ولی نکته این است که این اشتغال بعضاً به صورت یک ارزش درآمده و خانه‌داری برای برخی مساوی با اُمُل بودن است. اینجاست که مشکل ایجاد می‌شود و نظام خانواده را با معضلاتی مواجه می‌سازد. حالا سخن این است که آیا واقعاً‌ یک زن مسلمان باید این‌گونه باشد؟ آیا واقعاً خانه‌دار بودن، بچه‌داری و تربیت فرزند، کسر شأن و پایین آوردن مقام زن است؟ آیا ازدواج کردن و زیر بار زندگی مشترک رفتن، مادر شدن و تربیت فرزند صالح و شایسته، امری بی‌ارزش و بی‌فضیلت است؟ آیا در احادیث اسلامی نیامده که جهاد زن، خوب شوهرداری کردن اوست؟ آیا ذکر نشده که بهشت زیر پای مادران است؟ مگر ما الگوی بزرگ و عظیم الشأنی همچون حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها نداریم که در سن نه سالگی ازدواج کرد و در هجده سالگی صاحب پنج فرزند بود؟ آن‌هم چه فرزندانی! مگر رسول خدا صلی الله علیه و آله کار بیرون را به امیرالمؤمنین علیه‌السلام و کار منزل را به حضرت فاطمه سلام الله علیها محوّل نکرد؟ آیا ایشان الگوی ما نیستند؟! @howzavian_tehran
10.57M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✔️ ارادت خاص مرحوم حضرت آیت الله فاضل لنکرانی به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها 🦋 @pooyagraph || پویاگراف 🦋
اسوه حسنه 🔷️سیره و زندگی حضرت زهرا علیها‌السلام نکاتی دارد که اهمیت حجاب را بیش از پیش نمایان می‌کند و کسی که ادعای محبت و پیروی از ایشان را دارد طبیعتا باید از این روش الگو بپذیرد. 🔷️زمانی که خبر غصب فدک به حضرت فاطمه علیها‌السلام رسید، حضرت راهی مسجد شد  و خطبه‌ای معروف را ایراد فرمود که به خطبه فدکیه مشهور است. 🔷️شاهد بحث این نکته است که وقتی حضرت قصد کرد که به مسجد برود، این چنین نقل شده که : «لاثَتْ خِمارَها على رأسِها و اشْتَملتْ بِجَلبابها...»؛ یعنی زمانی که حضرت می‌خواست به مسجد برود "خِمار" به روی سرش پیچید و با "جَلباب" تمام بدنش را پوشاند. ("لاث" به معنای پیچیدن است.) «خمار» پوششی شبیه مقنعه امروزی بوده که سر و سینه و گردن را می‌پوشانده و «جلباب» نیز پوششی بوده شبیه چادر که تمام بدن را می‌پوشانده است. دو واژه "خمار" و "جلباب" در قرآن نیز آمده است. 🔷️این نوع پوشش که حضرت زهرا علیها‌السلام به آن اهتمام داشته شباهت زیادی به چادر و مقنعه‌‌ای دارد که امروزه رایج است و بانوان محجبه و مذهبی از آن استفاده می‌کنند. از این نوع پوشش که حضرت خود را به آن ملزم می‌کرد،  این نکته فهمیده می‌شود که حفظ پوشش چه اهمیتی دارد و همچنین  چادر حجاب برتر است. @howzavian_tehran ـ
شهادت حضرت زهرا(س)؛ تجزیه و تحلیل تاریخی دو روایت متفاوت ✍️ محمدرضا براتی در مطالعه تاریخ صدر اسلام، واقعه شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از جمله حوادثی است که علاوه بر ابعاد عاطفی و کلامی، از نظر تاریخی نیز نیازمند دقت وتجزیه و تحلیل است. یکی از پرسش‌های مطرح در این زمینه، اختلاف در تعیین تاریخ دقیق این شهادت است که به پیدایش دو روایت مشهور «۷۵ روز» و «۹۵ روز» پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) انجامیده است. این نوشتار در پی آن است تا با نگاهی علمی و تحلیلی، ریشه‌های این اختلاف و توجیهات موجود را بررسی نماید. چارچوب تاریخی مسئله اتفاق نظر مورخان و محدثان بر این است که حضرت زهرا (س) در پی حوادث ناگوار پس از رحلت پدر بزرگوارشان و بر اثر صدمات جسمی و روحی وارده، به شهادت رسیدند. اما در تعیین فاصله زمانی بین رحلت پیامبر (ص) و شهادت ایشان، دو دسته روایت اصلی در منابع معتبر شیعه و حتی اهل سنت وجود دارد. روایت اول: فاصله ۷۵ روزه این روایت که در بسیاری از منابع متقدم و معتبر آمده است، مدت زمان حیات حضرت زهرا (س) پس از پدر را ۷۵ روزذکر کرده‌اند. از جمله این منابع می‌توان به «الکافی» اثر شیخ کلینی (متوفای ۳۲۹ ق) و «الارشاد» اثر شیخ مفید (متوفای ۴۱۳ ق) اشاره کرد. با محاسبه این مدت از تاریخ مشهور رحلت پیامبر (۲۸ صفر)، تاریخ شهادت به «سیزدهم جمادی الاول» منتج می‌شود. روایت دوم: فاصله ۹۵ روزه این قول نیز در منابع مهم و قابل اعتمادی مانند «إعلام الوری» اثر طبرسی (متوفای ۵۴۸ ق) و «اللهوف» اثر سید بن طاووس (متوفای ۶۶۴ ق) ذکر شده است. بر این اساس، حضرت زهرا (س) ۹۵ روز پس از رحلت پیامبر در قید حیات بودند که با محاسبه از ۲۸ صفر، تاریخ «سوم جمادی الثانی» به دست می‌آید. تحلیل دلایل اختلاف وجود این دو روایت معتبر را نمی‌توان به یک دلیل واحد نسبت داد، بلکه مجموعه‌ای از عوامل در پدید آمدن این اختلاف نقش داشته‌اند: ۱. اختلاف در مبدأ تاریخ (رحلت پیامبر): اساساً خود تاریخ رحلت نبی مکرم اسلام بین دو قول ۲۸ صفر و ۱۲ ربیع الاول در نوسان است. این اختلاف در مبدأ، به نتایج متفاوتی در محاسبه تاریخ شهادت منجر می‌شود. ۲. تفاوت در محاسبه تقویم قمری: ماه‌های قمری گاهی ۲۹ روزه و گاهی ۳۰ روزه محاسبه می‌شوند. طبیعی است که با فرض‌های مختلف درباره طول هر ماه (ربیع الاول، ربیع الثانی و...)، اعداد نهایی متفاوت باشند. ممکن است عدد ۹۵ در واقع محاسبه‌ای دیگر از همان دوره ۷۵ روزه با احتساب ماه‌های کامل باشد. ۳. خطاهای نگارشی (تصحیف): در متون کهن، اعداد غالباً به حروف نوشته می‌شدند. کلمات «سبعون» (۷۰) و «تسعون» (۹۰) در خط عربی قدیم شباهت زیادی به هم دارند. از این رو، احتمال آن وجود دارد که در فرآیند نسخ متن ها، راوی یا کاتب، این دو عدد را با یکدیگر اشتباه گرفته باشد. ۴. تفاوت در نقطه شروع محاسبه: ممکن است یکی از این اعداد، فاصله تا روز رحلت را محاسبه کند و عدد دیگر، فاصله تا روز تدفین پیامبر یا روز آغاز بیماری حضرت زهرا (س) را منظور کرده باشد. نکته مورد اهمیت این است که این اختلاف در تعیین تاریخ دقیق، به هیچ وجه در اصول مسلم واقعه خدشه‌ای وارد نمی‌سازد. همه مورخان بر این امر اتفاق نظر دارند که حضرت صدیقه طاهره (س) در پی حوادث پس از رحلت پیامبر و در اوج مظلومیت به شهادت رسیدند. سنّت دیرینه شیعه در بزرگداشت «ایام فاطمیه» به دو دوره (جمادی الاول و جمادی الثانی)، رویکردی حکیمانه و احترام‌آمیز نسبت به همه روایات معتبر است. این سنت نه تنها باعث تعظیم هر چه بیشتر سنت های دینی می‌شود، بلکه فرصتی غنیمت شمرده شده برای تأمل در زندگی و سیره آن بانوی بزرگوار و عبرت‌گیری از حوادث آن برهه حساس تاریخ اسلام را فراهم می‌آورد. بنابراین، تجزیه و تحلیل این اختلاف تاریخی، بیش از آنکه هدفی تقویمی باشد، باید ما را به عمق فاجعه و عظمت صبر و استقامت حضرت زهرا (س) آگاه سازد. پرداختن به این موضوع از منظر علمی، به درک بهتر تاریخ اسلام و تقویت بینش مذهبی کمک شایانی خواهد کرد. 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
🌿 ذکرِ حصار نور؛ تسبیحات حضرت زهرا(س) در آیینه تربیت و امنیت معنوی ✍️ حجت‌الاسلام حسن ابوطالبی، پژوهشگر تاریخ تشیع در گستره‌ی باورهای اسلامی، حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها نه صرفاً یک شخصیت تاریخی، بلکه پرتوی از رحمت الهی است که حضور معنوی‌اش، فراتر از زمان و مکان، در جان هستی جاری‌ست. یکی از جلوه‌های ماندگار این حضور، «تسبیحات فاطمه» است؛ ذکری که در سنت اهل‌بیت علیهم‌السلام، همچون گوهری تربیتی و حفاظتی، پس از نمازهای واجب توصیه شده و حامل اسرار ژرفی از آرامش و امنیت روحی است. ذکر، سپر سفر: روایت تربیتی از امنیت معنوی در یکی از روایت‌های آموزنده، دو برادر بازرگان، پیش از عزیمت به شام، نزد پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله آمدند و از ایشان خواستند ذکری برای محافظت در سفر بیاموزند. پیامبر، با نگاهی سرشار از مهر و حکمت، چنین فرمودند: «هرگاه به منزلگاهی رسیدید، نماز عشا را به‌جا آورید. سپس، پیش از خواب، تسبیحات حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام و آیت‌الکرسی را بخوانید؛ که این دو، شما را از هر گزندی در امان خواهند داشت.» آن دو، با دل‌هایی مطمئن، راهی سفر شدند. در میانه‌ی راه، گروهی از راهزنان قصد تعرض داشتند. شب‌هنگام، آن دو برادر در منزلی توقف کردند و طبق توصیه‌ی پیامبر، نماز گزاردند و ذکر را بر زبان جاری ساختند. جوانی از میان دزدان، مأمور شد تا وضعیت آنان را بررسی کند. اما هنگامی که به محل اقامتشان رسید، چیزی جز دو دیوار بلند ندید. حیران بازگشت و گفت: «به خدا سوگند، جز دو دیوار چیزی نبود!» دزدان، گمان بردند که او ترسیده و خود برای بررسی رفتند؛ اما آنان نیز جز همان دیوارها چیزی نیافتند و ناامید بازگشتند. صبح روز بعد، دزدان با شگفتی نزد آن دو آمدند و پرسیدند: «راز شما چیست؟» آنان پاسخ دادند: «ذکری است که رسول خدا به ما آموخت؛ تسبیحات حضرت زهرا و آیت‌الکرسی.» دزدان، با شنیدن این پاسخ، گفتند: «به خدا سوگند، دیگر شما را تعقیب نخواهیم کرد؛ زیرا این ذکر، شما را در حصاری از نور قرار داده که هیچ دستی به آن نمی‌رسد.» 🌸 تربیت در پرتو ذکر این روایت، فراتر از یک حکایت تاریخی، درسی تربیتی است برای جان‌های جویای امنیت و آرامش. تسبیحات حضرت زهرا علیهاالسلام، نه تنها ذکری برای زبان، بلکه تربیتی برای دل است؛ تربیتی که انسان را در پناه ذکر، از خوف و اضطراب رها می‌سازد و در حصار نور الهی قرار می‌دهد. در فرهنگ تربیتی اهل‌بیت، ذکر نه صرفاً ابزاری برای عبادت، بلکه شیوه‌ای برای ساختن انسانِ مقاوم، آرام و متصل به منبع قدرت الهی است. و چه ذکری برتر از آن‌که از زبان بانوی عصمت جاری شده باشد؟ المحاسن ج2ص368ص120 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
✓ گاهی یک زمزمه کافی‌ست (نگاهی به روایت هنرمندانه و اندیشه‌ورز در آیین عزاداری) ✍️ روح‌الله متوسل ←در کودکی، آن سال‌های صادق و بی‌تصنع، وقتی هنوز هفت یا هشت سال بیشتر نداشتم، با خانواده وارد مسجد محل شدیم؛ مسجدی که در ایام فاطمیه، با پرچم‌های سیاه و نور کم‌رنگ چراغ‌ها، به صحنهٔ روایت مظلومیت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بدل شده بود. فضای مسجد پر بود از شور و حزن؛ یادم هست در آن شب شهادت، جمعی از مردم با دل‌هایی پر از صفا و چشمانی خیس، در تاریکی و میان پرچم‌گردانی‌ها، دم گرفته بودند و می‌خواندند: «در وسط کوچه تو را می‌زدند / کاش بجای تو مرا می‌زدند» ←این شعر، با آن سادگی و عمق، چنان به جان کودکانه‌ام نشست که هنوز هم طنینش در گوشم زنده است! آن لحظه، چیزی فراتر از شنیدن یک بیت بود؛ تجربه‌ای بود از همدردی، از همزادپنداری، از اینکه انسان بتواند خود را جای مظلوم بگذارد و آرزو کند که ای کاش درد را او می‌کشید، نه آن عزیز. این نوع همدلی، نه فقط یک واکنش احساسی، بلکه نوعی تربیت روانی و سبک زندگی است ←و اینجاست که گاهی می‌شود در شعر یا نوحه یا سخنرانی، به امر حساسیت‌برانگیز و تحریک‌آمیزِ مثلاً اعتقادی به‌طور مستقیم اشاره نکرد بلکه همین که هنرمندانه، با ظرافت و احساس، به آن اشاره شود، کافی‌ست تا اصل ماجرا در دل مخاطب بنشیند. مثل این شعر که مظلومیت را فریاد می‌زند؛ و مخاطب را به جست‌وجوی حقیقت و شناخت ظلم و ظالم وا‌می‌دارد. ←این همان میراثی‌ست که مادرمان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها برای فرزندانش به جا گذاشت؛ وصیتی که در آن، قبرش را مخفی کرد، تشییعش را شبانه خواست، و با سکوتی پر معنا، تاریخ را به تفکر واداشت. او مخفی کرد اما همه چیز را عیان نمود و این هنر بیان مظلومیت است؛ هنری که با زمزمه‌ای جان‌سوز، دل‌ها را بیدار می‌کند و ذهن‌ها را به پرسش، وادار. 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
4.41M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَ خاکریز جبهه ی پیروز ماستغیرت ما پشت این سنگر به زهرا می رسدبی حرم نه، این حرم‌ها مرقد پنهان اوستهر که آمد بین این معبر به زهرا می‌رسد @HOWZAVIAN_kerman
🔰جَلَالَاتُ الْخُطْبَةِ الْفَدَکیَّةِ وَ بَلَاغَتُهَا الْزَّهْرَائیَّةُ ✍️ محمد احراری؛ عضو کانون مدادالفضلاء 🔻یکی از آثار برجسته و به جا مانده از حضرت زهرا سلام الله علیها، خطابه ای مفصل و طولانی به نام خطبه فدکیّه است. این خطبه شریفه نشان می دهد که زن مسلمان با رعایت ملاک ها و معیار هایی که در راستای دین و عرف اسلامی است و در عین حفظ حیاء و عفت، چه نیکو می تواند در جامعه تأثیرگذار باشد. و امّا موارد استثنائی این خطبه که به طور خاص جلب توجه می کند و مضامین بلندی را می نمایاند، این است که‌ بیان زهرای مرضیه علیهاالسلام در اعلا درجه ی فصاحت و بلاغت قرار دارد که زبان بلغاء از وصف آن الکن است و نیز دارای مباحث شگرف خلقت، اعتقادات و فلسفه احکام است که فلاسفه، کلامییون و علماء از بیان آن قاصر اند. این خطبه را نباید در حد یک سخنرانی حماسی، اظهار مصیبت یا نزاع مادی بر سر سرزمینی به نام فدک تلقی نمود؛ بلکه فدک، انقلابی عظیم است که تاریخ پس از خود را تشکیل خواهد داد. فلذا در این مقال بر آنیم که بخش هایی از این خطبه فخیمه را مورد شرح و بررسی قرار داده و جلوه های نورانی کلمات بانوی بزرگوار اسلام را به تماشا بنشینیم. 🔗 متن کامل در خبرگزاری فارس 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
. ▪️در فضیلت بانوی نطق و احتجاج متن کامل یادداشت در خبرگزاری تسنیم https://tn.ai/3455447 https://eitaa.com/najmnews