🔴 ترس در زرورق عقلانیت؛ خیانت به لحظه‌ای که باید ایستاد! 🔹طوفان الاقصی و شعله‌های جنگ دوازده‌روزه، نه فقط آتشی بر خاک، که آزمونی بر جان و وجدان یک عصر بود. این حادثه، همچون برقِ ناگهانی، پرده از چهره مدعیان برداشت؛ کسانی که سال‌ها بر منبرِ مقاومت نشسته بودند، اما در لحظه‌ی رسیدن به چهارراه تصمیم، صدای لرزش گام‌هایشان پیش از صدای توپخانه به گوش رسید. 🔸آنچه در این بحران آشکار شد، بازی قدیمی پوشاندن ترس به اسم «عقلانیت» و «حفظ کیان»، شیرین کردن زهر عقب‌نشینی با قندِ سخن از «جان مردم» و «حفظ ایران» بود. این ترفند، در تاریخ معاصر ایران و جهان بارها تکرار شده است: هنگامی که میدان نیازمند شجاعت است، ترس در لباس مصلحت به میدان می‌آید. 🔹اما مفاهیم، حقیقتی شفّاف دارند و قابل جعل نیستند. شجاعت، همان لحظه‌ای است که ایستادگی در برابر خطر، بر محاسبه منفعت می‌چربد؛ ترس، همان لحظه‌ای است که عقلانیت را به سنگری برای فرار بدل می‌کند. عقلانیت و محافظه‌کاری هر کدام جای خود را دارند، اما هنگامه‌ی حماسه، صحنه ترس و عقب‌نشینی به اسم حسابگری نیست؛ صحنه دلیران است. 🔸در بزنگاه‌های تاریخی، ملت‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: آنان که در برابر طوفان همچون صخره می‌ایستند، و آنان که با باد موافق می‌شوند تا به خیال خود «بقا» یابند. تجربه انقلاب اسلامی و سیاست منطقه‌ای نشان داده که بهای شکستِ اراده و سازش، فرساینده‌تر و ویرانگرتر از هزینه ایستادگی است؛ چرا که عقب‌نشینی، دشمن را جسورتر و صفوف ملت را سست‌تر می‌کند. 🔹بررسی تاریخی نیز این حقیقت را تأیید می‌کند: از نهضت‌های ضد استعمار گرفته تا مقاومت در برابر تجاوز، هرجا ملت‌ها بر عهد خود ایستاده‌اند - حتی به قیمت جان - زمان، آنها را بر فراز قله‌ها نشاند. و هرجا عقب رفتند، یادشان در لابه‌لای غبار فراموشی دفن شد. 🔸یاد رهبران شجاع امت که دین را بجای جست‌وجو در خطابه و منبر، در میانه میدان نبرد پیدا کردند و به جهانیان نشان دادند که این اسلام سیاسی است که در برابر طواغیت و ظالمان کوتاه نمی آید! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 اصلاح معیشت و ساختار نیروی انتظامی؛ لازمه جامعه امن! 🔻عنوان شعار #هفته_فراجا در سال ۱۴۰۴ عبارتست از: «پلیس مقتدر، مشارکت همگانی، جامعه امن». 🔹هفته نیروی انتظامی فرصتی‌ست برای سلام و احترام به مردان و زنانی که لباس خدمت بر تن دارند و جانشان را کف دست گرفته‌اند تا هر روز در خیابان، بازار، راه، مرز و ایستگاه، امنیت را از یک دغدغه خاموش به یک واقعیت ملموس تبدیل کنند. این نیرو که از میان تمامی شاخه‌های نظامی و انتظامی، بیشترین تماس روزانه و بیشترین ارتباط را با جامعه و مردم دارد، نخستین و آخرین خط مواجهه با شهروندان در حوزه نظم عمومی، پیشگیری از جرم، کشف جرایم، کنترل ترافیک، مقابله با تهدیدات داخلی و حفاظت اجتماعی است. 🔸ساختار نیروی انتظامی متشکل از یگان‌های تخصصی چون پلیس راهور، آگاهی، مبارزه با مواد مخدر، فتا، امنیت، مرزبانی و یگان ویژه، گستره‌ای از مأموریت‌های روزمره و حساس را بر دوش دارد؛ از مأموریت‌های شهری و جاده‌ای تا مقابله با تهدیدات مرزی و جرایم سازمان‌یافته. این وسعت مأموریت نیازمند ساختاری منظم و منعطف، همراه با تجهیزات روزآمد، آموزش مستمر و فناوری‌های نوین است؛ امری که متأسفانه هم در حوزه معیشت و هم در حوزه تجهیزات، با عقب‌ماندگی‌های جدی مواجه است. 🔹دولت و مجلس باید این هفته را نه فقط جشن و تبریک، که بهانه‌ای برای یک تصمیم فوری بدانند: اصلاح نظام معیشتی این نیرو، از حقوق و مزایا تا بیمه و خدمات رفاهی، و نیز ترمیم ساختار و تأمین تجهیزات مطابق تهدیدات و فناوری‌های جدید. جامعه امن، پلیس امن و مطمئن می‌خواهد؛ پلیسی که نه با کمبود خودرو و لباس و سلاح، بلکه با ابزارهای مدرن، نرم‌افزارهای تحلیلی، پهپادهای نظارتی، سامانه‌های هوشمند و توان علمی پیشرفته، پاسخگوی چالش‌های امروز باشد. 🔸در این مسیر، پیشنهاد می‌شود تقویت جدی «پلیس امنیت اقتصادی» در دستور کار قرار گیرد؛ پلیسی که به جای تمرکز صرف بر بزهکاران کوچک و دله‌دزدی‌های خیابانی، سراغ گلوگاه‌های فساد، شبکه‌های رانت و دانه‌درشت‌هایی برود که ریشه ناامنی و بی‌اعتمادی را در اقتصاد می‌کارند. نیروی انتظامی اگر مجهز، مقتدر و پاکدست باشد، نه‌تنها حافظ امنیت، بلکه شریک توسعه و عدالت خواهد شد. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 حجاب؛ بحران سیاست بی‌سیاستی 🔹در دو دهه اخیر، نگاه حاکمیت به مسئله حجاب از افراط به تفریط رسیده است؛ از گشت ارشاد و برخورد خشن تا انفعال و رهاشدگی کامل. هیچ‌کدام نتیجه مطلوب نداده‌اند و جامعه اکنون در وضعیتی بی‌قاعده و بی‌برنامه گرفتار است. 🔻حجاب؛ مسئله‌ای تحمیلی و اولویت‌سوز 🔹حجاب، به‌جای آن‌که به‌عنوان یک اصل فرهنگی و اجتماعی معرفی شود، درگیر پروژه‌ای سیاسی و امنیتی شد. دشمنان و بخشی از جریان داخلی آن را در صدر نزاع‌های اجتماعی قرار دادند تا افکار عمومی از مشکلات اساسی کشور مثل فساد، تبعیض و ناکارآمدی دور شود یا انسجام جامعه تَرَک بردارد. در این مسیر، جایگاه واقعی حجاب به‌عنوان میوه‌ی باور دینی و عقلانی تضعیف شد. 🔻شکست مدل سلبی؛ تجربه پاییز ۱۴۰۱ 🔹آمار رسمی از زنان و دختران بی‌حجابِ کشف حجاب کرده در سال 402، حکایت از این دارد که ۵۱ درصد از کسانی که کشف حجاب کرده بودند، گفتند که از پاییز ۴۰۱ به این طرف، حجاب‌شان را برداشته‌اند! درست بعد از اجرای گشت ارشاد و آن تنش‌ها و التهابات و بعد هم مرگ #مهسا_امینی. برخوردهای قهری نه‌تنها کارآمد نبودند، بلکه موج تازه‌ای از بی‌اعتمادی و شکاف اجتماعی را رقم زدند. پیام روشن این تجربه این بود که سیاست فشاری بدون پشتوانه باور، نتیجه معکوس دارد. 🔻انفعال امروز؛ خلأ ایجابی و فرهنگی و قانونی 🔹پس از کنار رفتن رویکرد سلبی(از نوع خشن البته!)، اقدام جایگزینی هم دیده نشد. نهادهای فرهنگی، آموزشی، تبلیغی و رسانه‌ای بدون نقش‌آفرینی رها شده‌اند. در دانشگاه‌ها، مدارس، ادارات و حتی اماکن مذهبی، هیچ برنامه منسجم فرهنگی برای تبیین و جذاب‌سازی حجاب پیاده نمی‌شود. جامعه از هر دو سوی میدان -افراط و تفریط- آسیب می‌بیند. 🔻فقدان طرح جامع 🔹مشکل اصلی، نبود یک طرح راهبردی جامع است. اکنون نه مسیر فرهنگی تعریف‌شده‌ای برای آموزش و ترویج حجاب وجود دارد، نه راهکار هنری و اقتصادی برای طراحی مدل‌های پوشاک در کشور و بازار و تامین آسان پوشاک مناسب. بازار پوشاک در اختیار واردکنندگان و قاچاقچیان است و قیمت لباس مناسب اسلامی اغلب چند برابر لباس‌های نامناسب است. این بی‌سامانی، اختیار فرهنگ را به دست منطق سود و انحصار سپرده است. 🔻بحران باور و کارآمدی 🔹حجاب با فشار بیرونی تثبیت نمی‌شود؛ ریشه آن در عمق باورهاست. وقتی باورهای دینی صرفاً تقلیدی و غیرآگاهانه باشند، در برابر تهاجم فرهنگی متزلزل می‌شوند. از نگاه تحلیلی، احیای این باورها بدون کارآمدی عینی حکومت در حوزه عدالت، فسادستیزی و رفاه عمومی ممکن نیست. ناتوانی ساختار سیاسی در حل مسائل اصلی، خودبه‌خود توان اقناع در مسائل فرهنگی را هم از بین می‌برد. 🔻نقد خطیب‌سالاری 🔹منبرها و برخی طرح‌ها در قالب «امر به معروف و نهی از منکر» بیشتر بر مردم فشار می‌آورند تا بر حاکمیت. این تمرکز غلط باعث تعمیق بی‌اعتمادی و تایید ناخواسته تبلیغات خارجی درخصوص مسئله حجاب می‌شود. سیاست فرهنگی سالم باید اول از اصلاح ساختارها و مسئولان آغاز شود تا اثرش بر بدنه جامعه دیده شود. 🔻چارچوب راه‌حل 🔹 راه خروج از بحران، شش محور اصلی دارد: 1️⃣ رد قاطع اقدامات سلبی که کرامت شهروندان را خدشه‌دار می‌کند. 2️⃣ پرهیز از انفعال و آغاز فوری اقدامات ایجابی و قوانین اجتماعی و منطقی. 3️⃣ تدوین طرح جامع و منعطف حجاب با هماهنگی ابعاد فرهنگی، اجتماعی، حقوقی و اقتصادی. 4️⃣ به‌کارگیری واقعی ظرفیت گروه‌های مردمی به‌عنوان کنشگر فرهنگی و اجتماعی، نه بازوی فشار. 5️⃣ اصلاح ساختار حکمرانی و اقتصادی به‌عنوان پیش‌شرط اقناع فرهنگی. 6️⃣ بازتعریف جایگاه زنان در سیاست و مدیریت، فراتر از محدودیت‌های ظاهری. 🔹تجربه‌های اخیر نشان می‌دهد که حجاب را نه می‌توان با زور ماندگار کرد و نه با بی‌عملی حفظ نمود. تنها راه، یک الگوی جامع و پایدار است که همزمان به باور مردم، کارآمدی حکومت و عدالت اجتماعی بپردازد. در غیر این‌صورت، هر دو مسیر افراط و تفریط، ما را به بحران‌های عمیق‌تر خواهد برد. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 ریال و قِران؛ بازگشت به گذشته یا ادامه سقوط؟ 🔹تصویب طرح «حذف چهار صفر از پول ملی» و بازگشت به نام‌های تاریخی ریال و قِران، در ظاهر اقدامی برای حفظ و احیای حیثیت پول ملی معرفی می‌شود، اما در واقع بیش از آن‌ که «دفاع از آبرو» باشد، تسلیم در برابر بی‌اعتباری و حتی تمسخر ارزش ملی است. 🔸حقیقت آن است که شأن و اعتبار پول ملی با بازی‌های صوری و تغییر واحد محاسبه بازنمی‌گردد. آبروریزی ۴ دهه سیاست‌های غلط را نه با «بازی با صفرها» می‌توان شست، نه با «نوستالژی‌سازی از واحدهای پولی قدیم». 🔻ریشه سقوط پول ملی در مناسبات و ساختار اقتصادی معیوبی است که سال‌هاست زیر سایه تصمیمات شتاب‌زده و نسخه‌های شکست‌خورده نئولیبرالی اجرا می‌شود: 🔹حذف پیاپی یارانه‌های حیاتی و افزایش فشار معیشتی بر طبقات ضعیف، 🔹رهاسازی نرخ ارز به دست بازار سوداگر و وابسته‌سازی قیمت‌ها به دلار، 🔹و تشدید سیاست‌های ریاضتی که تولید و مصرف داخلی را تضعیف می‌کند. 🔻اگر هدف، تقویت واقعی پول ملی است، مسیر آن نه از حذف صفر می‌گذرد و نه از تغییر نام اسکناس‌ها، بلکه از توقف سیاست‌های تورم‌زا و ضد رفاه عمومی آغاز می‌شود: 🔸بازگشت به حمایت واقعی از تولید، 🔸تثبیت هوشمند نرخ ارز، 🔸ترمیم قدرت خرید مردم، 🔸و بازتوزیع عادلانه منابع به‌جای بذل و بخشش به نهادهای رانتی. 🔹حذف صفر وقتی ارزش دارد که رشد اقتصادی پایدار و تورم تک‌رقمی عاشقانه محافظ آن باشد؛ وگرنه فقط صورت مسئله را پاک می‌کند و چیزی جز یک شوخی تلخ اقتصادی در حافظه مردم باقی نمی‌گذارد. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 مشروعیت کنش پیش‌دستانه در عصر جنگ‌های طراحی‌شده؛ از حماس تا ایران! 🔹وقایع یک‌سال اخیر در فلسطین و طوفان الاقصی را نمی‌توان جدا از کلان‌طرح‌های ایالات متحده و رژیم صهیونیستی برای بازآرایی منطقه (با عنوان #خاورمیانه_جدید) و دستکاری در مرزها و ساختار دولت‌ها دید. 🔸جنگ اسرائیل، به‌عنوان بازوی نیابتی آمریکا، از پیش طراحی شده بود؛ هدف، تضعیف دولت‌های همسو با مقاومت و ایجاد چهره‌ای جدید از منطقه و تبدیل اسرائیل به قدرت یک منطقه بود. 🔹در چنین میدان پیش‌ساخته‌ای، جبهه مقاومت نه در موضع انتخاب، بلکه در جایگاه ضرورت قرار داشت. طوفان الاقصی، خوانشی عملی از ضرب‌المثل «بهترین دفاع، حمله است» بود؛ اقدامی پیش‌دستانه که به‌جای انتظار برای ضربه‌ دشمن، ابتکار عمل را به دست گرفت. The best defense is a good offense 🔸فارغ از نتیجه‌ نهایی در تحقق اهداف هر یک از طرفین، یک واقعیت تغییر نمی‌کند: در شرایطی که حمله حتمی و برهم‌زننده موازنه وجود دارد، کنش پیش‌دستانه مشروع و قابل دفاع است. طوفان الاقصی، بیش از آنکه صرفاً عملیات نظامی باشد، پیام راهبردی بود به همه بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای که در خاورمیانه، "موجودیت و بقا" تنها با حمله آغاز می‌شود. 🔹اینکه جبهه مقاومت، بعد از طوفان‌الاقصی، چرا از این فرصت پیش آمده برای ضربه نهایی به اسرائیل استفاده نکرد، مسئله دیگری است اما در اصل این عملیات، یک اقدام مشروع، قانونی، پیش‌دستانه و از سر ضرورت بود. 🔹امروز هم ایران بعد از جنگ ۱۲ روزه، چنانچه جنگ دیگری را قطعی می‌داند، نباید منتظر باشد تا طرف مقابل با بالاترین سطح آمادگی به کشور حمله کند. بلکه باید پیش‌دستانه عمل کند. فراموش نکنیم که "بهترین دفاع، حمله است." ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 وقتی آبروی مدیران از ثروت ملت سنگین‌تر می‌شود! 🔹بیش از بیست سال است پرونده #کرسنت مثل لاشه‌ای روی میز عدالت مانده و کسی جرأت لمسش را ندارد؛ نتیجه چه شد؟ میلیاردها دلار از جیب مردم رفت، اموال ایران مصادره شد، و همان جریان سیاسی نه‌تنها شرمنده نیست بلکه طلبکار هم هست و منتقدان را متهم می‌کند! 🔸ظاهراً آبرو و جیب #بیژن_زنگنه و شرکایش از آبرو و حیثیت جمهوری اسلامی و دارایی‌های ملت ایران باارزش‌تر بوده که این فساد تا امروز بی‌حساب مانده! این سکوت، فقط پوشاندن فساد نیست؛ خیانت به امنیت اقتصادی کشور است. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 رانت کلان پاسارگاد؛ ۷۵٪ تسهیلات به ۲۸ شرکت‌های خودی بانک! 🔻 ۵۸۷ همت تخلف محرز و ثبت‌شده! 🔹بر اساس نص صریح قانون و مقررات بانک مرکزی، ‎بانک پاسارگاد مجاز بود حداکثر ۳۷۶ همت تسهیلات و تعهدات کلان اعطا کند. 🔸اما گزارش رسمی نشان می‌دهد که حجم تسهیلات و تعهدات "کلان" این بانک به ۹۶۳ همت رسیده؛ یعنی ۲.۵ برابر سقف قانونی. 🔹فاجعه کجاست؟ آن‌که ۷۵ درصد این حجم به تنها ۲۸ شرکت رسیده که اغلب آن‌ها عملاً شرکت‌های وابسته یا پوششی خود بانک هستند! یعنی چرخه بسته‌ی «پول سپرده‌گذاران و خلق پول، شرکت‌های خودی، سود و قدرت بیشتر برای همان بانک» بدون رقابت سالم، بدون شفافیت، و در تضاد کامل با قانون و منافع ملی و مصلحت عموم. 🔻این دقیقاً همان الگوی تخلف ساختاری است که سال‌ها در نظام بانکی ایران تکرار می‌شود: 🔹نقض آشکار سقف‌های قانونی و بی‌توجهی به هشدارهای نظارتی 🔹تخصیص رانتی به شرکت‌های خودی و دور زدن مقررات تسهیلات کلان 🔹سکوت یا مماشات نهادهای نظارتی که عملاً این مدل فساد را تثبیت می‌کنند 🔸وقتی بانک‌ها عملاً به هلدینگ‌های رانتی خصوصی بدل شده‌اند، قانون در برابرشان فقط یک «تزئین» روی کاغذ است. 🔹خبر جدید هم که سران سه قوه بعد از فاجعه بانک‌های خصوصی، تصمیم گرفته‌اند که سهام دولت در بانک های ملت، صادرات و تجارت را به بخش خصوصی واگذار کنند! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 بازبینی فرآیندها؛ جلوگیری از تکرار کرسنت‌ها! 🔹در مواجهه با فساد، تمرکز صرف بر مصادیق فردی یا پرونده‌های خاص هرگز کافی نیست. آنچه باید مورد توجه جدی قرار گیرد، گلوگاه‌ها و فرآیندهایی است که نه تنها سازوکار مقابله فراگیر با فساد را فراهم نمی‌کنند، بلکه خود تولیدکننده یا تسهیل‌گر فسادند. در چنین بسترهایی، حتی بدون نیت فردی، ساختار و قوانین ناقص می‌توانند فساد را بازتولید کنند. 🔸نمونه مشهور و عبرت‌آموز این ساختار معیوب، پرونده #کرسنت است؛ قراردادی ننگ‌آور در تاریخ اقتصادی ایران که نه تنها منابع ملی را در معرض خطر قرار داد، بلکه آسیب‌های حیثیتی و سیاسی نیز بر جای گذاشت. نکته اصلی در کرسنت این است که ضعف‌های حقوقی و مدیریتی ما، بستر وقوع چنین قراردادهایی را فراهم کرده و تکرار آن تنها با تغییر افراد متوقف نخواهد شد. 🔻رهبر انقلاب، آیت‌الله خامنه‌ای، سال‌ها پیش بر همین نقطه ضعف دست گذاشتند. ایشان در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۹۱ تاکید کردند: 🔹«ما امروز در زمینه قراردادهای بین‌المللی نفتی، ضعف حقوقی داریم و احتیاج داریم که رشته‌ای به نام حقوق نفت و گاز بین‌المللی در دانشگاه‌ها تأسیس شود تا حقوقدانانی تربیت شوند که بتوانند در این میدان از منافع کشور دفاع کنند.» 🔸این فراخوان برای اصلاح زیرساخت علمی حقوق انرژی، در حقیقت دستور کار راهبردی برای جلوگیری از تولید مجدد «کرسنت‌های» آینده بود؛ اما همچنان پس از گذشت بیش از یک دهه، اثربخشی آن در دانشگاه‌ها و نظام حقوقی ایران محل پرسش جدی است! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 لیبرال‌ها از چه می‌ترسند؟ 🔻برچسب کمونیسم، اسلحه‌ی قدیمی علیه عدالت! 🔹طرح نظریۀ «برخورد تمدن‌ها» از سوی ساموئل هانتینگتون در دهۀ ۱۹۹۰، بیش از آنکه حاصل یک تحلیل جامعه‌شناختی صرف باشد، بازتاب «نگرانی تمدنی» غرب از احیای قدرت فکری و فرهنگی اسلام و ایران بود. هانتینگتون در آثار خود، تمدن اسلامی را تنها نیروی معنوی و تمدنیِ بالقوه در جهان می‌دانست که می‌تواند چالش واقعی برای تمدن غرب و «نظام لیبرال سرمایه‌داری» ایجاد کند؛ چالشی که از جنس ایدئولوژی‌های مدرن مانند کمونیسم نبود، بلکه از بطن فرهنگی و تاریخی دیرپای شرق اسلامی برمی‌خاست. 🔸اگر در دهه‌های پیشین محور اصلی درگیری فکری در فضای آکادمیک غرب، دوگانه‌ی لیبرالیسم - کمونیسم بود، پس از فروپاشی اتحاد شوروی، این دوگانه جای خود را به «لیبرالیسم - اسلام سیاسی» داد. در همین چارچوب، انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ نیز در نگاه اندیشکده‌ها و تحلیل‌گران آمریکایی و اروپایی، نه جنبشی مارکسیستی یا ایدئولوژیک از نوع سوسیالیستی، بلکه حرکتی مردمی، دینی و برآمده از سنت عدالت‌محور شیعی تعبیر شد؛ انقلابی که ریشه‌های مفهومی‌اش را در اندیشه و سیره‌ی امام علی(ع) می‌جست و عدالت اجتماعی را بر مبنای توحید، نه بر پایه‌ی ماتریالیسم تاریخی، صورت‌بندی می‌کرد. 🔹به همین دلیل نیز، نظام شورویِ کمونیستی عملاً در صف دشمنان انقلاب اسلامی ایستاد و از حمله‌ی صدام حمایت سیاسی و نظامی کرد. این نکته به‌روشنی نشان می‌داد که حتی بازیگران رقیب غرب نیز ماهیت فکری انقلاب اسلامی را از مبانی خود متمایز می‌دانستند. 🔸با وجود این درک روشن در سطح تحلیل‌های راهبردی غرب، بخشی از جامعه روشنفکری ایران – که اندیشه‌اش عمدتاً ترجمه‌ی نظریه‌های کهنه‌ی دهه‌های میانی قرن بیستم اروپاست – همچنان با ابزار مفاهیمی نظیر «چپ»، «مارکسیستی» و «کمونیستی» سعی کرده‌اند بنیان عدالت‌جوی انقلاب اسلامی را تخطئه و از بار اجتماعی و معنوی آن بکاهند. این طیف که غالباً در تداوم جریان راست اقتصادی و لیبرال داخلی تعریف می‌شوند، هرگونه نقد به نئولیبرالیسم و سازوکار سرمایه‌داری در ایران را از منشور نزاع قدیمی لیبرال–کمونیسم تفسیر می‌کنند؛ حال آنکه نه در سطح تولید فکر در غرب و نه در ساختار عملی سیاست بین‌الملل، چنین دوگانه‌ای دیگر کارایی تحلیلی ندارد. 🔹در واقع، نظریه اقتصادی انقلاب اسلامی بر محور «اقتصاد توحیدی» استوار است؛ اقتصادی که ضمن پذیرش مالکیت فردی، آن را مقید به حدود شرعی و اخلاقی می‌داند و مبنا را عدالت قرار می‌دهد و نه بدنبال رفاه فردی، بلکه بدنبال راه جامعه و تحقق عدالت جمعی است. در این چارچوب، نفی فاصله‌های طبقاتی، مبارزه با فساد اقتصادی و تمرکز ثروت، حمایت از محرومان و مقابله با تبعیض، نه از آموزه‌های مارکسیسم 150 سال گذشته، بلکه مستقیماً برگرفته از قرآن، نهج‌البلاغه و سیره‌ی نبوی و علوی 1400 سال پیش است! 🔻امام خمینی(ره) در این باره تصریح می‌کند: «هر وقت کسی گفت باید به فقرا رسید، فوراً می‌گویند کمونیست است! اسلام از اول طرفدار این معنا بوده. پیغمبر اکرم(ص) برای این معنا قیام فرمود. اسلام طرفدار مستضعفین است، نه کمونیسم.» (صحیفه امام، ج۳، ص۴۰۱) 🔹اکنون، پس از گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب، گفتمان عدالت‌خواهی در کشور، عمدتاً به دستان اقلیتی کوچک اما مؤمن به آرمان‌های نخستین انقلاب زنده مانده است. این جریان، در حالی پرچم مبارزه با فقر و تبعیض را برافراشته که بخش عمده‌ای از نهادهای رسمی دینی، مذهبی و سیاسی، اعم از حوزه‌های علمیه و نهادهای تبلیغی و انقلابی در برابر نابرابری اقتصادی و رواج سیاست‌های نئولیبرالیستی سکوت کرده‌اند. 🔸با این حال، همین اقلیت انقلابی که صدای طبقات فرودست و مطالبه به‌حق مردم برای پیوند قیمت و درآمد در واحدی عادلانه را تکرار می‌کند - همان مردمی که می‌گویند «اگر زندگی با دلار سنجیده می‌شود، درآمد نیز باید دلاری باشد» - بار دیگر با همان برچسب‌های قدیمی «چپ‌گرایی» و «کمونیسم» مواجه می‌شوند. واقعیت این است که این نسبت‌ها، بیش از هر چیز نشانه ترس تاریخی روشنفکری لیبرال ایرانی از عدالت اجتماعی است. 🔹عدالت در منطق اسلام، نه محصول چپ‌گرایی مدرن، بلکه برون‌داد ایمان توحیدی است؛ و تا زمانی که این حقیقت در گفتمان سیاسی کشور به رسمیت شناخته نشود، تقابل‌های دروغین میان «چپ» و «راست» تنها ابزاری برای فرار از پاسخ‌گویی نسبت به فقر و تبعیض باقی خواهند ماند. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 حتی طالبان هم فهمیده که پاسخ‌ندادن، دعوت به حمله است! 🔹در منطق واقع‌گرایی سیاسی، هیچ کشوری برای حفظ امنیت خود، نمی‌تواند بر خوش‌بینی یا ملاحظات اخلاقی تکیه کند؛ بلکه باید در برابر دشمنان و رقبای خود قدرت بازدارندگی واقعی ایجاد کند. بازدارندگی یعنی طرف مقابل بداند که هر تجاوز یا خطای محاسباتی، هزینه‌ای دردناک و قطعی در پی دارد. 🔸نمونه روشن این اصل را می‌توان در رفتار امروز طالبان دید؛ همان گروهی که از نظر تاریخی، قومی و مذهبی با پاکستان قرابت دارد، اما در برابر تعرض یا بی‌احترامی‌های اسلام‌آباد بلافاصله واکنش نشان می‌دهد تا این تصور در ذهن پاکستانی‌ها شکل نگیرد که می‌توانند بدون هزینه، به منافع افغانستان آسیب بزنند. آنان به‌خوبی فهمیده‌اند که اگر در برابر ضربه، سکوت کنند، عملاً به طرف مقابل دعوت‌نامه‌ای برای تکرار تجاوز داده‌اند. 🔹در ایران اما جریان‌هایی در سال‌های گذشته تحت عنوان‌هایی چون #تله_تنش و #تله_جنگ، از هرگونه اقدام متقابل و پاسخ به دشمن جلوگیری کردند؛ گویی ترس از درگیری، خود نوعی عقلانیت سیاسی است. این تفکر، در ظاهر صلح‌طلبانه اما در واقع بازدارندگی ملی را فرسوده کرد و در برهه‌هایی، دشمن را به این نتیجه رساند که جمهوری اسلامی، فقط تهدید می‌کند اما اراده پاسخ ندارد. 🔸واقع‌گرایی می‌گوید که صبر استراتژیک اگر بدون مؤلفه‌ی قدرت باشد، به ضعف استراتژیک تبدیل می‌شود. کشورها با پاسخ‌گویی قاطع است که احترام و امنیت می‌خرند، نه با انفعال حساب‌شده و نیت‌های خیرخواهانه‌ای که در میدان سیاست، جز ضعف تعبیر نمی‌شود. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔻دریادار علی شمخانی در گفت‌وگوی خود با جواد موگویی به نکات حساسی درباره وضعیت بازدارندگی و ارزیابی نظامی کشور اشاره کرده است. بخشی از سخنان او به موضوع «تغییر محاسبات دشمن» پس از عملیات‌های «وعده صادق ۱ و ۲» مربوط می‌شود. شمخانی در این باره می‌گوید که این دو عملیات «به نتیجه و قابلیت مورد انتظار فرماندهان نظامی نرسیدند». 🔹در آن زمان، برخی منتقدان هشدار می‌دادند که این عملیات‌ها باید با دقت و قدرت بیشتری طراحی و اجرا می‌شد تا پیام بازدارنده روشنی منتقل کند و حملات انجام‌شده نه به اهداف تعیین‌شده رسید و نه تأثیر قاطع مورد انتظار را داشت، و همین امر می‌تواند موجب محاسبات نادرست دشمن شود. در مقابل، گروهی دیگر هرگونه نقد را دخالت در تصمیم فرماندهان می‌دانستند و آن را برنتابیدند. 🔸به‌گفته‌ی شمخانی، ارزیابی فرماندهی عالی نیروهای مسلح نیز از جنبه میدانی و فنی، منفی بوده و بر این باور است که نتیجه‌ی عملیات‌ها ممکن است اسرائیل را گرفتار خطای محاسبه کند؛ خطایی که ممکن است به حمله جدی تر اسرائیل بیانجامد! 🔹شمخانی در واقع همان نکته‌ای را بیان کرده که برخی تحلیلگران مستقل پیش‌تر گفته بودند اما با هجمه و اتهام مواجه می‌شدند! این‌که ضعف در اجرا و ارزیابی درست عملیات‌ها نه‌تنها موجب تقویت بازدارندگی نمی‌شود، بلکه دشمن را دچار خطای محاسباتی می‌کند. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 شرم‌الشیخ؛ #تله_دیپلماتیک برای ایران، فرصت تبلیغاتی برای ترامپ! 🔹حضور احتمالی ایران در اجلاس #شرم_الشیخ، نه دستاوردی دیپلماتیک به همراه دارد، نه منفعتی سیاسی، اقتصادی یا بین‌المللی. در واقع، طرفی که از چنین حضوری بیشترین بهره را می‌برد نه ایران، بلکه ایالات متحده است. 🔸واشنگتن با نمایش حضور تهران در یک نشست بین‌المللی زیر سایه‌ی خود، می‌کوشد این پیام را به جهان و به دولت‌های منطقه منتقل کند که «ایران نیز در نهایت به مسیر مصالحه با آمریکا بازگشته است.» 🔹چنین رویکردی، اگر از سوی مسئولان ایران به عنوان «گام نمادین» یا «حرکت فانتزی دیپلماتیک» تلقی شود، در عمل به خطایی استراتژیک و نمونه‌ای از ساده‌انگاری سیاسی بدل خواهد شد. این نشست نه جای گفت‌وگوی برابر، بلکه صحنه بازسازی مشروعیت و قدرت‌نمایی آمریکاست. 🔸از سوی دیگر، حضور ایران در چنین نشست تشریفاتی، عملاً به سود شخص دونالد ترامپ نیز تمام می‌شود. او می‌تواند از آن به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای تثبیت چهره‌ای صلح‌طلب از خود در افکار عمومی آمریکا و جهان بهره ببرد؛ در حالی‌ که همین فرد، سابقه آن را دارد که هم‌زمان با گفت‌وگو، دستور حمله نظامی صادر کند. 🔹حتی بعید نیست که در همین نشست، نماینده ایران را مثل سایر سران دنیا تمسخر و تحقیر کند و اثری به مراتب بدتر در افکار عمومی ایجاد کند. 🔸حضور ایران در اجلاس شرم‌الشیخ، چیزی جز یک "امتیاز رایگان به ترامپ" نیست؛ امتیازی که بدون هیچ مابه‌ازایی، برای ترمیم وجهه‌ی جهانی او خرج خواهد شد. امیدوارم مسئولان کشور دچار این حماقت و سادگی در محاسبه و تحلیل نشده و تحت تاثیر دنیای فانتزی‌گرایان قرار نگیرند! همان ظاهربینانی که دوسه دهه، دلشان برای مذاکره و نشست‌وبرخاست و قدم‌زدن و خندیدن با آمریکایی‌ها غنج می‌رود و فکر می‌کنند با این اقدامات فانتزی مسائل کشور حل می‌شود و دشمنی‌های آمریکا از بین می‌رود! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3