گوژپشت نوتردام داستان ژرف دیگری از ویکتور هوگو است که در آن نظم عمومی، متاثر از زیبایی فرو می‌پاشد. این بهم خوردگی وضعیت اجتماعی، آشکارا ناشی از ذات سیاسی زیبایی است. فرمی که در رمان یا هر اثر هنری دیگری شکل می‌گیرد، زیبایی آن اثر را می‌سازد. تراکم چند جمله یا صورت زیبا نمی‌تواند رمان یا نقاشی جاودانی بیافریند. گوژپشت نتردام به ما می‌گوید که داشتن سرنوشت و جنگیدن برای آن در داستان ضروری است و لازمهٔ جاودانگی اثر، جنگیدن ذاتی زیبایی آن اثر برای سرنوشت انسان است. علیرضا سمیعی در دومین قسمت از یک کتاب یک گفتگو توضیح می‌دهد که گوژپشت نوتردام مهم‌ترین اثر و بهترین اثر در این باره است ... 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

سیاست ضد انسان دبلیو - الیور استون 💡 سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

حقوق بشر، نهادهای حقوقی و بین‌المللی موجوداتی بی‌خاصیت‌اند که کارشان پر کردن چشم آدم‌های ساده‌لوح است. نظم جهانی از قاعده پیگیری جریان پول و قدرت پیروی می‌کند و کاری با انسانیت یا نوع دوستی ندارد. سخن بالا تا چندی پیش ممکن بود به گوش ما حرفی کلیشه‌ای و شعاری به نظر برسد، اما مثل بسیاری حرف‌های دیگر دقیقا همین روزها مصداق واقعی خود را در رفتار آمریکا در دفاع از رژیم صهیونیستی و همزمان تلف شدن تدریجی ملت غزه کاملا واقعی و ملموس می‌نماید. غزه اکنون خلاصه هم غم‌های تاریخ انسان شده است و این صحنه فیلم الیور استون تصویری مثالین از جریان حرکت قدرت: ما باید ایران را تسخیر کنیم، چون آنجا شاهراه نیمی از انرژی/ثروت جهان است. اما همزمان بر خلاف تصور ادم‌های این قاب ممکن است جریان واقعی امور توسط مردم غزه که نماینده تمام غم انسان‌اند، رقم بخورد. امور جایی غیر از آنجا که عقل سیاستمداران آمریکایی گمان می‌کنند، توسط انسان‌هایی با نهایت تهی دستی تغییر می‌کنند. 💡 سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

جهان امن اقتصاددان پادکست #رادیو_اشراق قسمت ۹ ۳۱ تیر ۱۴۰۴ #بشنوید ۱۸۰ اقتصاددان بعد از توقف جنگ ایران و اسرائیل بیانیه‌ای دادند و در آن از تغییر پارادایم در نظام حکمرانی گفتند و از ایران درخواست تنش‌زدایی کردند. این قسمت درباره چیزی است که این بیانیه آشکارش می‌کند. با #علیرضا_شفاه و #معصومه_ندیری @simafekr_com

انگشت‌ها بر روی ماشه ابراهیم متقی 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

کارل فون کلازویتس، استراتژیست برجسته نظامی، در کتاب معروف خود «در باب جنگ» اشاره می‌کند که جنگ ادامه سیاست است اما با وسایل دیگر است. او بر این باور بود که مذاکره به‌عنوان ابزاری دیپلماتیک، زمانی مؤثر است که از موضع قدرت یا برابر انجام شود زیرا ضعف در مذاکره می‌تواند به پذیرش شرایط تحمیلی طرف مقابل منجر شود. در شرایطی که نبرد مجدد میان ایران و ائتلاف سه‌گانه آمریکایی-اروپایی-اسرائیلی قریب الوقوع است، ارسال سیگنال ضعف از طریق مذاکره، کارکردی جز تسریع در شروع یک جنگ همه‌جانبه علیه ایران ندارد. وقتی دشمن آمادگی صد درصدی ایران برای شروع یک جنگ ترکیبی و همه‌جانبه را حس کند، رفتار متفاوتی از خود نشان می‌دهد. این آمادگی برای جنگ و چکاندن ماشه است که باعث پیروزی ایران و عقب‌نشینی طرف مقابل می‌شود. ابراهیم متقی، اینجا توضیح می‌دهد علی‌رغم حمله غافلگیرانه اسرائیل به‌ ایران و شهادت تعداد زیادی از فرماندهان عالی رتبه، این توانمندی و قدرت ایران بود که طرف مقابل را وادار به پیشنهاد آتش‌بس کرد. اگر ایران توانمندی موشکی موثری نداشت، معلوم نبود که چه بر سر کشور می‌آید. آن چه ما را از نزاع جاری سربلند بیرون می‌آورد، ساخت تصویری قدرتمند و غیرمنعطف از ایران است نه اعلام آمادگی برای اعطای امتیازهای جدید و عجله برای مذاکره. 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

ایرانِ جمهوری اسلامی محمدهادی محمودی - برنامه تلویزیونی جریان 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

پس از ایستادگی و انسجام کم‌نظیری که ملت ایران در مواجهه با اسرائیل از خود به یادگار گذاشت، نزاعی به غایت جعلی اتمسفر فکری ایران را به خود آلوده کرد: نزاع ملی‌گرایی و امت‌گرایی. چنین نزاعی نه حل که پیش پیش منحل است و پرداختن به آن راه به جایی نمی‌برد؛ ایران از قبل اسلام با یمن و ساحل مدیترانه کارها داشته و برخاستن امت اسلام نیز چیزی در مقابل ایران ندارد؛ اما از دل این نزاع چیزهایی بیرون آمد که ما را دوباره به تأمل درباره ایران وامی‌دارد. محمدهادی محمودی در برنامه تلویزیونی جریان می‌گوید ایران در تمام این هزاران سال وجود داشته اما همیشه برپا نبوده است. ایران همیشه مقاومت نکرده است. ایران با ایستادن بر پای خودش تنها در شرایطی خاص در مقابل دشمن پایداری کرده است. محمودی در همین گفتگو اشاره می‌کند که «ایران» نه همیشه بلکه در مواقعی از تاریخ به یاد آورده شده است و ایران در نظر ایرانیان مفهومی هم‌نشین با مفهوم «خدا»ست. امروز هم این چنین است. نه جمهوری اسلامی خود را با چاشنی ایران‌گرایی بزک کرده و نه ایران با وصله‌پینه‌ی جمهوری اسلامی خود را زنده نگه‌داشته است. ما در دورانی زندگی می‌کنیم که ایران دوباره به یاد آورده شده است. جمهوری اسلامی خودِ ایران است. 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

قدس؛ تولد دوبارهٔ جهان سامی العریان - پادکست الشرق ترجمه اختصاصی سیمافکر 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

امروز که مناطق دروزی‌نشین از سوریه جدا شده و رژیم صهیونی گام به گام به دنبال تمام قدرت‌های منطقه می‌آید، این جمله‌ی سامی العریان را بهتر می‌فهمیم که «این امت یا یکپارچه برمی‌خیزد یا می‌میرد». تا زمانی که اسرائیل در منطقه وجود دارد، «کشور»ها همیشه در خطر از بین‌‌رفتن‌اند چون در سرزمین غرب آسیا همه باید «لی‌لی‌پوت» باشند و تنها یک «گالیور» وجود داشته باشد و آن هم اسرائیل است. سامی العَریان تحلیلگری با اصالت فلسطینی است که نزدیک ۴۰ سال در آمریکا زندگی کرده و سال ۱۹۸۶ استاد مهندسی کامپیوتر در دانشگاه فلوریدای جنوبی شد. دولت آمریکا سال ۲۰۰۳ او را به اتهام همکاری با جنبش جهاد اسلامی فلسطین بازداشت کرد. او از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ در حصر خانگی بود و نهایتاً سال ۲۰۱۵ از آمریکا به ترکیه تبعید می‌شود و امروز در دانشگاه استانبول مدیر «مرکز اسلام و امور جهانی» (CIGA) است. عَریان به نظریه‌اش درباره نقشه‌ی فروپاشی رژیم صهیونی معروف است. او رژیم را به خانه‌ای تشبیه می‌کند که بر ۱۲ ستون استوار است و اگر کسی به دنبال محو اسرائیل از روی زمین است باید این ۱۲ ستون را هدف قرار دهد. انحصار سرزمین فلسطین به یهودیان، گسترش و توسعه مستمر، انحصار سلاح هسته‌ای در منطقه، تضمین وفاداری یهودیان جهان و تلاش برای تجزیه‌ی منطقه چندتا از این ۱۲ ستون است. برخی از این ستون‌ها خصوصاً در دوران پس از ۷ اکتبر تضعیف شده‌اند اما سامی العریان ابداً فروپاشی اسرائیل را راحت نمی‌بیند. فروپاشی اسرائیل نقطه‌ی آغاز دوران «جهانی‌شدن اسلامی دوم» (العالَمية الاسلامية الثانية) است و چنین نقطه‌ی عظیمی به سادگی به دست نمی‌آید. فیلم بخشی است از گفتگوی سامی العریان در پادکست «الشرق» که نسخه‌ی خلاصه‌شده‌ی آن را می‌توانید در سایت سیمافکر ببینید. عریان در همین گفتگو به تفصیل به آن ۱۲ ستون اسرائیل پرداخته است. 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

ایرانی‌ها را نمی‌شناسیم حسین کچوئیان - برنامه تلویزیونی جریان 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

ایرانی‌ها را نمی‌شناسیم حسین کچویان - برنامه تلویزیونی جریان بنیاد اجتماعی ایران به معنایی مشخص، کاملاً «سیاسی» است یا دست کم ظرفیت سیاسی ویژه‌ای دارد. «سیاسی بودن» نه به معنای افرادی است که صرفاً با مسائل دولت‌ها و کشورها کاری دارند و نه به معنای نگاه ایدئولوژیک و غیرواقعی نسبت به امور. وقتی از سیاسی بودن ملت ایران سخن می‌گوییم در واقع از نوعی به دوش کشیدن بار مسئولیت، پیگیری رسالتی خاص و جهت‌مندی و اراده‌مندی جمعی در امری واحد و احتمالاً دشمن‌‌ستیز سخن می‌گوییم. حسین کچویان اینجا درباره فروبستگی دستگاه فهم بسیاری از متخصصان و متفکران ایرانی در ادراک همین ویژگی ایرانیان سخن می‌گوید. اگر با همبستگی و همراهی ملت ایران در نزاع با اسرائیل تعجب می‌کنیم، احتمالاً ایرانی‌ها را نشناخته‌ایم؛ کلیشه‌‌هایی ذهن ما را دربرگرفته که بعضاً با نگرش‌سنجی‌ها و نظریه‌ها و... هم تأیید می‌شوند اما در صحنه‌ی واقعی فرومی‌ریزند. آگاهی آن جاست که صحنه‌ی واقعی را استثنا به حساب نیاوریم بلکه در کلیشه‌ها تجدید نظر کنیم. فیلم بخشی است از گفتگوی برنامه تلویزیونی جریان با حسین کچویان. 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com