عربستان؛ بزک یا زیبایی؟ بخشی از صحبت‌های اباصالح تقی‌زاده در قسمت ‌‌سوم پادکست #رادیو_اشراق را می‌شنوید. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

چگونه به ابتذال می‌بازیم؟ بخشی از صحبت‌های علیرضا شفاه در قسمت ‌‌سوم پادکست #رادیو_اشراق را می‌شنوید. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

این پادشاه عریان است مانی حقیقی 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

عیان ساختن صحنه واقعیت کاری مهم و گاه دشوار است. به خصوص که آن واقعیت چیزی باشد که همه بر آن از سر جهالت یا تجاهل چشم پوشیده‌اند. آنچه اینجا مانی حقیقی علیه سوالات همیشه سیاسی خبرنگاران خارجی درباره فیلم‌های ایرانی می‌گوید، گویای واقعیت است. واقعیتی که بازگفتنش نیازمند مقادیری صداقت و روراستی است. واکنش مانی حقیقی به این مسئله می‌توانست از این هم شور انگیزتر و عصبانی‌تر باشد، اما همین مقدار دیدن و اشاره کردن به ناراستی صحنه‌های جشنواره‌های اروپایی درباره سینما و فیلم‌های ایرانی، در میان اهالی سینمای ما مغتنم است. گویا پس از سال‌ها تکرار صحنه‌های حضور سینماگران ایرانی در رویدادهای سینمایی و برداشت‌های سیاسی مورد نیاز از آن توسط دولت‌های ضد جمهوری اسلامی، کسی دارد می‌گوید: آقایان، خانم‌ها! این نقاب‌های پر دروغ و ریا را بردارید. با ما از لحظه خلق هنر و پدید آمدن سینما و روایت حرف بزنید، نه فقط محیط پیرامون، جامعه و حکومت ایران. نه فقط از آنچه شما دوست دارید ما علیه ایران بگوییم و شما را خوش بیاید. در محیط برهوت سینمایی که کسی عریانی پادشاه را فریاد نمی‌زند، در محیط جشنواره‌های سینمایی که کسی کوچکترین اشاره‌ای به غزه و جنایات اسرائیل نمی‌کند، اما مسئله سانسور در سینمای ایران، ساعت‌ها موضوع بحث می‌شود، این حرف با طراوت و صداقتی که دارد، توجه را جلب می‌کند و لحظه‌ای واقعی و راست می‌آفریند. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

سینما در پرتگاه جشنواره پادکست #رادیو_اشراق - قسمت ‌۴ ۶ خرداد ۱۴۰۴ #بشنوید جعفر پناهی برنده نخل طلای جشنواره کن شد. معنی اهدای این جایزه به جعفر پناهی در «سیاست‌زدگی» خلاصه نمی‌شود؛ این قسمت هم درباره‌ی سینمای ایران است و هم درباره وضعیت امروز اروپا. با #اباصالح_تقی‌_زاده و #فردین_آریش و #سیدباقر_نبوی_ثالث @simafekr_com

فراتر از سیاست‌زدگی بخشی از صحبت‌های فردین آریش در قسمت چهارم پادکست #رادیو_اشراق را می‌شنوید. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

سینمای ایران و سینمای ایرانی بخشی از صحبت‌های سیدباقر نبوی در قسمت چهارم پادکست #رادیو_اشراق را می‌شنوید. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

🔸تا کنون ‌‏۴ قسمت از پادکست #رادیو_اشراق منتشر شده است. 🔻#رادیو_اشراق را می‌توانید در پلتفرم‌های مختلف بشنوید: 🔸شنوتو: https://shenoto.com/channel/podcast/radioishragh 🔸کست‌باکس: https://castbox.fm/va/3725979 🔸 اسپاتیفای: https://open.spotify.com/show/2EaPCMuP3I3KrIlRSlsl8x?si=xPWN9j2HSGKjHw7cyx-dxg @simafekr_com

توسعه علیه توسعه محسن رنانی کپشن را بخوانید👇 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

توسعه علیه توسعه محسن رنانی تنها چیزی که در این صحبت‌های محسن رنانی قابل تأمل است همین جمله است که راه توسعه، مسیر آسانی ندارد. غرب برای توسعه، راه دشواری پیموده و بهای سنگینی هم پرداخته است اما این بها الغای چندهمسری و ازدواج فامیلی‌ برای افزایش ضخامت کورتکس مغز نیست. بهای توسعه غرب، دهه‌ها ریاضت‌کشی پروتستان‌ها و جسارت و اراده‌ای خونین است که خود را در انقلاب صنعتی و کمپانی هند شرقی و... نشان داده است. غرب هم خودش متحمل هزینه‌ای سترگ شد، هم تمام جهان را مجبور به تحمل این هزینه کرد. وجب به وجب خاک آفریقا و آمریکا و تمام سرزمین‌های مستعمره‌ی جهان یادگاری از آن اراده‌ی خونین در خود دارند. ژاپن و چین و کره و... هم - اگر بپذیریم توسعه‌یافته‌اند - کم هزینه نداده‌اند. رنانی برخلاف این که می‌گوید مسیر توسعه مسیری دشوار است، عقب‌ماندگی را خیلی آسان به نازکی کورتکس مغز ارجاع می‌دهد. حاصل یک عمر تلاش و پژوهش محسن رنانی که سال‌هاست سرقفلی «توسعه» را به نام خود زده، همین یافته‌های «علمی» است؟ بیش از ۱۰۰ سال قبل میرزا فتحعلی آخوندزاده راه ترقی ایران را در تغییر خط فارسی و از جا کندن بنیادهای اسلامی و... می‌دانست. ملکم‌خان تقلید از نظامات اجتماعی و سیاسی فرنگ را پیشنهاد می‌داد. طالبوف به دنبال نوعی اصلاح دینی همچون پروتستانتیسم مسیحی بود. ناکافی بودن تمام این ایده‌ها امروز به خوبی روشن شده است؛ اما محسن رنانی ما را به جایی نه در کنار خام‌اندیشی نسل اول روشنفکران، که به دهه‌ها قبل‌تر می‌برد؛ یعنی آن جایی که میرزا ابوالحسن‌خان ایلچی حیرت‌زده از ساختمان‌های فرنگ می‌گوید و همین حیرت اجازه‌ی هیچ تأملی درباره‌ی جامعه و تاریخ خودش نمی‌دهد: «هوش از سرم پرواز نمود و در نزد رفعت آن عمارت، طاق کسری پستی نمود» افسوس که این عقب‌گرد عجیب و غریب را «آخرین مطالعات» هم تأیید می‌کنند. گویا رنانی هم در حیرتی بس عمیق غرق شده و دستگاه «فکر کردن»ش به پیشرفت ایران از بنیاد فرسوده شده است. تنها تفاوت این جاست که او در لفافه‌ی ادبیات آکادمیک و علمی، این حیرتِ بن‌بست‌آفرین را به خوبی می‌پوشاند. ✍ سیدمحمد سیدمحسنی 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

افسانه سرزمین بن شاپیرو | نورمن فینکلستین 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com