#آنسوی_خط سند (۲) دفاع مقدس به روایت دشمن ♦️ ایران و اسرای عراقی ارتش در دوره دفاع مقدس به دلیل افزایش تعداد اسرای عراقی مبادرت به سازماندهی و تشکیل اردوگاه ها در نقاط مختلف کشور کرد که بیشتر آنان در نقاط خوش آب و هوا و مراکز استان ها قرار داشتند. اسرای عراقی نخست در یگانهای خط مقدم که اسیر شده بودند، بازجویی می‌شدند. در آنجا اخبار و اطلاعاتی که دارای قابلیت استفاده فوری برای یگان های درگیر بود از آنها اخذ می شد و سپس به واحدهای بعدی که لشکر یا قرارگاه های ارتش بود، منتقل می‌شدند تا در آن جا مورد بازجویی مجدد و تکمیلی قرار گیرند. بعد از بازجویی نهایی به شهرها و استانهای مرکزی اعزام می‌شدند تا از آنان نگهداری شود. ♦️مسئولیت نگهداری و اداره این اسیران به یگان دژبان ارتش واگذار شده بود و نخست اردوگاههای حشمتیه و پرندک صرفاً برای نگهداری اسیران در نظر گرفته شد، اما بعد به دلیل افزایش تعداد اسرای عراقی مکانهای دیگری نیز برای نگهداری آنها در نظر گرفته شد. بنابراین از [۱۳۵۹] خورشیدی عملاً تمام مسئولیتهای اسکان، نگهداری و پشتیبانی اسرای جنگی بر عهده ارتش بود و این روند به مدت #۲۴ سال و تا آزادی کامل اسرا در پایان [۱۳۸۲ خورشیدی ادامه داشت. ♦️سرنوشت اسرای عراقی از سوم فروردین [۱۳۵۹] خورشیدی تا روزی که آتش بس میان خطوط درگیری ایران و عراق در مرداد [۱۳۶۷] حاکم شد ایرانیان توانسته بودند #۷۲۱۱۳ تن از نیروهای مسلح ارتش بعث عراق، اعم از زمینی، هوایی و دریایی را همراه #۲۴۷ تن مزدور غیر عراقی به اسارت درآورند. ♦️بیشتر اسرای عراقی در طول سالهای [۱۳۶۰ و ۱۳۶۱] که سلسله عملیات کربلا به اجرا درآمد، اسیر شدند. در میان اسرا از سرباز وظیفه و نیروهای جیش الشعبی نیروهای مردمی تا #سرتیپ و حتی #سرلشکر دیده می‌شد. از نظر قومیتی #کردهای عراقی از کمترین تعداد اسرا در مجموع اسیران موجود برخوردار بودند. همچنین در مقاطع مختلفی که اقدام به تبادل اسرا می شد، تعدادی از آنها به ایران پناهنده شدند که آمار دقیق آنان در طول این مدت برابر #۱۰۶۳۴ تن بود. بنابراین می‌توان گفت حدود ۱۴ درصد از همه اسیران عراقی تحت تأثیر شرایطی که برای آنان در اردوگاههای ایران فراهم شده بود، از بازگشت به کشور خود منصرف شدند. بیشتر این عده از پناهندگان عراقی را نیروهای تواب و احرار مجلس اعلای انقلاب اسلامی تشکیل می‌دادند که در مقابله با ارتش رژیم بعث حضوری فعال داشتند به طوری که تعداد #۳۳۸ تن مفقود الاثر، ۳۹ تن شهید ۴۹ تن مفقود الجسد و هشت تن فوت کردند. همچنین تا آزادی آخرین اسرای عراقی حاضر در ایران، تعداد ۱۰۱۷۳ تن از آنها به دلایل مختلفی همچون باقی ماندن عارضه‌های ناشی از مجروحیت و کهولت سن فوت کردند که پیکر تمامی آنها به عراق بازگردانده شد. #آنسوی_خط ادامه دارد ....      ‌‌‍‌‎‌@seYed_Ekhlas🇮🇷 ‌‌‍‌

#آنسوی خط ( 27 ) دفاع مقدس به روایت دشمن ♦️ سؤال: آیا صدام از شکست دادن ایران خوشحال بود؟ ژنرال مکی: قطعاً... شخصیت صدام حسین بعد از این لحظه تغییر شگرفی کرد! خود را پیروز می‌دید و مغرور شده بود تا اندازه‌ای که خودش را #الهه می‌دید و شروع کرد به #دور کردن خود از دیگران. ♦️کارهایش عجیب و غریب شده بود؛ وقتی به تو نیاز پیدا می‌کرد، تو را در آغوش می‌گرفت و وقتی که احتیاجش تمام می‌شد، به #رگبارت می‌بست. این دقیقاً کاری بود که با خود من کرد. بعد از اینکه برایم اعتبار بزرگی در میان نیروهای مسلح به وجود آمد. ♦️سؤال: احساست به عنوان یک فرمانده وقتی که یکی از افسرها یا سربازانت کشته می‌شدند، چه بود؟ مکی: احساس #سختی بود. در خلال جنگ، روابط بسیار صمیمانه‌ای با مردم به وجود می‌آید. آنچه افسرها و سربازها را گرد هم می‌آورد، سرنوشت یکسانی است که اساس آن پشتیبانی از یکدیگر است. کار ما متمرکز بر کم کردن خسارت‌ها بود و عملاً هم خسارت‌های درگیری‌های ما که به واسطه آن عراق راازشرجنگ آزاد کردیم، کم بودند. موفق شدیم به جنگ پایان دهیم و به این شکل توانستیم جان صدها هزار نفر از عراقی‌ها را نجات دهیم. ♦️سؤال: آیا ممکن بود جنگ چند سال دیگر ادامه پیدا کند؟ مکی: بله، اگر به همان شیوه سابق می‌ماند، ادامه پیدا می‌کرد. به اعتقاد من، عراق دیگر #نمی‌توانست به جنگ ادامه دهد، زیرا درآمدهایمان ته کشیده بود و بدهی‌های سنگینی بر دوشمان افتاده بود. خسارت‌های انسانی‌مان نیز نسبت به جمعیت بسیار زیاد بود. علاوه بر آن، خطوط نفت بسته شده بود، ♦️ در حالی که ایرانی‌ها از لحاظ تعداد از ما بیشتر بودند و راه‌های مواصلاتی آن‌ها و صادرات نفتشان باز بود. در آن موقع ایران با تعداد کمی از نیروهای سپاه پاسداران خود می‌جنگید. ♦️ فصل دوم: تحلیل و خاطرات فرماندهان و اسرای عراقی از جنگ تحمیلی 👈طه یاسین رمضان و سرکوب #کردهای حلبچه با #سلاح شیمیایی ♦️طه یاسین رمضان یکی از مشاوران #اصلی صدام بود و در #جنایت دیکتاتور سابق عراق علیه شیعیان و کردها مشارکت مؤثری داشت. او از #کردهای موصل بود و خانواده‌اش #اصالتاً اهل #دیاربکر #ترکیه بودند. در ابتدا کارمند بانک بود، سپس به ارتش و حزب #بعث پیوست و ارتقا یافت. وی عضو شورای فرماندهی انقلاب عراق، یعنی #بالاترین نهاد حاکم در عراق بود. یاسین رمضان مدتی فرمانده گروه شبه‌نظامی جیش الشعبی (ارتش مردمی عراق) بود ♦️ که نتوانست #موفقیت زیادی کسب کند و از سال ۱۹۹۱ تا سقوط رژیم سابق عراق در آوریل سال ۲۰۰۳ سمت معاونت رئیس‌جمهوری را در اختیار داشت. در #دادگاه معروف به #دادگاه صدام و همدستانش، فقط به خاطر یکی از #جرایم، یعنی مشارکت در کشتار #شیعیان روستای دجیل، ابتدا به حبس ابد و سپس به #اعدام محکوم شد. طه یاسین رمضان در سرکوب خشونت‌آمیز شیعیان عراق در سال ۱۹۹۱ و کاربرد #اسلحه شیمیایی در #حلبچه در سال ۱۹۸۸ دست داشته است. او در سال ۲۰۰۷ در عراق اعدام شد. ‌#آنسوی_خط      ‌‌‍‌‎‌     ‌‌‍‌‎‌@seYed_Ekhlas🇮🇷