‏تـلــخــيّ روزگـار ... امـانـم نـمـي دهـد خـوبـم ! ولـي بـہ مرحمـت چاي روضـہ ات! ‎ #شب_جمعه #شب_زیارتی #امام_حسین https://eitaa.com/roznevesht

از امام حسین علیه‌السلام نوشتن، هیچ وقت بی‌وقت نیست. حسین جان... برایمان قفسی ساخته‌اند وما را در آن محبوس کرده‌اند وعده‌ی دانه نیز داده‌اند اما نمی‌دانند که ما جز به تکثیر اندیشه‌ات، نمی‌اندیشیم. #روز_نوشت #به_وقت_نوشت #امام_حسین #اندیشه_الهی #رسالت_طلبگی https://eitaa.com/roznevesht

🎙آیت الله العظمی جوادی آملی: «كسی نامه‌ای برای حسين بن علی(سلام الله عليه) نوشت، عرض كرد:«عِظْنِی بِحَرْفَيْن‏»، موعظه بكن! ولي مختصر دو حرف، حضرت هم يك سطر مرقوم فرمودند: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِي‏ءِ مَا يَحْذَر»[۱] فرمود: تو كه موعظه‌ خواستی بدان! هرگز هدف وسيله را توجيه نمی‌كند، از راه حرام نمی‌شود به مقصد رسيد، از راه باطل نمی‌شود به مقصد صحيح رسيد: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِي‏ءِ مَا يَحْذَر» آن فكر كه می‌گويد: هدف وسيله را توجيه می‌کند، حسين بن علی آن را باطل مي‌كند، می‌گويد:هرگز از راه بد به مقصد نمی‌شود رسيد، راه بد خاكی است، بیراهه است، راه نيست، بد راه نيست، خلاف راه نيست، نه اينكه راه هست و باريك. اين بيان حسين بن علی است.» [۱] الكافی(ط ـ الإسلامية)، ج‏۲، ص۳۷۳ درس اخلاق ۹۸/۶/٧ #محرم #امام_حسین 🆔@daftar_ayatollah_javadi_amoli https://eitaa.com/roznevesht

اینقده این عشق به امام حسین قشنگه که آدم آرزو می‌کنه کاشکی همه‌ی قلبا یه سهمی از این عشق داشتند! 🖋زهرا ابراهیمی #امام_حسین https://eitaa.com/roznevesht

یک رفیقی داشتم که اگر بخواهم برای توصیفش از دایره‌المعارف امروزی‌ها واژه قرض بگیرم باید بگویم که وسط‌باز بود. مثلاً یک درجه از مذهبی صورتی‌ها بالاتر و یک درجه از ارزشی‌ها پایین‌تر! یعنی کلاً آسیاب عقایدش همه چیز را خُرد می‌کرد. هم نماز می‌خواند، هم خدا و پیغمبر حالیش می‌شد، هم دوست پسر داشت و هم تا اسم امام حسین می‌آمد اشک می‌ریخت. حجابش هم خوب نبود؛ اما دنیای معرفت بود. خیلی باوفا بود و سر دوستی‌اش با من هم ماند تا سال‌های بعد از دبیرستان حتی! خوب بگذریم. مادرم زن مظلومی است از آنها که وقتی حقش تضیع می‌شُد دخترِ نوجوانِ فِمنیست‌گونه‌اش می‌خواست یقّه بدَرد که چرا مادر نشسته و ناحقی‌ها را بی‌جواب گذاشته و باید انقلاب زنان راه بیفتد و چه و چه. همین باعث می‌شد که من همیشه دنبال استدلال آوردن برای آدم‌هایی بودم که خوب، استدلال سرشان نمی‌شد و نهایتاً یک بحث و دلخوری شکل می‌گرفت و خلاص! توی این جریان‌ها هم همیشه من مقصر شناخته می‌شدم و مادرم هم یک جمله‌ی معروف داشت که با فاز نصیحت به خوردم می‌داد: که مادر جان یک نفر را برای خودت نگه دار منظورش این بود که اینقدر نجنگ! ثمره‌ی جنگیدن، از دست دادن است و منظورش این بود که وقتی می‌جنگی دوست و رفیق و همسایه و فامیل را از دست می‌دهی. کلاً عقیده‌اش این بود که دنیا ارزش این جنگیدن‌ها را ندارد و باید گذشت کرد و همه چیز را شب‌ها یواشکی به خدا گفت! برگردیم به دوستم. همان رفیقم در بحبوحه‌ی زندگی که قرار گرفت کفه‌ی صورتی‌بودنش از ارزشی‌شدنش سنگین‌تر شد و نهایتاً به جایی رسید که داشت خدا را زیر سوال می‌بُرد. یک بار چند سال پیش که دیدمش گفت که تا نزدیک قطعِ بندِ نافِ اعتقاداتش از خدا پیش رفته و قیچی شک و تردید داشته پیوندش با خدا را می‌بُریده که یکهو توی تاکسی صدای اذان شنیده و دلش هُری ریخته و همین باعث شده که دوباره برگردد! خودش می‌گفت من همه چیز را کنار گذاشته بودم. صدای اذان توی تاکسی من را یاد امام حسین انداخت. من تهِ تهِ دلم حتی وقتی می‌خواستم خدا را نپذیرم نمی‌توانستم از حسین بگذرم! مادرم راست می‌گفت: آدم باید یک نفر را برای خودش نگه دارد. 🖌 زهرا ابراهیمی #گرایش_فطری #خدا_خواهی #حب_اهل_البیت #امام_حسین https://eitaa.com/roznevesht