eitaa logo
دلنوشته های یک طلبه
100.6هزار دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
775 ویدیو
130 فایل
نوشتارها و رمان های محمد رضا حدادپور جهرمی ادمین: @Hadadpour سایت عرضه آثار: www.haddadpour.ir توجه: هر نوع استفاده یا برداشت و کپی و چاپ مستندات داستانی چه به صورت ورد یا پی دی اف و ... و حتی اقتباس برای فیلم‌نامه و تئاتر و امثال ذلک جایز نیست.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✔️ان شاءلله تا دقایقی دیگر، مجلس مجازی روضه حضرت امام هادی علیه السلام پدر بزرگ امام عصر ارواحنا فداه🌷 دوستانتون که امشب دوس داشتند هیئت باشند اما نشده و یا نتونستن بروند را به کانال دعوت کنید. ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ @mohamadrezahadadpour
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از دلنوشته های یک طلبه
السلام علیکم یا اهل بیت نبوت و رحمت الله و برکاته با نام و یاد پروردگار سبحان و با مدد از امام عصر ارواحنا فدا مجلس روضه امشب آغاز کرده و ثواب معنوی آن را هدیه میکنیم به ارواح طیبه شهدا امام شهدا شهدای امنیت شهدای مظلوم سال‌های فتنه و همچنین همه پرسنل محترم بیمارستان ها که امروز در صف اول مدافعان وطن هستند. اگر با این نیت موافقید، سه صلوات ختم بفرمایید🌷🌷🌷
🔹امام هادی علیه السلام فرمودند: مَنْ جَمَعَ لَکَ وُدَّهُ وَ رَأیَهُ فَاجمَعْ لَهُ طاعَتَکَ؛ هر کس دوستی و نظر خود را برای تو هزینه کند، تو هم فرمانبرداری خود را برای او خرج نما. تحف العقول، ص 483. شرح حدیث: دمَثل ها آمده است: برای کسی بمیر که برایت تب کند. یعنی میزان تلاش و خدمت و گذشت و فداکاری انسان نسبت به دیگری، باید متناسب با محّبت و صداقت او باشد. اگر کسی منافقانه اظهار دوستی کند، نباید ساده لوحی کرد و اسرار خود را به او گفت و با او طرح دوستی ریخت. سعدی گوید: دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف لیکن رفیق، بر همه چیزی مقدّم است البته، رفیقی که همدل و صادق و خیرخواه باشد. مفهوم سخن امام هادی علیه السلام این است که اگر کسی هم نسبت به تو محبّت و مهرورزی داشت، هم فکر و نظر خود را درباره ی تو و به سود تو به کار گرفت و با تو «همفکر» و «همدل» بود، قدر این دوست را بدان، تو هم در خدمت و اطاعت او باش و با او از درِ ستیز و مخالفت وارد مشو. دوست موافق و مناسب، از گرانبهاترین سرمایه هاست. آنچه رشته دوستی را محکم می کند، خیرخواهی و دلسوزی و مثل آینه، راست و شفّاف و صادق بودن است. پس اگر از نعمت «دوست خوب» برخوردار بودیم، ‌ما هم به او خوبی کنیم. برخورد صادقانه با دوستان، شکرانه و سپاس صداقت آنان است. قدر دوستان یکرنگ و باصفا را بدانیم، ‌چرا که آنان امید ما را به فردایی روشن بیشتر می کنند و در سختیها یار و غمخوار ما هستند. منبع: حکمت های نقوی(ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی علیه السلام)، جواد محدثی
دوستی و دوست داشتن کسی، مخصوصا اگر به خاطر امیال و اغراض نفسانی نباشه، خیلی به انسان آرامش میده و می‌تونه سبب تعادل روحیات ما بشه.
اما متاسفانه اکثر ما زندگیمون درب و دیوار نداره و هر کسی می‌تونه سرش بندازه پایین و بیاد تو ! بخاطر همین هم هست که معمولا یادمون نیست که کی و چطوری شد با فلانی دوست شدیم و یا تهش میگیم: آره ... اصلا خودمم موندم چی شد یهو فلانی شد رفیقم ... حتی اولش ازش خوشم نمیومد ... اما یهو دوس شدیم !!
چون من بودن دوستانمان را نمی کنیم و هر کس قدری به ما نزدیک تر شود و نظر ما را به خود جلب کند و یا نظرمان به او جلب بشود، در دوستی ها و روابط اجباری می افتیم که برای ما چندان لذتی نداشته و حتی از نظر علمی و معنوی و دنیاواخرت سازندگی خاصی برای ما نخواهد داشت
من معتقدم که ما باید در محیط پیرامونمون که ممکنه یا کلاس باشه یا محیط کار باشه و یا حتی ساختمانی باشه که در اون زندگی میکنیم، بگردیم و افراد را بشناسیم و دوست واقعی خودمان را کنیم. تا وقت هم که دوست واقعی من را پیدا نکردیم با بقیه سلام علیکم و ادب و احترام داشته باشیم اما لازم نیست خیلی براشون وقت صرف کنیم و یا حرفو نگاهشون بر زندگی و یا اعصاب و روحیه ما اثر بگذره! همین که با همه سلام و ادب و احترام داریم حریم بقیه را حفظ می‌کنیم برای روابط اجتماعی من کافیه و خیلی لازم نیست خودمان را به زحمت بندازیم. اما باید توجه کنیم و دقت کنیم که .
کافی که یک سری خصوصیات و صفاتی که برامون مهمه، در ذهن خودمون مرور کنیم و این صفات را بر افراد انطباق بدیم تا هر وقت کسی با آن صفات پیدا شد به طرفش بریم و طرح دوستی باهاش ببندیم. 👈 البته و صد البته منظور من از این گونه دوستی ها دوستی های حرام و یا بیجا یا رابطه با نامحرم به هیچ وجه من الوجوه نیست.
وقتی که دوستی ها بر اساس انتخاب شکل بگیره و انتخاب کنیم، تازه اول صفا و صمیمیت ها و آرامش روحی ها و ده‌ها راه نرفته و امتحان نکرده ای است که قبلاً به خاطر تنهایی و بی دوستی سپری نکردیم. مثلا کسی قبلاً دوست داشته با یک نفر، در چهارچوب عقل و شرع، و به دور از گناه و رابطه با نامحرم، قرارهای معنوی و یا مطالعات و مباحثات گذاشته و از نظر علمی و معنوی پیشرفت کند. خب چنین شخصی وقتی میبینه که مثلا یه نفر در بین صدها همکاری که داره، اخلاق خاص و آرام و جالبی داره و زمینه علمی و معنوی هم در وجودش گاهی موج میزنه، می‌تونه ابتدا طرح دوستی و ارتباط کرده و سپس یواش یواش برای اون دوست عزیزش طرح مسئله کرده و اگر خوشش اومد و احساس نیاز به مباحث مورد علاقه طرفین پیدا شد، در محضر عالمی حاضر بشن و سیر مطالعاتی و مباحثاتی و معنوی مطالبه کنند.
✅ سیل سوالات از همین ابتدای بحث سرازیر شده. رفقا اجازه بدید بحثمون جا بیفته بعدش ان شاءلله مختصر پرسش و پاسخ خواهیم داشت.