#روایتگری_الهی به نام خدا قهرمان قطره ها تا به آن لحظه درباره ی ریخت و پاش در هر چیزی شنیده بودم جز ریخت و پاش در رابطه با #امام. یک گوشم به صحبت های سخنران بود و یک گوشم به صدای شر شر #آبی بود که هر روز با بی خیالی آن را دور ریخته بودم. مگر آب زیاد و ارزان نبود...! لحظات زندگی ام مثل سریالی در حال رژه رفتن پیش چشمانم بودند از صبح که بیدار می شدم سر و کارم با آن مایع حیات بخش بود تا آخر شب. سخنران از لزوم قدر دانستن حتی یک #قطره آب می گفت و من خود را می دیدم که چه سخاوتمندانه مشغول #هدر دادن حجم زیادی از آب بودم. سخنران راجع به مآموریت هر قطره در آفرینش گفت و من به مآموریت خویش خیره مانده بودم. سخنران در پایان کلامش تیر آخر را زد و گفت: آب در معارف قرآنیِ ما #مظهر امام است ،چطور دیدار لحظه ای امام برایمان آرزوست آب هم باید به همان میزان برای مان با #ارزش باشد.چطور امام(ع) پاک کننده ی انسان هاست آب هم مطهر است.و باید رابطه ی عاشقانه ای با آب داشته باشیم! شب به فاصله ی زیادم با انسانیت فکر می کردم ... خوابم نمی برد ،به حال غریبانه ی قطره هایی فکر می کردم که در آرزوی انسان شدن دور ریخته شده بودند...! تکلیف من با تمام آن بی رحمی ها چه بود؟#تشنه بودم ولی روی آب خوردن نداشتم ... مآموریتم آغاز شده بود ،باید به تمام آن ریخت و پاش ها پایان می دادم. صبح پرتو باریکی از نور روی صورتم تابید چشمم به لیوان آب روی میز کنار تختم افتاد .لبخندی تحویلش دادم . آب را داخل گلدان #شعمدانی کنار پنجره ریختم. حق این بود که باید وارد چرخه ی زیبای #خلقت می شد نه درون لو له های تنگ و تاریک چاه ظرف شویی. گل شاداب تر شده بود ،در بین گلبرگ های سرخش #لبخند_آب دیده می شد. #روایت_الهی #بحران_آب #جنگی_ناتمام 📎لینک کانال👇👇👇 📥 Eitaa.com/revayat_elahi