eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.6هزار دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
632 ویدیو
209 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
دورهمی نویسندگان جلسه دوم: 🖋 یادداشت خوانی با موضوع مقابله رسانه ای با رژیم اشغالگر قدس 💢 به همراه نقد و بررسی یادداشت‌های مطبوعاتی با حضور استادان نویسندگی وعده ما: 📆 سه‌شنبه‌ ۲۷ خردادماه ⏰ ساعت ۱۶:۳۰ 📍مکان قم، شهرک قدس، کوچه ۳۱، پلاک ۳ 😉 هر یادداشت یک موشک جهت ثبت نام به آیدی زیر مراجعه فرمایید: @adm_schl 🌐 رسانه حوزه انقلابی (رحامدیا) 🏫 مدرسه اندیشه ورز رحا _ 🆔 @rahamedia 📗 @raha_sch
✍️ادبیات دفاع مقدس ادبیات مؤمنانه با آغاز نبرد میان جمهوری اسلامی و باند جنایتکار صهیونیستی موقعیت برازنده و یگانه‌ای برای شتاب گیری دوباره ادبیات دفاع مقدس شکل گرفته است.تجربه ادبیات دفاع مقدس و پشتوانه عظیم آن می‌تواند در این شرایط کنونی الهام بخش و کارآمد باشد. موقعیتی که در آن هستیم موقعیت جنگی است. ما شرایطی را تجربه می‌کنیم که شباهت فراوانی با روزهای آغازین تجاوز رژیم بعثی به ایران اسلامی دارد. در ادبیات دفاع مقدس در دهه ۶۰ تقسیم بندی‌های سه گانه‌ای شکل گرفت به تبع آنچه در میدان جنگ رخ می داد ادبیات متناسب با آن پدید می آمد در زمان آغاز تجاوز، ادبیات مظلومیت تشدید شد در دوره پیروزی ادبیات حماسی اوج گرفت و در دوره پایانی جنگ ادبیات انتقادی رشد کرد. این بدان دلیل بود که ادبیات دفاع مقدس در مرحله نوباوگی بوده و به درجه بلوغ نرسیده بود ادبیات بالغ در پرتو ادبیات قرآنی حرکت می کند که پیام آن احدی الحسنیین است. اینکه چه بکشیم و چه کشته شویم. اکنون و در میانه عملیات درخشان وعده صادق ۳ ادبیات دفاع مقدس قادر است مرحله بلوغ خود را رقم زند. این جز با واقع بینی آرمانگرایانه محقق نخواهد شد. چنانکه آرمان یعنی اعتماد به وعده و امداد الهی همواره فراتر و برتر از واقعیت حرکت می کند. ایمان افق بالاتری را برای بیننده باز می‌کند که در نتیجه آن ابتلائات فرصتی برای رشد ایمانی و نزدیکی وعده پیروزی حق بر باطل است. در نتیجه این دید ادبیات متناسب با شرایط کنونی که از واقعیت ملکوتی حکایت می کند ادبیات حماسی است. ادبیاتی که روایتگر بلوغ انسان‌های از خود رسته و به خدا پیوسته است. 🖌🌱 انجمن قلم ایران ـ ـ ــــــــــ✾ــــــــــ ـ ـ ـ ـ @jahad_revayat
16.2M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 📌 بگذار شهیدمان کند درد امیرحسین هدایتی - شاعر 🔻حوزه هنری استان قم 🔗 وبسایت | ایتا | بله 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
💠نابود شدن باطل توسط جبهه حق آيت الله العظمی جوادی آملی: ▫️سنّت شكست ناپذير و بی زوال الهی، همانا پيروزی قيام حق و نابودی باطل است و اين سنت از اصول همگانی و هميشگی نظام آفرينش است كه كلّيت و دوام دارد، چنان كه نه از لحاظ افراد، دگرگونی می‌پذیرد و نه از جهت زمان، لذا در تمام جوامع و در همه ادوار تاريخ، باقی و برقرار است:«لَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللهِ تَبديلًا ولَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللهِ تَحويلا» ▫️قرآن كريم همان گونه كه حق را پيروز و باطل را رفتنی می‌داند ، نحوه پيروزی حق و نابودی باطل را نيز تبيين می‌کند؛ يعنی در حالی كه می‌فرماید: «وقُل جاءَ الحَقُّ وزَهَقَ البطِلُ اِنَّ البطِلَ كانَ زَهوقا»، جريان نابودی باطل را نيز بيان و رمز پيروزی حق را آشكار مي كند:«بَل نَقذِفُ بِالحَقِّ عَلَي البطِلِ فَيَدمَغُهُ فَاِذا هُوَ زاهِق» ؛ يعنی حق را بر باطل چيره می‌کنیم؛ سپس حق، باطل را می‌کند و باطلِ سركوب شده نابود می‌شود و محكوم به زوال. بنیان مرصوص امام خمینی (ره) در بیان و بنان/صفحه ۳۷و۳۹ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
جنگی برای رفتن به آینده نه بازگشت به گذشته 🔻همه‌ی ما این روزها شاهد یک وحدت کم‌نظیر میان افراد جامعه‌ایم حول یک مسئله‌ی حقیقی و اساسی به نام «وطن». وحدتی برای دفع دشمن بیگانه تا دوباره شرایط ثبات و صلح پایدار پدید آید و بتوانیم پروژه توسعه و پیشرفت ایران را پیش ببریم. 🔹نکته‌ی مهم آنکه در این زمینه، جنگ با اسرائیل، شبیه هیچ جنگ دیگری نیست. چرا؟ چون ما با پیروزی در این جنگ، نه تنها امکان بازگشت به ثبات برای پیگیری پروژه‌ی توسعه و پیشرفت ایران را بازخواهیم یافت بلکه یکی از مهم‌ترین موانع توسعه و پیشرفت ایران را هم در این جنگ نابود خواهیم کرد. مانعی به نام «صهیونیسم» که مخل طرح‌های بومی پیشرفت در نیم قرن اخیر ایران بوده. ▪️به دیگر بیان فردای پس از جنگ اگر ما پیروز میدان باشیم، روزی شبیه دیروز و روزگار پیش از جنگ نخواهد بود چون قرار نیست صرفا ثبات و صلح نسبی گذشته برقرار شود. بلکه بناست یک گام به سوی آینده پیش برویم و مهم‌ترین مانع پیشرفت و توسعه‌ی ایران را از میان برداریم. 🔹لذا تکرار می‌کنم که پیروزی در این جنگ فقط بازگشت به دیروز معمولی نیست، بلکه رفتن به یک آینده‌ی ویژه است. این حرف‌ها بوی خیالبافی یا جاه‌طلبی و ماجراجویی می‌دهد؟ من اینطور فکر نمی‌کنم وقتی همگان دیدند اسرائیل آغازگر این جنگ بود ولی به دیواری سخت مقاوم برخورد. بله! ما شروع نکردیم ولی این شروعی است برای قوی‌تر شدن ایران، البته اگر اراده کنیم. ✍️سیدمیثم میرتاج‌الدینی @HOWZAVIAN_kerman
🔵 مباهله؛ تراز نهایی حق و حقیقت در هنگامه‌ی غبار و غوغا 🖊 حسین انجدانی در زوایای ژرف تاریخ وحی، آن‌گاه که حجت‌های کلامی ره به بُن‌بست می‌برد و مجادلاتِ کاذب، غبار بر آیینه‌ی حقیقت می‌نشاند، دستگاه ادراک عمومی، مسمومِ روایت باطل می‌شود و غلبه‌ی لفظ، مانع نفوذ معنا می‌گردد، سنّت الهی، «مباهله» را رقم می‌زند؛ تا معرکه‌ی تفصیل، در محک ایمان، فصل شود و ساحتِ صدق، از ساحتِ تردید، ممتاز گردد. مباهله، قاعده‌ای در هندسه‌ی تاریخ نهاییِ تقابل جبهه‌ی حق و باطل است. مباهله، چکاد منطقِ ایستادگی در برابر غوغای تحریف است؛ آنجا که دلیل، به تنهایی، کفایت نمی‌کند، و حق، باید با هستیِ خالصِ خود، خود را بر باطل عرضه کند. مباهله، نمایش قدرت نرم ایمان در برابر تزویر مسلح است. همان‌گونه که پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله، در برابر قوم نجران، آن‌گاه که مجادله‌ی منطقی راه به جایی نبرد، به میدان مباهله آمدند تا حق، از طریق حقیقت، نه در ساحت بیان، که در ساحت «بقاء در میدان» تجلی یابد، امروز نیز منطق جمهوری اسلامی، نه ستیزه‌گری، که دعوت خصم به میدان مباهله‌ی تاریخی‌ است: اگر شما راست می‌گویید، بمانید؛ ما با «انفسنا و ابناءنا و نساءنا» آمده‌ایم. در شرایطی که هیمنه‌ی رسانه‌ای دشمن، تلاش دارد قدرت نرم ایمان ایرانی را زیر آوار شایعات و عملیات روانی دفن کند، یاد مباهله، ما را به این نکته هشدار می‌دهد: در جدال نهایی، آن‌که ایمانش اصیل‌تر است، در میدان خواهد ماند و طرف مقابل، دیر یا زود، عقب خواهد نشست. چنان‌که اسقف نجران، در برابر پنج حقیقتِ نورانی، خود را باخت و امضای شکست بر صورت مسیحیت تحریف‌شده نقش بست. امروز، ترامپ قمارباز، صهیونیسم مفلوک و امپراتوری لیبرال غرب، در نقش همان اسقفِ نجران ظاهر شده‌اند؛ در برابر همان پنج حقیقت صف کشیده‌اند: عقلانیت سیاسی الهی، ایمان عمومی، ولایتِ جامع، اخلاص شهیدان، و حضورِ مردمی. اگر آنان، با ائتلاف زر و زور و تزویر، آمده‌اند تا حق را به حاشیه برند؛ ما، به رسم مباهله، با همه‌ی هستی‌مان ایستاده‌ایم. ایران اسلامی، امروز در مباهله‌ای فراگیر قرار گرفته است: مباهله با استکبار، با امپراتوری رسانه‌ای دروغ، با ستون پنجم داخلی، و با تاریخِ تحریف. اگر در مباهله‌ی صدر، خصم، با دیدن شکوه نور در قامت پنج حقیقت معصوم، به هراس افتاد و واپس نشست، امروز نیز صهیونیسم، در برابر اجلال سرداران شهید، شعور الهی و روحیه‌ی حماسی مردم بویژه در راهپیمایی جمعه‌ی نصر، و حکمتِ جاری در کلام امام جامعه، به رعشه افتاده است. لذا مباهله، تنها رویدادی در صدر اسلام نبود؛ مباهله، سنّت همیشگی پروردگار در تقابل «حق ممتد» با «باطل موقّت» است. آن‌که امروز ندای صلح تحمیلی سر می‌دهد، بداند که با منطق مباهله بیگانه است. آن‌که در صف ایمان نمی‌ایستد، خواه ناخواه، در صف نجران جا خواهد گرفت. و آنان‌که در این جنگ همه‌جانبه، همچنان از «خطر شلیک» بیشتر از «خطر سکوت» می‌هراسند، هنوز عمق میدان مباهله را درنیافته‌اند. مباهله، لحظه‌ی تمییز صف مؤمنان از مدعیان است. و هر آن‌کس که در روزگار نزول حجت، زبان به تردید بگشاید و در لحظه‌ی جهاد، سخن از مصالحه با ظلم گوید، مشمول قهر الهی خواهد شد. مباهله، همواره یک قاعده است: هر کس بر حق است، در میدان می‌ماند. امروز، ملت ما، با «ابناءه» در جبهه‌ها، با «نساءه» در عمق اجتماع، با «انفسه» در خط مقدم ایمان، آماده‌ی مواجهه‌ای به مراتب عظیم‌تر است. ایران قوی به‌دنبال اقامه‌ی حق است؛ همان اقامه‌ای که در روز مباهله با آورده‌ی پنج‌تن آل عبا تثبیت شد، و امروز با خون شهدای مقاومت، صیقل می‌یابد. و خصم، اگر شعوری از حکمت و شرری از عبرت در دل داشته باشد، بداند که در این مباهله‌نامه‌ی تاریخی، گریزی جز عقب‌نشینی، و نصیبی جز ندامت ندارد. چراکه این مباهله، نه در ساحَت احتجاج، که در صحنه‌ی حضور است؛ و نه با زبان تنها، که با شمشیر روایت، موشک قضاوت، صبر در مصیبت، و ایستادگی در محنت، معنا می‌یابد. @howzavian_tehran
💢مباهله، غریب‌ترین روز زندگی ما 🎙آیت الله جوادی آملی 💢از غریب‌ترین ایام زندگی ما ایام مباهله است. خیلی از ما عالمانه حرف می‌زنیم و عوامانه فكر می‌كنیم در نتیجه آن اركان ولایت را تقریباً از دست می‌دهیم در حالی که آن اجزای غیر ركنی را خیلی محترم می‌شمریم مانند اول ذیحجه که سالروز ازدواج وجود مبارك حضرت امیر با فاطمه زهرا(س) است اینها جزء واجبات غیر ركنی است. 💢 در نماز یك واجب ركنی داریم یك واجب غیر ركنی، در خصوص امامت و ولایت نیز همین طور است؛ غدیر جزء واجبات ركنی امامت است، مباهله جزء واجبات ركنی ولایت است ، با سالروز ازدواج فرق می‌كند. در حالی که نه رسانه‌ها از او نام می‌برند و نه حوزه‌ها خبری هست! آن وقت آن مسائل واجبات غیر ركنی را خیلی دامن می‌زنیم، آنها هم واجب هست اما مثل اجزای نماز است لکن حمد و سوره كجا، ركوع و سجود كجا؟! حمد و سوره واجب غیر ركنی است اما ركوع و سجود واجب ركنی است. @HOWZAVIAN_kerman
📌 مدرسه اندیشه ورز رحا به همت مرکز مطالعات راهبردی تسنیم برگزار می‌کند: 💢 واکاوی جنگ ایران و اسرائیل از منظر الهیات، جنگ شناختی، و رسانه 🔻 سرفصل‌ها: ۱. رسانه و بحران ۲. جنگ شناختی در شرایط نبرد ۳. رسانه و افکار عمومی ۴. جامعه و جنگ ۵. الهیات خشونت در صهیونیسم ۶. وظیفه طلاب و حوزه‌های علمیه ۷. نزاع تمدنی ایران و غرب 🔹اساتید دوره: • حجت‌الاسلام محمد وکیلی • حجت‌الاسلام علیرضا محمدلو • حجت‌الاسلام میلاد حسن‌زاده •حجت‌الاسلام محمد کهوند • دکتر سعید امیرکاوه • دکتر احمد قدیری ابیانه • دکتر دانیال بصیر ✅ جهت اطلاع از شرایط و زمان برگزاری دوره به کاربری @adm_schl مراجعه فرمایید. 🌐 رسانه حوزه انقلابی (رحامدیا) 🏫 مدرسه اندیشه ورز رحا _ 🆔 @rahamedia 📗 @raha_sch
🔰سلسله معارف قرآنی جنگ ✍️ سید مرتضی خلیلی 📌معرفت (۱) 📖 سوره مبارکه انفال آیه شریفه ۱۲ ترجمه آیه: (یادکن) آن‌گاه که پروردگار تو به فرشتگان وحی کرد که من با شمایم، پس مؤمنان را ثابت قدم بدارید، که همانا من ترس در دل کافران می‌افکنم، پس گردنها را بزنید و همه انگشتان را قطع کنید. 💠 موضوع آیه 🔸 نصرت الهی رزمندگان 🔸شدت برخورد با دشمن 💠 تامل در آیه 🔹خداوند می‌فرماید ای ملائکه محکم باشید چون من با شما هستم 🔹پس بروید به یاری رزمندگان و قلب و قدم آنها را نیز استوار و محکم گردانید(اینچنین نصرت میکنم رزمندگان را) 🔹و وسیله دیگر نصرت من این است که رعب و وحشت را در دل دشمنانتان می‌اندازم 🔹 پس ای رزمندگان با شدت تمام در هم بکوبید دشمن را و از هیچ چیز واهمه نداشته باشید. @mahmoudiyah621 @HOWZAVIAN_kerman
🟢 خدای طبس، خدای فردو نیز هست... 🖊 حسین انجدانی در نخستین ساعت‌های بامداد اول تیرماه، نظام سلطه‌ی جهانی، با تلفیق خباثت نهادینه‌ی صهیونیسم و وحشیّت مدرنیزه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا، در اقدامی مشترک و ناجوانمردانه، مراکز سه‌گانه‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را هدف تهاجمی نامشروع قرار داد. این حمله، از حیث حقوق بین‌الملل، نقض صریح منشور ملل متحد، و از حیث موازین عقلانی، نمایانگر اضطراب مزمن و ناکارآمدی تصمیم‌سازی در بلوک فروپاشیده‌ی غرب است. اما مهم‌تر از آن، این رخداد، در بستر سنت‌های الهی تاریخ و در چارچوب «منطق علّی نظام‌مند نصرت و انتقام الاهی»، حامل نشانه‌هایی ژرف و پیام‌هایی عمیق است؛ جایی که قدرت و اراده‌ی الاهی، در بزنگاه‌های تاریخی، فراتر از محاسبات نظامی و ابزارهای سخت‌افزاری، به فعلیت می‌رسد. در منظومه‌ی توحیدی انقلاب، زمین و آسمان، موضع اراده‌ی ربّانی‌اند؛ و هر نقطه از جغرافیای مقاومت، باطل‌کننده‌ی منطق طغیان است. اگر خدای طبس، شن‌های روان را مسلح ساخت، همان خدای طبس، سنگ‌های کوه‌ فردو را نیز مظهر قدرت خود قرار خواهد داد. حمله‌ی آمریکا به مراکز هسته‌ای سه‌گانه، فارغ از میزان اثربخشی فیزیکی، اگرچه نشانی از عجز در عرصه‌های دیپلماتیک و جنگ نرم دارد، اما در تحلیل راهبردی، بازتاب یک تحریف ادراکی و نوعی سوءمحاسبه‌ی تمدنی است: این‌که آمریکا هنوز می‌پندارد با بمباران نقطه‌ای، می‌توان عزم یک ملت را خنثی کرد و عمق راهبردی اندیشه‌ای برخاسته از ایمان را متوقف ساخت. حادثه‌ی امروز، تکرار و بازنواخت ناقص و شکست‌خورده‌ی یک کابوس تاریخی است: کابوس طبس. آنجا نیز، ساختار نظامی ایالات متحده، با اتکاء به فناوری پیشرفته و غرور متوهّمانه خود، برای شکستن اراده‌ی ملت ایران به پرواز درآمد و سودای نفوذ در قلب انقلاب اسلامی را در سر می‌پروراند؛ اما فرجام کار، نه فرود قدرت آمریکایی، بلکه «سقوط تمدنی غرب» و دفن «هیبت تمدنی آمریکا» در خاک طبس بود. طوفان شن، حادثه‌ای طبیعی نبود؛ بلکه بیانیه‌ای توحیدی بود که سنت الهی را برتر از هندسه‌ی قدرت دنیای مدرن به نمایش گذاشت: «إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ» در آن روز، شن‌های بی‌جان، به إذن الله، لشکر خدا شدند؛ و در برابر قدرت‌نمایی توهم‌آلود آمریکا صف کشیدند و آشیانه‌ی ابابیل، سقف طوفان‌ساز هواپیماهای امپراتوری شرّ را شکافتند، و سامانه‌های پیچیده‌ی راداری، در برابر اراده‌ی بسیط ربوبی، از کار افتادند. واشنگتن به‌وضوح دریافت که در تقابل با ایران، نه تهدید نظامی کارگر است، نه فشار اقتصادی. توان سایبری، اقتدار موشکی، انسجام درونی، و عمق راهبردی منطقه‌ای ایران اسلامی، هرگونه گزینه‌ی تهاجمی را در لحظه‌ی وقوع، به فاز بازدارندگی متقابل تبدیل می‌کند. مراکز هسته‌ای، سال‌هاست که بخشی از ساختار امنیت ملی ایران هستند، نه صرفاً تأسیسات فنی. حمله به آن‌ها، به‌معنای بازی با آخرین برگ‌های جنگ ترکیبی است، و چنین ریسکی، فقط از یک امپراتوری سراسیمه برمی‌آید. برخلاف آن‌چه در اتاق‌های فکر غربی تصور می‌شود، حمله به زیرساخت‌های حیاتی کشور، نه موجب فاصله‌گیری مردم از نظام، که موجب بسیج مجدد ظرفیت‌های مردمی پیرامون آرمان استقلال و عزت ملی می‌شود. این واکنش، به‌ویژه در سایه‌ی خاطره‌ی تاریخی طبس، جنگ تحمیلی و ترور شهید فخری‌زاده و شهدای دانشمند اخیر، بیش از آن‌که باعث تزلزل باشد، به تقویت همبستگی ملی می‌انجامد. آن‌چه دشمن را می‌سوزاند، نه فقط نجات تأسیسات فُردو، که بازسازی وجدان جمعی مردم در دفاع از دستاوردهای جهاد علمی است. در منطق ما، امنیت، از ایمان برمی‌خیزد، نه از صِرف فناوری. سامانه‌ی باور مردم، سپر پیشرفته‌تری از سامانه‌های ضدموشک است. در جایی‌که افسران جهاد علمی، جان می‌سپارند تا چرخه‌ی غنی‌سازی نایستد، خصم، در نهایت، شکست خورده‌ است؛ ولو آن‌که موشک پرتاب کرده باشد. خدای فُردو، خدایی است که علم شهید علی‌محمدی و مجید شهریاری و مصطفی احمدی‌روشن و داریوش رضایی‌نژاد را زنده نگه می‌دارد، و خشم شهید فخری‌زاده را در سینه‌ی سانتریفیوژها ذخیره می‌کند. خدای شن‌ها، اسباب طبیعی را در خدمت ایمان قرار داد؛ و اینک، در نطنز و فردو، همان خدا، عقلانیت بومی و مجاهدت علمی یک ملت را به سپری نفوذناپذیر بدل کرده است. طبس، نشان داد که اراده‌ی الهی، هنگامی که با ایمان صادقانه‌ی یک امت گره بخورد، همه‌ی معادلات مادی را درهم می‌شکند. و اکنون، در فردو و نطنز، همان سنت، در مقیاسی دیگر، درحال تکرار است. @howzavian_tehran
🔻ایران حسینی امروز قرارگاه حق کشور ماست مردانه دفاع از این حرم باور ماست ما زادۀ کربلایی این خاکیم ایرانِ حسین‌بن‌علی مادر ماست @shaeranehowzavi
. 💠 شب آخر ✍فاطمه ابن علی 🔹 چند روزی می‌شد که خوابمان به هم ریخته بود. از سحرگاه جمعه‌ای که با صدای حمله دشمن غافلگیر شدیم تا شب‌های بعد که دلمان نمی‌آمد بخوابیم و تصاویر اصابت موشک‌ها به سرزمین‌های اشغالی را از دست بدهیم. اغلب نماز صبح می‌خواندیم بعد می‌خوابیدیم. تقریبا هر شب هم صدای پدافند داشتیم. دیر و زود داشت ولی سوخت و سوز نداشت. شب آخر جنگ، داشتم سر سجاده چرت میزدم تا اذان بگویند؛ ناگهان صدای ممتد پدافند چرتم را پاره کرد. این بار صدایش خیلی نزدیک بود. نفسم را در سینه حبس کرده بودم تا بهتر جهت شلیک را پیدا کنم. گفته بودند منطقه ۷ را می‌زنند و داشتند بد می‌زدند. صدای انفجارها با صدای اذان همراه شد: الله اکبر، الله اکبر... از پنجره بیرون را نگاه کردم. صدای خش خش جاروی پاکبان شهرداری می‌آمد. عجیب بود که با وجود این صداها کارش را می‌کرد و لحظه‌ای دست نمی‌کشید. آقای همسایه با یک شلوارک زرد توی کوچه ایستاده بود و آسمان را نگاه می‌کرد. یک پوک به سیگارش زد و گوشی را نگاه کرد. دوباره انفجار. هر دو به آسمان نگاه کردیم. با چشم‌های خودم دیدم که جنگِ خیر و شر در آسمان تهران بالا گرفته بود! گلوله‌های سرخ پدافند به دنبال چیزی که نمی‌دیدمشان می‌گشتند. فقط وقتی به هدف می‌خوردند و سرخی گلوله پدافند تبدیل به انفجار نورانی می‌شد می‌فهمیدم که چیزی را رهگیری کردند. یاد اپراتور پدافند افتادم. شروع کردم به ذکر گفتن. دوباره انفجار شدید! آسمان سرخ شد. همچنان صدای اذان می‌آمد. گویی موشک‌های اسرائیلی آمده بودند تا صدای اذان را خاموش کنند ولی نمی‌توانستند. صدای پدافند و انفجار در هم می‌پیچید و من با تماشای صورت هویدای جنگ باورم نسبت به راهی که مردم ایران در آن هستند مستحکم‌تر شد! حالا اذان به آخرش رسیده بود: لا اله الا الله. هیچ خدایی جز الله نیست. خدای من، خدای سرباز پدافند، خدای شهدا، خدای ایران، خدای جبهه مقاومت در مقابل استکبار جهانی، خدای داوود(ع) که با یک سنگ جالوت را از پا درآورد، خدای موسی (ع) که با یک عصا دریا را شکافت و فرعون را غرق کرد. و خدای علی (ع) در خیبر... والله غالبٌ علی امره؛ خدا بر کار خود چیره است.(۲۱،یوسف) حالا ده دقیقه از اذان گذشته و حمله فروکش کرده بود. سر سجاده ایستادم و تکبیر گفتم. با قلبم دیدم که یک قدم به خدا نزدیکتر شده‌ام! @AFKAREHOWZAVI