eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.6هزار دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
632 ویدیو
209 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃هوشیاری من می طلبد خیر کثیر از تو بخواهم ✍️ جواد رستمی « اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ و التّنَبیهَ و باعِدْنی فیهِ من السّفاهة و التّمْویهِ و اجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ» خدایا هوشیاری و بیداری جان به من عطا کن! ذهن آماده و هوش و ذکاوت، نعمت گران بهای توست مرا از این سرمایه محروم نکن! ذهن روشن و آمادگی بر اندیشه در افلاک، بیداری نصیب دل کند تا راه از چاه یافته و خطا نکنم! دانم که از این نعمت، گر محروم شوم غفلت به سراغ آید و از راه بیراه شوم! پس لطف کن از مهرت، قسمت بنما هوشیاری و بیداری! دانم که معصیت، خاموش کند چراغ عقل را، توفیق بده ترک کنم گناهان را، تا اینکه رِسَم به ذهن روشن! الهی به لطف و رحمت، مرا دور کن از سفاهت! عقل و خِرَدی دِه که هنجار کند اعمالم! توفیق بده بهره بَرَم به نیکی، از این همه نعمت و محبت! خدایا! رمضان ماه برکات و نعمات است هرلحظه به لطف رحمانی، قسمت کنی رحمت و غفرانی! پس لطف کن این بنده ناچیز را، بخشا گُنَهُ و جُرم و خطایش! هوشیاری من می طلبد خیر کثیر از تو بخواهم! از این لحظات نور بیابم! در مَعرض مهر و رحمتِ رب، آرام و قرار جان بیابم! یارب به عزیزان و بندگان خوب درگاهت، اکنون که خواندم تو را، ز عهد وعده حقت، اجابت این دعایم! @HOWZAVIAN
☀️بهار طبیعت و عبادت‌‌؛ پیوند فرهنگی اقوام ایرانی 🌻فرصتی فراروی اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه ✍️ مهدی توکلیان در جام جم نوشت: ۱. زمان حاضررا می‌توان دوره ‌گذار از حیات قومی به حیات شهری دانست. امروزه شهرها و کلانشهرها دارای جمعیت متفاوتی از اقوام مختلف هستند. گردهم آوردن افرادی از اقوام گوناگون از چهار گوشه ایران وهمزیستی وهمکاری ایشان بایکدیگر درفضایی واحد به‌عنوان نمونه‌ای ازکشور ایران گامی مهم درراه احیای ویژگی‌های قومی و فرهنگی است. هرچند تسلط فرهنگی غرب و جهان‌بینی خرد انسان‌گرا، ارزش‌های موجود در بسیاری از جوامع را طی چند قرن اخیر دستخوش تغییرات شگرفی قرار داده اما فرهنگ‌های زنده، همچون انسان‌هایی که آفریننده آن هستند، همیشه ققنوس‌وار، توان از نو برخاستن را دارند و به همین دلیل باید از تاریخ و فرهنگ گذشته نیز الهام گرفت. 2. وجود اقوام ایرانی در مرکز ایران اسلامی فرصتی برای به نمایش گذاشتن ویژگی‌های فرهنگی اقوام گوناگون ساکن ایران است تا امکان نمود ارزش‌های اقوام ایرانی فراهم آمده و زمینه آشنایی اقوام با یکدیگر مهیا شود؛ فرصتی مناسب و ایامی خاص که در آن همه در تجربه دیدن و شنیدن مشترک هستند و دست‌کم با ردوبدل‌کردن چند نگاه یکدیگر را به رسمیت می‌شناسند. این‌گونه گردآوردن اقوام موجبات تعامل را سبب می‌شود. فرارسیدن بهار طبیعت و همزمانی آن با ماه عبادت و نیایش زمینه برونداد مثبت ارزش‌های قومی با هدف نمود اصل کثرت در عین وحدت اقوام ایرانی را فراهم می‌کند. شریک‌شدن در تجربه مثبت، انسان‌ها را به یکدیگر نزدیک و در قبول یکدیگر آنچنان که هستند یاری می‌کند. 3. مکان‌های عمومی بسان مسجدها، حسینیه‌ها و تکیه‌گاه‌ها در ایام مناسبتی خاصی از سال چون ماه مبارک رمضان و محرم و صفر ابزار از بین بردن احساسات خشونت‌بار شهری می‌شوند که در اثر تنهایی و بی‌توجهی متوجه شهرنشینان جدید است. در حالی که افراد پس از انجام یک مراسم یا شریک‌شدن در طعمی برابر ممکن است فقط لحظه‌ای مشترک را تجربه کنند اما همین اشتراک در احساس، خشونت بیگانگی را تلطیف می‌کند. مکان عمومی لحظه‌ای آرام و گذراست‌؛ لحظه‌ای است که در عبور و مرور روزمره شهری سکون دارد و تفکر و آموزش در آن رایج است؛ البته این نیز بخش مهمی از زندگی شهری است که انسان در سرعت و بی‌تفاوتی که هر شهر بزرگ آن را تولید می‌کند، برای حیات سالم شهری به آن نیاز دارد. ۴. سنت‌ها و آداب و رسوم اقوام مختلف ایرانی در بستر مکان‌های عمومی آموزنده، شکلی جدید می‌گیرند و براساس اعتقادات مردمان همان منطقه، خاستگاه شهروندان همان زیست‌بوم می‌شوند؛ هرچند نتیجه یک زندگی مشترک کوتاه‌مدت است اما واقعیت آن فراتجربه‌ای است. به بیان دیگر بهره‌ور با پیگیری موضوعاتی مرتبط با اطلاعات کسب‌کرده و تجربه‌های نوین حضور در این فضای معنوی، ناخودآگاه، اثراتی بلندمدت از این حضور، تجربه و ادراک را می‌پذیرد. آنچه می‌تواند به این تجربه از دیگری کمک کند، موجودیت ارائه‌های هنرمندانه تصویری و مبتنی بر شناخت از آیین و فرهنگ، تصاویر و نگارگری‌های کهنه و مدرن براساس آموزه‌های دینی، اشیای قدمت‌دار میراثی و تمدنی سرزمین‌ها و اقوام مختلف، تجربه بهره‌مندی از خوراک‌های مطبوع و سنتی اقوام هر منطقه و دیدن مراسم‌ها و آیین‌های سنتی و رسوم قدیمی است. از این رو، ضرورت توجه به برگزاری مراسم‌های آیینی و سنتی با تکیه بر اصل تنوع مکان، از تعریف و تنظیم رخداد فعالیت‌های غیرهمسو با آیین‌های ایرانی‌-اسلامی جلوگیری شود. 🔗 ادامه متن در صفحه یادداشت‌خوانی @HOWZAVIAN
رمضان و یادداشت های عدالت در قرآن (۱) «چالش فهم مفاهیم مدرن از قرآن» ✍️ احمد اولیایی، پژوهشگر حوزوی 🔹یکی از سخت ترین کارها فهم قرآنی مفاهیمی است که یا در دنیای امروز تولید شده یا معنای پیشینی آن تغییر کرده است. به عنوان مثال «دولت» به عنوان مفهومی در علوم سیاسی مدرن، آیا مستقیما در قرآن یافت می شود یا حتی غیر مستقیم هم نمی توان در موردش مطلبی یافت؟!!! شاید این پرسش به سوال بنیادی‌تری برگردد که آیا قرآن برای انسان امروز نیز نقش هدایت گری دارد یا خیر که البته این سوال از بحث ما خارج است چرا که پیشفرض و پاسخ ما به این سوال «آری» ست. آیاتی مانند آیه ۵۹ سوره انعام «ِوَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ»، آیه۸۹ سوره نحل: «وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ء» یا آیه ۳ه۸ سوره انعام: «ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ‏ء» این پیشفرض را تأیید می کند. همچنین در روایات متعددی نیز به این موضوع اشاره شده است. به عنوان مثال امام رضا علیه السلام نقل می کنند که مردی از امام صادق علیه السلام می پرسد: حالت قرآن چگونه است که هرچه خوانده می شود، تازه تر می شود. امام علیه السلام پاسخ فرمود: زیرا خداوند قرآن را برای زمان ویژه و مردمانی مخصوص و معین قرار نداد. قرآن در هر زمانی تازه و نو و نزد هر ملتی تا روز قیامت مورد استفاده است. (بحار‌الانوار، 15/92). 🔸با این پیشفرض که قرآن می تواند انسان و جامعه امروز را هدایت کرده و برای مسأله فردی و اجتماعی او و جامعه اش حرف دارد، به چالش فهم مفاهیم مدرن مانند عدالت اجتماعی از قرآن وارد می شویم. @HOWZAVIAN
. ☀️نشست اخلاق‌پژوهی با حضور استادان حوزوی دومین نشست «فصل برکت»، یک‌شنبه، 27 اسفند از سوی رسانه و مدرسه علوم انسانی و اسلامی فکرت، به واکاوی ابعاد معنویت و اخلاق پژوهی می‌پردازد. مجموعه فکرت میزبان دکتر محمد جعفری، عضو هیأت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) خواهد بود که به موضوع «نقش روزه در شریعت و معنویت دینی و نسبت آن با اخلاق و معنویت سکولار» خواهد پرداخت. موضوع دیگر این نشست «بررسی گزاره‌هایی از اخلاق عملی در مبانی دینی و دعاهای مأثور»، است که با حضور حجت الاسلام والمسلمین محمدتقی ربانی، رئیس انجمن مهدویت حوزه تبیین می‌شود سومین محور نشست اخلاق پژوهی «مفهوم اخلاق در اوصاف الاشراف خواجه نصیر طوسی» است که دکتر سیدمهدی موسوی، استاد حوزه و دانشگاه به آن می‌پردازد. همچنین دکتر مجتبی رستمی‌کیا، پژوهشگر فلسفه زبان نیز موضوع «از سلوک دینی تا NDE (تجربیات نزدیک به مرگ) و نقد رسانه ملی در بسط تجربه مدرن از دین» را مورد بررسی قرار می‌دهد. محمدجواد رحمانی، پژوهشگر علوم قرآن و حدیث نیز دبیری این نشست را بر عهده دارد. رسانه فکرت این نشست علمی را یک شنبه 27 اسفند 6 رمضان ساعت 15 تا 17 به صورت مجازی برگزار می‌کند. برای نام نویسی و حضور می‌توانید به نشانی @madrese_fekrat پیام بدهید. 🔗لینک ورود به نشست @HOWZAVIAN
«همت فرد» و «دعای سـحری» ✍️ علی خسروی رَستن و رها شدن از غم‌های بی‌شمار و سنگ‌دل روزگار، همچنان‌که صدرنشین دیوان غزل می‌گوید بر دو پایه استوار است؛ اول: «همت خود فرد» و دوم: «دعای سحرخیزان و شِکر دهنان»؛ همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود که زبنــــــــد غــــم ایام نجـــاتم دادند غم‌های‌ روزگار «خار» است و همت فرد و دعای سحرخیزانِ گوشه‌نشین «سوزن». خار در پای زندگی می‌خلد و پا را رنجه می‌کند، اما این سوزن، همه آن خارها را بیرون می‌کشد و آن غم‌های حقیر را می‌بلعد و به فراموش‌خانۀ ازلی تبعید می‌کند. از شرط نخست که بگذریم، خیر‌خواهی برای همه (از هر ‌‌طبقه و کیش و آیین و مرام و نژاد و رنگ)، بی‌شک از لوازم زیست اخلاقی و سلوک معنوی و نشان انسانیت است. این ماه مبارک و حال دلپذیر، خصوص سحرهای ناب و مهتاب‌آلود آن، مزرعۀ کاشت این دعا و طلب‌خیر برای یکدیگر است. طبق فرمایش نورانی سیدالساجدین-ع: «اَلدُّعَاءُ يَدْفَعُ اَلْبَلاَءَ اَلنَّازِلَ وَ مَا لَمْ يَنْزِلْ» دعا بلای آمده و بلای نیامده را دفع می‌کند.( کافی،ج۲،ص۴۶۹). به قول خواجه: دلا بسوز كه ســوز تـو كارها بكند نیـازِ نیـمْ شبی دفع صـد بلا بكند آری؛ در این «مبارک سحر و فرخنده‌شب» که «آه سحرخیزان سوی گردون» شود و «دعای شب‌خیزان در شِکر دهنان» در آویزد و «دعای گوشه‌نشینان بلا بگرداند» و «راه خلوتگه خاص» را به سالکی بنمایند و او را از «شعشعه پرتو ذات» بی‌خود کنند و «باده از جام تجلای صفات» بدهند، آیا می‌توانم امید ببرم «که نسیم سحری بندگی» مرا بدان محبوب برساند «که فراموش مکن وقت دعای سحرم»؟ @HOWZAVIAN
✔️ مدرس یا منبر؛ در تبلیغ استاد نباشید ✍️ مجید ابطحی پریروز به یکی از مساجد شهر مسیرم خورد. بعد از نماز، امام جماعت محترم صحبت کردن، فرض کنید با موضوعِ ( جریان حق و باطل در قرآن )... از ابتدای صحبت تا انتها واقعا مطالب منسجم بود و معلوم بود رو اینا کار کردن. تا حدی که احتمال زیاد دادم ایشون برا این موضوع یه مقاله کار کردن و الان همون سیر رو دارن ارائه میکنن. اما تقریبا هیچ کس گوش نمیداد، چرا؟ علاوه بر این که مردم کم حوصله شدن و ضمنا بسیاری از اصلا براشون دغدغه نیست، نکته ی مهم این بود که: سخنران محترم که به نظر می رسید جوان فاضلی هم باشند، توجه نداشتند که منبر و تخاطب با مردم، با کلاس درس و فضای علمی تفاوت داره، اشتباهی که بنده خودم بارها مرتکب شدم! 🔹هر قدر مطلب علمی تر باشه، خشک میشه، که این به ذائقه ی ما طلبه ها که اهل درس و بحث هستیم تا حدودی شیرین میاد ولی مردم که عموما اهل مطالعه و کار نیستن ، زود خسته میشن. لذا هنر اینه که علوم و معارف عمیق اهل بیت رو تا حد توان هم کنیم تا قابل فهم باشه هم ، تا خسته کننده نباشه. و این واقعا سخته! (امثال استاد قرائتی و استاد پورازغدی و استاد پناهیان این هنر رو دارن ) کسانی که این نکته رو رعایت میکنن معمولا تو رسانه هم موفق‌ند! البته اینم بگم بعضیا هم از اون ور میفتن، یعنی ارائه شون جذاب و شیرینه ولی محتوا نداره. در هر حال برا مردم امروز که فضای مجازی باعث شده کم‌حوصله و عجول باشن، ارائه ی معارف دینی کمی هنر میخواد. 📌نکته: علمای اخلاقی که نورانیت خاصی دارن گاهی از این قاعده مستثنا هستن. @HOWZAVIAN
🔰 «روزه» به‌سبک «غزه» ✍️ سید محمدحسین دعائی تلاش برای تأمین رفاه مادی مردم، قطعا یکی از مهم‌ترین وظائف حاکمیت دینی است. اما اگر این رفاه، با «رشد معنوی» همراه نبوده و توسعۀ دلبستگی‌های مادی و دنیازدگی را به همراه داشته باشد، جدای از آن‌که انسان را از رسیدن به کمال الهی خود بازمی‌دارد، می‌تواند جامعه اسلامی را نیز در نبرد با قدرت‌های زورمند و زورگو زمین‌گیر کند. چون جامعه‌ای که نتواند در مواجهه با فشار دشمن، از دنیا، راحتی‌های دنیا و لذت‌های دنیا دل بکند، حتما تن به ذلت داده و شکست خواهد خورد. به همین خاطر، اسلام عزیز ـ به‌عنوانی دینی که ضامن سعادت دنیا و آخرت در دو مقیاس فردی و جمعی است ـ جدای از دستورات عمومی خود، کوشیده است تا با تعریف مجموعه‌ای از برنامه‌ها در خصوص ماه مبارک رمضان ـ مثل «روزه» ـ روحیۀ «عبور از دنیا» را در پیروان خود نهادینه کند؛ همان روحیه‌ای که «امام خمینی قدس سره» در بیانات خویش، از آن با عنوان رمز موفقیتِ «انقلاب اسلامی» در مقابل «حملۀ نظامی» یا «تحریم اقتصادی» یاد می‌کنند. حال با این نگاه، می‌توان «غزه» را پیشگام امت اسلام در «عبور از دنیا» یا «سبک زندگی رمضانی» دانست و از همین زاویه، به تحلیل تاب‌آوری او در زیر سنگین‌ترین فشارهای نظامی و اقتصادی پرداخت. چون آن‌چه را که قرار است ما فقط در ماه رمضان و به‌شکل بسیار محدود، صرفا تمرین کنیم و ادایش را درآوریم، غزه روزهاست که دارد با همه وجود و در همه ابعاد و به جدی‌ترین شکل ممکن، زندگی می‌کند. آری؛ این روزها «غزه» سند حقانیت بسیاری از آموزه‌های اسلامی است. مثلا اگر کسی بپرسد: «چرا باید روزه گرفت؟» باید غزه را به او نشان داد و گفت: روزه می‌گیریم تا مثل غزه باشیم: متشخص، تاب‌آور، شکست‌ناپذیر، دشمن‌شکن و سرافراز. خلاصه آن‌که: امسال، در روزه‌داری، باید از «غزه» سرمشق گرفت. @HOWZAVIAN
عطر عید عبادت و طبیعت ✍️ مهدی توکلیان در جام جم نوشت: کوچه‌ها، محله‌ها، شهرها، عطر عید عبادت، نیایش و طبیعت را می‌دهند واپسین روزهای آخرین ماه شمسی و در استقبال از بهار، بوی بخشش و مهربانی در محله‌ها و کوچه‌ها لبریز است و شادی کودکان در طعم نیایش‌های عاشقانه مردم در شهرها پراکنده است‌. اذان و گلدسته‌های مسجد‌های شهر همواره نیایش و بندگی را سر می‌دهند. امسال شیرینی خرمای افطار و حلوای معطر به عطر گلاب و زولبیا و بامیه هرکدام سهمی ‌دارند و در سفره هفت سین ایرانی با دعای ربنا، لحنی و طعمی‌ که خود مبارک است‌. مردمان میهن مادری، مهربانی و محبت؛ مودت و همراهی و همدلی را در جان و دل می‌گسترانند و مشق عاشقی می‌کنند و تمرین بندگی بدون منت، مهر ورزیدن و کریمانه زیستن را تکرار می‌کنند تا هیچ پدری شرمنده به خانه روانه نشود و هیچ دردمندی رها ‌... . متن کامل در صفحه یادداشت خوانی @HOWZAVIAN
✍️سادات طهماسی مگر این‌ها زن نبودند!؟ مگر درد شما، دفاع از زن و حقوق زن نبود!؟ اما زن ایرانی کجا و زن فلسطینی کجا!؟ وقتی پیراهن یک زن ایرانی را با حمایت منافقان داخلی، بی‌اطلاعی و جو زدگی جوانان علم کنی، می‌توانی یک کشور را به آشوب بکشی. اما زنان غزه به چه کارت می‌آیند!؟ کشور آنها نزدیک به یک قرن است که زیر سلطه بمب و موشک‌های شماست. آری شما برای تبدیل شدن ایران به وضعیتی مانند غزه از زنانش حمایت و برای فوت یک زن، گریبان چاک می‌کنید. اما در مقابل بی‌شرمی عده‌ای حرام زاده، به زنان روزه‌دار غزه خفه خون گرفته اید. شرم بر انسانیت و دفاع از حقوق زن، وقتی در چنین شرایط اسفناک و فاجعه‌آوری سکوت کند. این است همان شعار زن زندگی آزادی شما!! @AFKAREHOWZAVI @HOWZAVIAN
☑️ نقش فضاسازی شهری در ترویج فرهنگ دینی ✍️ میلاد حسن‌زاده ▪️فردی سیگاری برنامه‌ای در تلویزیون راجع به مضرات سیگار دید. تماشای آن برنامه باعث شد کمی ترسیده و در فکر فرو رود. همسرش که ناظر ماجرا بود، پرسید: "چه شد؟" در جواب گفت: "خیلی ترسیدم." همسر پرسید: "خب حالا تصمیمت چیست؟" پاسخ داد: "دیگر از این به بعد تلویزیون نمی‌بینم." ▪️این طنز تلخ اشاره به قسمتی از وجود انسان دارد به نام "گرایشات". اگر بخواهیم سیر رفتار آدمی را مورد بررسی قرار دهیم، به سه ساحت "بینش" (باور)، "گرایش" (اراده، میل، عواطف و...) و "کنش" (رفتار) تقسیم می‌شود که جمع دو ساحت اول، کنش را به همراه دارد. ▪️در این داستان، مشاهده برنامه تلویزیونی، بینش مرد را نسبت به مضرات سیگار افزایش می‌دهد. اما این افزایش بینش، به تنهایی برای ترک سیگار کافی نیست. گرایش و اراده مرد نیز برای ترک سیگار لازم است. اما گرایش مرد به سیگار، قوی تر از گرایش او به ترک آن است. ▪️اصل و اساس و تعیین کننده رفتار و عاقبت آدمی، "بینش" است تا جایی که رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «وَ اِنَّما يَرْتَفِعُ الْعِبادُ غَدا فِى الدَّرَجاتِ وَ يَنالونَ الزُّلْفى مِنْ رَبِّهِمْ عَلى قَدْرِ عُقولِهِم» همانا بندگان به میزان عقلشان در روز قیامت به درجه بالاتر نائل و به پروردگارشان نزدیک می‌شوند. اما این اصل تعیین کننده وقتی که با "گرایش" صحیح همراه نشود، به مرحله رفتار نمی‌رسد، خصوصاً اگر از ساحت فردی عبور کرده و این مسئله را در جامعه بررسی کنیم. 🔗 متن کامل @HOWZAVIAN
💠 تجربه‌ی محبت خدا ✍️ محمدمهدی دستورانی با ارسال نوشتاری به جمع نویسندگان حوزوی پیوست: گاهی با خود می‌گوییم «چرا خدا حداقل یک ذره شیرینی و لذت عبادت و محبتش را به ما نمی‌چشاند تا با خیال راحت‌تر و با هدفی روشن‌تر، زندگی‌مان را خدایی کنیم و خیالمان راحت باشد و مطمئن باشیم؟ حتما باید یک مدت زیادی سختی بکشیم تا به لذتش برسیم؟!!» می‌دانی پاسخ چیست؟ یک پاسخی خودمان می‌توانیم با تجربه‌ی خودمان و زمزمه‌ای درونی، به خودمان بدهیم: «خدا اینکار رو کرده‌ها! میدونی کجا و کی؟ خودتم بهتر میدونی. حدس زدی؟ ماه رمضون! همون روزایی که هرسال منتظرشیم تا برسه و کلی خاطره‌ی خوب ازش داریم. همون روزا که در طول سال وقتی بهش فکر میکنیم، یه حس خوبی داره. همون غروبا و شبایی که یه رایحه‌ی خاص و حس نابی درونمون می‌چرخه. همون وقتای افطار که حس عجیبی بهمون دست میده وقتی میخونیم «اللّٰهم لَکَ صُمْتُ وَ عَلَیٰ رِزْقِکَ أَفْطَرْتُ: الهی، روزه‌ام فقط برای تو بود؛ و فقط با روزی تو افطار می‌کنم». همون روزا که با اینکه گشنگی و تشنگی میکشیم و بی‌حالیم، ولی یه دنیا عشق میکنیم؛ خصوصا شب‌ها موقع دعا، و خیلی مخصوصا شبای قدر». آری؛ پاسخ یکسری از سوالاتمان را در تجربه‌هایمان می‌توانیم بیابیم؛ فقط کافی است گاهی بشویم مصداق آیه‌ی «وَ ذَکِّرْ فإنَّ الذِّکْرَیٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ (ذاریات۵۵)». پاسخ‌هایی از جنس خودمان، که بیشتر از هرچیزی برایمان مطمئن‌تر و دلنشین‌تر است. @HOWZAVIAN