گفته اند از میان دعاهای ماه رجب دعای «اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَانِي جَمِيعِ مَا يَدْعُوكَ» مهم تر است و مضامین عالی تری دارد. گفته اند این دعا توسط یکی از نواب خاص امام زمان به شیعیان تعلیم شده است. در این دعا فقط عرض حاجت یا استغفار و ذکر اسماء و صفات نیست بلکه هم وصف اولیای صاحب امر است و هم وصف ویژه خدای سبحان. هم انتظار ظهور دیده می شود و هم انتظار رسیدن به ماههای بعد از رجب از جمله ماه روزه.  بعضی از کلمات و عبارات در دیگر ادعیه کم سابقه و‌کم تکرار هستند: مانند وصف اولیاء  با کلمات أَعْضَادٌ وَ أَشْهَادٌ وَ مُنَاةٌ وَ أَذْوَادٌ وَ حَفَظَةٌ وَ رُوَّادٌ... مانند سخن گفتن با خدا از طریق عباراتی همچون يَا بَاطِنا فِي ظُهُورِهِ وَ ظَاهِرا فِي بُطُونِهِ وَ مَكْنُونِهِ يَا مُفَرِّقا بَيْنَ النُّورِ وَ الدَّيْجُورِ... يَا دَيْمُومُ يَا قَيُّومُ... أَجْزِلْ لَنَا فِيهِ الْقِسَمَ وَ أَبْرِرْ لَنَا فِيهِ الْقَسَمَ... یکی از مهم ترین جملات در وصف ولاه امر این است که« لا فَرْقَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهَا إِلا أَنَّهُمْ عِبَادُكَ وَ خَلْقُك»َ. این توصیف شگفت اوج فنای فی الله و ستایش انسان کامل است و نزدیکترین حالت بنده به خدا را نشان می دهد بدون آنکه غلو شده باشد.

دست خدا با جماعت است و خدا از تفرقه نهی کرده است اما گاهی جدایی و تفرقه و خلوت ناگزیر می شود. گاهی حکومت دستور می دهد هر اجتماعی ممنوع است و همه سرجایشان بمانند، دانشمندان این دستور را تبیین می کنند و علما آن را حمایت می کنند.  جدایی در قرآن حداقل دو معنای تزیّل و اعتزال دارد. جدایی (تزیُّل) گاهی مقدمه عذاب است. خدا به خاطر وجود مؤمنین که‌ در پیچ و خم اجتماع  ناشناخته اند، عذاب بر کفار نمی فرستد ولی اگر جدایی صورت گیرد اقدام می کند:  وَ لَوْ لاٰ رِجٰالٌ مُؤْمِنُونَ وَ نِسٰاءٌ مُؤْمِنٰاتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَؤُهُمْ فَتُصِيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اَللّٰهُ فِي رَحْمَتِهِ مَنْ يَشٰاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا اَلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ ...(فتح٢٥). در محشر هم به مشرکین و شرکایشان خطاب می رسد سرجایتان بمانید‌‌ تا بین آنها جدایی صورت گیرد: وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكٰانَكُمْ أَنْتُمْ وَ شُرَكٰاؤُكُمْ فَزَيَّلْنٰا بَيْنَهُمْ...َ (یونس٢٨). از سوی دیگر جدایی و اعتزال و‌خلوت منشأ رحمت الهی است. اصحاب کهف از مردم خود فاصله گرفتند و گفته شد به‌غاری پناه ببرید تا خدا از رحمتش برایتان بپراکند و گشایشی از امر خود برایتان فراهم کند:   وَ إِذِ اِعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ مٰا يَعْبُدُونَ إِلاَّ اَللّٰهَ فَأْوُوا إِلَى اَلْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرْفَقاً (کهف١٦). چه خبر است؟ بیماری ضد اجتماع همه را تنها و جدا کرده است. اراده الهی بر چه قرار گرفته است؟ عذاب یا رحمت؟ تزیل یا اعتزال؟ هر چه هست خیر است و ما باید تسلیم باشیم و فقط مراقب ایمانمان باشیم. @estentagh

از تفسیر سوره ابراهیم در المیزان و تسنیم فهمیدیم که: • حقیقت نور واحد است و‌هواهای نفسانی نور را در نظر ما به ظلمت هایی با درجات مختلف تبدیل می کند • با اصل «هر رسولی به زبان قوم» می فهمیم چرا در قرآن مطابق فرهنگ عربی سخن گفته است و با اصل «رسول برای همه زمان ها و مکان ها» می فهمیم چرا زبان قرآن در درون از زبان زمان نزول خود فراتر می رود. • ابراهیم ع عرب نبود ولی در مکه‌ کعبه را ‌احیا کرد و‌ مردم را دعوت نمود و لوط سریانی زبان‌بود اما عبری زبانان قوم او شدند • انبياء باید به زبان عادى گفتگو كنند. پس ، غير از بيان، وظيفه ديگرى ندارند، • مقصود از ايام الله، آن زمان‌هايى است كه امر خدا و آيات وحدانيت و سلطنت او ظاهر‌می شود • انسان به تمام معنا بر اعمال خود مسلط است و‌اختیار دارد ولی در داشتن اين تسلط، مستقل نیست • خلت و دوستى كه جهت تقوى و رنگ آن را نداشته باشد در قيامت منتفى است. • خداوند در قران در معنای فرزندان توسعه و تخصیص داده است. #گروه_مطالعاتی_المیزان http://eitaa.com/joinchat/2802319371C1ec9ed0c5a

خلاصه: از تفسیر سوره حجر در المیزان و تسنیم فهمیدیم که: • آیه تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ وَ قُرْآنٍ مُبِينٍ، به نظر علامه به دو سطح از قرآن اشاره می کند: کتاب اشاره به سطح عالی و قران مبین اشاره به سطح نازل آن دارد. • امتها مانند افراد كتاب و اجل و سرنوشتى دارند • آدمى تنها وقتى عالم مادي اش تباه گردد عالم ملائكه را مى‌بينند يعنى بمیرد • از اسامى قرآن هيچ اسمى در دلالت بر آثار و شؤون قرآن به مثل اسم" ذكر" نيست، به همين جهت در بحث حفظ قرآن از تحريف این نام را ياد نمود. • آیه وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ... از درخشنده‌ترين آياتى است كه حقيقتى بسیار دقیق تر از توجیهات دیگران را بيان مى‌كند و آن عبارتست از ظهور اشياء به وسيله اندازه و اصل قبلی خود. • " روز وقت معلوم" سرآمد مهلت ابليس و روز اصلاح آسمانى بشر است. • اگر خداى تعالى ابليس را عليه بشر تاييد نموده و مهلت داد خود بشر را هم به وسيله ملائكه كه تا دنيا باقى است باقى‌اند تاييد فرمود. • مخلصين بنا به قرائت مشهور به فتح لام خوانده مى‌شود یعنی کسانی که خدا آنان را براى خود خالص گردانيده و غير خدا كسى در آنها نصيبى ندارد • درآیه " وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ" يقين مرگ است. تكاليف الهى ملازم آدمى است. انسان هر قدر هم كه كامل شده باشد اگر از تكاليف الهى سرباز زند مستلزم ابطال عنايت الهى است. #گروه_مطالعاتی_المیزان http://eitaa.com/joinchat/2802319371C1ec9ed0c5a

خلاصه: از تفسیر سوره حدید در المیزان فهمیدیم که: • سوره حدید سوره انفاق است. • شيخ بهايى پنج خصلت دنیا در این سوره را پنج مرحله عمر می داند. • منظور ازانزال حدید وانعام ظهور موجودات از خزینه های غیب است. • رهبانيتى كه مسيحیان بدعت کردند هر چند خدا ‌واجب نكرد ولى مورد رضايت او بود اما آن طور كه بايد همان رهبانيت خود ساخته را رعایت نكردند. • اگر خدا مؤمنین را دوباره به ايمان امر کرد براى اين بود كه اهل كتاب خيال نكنند مؤمنين قدرتى ندارند. #گروه_مطالعاتی_المیزان http://eitaa.com/joinchat/2802319371C1ec9ed0c5a

نرم افزار اندروید #صحیفه_سجادیه دعاهای اصلی و غیرمعروف با قابلیت جست و‌جو و کپی برداری

#محکم_و_متشابه جلسه هفتم با محکمات و متشابهات چگونه روبرو شویم؟ (۴) تبعیت چیست؟ چهارشنبه ۱۴اسفند ۹۸ @estentagh

یک کتاب برای ایام‌ خانه نشینی

بعد از توصیه رهبرانقلاب، دعای هفتم #صحیفه_سجادیه این روزها بیشتر خوانده می شود خلوت این روزها سبب شده بیشتر این کتاب را بخوانیم جالب است که امام سجاد علیه السلام بعد از واقعه کربلا این دعاها را دوران خفقان بعد از مصیبت کربلا حین خانه نشینی با خدای خود زمزمه کرد. امام در آن دوران سخت دعا را انتخاب کرد. بلکه‌دعا سلاح همیشگی و‌تنها سلاح ماست و اعمال ما هم باید روح‌دعا داشته باشند. صحیفه سجادیه معروف به زبور آل محمد و اخت القران است. چند دعا درباره رفع گرفتاری ها دارد. ۵۴دعای اصلی در این کتاب در زمینه های مختلف وجود دارد و‌دعاهای غیرمعروف دیگری هم گاهی به آن ضمیمه شده است. علاوه بر دعای هفتم ، دعای پانزدهم صحیفه سجادیه رو معرفی می کنم که معرفت ما به بیماری را زیاد می کند. در این دعا می خوانیم: «نمی دانم کدام حال بیشتر شایسته شکر است؛ وقت سلامتی که رزق طیب را بر من گوارا می کنی و به من نشاط عبادت می دهی... یا وقت بیماری که با آن من را پاک می کنی...». شرح چهارجلدی عالم کرمانشاهی، آیت الله ممدوحی، با عنوان «شهود و شناخت» برای شروع به فهم ادعیه و شرح معروف و معتبر «ریاض السالکین» از سید علی خان مدنی شیرازی برای اهل تحقیق توصیه می شود. مقدمه این کتاب روایت گفتگوی امام صادق ع درباره شأن و‌اهمیت این دعا پیش از قیام قائم است. این کتاب را به نیت شفا و به نیت ظهور بخوانیم.

🔺 تفسیر سوره حمد امام خمینی چگونه تعطیل شد؟ 🔸 تذکر میرزاجواد تهرانی به امام خمینی درباره تعطیل کردن تفسیر سوره حمد، که به واسطه حاج احمدآقا به امام منتقل شد. امام در آخرین جلسه تفسیر حمد گفت: «یکی از صلحاء از من خواهش نموده است که فعلا بحث را تعطیل کنم» ⏯ #مستند #جیم_تهرانی را ببینید 👇🏼 🔗 youtu.be/F1tFPmt0o8Q 🔗 aparat.com/v/FWR6q 🆔 @ofogh_tv

#پرسش سلام. آیه 7آل عمران تبعیت ازمتشابهات رو نقد میکنه یا کسیکه به نیت فتنه و تأویل ازمتشابهات تبعیت میکنه؟ #پاسخ سلام. سؤال دقیقی است. فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ به نظر می رسد که تبعیت از متشابهات ناگزیر به دو عاقبت سوء یعنی فتنه جویی و تأویل جویی منتهی می شود پس هر کس از متشابهات اتباع و پیروی کند ، فارغ از اینکه نیت فتنه و تأویل جویی داشته باشد ، جزو کسانی است که در قلبشان انحراف است؛ «فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ ». مگر اینکه قبل از عمل متشابه را محکم کرده باشد. روایات در این زمینه هم نشان می دهد محکم و متشابه با عمل کردن/نکردن از هم متمایز می شوند: فأما المحكم فتؤمن به و تعمل به و تدين، و أما المتشابه فتؤمن به و لا تعمل به. چرا که در پیروی از متشابهات انسان باید یکی از احتمالات را بدون علم لازم برای عمل انتخاب کند و این همان تفسیر به رأی است که هم فتنه گمراهی را در پی دارد و هم منجربه تأویل زودهنگام می شود. #پرسش خب اگر فرد فقط به متشابه نگاه نکند و با ایمان به محکمات سراغ متشابهات برود بازاین خطر برای او وجود دارد؟ مثل راسخون که معتقدند"کل من عند ربنا" #پاسخ از متن آیه و روایت می فهمیم بین ایمان و عمل (اتباع) تفکیک شده است. یعنی ایمان به متشابهات نه تنها خطری ندارد بلکه لازم و ضروری است ولی تبعیت و عمل به این متشابهات تا زمان برگردانده شدن به محکمات باید متوقف شود که این همان کار راسخون است. #محکم_و_متشابه

دکتر #رضا_داوری_اردکانی در اولین یاداشت خود #کرونا را ویروس تکنولوژی نامید و در دومین یادداشت خود برای شیوع #کرونا_ویروس بر روی مسئله #ترس تمرکز کرده است. او در پایان یادداشت اول راه حل را در تکریم جامعه پزشکان در سایه نیروی اخلاق دانست، ولی اکنون نوشته است: «فیلسوفان اگزیستانس آدمی را موجودی ترس آگاه می‌دانند. #ترس_آگاهی با ترس تفاوت دارد. ترس از بیرون و از شیئی معین است، ولی ترس آگاهی احساس ترس توأم با درد است و دردمند نمی‌داند ترس و دردش از کجاست. این ترس، ترس از نیستی است. اگر ترس از کرونا به ترس آگاهی برسد، می‌تواند مایه تذکر مؤثر و راهگشا باشد. بشر همواره این استعداد را داشته است که به غرور مبتلا شود، اما عصر جدید به خصوص آنجا که ناتوانی با توانایی اشتباه می‌شود، آدمی بر مرکب سرکش غرور نشسته است و می تازد، بی آنکه از خطرهای راه چیزی بداند. اگر ویروس کرونا ناتوانی ما را به ما بنماید و موجب شود که زمام مرکب غرور را نگاه داریم و از دعوی‌های بیهوده اندکی رو بگردانیم درس بزرگی به ما داده است.» داوری در این پیام بین ترس و ترس آگاهی که در فلسفه اگزیستانس مطرح شده است تفاوت قائل می شود. ترس آگاهی بر خلاف ترسیدن، از شیءنامعین است و موجب لرزش کل وجود انسان می شود. ترس آگاهی فقط انسان را نمی ترساند بلکه غرور او را می شکند و به اضطرار می کشاند. داوری بر این اساس امیدوار است کرونا غرور بشر را مهار کند تا به مقام تذکر برسد. بر اساس تفسیر #علامه_طباطبایی در ادبیات قرآنی هم دو نوع خوف وجود دارد. همیشه ترس نشانه خطاکاری فرد نیست گاهی به علت عظمت مقابل و به اصطلاح قرآن خوف من فوق است. ترس دوم بالاتر از اولی است و در ملائکه و در اولیاء آزاده هم دیده می شود. بر اساس آیه 50 سوره نحل(يَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ) ، علامه می نویسد: «حقيقت ترس عبارت است از: تأثر و انكسار و كوچك شدن، و خلاصه پريدن رنگ روى ضعيف در مقابل قوى‌اى كه با قوتش ظهور يافته و شناخته شده، و تپش قلب زير دست در قبال بالا دست كبير متعال كه با كبريائيش بر همه چيز قاهر شده، پس ترس ملائكه همين تاثر ذاتى ايشان است. مؤيد گفتار ما هم قيد"من فوقهم" در جمله‌ "يَخافُونَ رَبَّهُمْ" است. یعنی مافوق بودن علت خوف است پس مساله عذاب مطرح نيست و ملائکه خوف و رجا ندارند». ترس دنیایی مصداق خوف است و شاید بتوانیم بگوییم «عبادت از ترس جهنم» که در احادیث «ترس برده وار» نامیده شده است غیر از ترس و خوف من فوق است. پس عبادت از خوف خدا هم دو معنا دارد. دو تعبیر خوف از مقام رب و خوف از وعید رب هم این تفکیک را به وضوح نشان می دهد: َ لِمَنْ خافَ مَقامي‏ وَ خافَ وَعيدِ (ابراهیم14). در سوره نحل سخن از ترس ملائکه است. در حالی که آنها موجودات معصومی هستند پس از چه می ترسند؟ ناگزیریم این ترس را ترس ذاتی و وجودی همه ماسوی الله بدانیم. تعبیر «لاخوف علیهم» که در مورد اولیاءالله در قرآن آمده است می تواند به ترس های بیگانه ‌از ذات انسان مانند ترس در امور دنیوی اشاره داشته باشد نه خوف از پروردگار که در حقیقت ذات انسان فانی در اوست. پس ترس اگر «بر انسان» (علیهم) باشد بیگانه از وجود اوست و متعلق آن موجودات محدود عالم هستند ولی ترس از رب یک ترس درونی و ذاتی وجود انسان است که با تجربه آن، انسان به حقیقت خود واقف می شود. ترس در قرآن خوف است و ترس آگاهی مدنظر فیلسوفان اگزیستانس به «خوف از من فوق» که خوف در برابر عظمت و موجب انکسار ذاتی می شود، نزدیک است. برای تطبیق این دو مفهوم می بایست «ترس از نیستی» را «خوف از من فوق» معنا کنیم. یعنی احساس نیستی در تذکر انسان به فقر در اثر مواجهه با رب فوق انسان دست می دهد. در غیر اینصورت این ترس از نیستی نیهیلیستی و پوچ گرایانه است و نقض غرض اگزیستانسیالیستها می شود که به دنبال تجربه «وجود» هستند. @estentagh