#بخش_هفتم #شريفاً؛ با شرافت است.  #لا_لعّان؛ اهل لعن و نفرين نيست، بلكه همانند پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) برای همگان رحمت است: «إنى لم أُبعث لعّاناً وإنّما بُعثت رحمةً». و #لا_كذّاب؛ دروغگو نيست. پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) به ابوذر فرمود: وای بر كسی كه هنگام سخن گفتن، دروغ می گويد تا ديگران را بخنداند، وای بر او، وای بر او، وای بر او؛ «يا أباذرّ ويلٌ للّذى يحدّث فيكذب ليضحك به القوم ويلٌ له، ويلٌ له، [ويلٌ له]» و #لا_مغتاب؛ اهل غيبت نيست؛ چون غيبت برادر مؤمن، به مثابه خوردن گوشت مرده‌ي اوست: «أيحبّ أحدكم أن يأكل لحم أخيه ميتاً».غيبت نابود كننده‌ حسنات است: «الغيبة تأكل الحسنات كما تأكل النّار الحطب».  #و_لا_سبّاب؛ اهل سبّ و ناسزا نيست؛ زيرا سبّ مسلمان موجب فسق است. و #لا_حسود؛ حسود نيست. حسادت آن است كه متنعم بودن ديگران، باعث رنجش خاطر انسان شود و خواهان زوال نعمت از آنان باشد.  حسادت نه نفعی به حال حسود دارد: «لا راحة لحسود»، الحسود لا يسود.  و نه ضرری به ديگران مي رساند، بلكه به #خودش آسيب مي رساند. مؤمنْ حسود نيست، ولی غبطه می خورد و خدا را بر نعمتی كه به برادر دينی او داده، شكر می گزارد و همان نعمت را برای خويش نيز طلب مي كند. ادب فنای مقربان ج۱ ص۲۸۷،۲۸۸ @daftar_ayatollah_javadi_amoli