بالاتر از التماس برای آمدنت، التماس دیگری هم هست؟ مگر نه این است که اگر تو بیایی، هر چیزی را سر جای خودش می‌نشانی،‌ آن زمانی که هیچ چیز سر جای خودش نیست!؟ آرامش را به دنیا باز می‌گردانی، وقتی که دنیا با آرامش غریبه شده. حق مظلوم را از ظالم می‌گیری، حتی اگر پوست و گوشت و استخوانش شده باشد، آن هم وقتی که مظلوم از ستاندن حقش ناامیده شده. خدا را می‌آوری در متن زندگی‌های ما و شرک از صفحۀ‌ روزگارمان محو می‌کنی، وقتی خدا حتی در حاشیۀ زندگی‌مان هم نیست و شرک، نظام ادارۀ این دنیا شده. بالاتر از التماس برای آمدنت، التماس دیگری هم هست؟ ما تا وقتی راضی هستیم به همین بی‌قراری‌ها و عادت کرده‌ایم به ظلم کردن و ظلم دیدن و بدون خدا زندگی کردن را خروج از حد آدمیت نمی‌بینیم، التماس‌هایمان خرج آمدنت نمی‌شود که هیچ، هر چه التماس داریم را صرف دنیایی می‌کنیم که قبله‌مان شده. کاش التماس‌های پست را از دل و جان‌مان پاک می‌کردیم و همه یکصدا تو را از خدا التماس می‌کردیم! شبت بخیر امام غریب!

ان شاء الله فردا کلاس تفسیر تربیتی ساعت 5:15 دقیقه شروع می‌شه. 📍 مکان برگزاری کلاس: کانال رسمی حجت‌الاسلام#محسن_عباسی_ولدی 📺 برای شرکت توی این کلاس کانال حاج آقا #محسن_عباسی_ولدی رو دنبال کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

کسی اگر به التماس افتاد و آمدنت را از خدا خواست؛ اما خودش را مهیای آمدنت نکرد، در جنس التماسش باید تردید کند. التماس بدون آماده شدن، مثل دعوت کردن میهمان به خانه‌ای است که هنوز ساخته نشده. این نشانۀ‌روشن التماس واقعی را کاش فراموش نکنیم تا ضجه زدن‌های عادت شده را به نام التماس‌های از ته دل ثبت نکنیم! یک بار وقتی داشتم ضجه می‌زدم و آمدنت را از خدا می‌خواستم، با خودم گفتم اگر همین حالا دعایم مستجاب شد و تو آمدی، من باید چه کار کنم؟ به دلم برگشتم و دیدم حتی دلم این قدرها زود آمادۀ آمدنت نیست. به اعمالم برگشتم و دیدم، چیزی برای عرضه ندارم. محبت‌هایی را که در دلم خانه کرده بودند مرور کردم و دیدم در کاروانسرای دلم محبت‌هایی است که از وجودشان در برابر تو شرم می‌کنم. این شد که از التماس نمایشی خویش خجالت کشیدم؛ اما ناامید نشدم و از خدا خواستم امدادم کند تا زودتر خودم را مهیای آمدنت کنم. شبت بخیر امام غریب!

♨️ کلاس تفسیر تربیتی 🕰 ساعت شروع کلاس: 5:15 #اولواالالباب (625) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (73) #صبر (54) #مالکیت_و_مملوکیت (26) #تسبیح (8) 📲 همین حالا عضو شو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

#اولواالالباب (625) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (73) #صبر (54) #مالکیت_و_مملوکیت (26) #تسبیح (9) پیام اصلی ✅ برخی از ابتلائات نتیجۀ کوتاهی ما در امتحان بندگی و گناهانی است که مرتکب شده‌ایم. ✅ همین قدر که بدانیم برخی از ابتلائات مربوط به گناهان ماست کافی است، لازم نیست در هر ابتلایی به دنبال این باشیم که ابتلای موجود با کدام یک از گناهان ما ارتباط داشته. حکم کردن یقینی به چنین ارتباطی کار ما نیست. وظیفۀ ما توبه، استغفار و جبران است. ✅ خدا تصریح می‌کند که یکی از ریشه‌های مشکلات و مصائب در زندگی مردم،‌ گناهان آنهاست؛ البته این را هم تصریح می‌کند که بسیاری از گناهان‌مان را هم بخشیده. ✅ طبق تصریح قرآن اگر خداوند می‌خواست ما را به گناهان‌مان مؤاخذه کند، زمین کن فیکون می‌شد و جنبنده‌ای روی زمین نمی‌ماند. ✅ امام سجاد علیه السلام در دعای 16 صحیفۀ سجادیه به ما آموخت که ما هر کاری کنیم مستوجب بخشیده شدن یکی از گناهان‌مان هم نمی‌شویم. 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

من یقین دارم که التماس ما وقتی از ته دل باشد،‌ دل تو هم برای ما می‌سوزد و وقتی دلت برایمان سوخت،‌ بی‌شک دست به دعا می‌شوی برای آرامش‌مان. دعای تو التماس‌های ما را پربرکت خواهد کرد. التماس‌های‌مان چشمۀ یاد تو را در زندگی‌مان جاری می‌کند، باران یاد تو را روی سر مردم می‌بارد و نالۀ التماس عالمی را برای آمدنت بلند می‌کند. تو اگر پای التماس‌های ما را امضا کنی، ما با التماس‌هایمان دنیا و آخرت خودمان را که نه، دنیا و آخرت جماعتی را آباد می‌کنیم. آقا! کمک کن که عاشقت شویم، کمک کن که خودمان را مضطر تو ببینیم تا التماس‌های‌مان برخاسته از همۀ وجودمان بشود و تو صدر و ذیل همۀ دعاهایمان شوی. شبت بخیر قبلۀ دعاهای ما!

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ 🗓 ۲۱ مهر ۱۴۰۴، جلسهٔ ۶۲۵: ❓در حال پاسخ به یک شبهه بودیم: وقتی خبرهایی از گرسنگی و زجرکش شدن کودکان غزه منتشر می‌شد، می‌پرسیدند: مگر این بچه‌ها چه گناهی کرده‌اند که در جنگ و گرسنگی آسیب می‌بیتند یا حتی جان خود را از دست می‌دهند؟ 🔆 مرور پاسخ جلسات گذشته: ابتلائات فردی و اجتماعی است و ابتلائات اجتماعی برای خالص سازی ایمان است. 🔆 پاسخ این جلسه: گاهی اتفاقات بدی در زندگی ما می‌افتد که به دلیل رد شدن در امتحانات قبلی است. به بیان دیگر: گاهی ما در امتحان بندگی رد شده‌ایم و خدا ابتلای جدیدی برای ما می‌آورد که ما به سمت او برگردیم 🔶 ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (روم-۴۱) فساد، در خشکی و دریا به‌خاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است؛ خدا می‌خواهد نتیجهٔ بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (به‌سوی حق) بازگردند! ✅ فساد یعنی مشکلاتی روی زمین پیش آمده مثل جنگ و غارت و قحطی و ... این اتفاقات به دلیل کارهای مردم است. چرا این اتفاق می افتد؟ تا مردم نتیجه و عقوبت بعضی از کارهایی که کرده‌اند را بچشند؛ شاید به سوی خدا برگردند. ✅ نظام تربیتی خداوند بسیار زیباست. اول مردم را به سوی راه درست هدایت می‌کند. آن هدایت، خودش نوعی ابتلاست. مردم برخلاف وظیفهٔ بندگی خود عمل می‌کنند. خداوند بعضی از کارها را می‌بخشد و برخی را نمی‌بخشد. نتیجهٔ نبخشیدن بعضی از گناهان، روی زمین نمود پیدا می‌کند. ✅ این عقوبت‌ها برای این است که انسان‌ها به سمت خدا برگردند. 🔷 امام صادق علیه‌السلام: زندگی جنبنده‌ها حتی در دریا، به باران است. وقتی باران نمی‌آید، خرابی در خشکی و دریا ظاهر می‌شود. این برای وقتی است که گناه و عصیان زیاد می‌شود. (ضمیمه) 🔶 وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (شوری-۳۰) هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام داده‌اید، و بسیاری را نیز عفو می‌کند! ✅ ما با نوعی ابتلا مواجه هستیم که با دیگر انواع ابتلائات متفاوت است. این نوع ابتلائات را ابتلائات عقوبتی نام‌گذاری می‌کنیم. مقصد این ابتلا این است که ما به سوی خدا برگردیم. ✅ وقتی به مشکلی مبتلا می‌شوید، اولاً سعی کنید ذهن خود را مشغول این نکته نکنید که این ابتلا، از نوع ابتلائات مقربین برای تقرب بیشتر است یا از نوع ابتلائات عقوبتی. فهم این نکته، نیاز به علم غیب دارد. انسان در همه حال باید خود را مقصر بداند. ✅ من نمی‌دانم ابتلائات برای چیست، اما یقین دارم مقصرم و خیلی گنه‌کارم. مراقب باشیم که شیطان ما را وسوسه نکند که مقصر نیستیم و حق بندگی را ادا کرده‌ایم. شیطان وسوسه می‌کند: مگر از تو بهتر هست؟ خدا اگر نخواهد تو را وارد بهشت کند، چه کسی را وارد بهشت کند؟ ✅ ما باید بگوییم: خدایا! اگر این مشکل به دلیل گناهان من است، مرا ببخش. ✅ خداوند مشکلات را قرار داده که ما به سمت او برگردیم؛ اما گاهی چند ماه از مشکل ما می‌گذرد و ما همچنان درگیر این موضوع هستیم که این مشکل به دلیل گناهمان بوده یا نه؟ وقتی درگیر این افکار شویم، فرصت برگشت را از دست می‌دهیم. ذهنمان را درگیر چیزی می‌کنیم که مربوط به ما نیست؛ در حالی که باید در هر حالی به در خانهٔ خدا برویم و تضرع کنیم. ✅ دوستان خدا وقتی دچار مشکلی می‌شدند، تضرع بیشتری به درگاه خداوند می‌کردند. ما در هر حالی باید به درگاه خداوند برویم و تضرع و استغفار و توبه کنیم. از فرصت مشکل استفاده کنیم. هر مشکلی، فرصتی برای قرب به خداوند است. آن فرصت را از دست ندهیم. ✅ هروقت هرفرصتی برای نزدیکی ما به خدا پیش بیاید، مطمئن باشیم شیطان آن‌جا حضور دارد، چون قسم خورده است که نگذارد به خدا نزدیک شویم. ✅ یکی از ابزارهای شیطان برای این‌ که نگذارد ما از فرصت مشکلاتمان برای نزدیکی به خدا استفاده کنیم، درگیر کردن ذهنمان به این مسأله است که بفهمیم این مشکل برای چه پیش آمده‌؟ ✅ باید به زندگی خود نگاه کنیم. اشتباهاتمان را مرور کنیم. اگر قابل جبران است، جبران کنیم و اگر قابل جبران نیست، استغفار کنیم. به دنبال پیدا کردن ارتباط مشکل و اشتباهاتمان نباشیم. با صبر، شکر و رضا به دنبال استفاده از فرصت پیش آمده در اثر مشکلات، برای قرب به خداوند باشیم.

🔶 وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (نحل-۶۱) و اگر خداوند مردم را به‌خاطر ظلمشان مجازات می‌کرد، جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نمی‌گذارد؛ ولی آن‌ها را تا زمان معیّنی به تأخیر می‌اندازد. و هنگامی که اجلشان فرا رسد، نه ساعتی تأخیر می‌کنند، و نه ساعتی پیشی می‌گیرند. ✅ اگر به مفهوم این آیه ایمان بیاوریم، به ازای هر گناه (چه کوچک باشد و چه بزرگ) که انجام دهیم، کمرمان می‌شکند. 🔶 وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (فاطر-۴۵) اگر خداوند مردم را به سبب کارهایی که انجام داده‌اند مجازات کند، جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نخواهد گذاشت! ولی (به لطفش) آن‌ها را تا سرآمد معیّنی تأخیر می‌اندازد (و مهلت اصلاح می‌دهد) امّا هنگامی که اجل آنان فرا رسد، (خداوند هر کس را به مقتضای عملش جزا می‌دهد) او نسبت به بندگانش بیناست (و از اعمال و نیّات همه آگاه است)! ✅ ما هنوز عظمت خدا را نفهمیدیم که مفهوم این آیات را متوجه نمی‌شویم و احساس می‌کنیم در این آیات مبالغه شده. ✅ اکنون به دلیل بعضی از گناهان مردم، خرابی‌های کم و زیادی مثل قحطی جنگ زلزله و... به بار آمده است، اما اگر قرار بود خداوند به‌خاطر همهٔ آن‌چه از گناهان انجام دادیم، ما را مواخذه کند، کن فیکون می‌شد. ✅ ما به کوچک انگاشتن خدا مبتلاییم. اگر عظمت خدا را درک کنیم گناهان کوچک هم به نظرمان بزرگ است. ما جلو بچه‌مان پایمان را دراز می‌کنیم و دراز می‌کشیم و به نظرمان کار بدی نیست. جلو مهمان رعایت می‌کنیم و دراز نمی‌کشیم و اگر به دلیل پا درد، پایمان را دراز کنیم، بارها عذر خواهی می‌کنیم. اگر در محضر بزرگی باشیم اگر زانویمان بشکند هم دراز نمی‌کنیم. اگر به محضر امام زمان علیه السلام برسیم، جز دو زانو نشستن و سر کج کردن کار دیگری نمی‌کنیم. قبح دراز کردن پا جلو امام زمان علیه السلام به نظر ما خیلی زیاد است ✅ ما عظمت خدا را فراموش کردیم. گناهان خود را نسبت به این خدای عظیم فراموش کردیم و روح ما، روح طلبکار شده است. بدانیم که اگر خدا بخواهد ما را به دلیل گناهانمان مواخذه کند، کن فیکون می‌شدیم. پس اگر مشکلی برایمان به وجود آمد، شاکر خدا باشیم که ما را کن فیکون نکرد. ما به دلیل گناهانمان شایستهٔ کن فیکون بودیم ولی خدا ما را فقط مبتلا به مشکل کرد 🔷 دعای ۱۶ صحیفه سجادیه: خدایا اگر در پیشگاه تو آن‌قدر گریه کنم که پلک چشم‌هایم بیفتد، اگر همراه گریه آن‌قدر ناله بزنم که صدایم در نیاید و اگر همین‌طور که گریه می‌کنم، در محضر تو ایستاده باشم تا پاهایم ورم کند و آن‌قدر در رکوع بایستم که کمرم دو تا شود و آن‌قدر سجده کنم که چشم‌هایم از کاسه بیرون بزند و تا آخر عمر غذا نخورم و خاک بخورم و تا آخر عمر خود را از خوردن آب گوارا محروم کنم و آب آلوده به خاکستر بنوشم و در این حال و روز آن‌قدر ذکر تو را بگویم که زبانم از کار بیفتد و در کل این مدت از خجالت تو سر بلند نکنم، شایسته نیستم که یک گناه از گناهانم پاک شود. (ضمیمه) ✅ کدام یک از ما حتی برای یک بار یکی از این کارها را کرده‌ایم؟ در حالی که خداوند خیلی از گناهان ما را بخشیده است. ✅ در هنگام مشکلات فکر کنیم ما چه کردیم و اگر بنا بود خدا برای هر گناه ما را تنبیه کند، چه نوع زندگی داشتیم؟ ✅ خدا آن‌قدر عظمت دارد که حتی با انجام همهٔ این کارها، شایسته بخشش گناهان نیستیم. ✅ به ازای هر گناهی که انجام داده‌ایم بدهکار توبه و استغفار و اشک و ... زیادی هستیم. چقدر گناه کردیم و حتی یک بار استغفار نکردیم؟ چقدر گناه کردیم و حتی احساس گناهکار بودن نداشتیم؟ ✅ خدا بر سر ما منت گذاشته که به ما فرموده: مشکلات ما به دلیل بعضی کارهای ماست. به صراحت فرموده: خیلی از کارهای ما را بخشیده است و اگر بنا بود عقوبت گناهانمان را بدهد، زمین کن فیکون می‌شد.

✅ مشکل ما هرچقدر هم سنگین باشد، باید به در خانهٔ خدا برویم. خسران زده کسی است که هم سلامتی‌اش را از دست می‌دهد و هم خدا را از دست می‌دهد. هم جایگاه اجتماعی، سلامتی، مال، فرزند یا امثال این‌ها را از دست می‌دهد و هم خدا را. خدا را از دست نده! آدم بدون سلامتی می‌تواند زندگی کند، بدون پدر و مادر و فرزند می‌تواند زندگی کند، ولی بدون خدا نمی‌تواند. ✅ ما برای خدا چه کردیم؟ چقدر بندگی کردیم؟ شکر کدام نعمت را توانسته‌ایم ادا کنیم؟ چرا طلبکاریم؟ ✅ ما کی بدهی‌هایمان را با خدا صاف کردیم که از خدا طلبکاریم؟ ✅ روحیهٔ طلبکار، خوراک آمادهٔ ابلیس است. امام سجاد علیه اسلام در این دعا به ما فهماند تا آخر عمر هرکاری کنیم، بدهکاریم. 🌸 توسل به پیامبر خدا صلی الله علیه و آله (ضمیمه) #اولواالالباب (625) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (73) #صبر (54) #مالکیت_و_مملوکیت (26) #تسبیح (9) 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

وقتی که دنیا به کام است، گویی مردم با نام تو هم غریبه می‌شوند چه رسد به یاد تو، آن هم همیشه. دنیای موافق، حس نیاز مردم به تو را می‌گیرد. وقتی که دنیا ساز مخالف می‌زند، مردم نیاز به تو را احساس می‌کنند و آوازشان به التماس برای آمدنت بلند می‌شود. هر چقدر ساز مخالف دنیا بلندتر، صدای التماس مردم هم بلندتر. آقا! کاش ایمان پیدا می‌کردیم که وقتی تو در میان‌مان نیستی، فرقی نمی‌کند که دنیا ساز موافق بزند یا مخالف. دنیای هر سازی بزند، بدون تو گوش‌خراش‌ترین آهنگ را می‌نوازد و احساس بدون تو زندگی کردن، دنیا را به محبسی تنگ برای‌مان بدل می‌کند. چنین احساسی ما را به التماسی می‌کشاند که از ته دل برمی‌خیزد و به جان همه می‌نشیند و عالمی را به التماس می‌نشاند. شبت بخیر قبلۀ نیاز همه!