زیبایی یا تجمل ؟ «زيبايي» چيزي است که هر روحي آن را مي طلبد و نسبت به آن علاقه نشان مي دهد و هرگز زندگي بدون حضور زيبايي ها ادامه پيدا نمي کند. و نه تنها بشر زيبايي هاي معنوي را مي طلبد بلکه به زيبايي هاي مادي نيز نياز دارد، حال چه اين زيبايي در فرش زير پايش باشد و چه در لباس و ظرفي که از آن استفاده مي کند. زيبايي ها شوق ادامه راه را صد چندان مي نمايد و همواره انسان را نسبت به اهدافي که دنبال مي کند در نشاط و سُرور نگه مي دارد. انحراف در استفاده از زيبايي ها وقتي پيش مي آيد که انسان از هدف اصلي باز بماند و خود را مشغول زيبايي هاي اسباب و وسايل کند. در حالي که بنا بود اسباب و وسايل زندگي زيبا باشند تا رغبت استفاده از آن ها براي ادامه زندگي به سوي اهداف عاليه راحت تر انجام گيرد. تفاوت زيبايي و تجمّل در نوع نگاه به زندگي است، اگر کسي در زندگي خود به هدف هاي عالي و معنوي فکر کرد و براي ادامه راه سعي کرد زيبايي ها را وارد زندگي کند، چنين کسي گرفتار تجمل نمي شود، چون در نگاه به زيبايي‌ها شوق ادامه راه در او تشديد مي شود، ولي اگر کسي براي خود اهداف عاليه‌ي معنوي ترسيم نکرد، تماماً مشغول زيبايي‌هاي وسايلِ زندگي مي شود، بدون آن که به ماوراء آن ها نظر دوخته باشد، اينجاست که زيبايي‌ها در جلوه تجمل خودنمائي مي کنند و پاي فخر و خودنمايي به ميان مي‌آيد. زيبايي‌ها در ذات خود جلوه جسماني روحانيتي هستند که ماوراء عالم ماده جاري و ساري است و لذا با نظر به صورت جسماني زيبايي‌ها متذکر باطنِ روحاني آنها خواهيد شد. اين است که هنرمندان واقعي ابتدا با عالم قدس و معنا آشنا مي‌شوند و سپس صورت نمايش آن عالم را در آثار هنري خود منعکس مي کنند، تا انسانها با رويارويي با آثار هنري در عالم ماده، متذکر عالم معنا باشند. آنهايي که به عالم قدس و معنا مرتبط ندارند نمي‌توانند در زندگي خود از وسيله اي استفاده کنند که حجاب عالم معنا شود، حتي ساده‌ترين وسايل زندگي را طوري طراحي مي کنند که عامل سير به عالم معنا گردد. به همين جهت ملاحظه مي‌کنيد آنچه امروز در موزه‌ها به عنوان آثار گرانقيمتِ هنري نگه‌داري مي‌شود وسايل زندگي گذشتگان بوده است. اين کاسه سفالين يا آن کوزه آب با اين همه نقش‌هاي هماهنگ، کاسه و کوزه اي بوده که گذشتگان به عنوان وسايل زندگي از آن استفاده مي کردند، ولي آن نوع زندگي که زمين را به آسمان متصل مي کرد. آن ها سعي فراواني به کار مي بردند تا فضاي خانه آن ها فضاي زندگي باشد و نه خوابگاهي که نتوان در آن زندگي کرد. انواع سليقه‌ها در رابطه با نسبت اتاق ها و حياط خانه و پنجره‌ها همه حکايت از آن دارد که براي زندگي معنوي بايد زيبايي‌ها را وارد زندگي مادي کرد. #گزینش‌تکنولوژی‌(ازدریچه‌ی‌توحیدی) #سبک‌زندگی @solalehakhlaghi

روش زندگی زیبا در کلام امام صادق علیه‌السلام #سبک‌زندگی @solalehakhlaghi

#زنان_خانه‌دار #کمک‌کردن_مرد_در_خانه 🔰 اندر مصائب زنان خانه‌دار/ مردان چگونه به بسط #فمینیسم کمک می‌کنند؟ 📝 من در این پست عامدانه درباره واقعیت کار خانه و رسیدگی به فرزندان اغراق کرده‌ام. چون می‌خواستم نکته مهمی که دارم به آن اشاره می‌کنم بهتر شنیده و فهمیده شود. لطفا به این اغراق‌گویی من خرده نگیرید و جان کلام مرا دریابید. واقعا در یک پست اینستاگرامی نمی‌توان تمام ابعاد یک مساله را تبیین و واکاوی کرد. لذا این پست را کمی همدلانه‌تر مطالعه کنید. به عنوان کسی که بیش از 15 سال است که در عرصه مطالعات زنان و خانواده می‌خوانم و می‌نویسم، معتقدم که فمینیسم برای اغلب زنان به‌شدت جذاب است. بسیاری از ایده‌ها و مطالبات فمینیستی هم با تلقی عامیانه از دین نه تنها ناسازگار نیستند بلکه قابلیت مصادره شدن توسط اسلام ناب زنانه را هم دارند. رقبای فمینیسم هم که از فرط بی‌عرضگی قابلیت رقابت با آن را ندارند. خب چرا نباید فمینیسم در ایران پا بگیرد؟ 📌 یکی از رقبای جدی #فمینیسم در جامعه ایرانی، #خانواده به معنای نهادی آن است. اگرچه فمینیسم ایرانی هیچ‌گاه اراده‌ای صریح معطوف به حذف این رقیب از خودش بروز نداده است، اما بسته‌های پیشنهادی او به زنان ایرانی غالبا در بیرون از خانه توزیع می‌شوند! 📌 حالا باید ببینیم چرا #خانواده امروزی توانایی و مقاومت لازم برای باقی ماندن در کورس رقابت با فمینیسم را ندارد؟ وقتی صحبت از مفهوم خانواده می‌کنیم، مصداق تحقق یافته آن در جامعه امروز می‌شود یک زن و شوهر و نهایتا دو بچه که معمولا در یک آپارتمان و با امکانات کاملا معمولی زندگی می‌کنند.(منکر ذهنیتِ شهری خودم نیستم). هنوز در غالب این خانواده‌ها تقسیم کار سنتی هژمونی دارد و به صورت تیپیکال، مردان در بیرون از خانه مشغولند و زنان رسیدگی به امور خانه و فرزندان را برعهده دارند. 📌 کارهای خانه به‌شدت مستعد #روزمره‌گی و تبدیل شدن به #کلیشه هستند. روزمره‌گی نیز سوهان روح و اعصاب است و ارمغانی جز #کم‌حوصلگی و #فرسایش_روح_و_جسم ندارد. رسیدگی به فرزندان نیز کلکسیونی از مسائل و چالش‌های ناتمام است و فقط کافی‌ست بچه‌ها پسر و کمی تُخس باشند! آنگاه کلافگی و عصبانیت هم به حس‌های قبلی افزوده می‌شود. لذا برای اغلب زنان خانه‌دار، تجربه خانه‌داری همراه با مشقت و مصائب فراوان است. 📌تداوم حضور و نقش‌آفرینی زنان در جایگاه مادر/همسر/خانه‌دار نیازمند انگیزه و انرژی #مضاعف است که در خانواده هسته‌ای امروز، تنها و تنها توسط مرد/شوهر تامین می‌گردد. تمام تجربه‌های ناخوش ذکر شده با حمایت، احترام، بذل توجه، شکرگذاری و در یک کلام حضور موثر و مطلوب مرد در کنار همسرش به راحتی از بین رفته و فراموش می‌شود. انتظارِ بازگشتن چنین شوهری به خانه تنها روزنه‌ی امید زنان خانه‌دار است. 📌 اما واقعیت زندگی‌های مشترک امروز گواه آن است که این تنها روزنه‌ی امید زنان خانه‌دار نیز در اغلب موارد با بی‌تدبیری مردان، کور و مسدود می‌شود. مردانی که به اقتضای شغل خود زمان زیادی از شبانه‌روز را در خانه نیستند و در زمان اندک حضور خود در خانه نیز به دلایلی چون خستگی، تماس‌ها و پیگیری‌های کاری در منزل، اشتغالات فضای مجازی، پیگیری اخبار و سریال‌های تلویزیونی، فقدان مهارت‌های ارتباط کلامی و... حضور مطلوب و موثری ندارند. 📌 گرانبارتر آنکه به دلایل متعددی چون نظام تغذیه نامتناسب و فست‌فودی، آلودگی هوا، فقدان مهارت‌های زناشویی در هر دوطرف، انواع استرس‌ها و اضطراب‌های ناشی از مسائل اقتصادی و اجتماعی و مواردی از این دست، خانه‌های امروز فاقد اتاق خواب با کیفیت هستند و این مساله تاثیر بسزایی در ایجاد نارضایتی از زندگی مشترک برای دو طرف دارد. اما برای زنان به دلیل همراه بودن با تجربه‌های ناخوشایند گفته شده، این نارضایتی عمیق‌تر است. واضح است که وقتی خانه جذاب نیست، مطلوبیت خانواده نیز با چالش جدی روبرو می‌گردد. وقتی هم که #خانواده فاقد #مطلوبیت و #ارزش باشد، رقبای خانواده ظهور قدرتمندتری در مناسبات زندگی زنان پیدا خواهند کرد. به راستی که مردان در میدان منازعه‌ی فمینیسم و خانواده در ایران نقشی خطیر و رسالتی تاریخی دارند و اساسا ابتکار عمل در این میدان در دست #مردان است. ✍ابوالفضل‌اقبالی #زن #خانواده #سبک‌زندگی @solalehakhlaghi

🔰زندگی‌تجملاتی ریشه در فرهنگ غلط و انحرافی دارد 🔸رهبرانقلاب‌اسلامی: 🔺اگر ما سبک زندگی غلط داریم، این‌ها ناشی از مشکلات فرهنگی است؛ فرهنگِ حاکم بر ذهن‌ها است که در عمل، این مشکلات را به وجود می‌آورد. زندگی‌های تقلیدی، زندگی‌های تجمّلاتی و اشرافیگری، غالباً منشأ و ریشه‌ی فرهنگی دارد. در واقع نرم‌افزار این حوادث، فرهنگ کشور و فرهنگ حاکم غلط و انحرافی‌ای است که بر بعضی ذهن‌ها مسلّط است. 🔺ابزارهای فرهنگی از [قبیل] سینما و هنر و رسانه‌های صوتی و تصویری و امثال این‌ها را بایستی شکوفا کنید؛ مطبوعات و کتاب و امثال این‌ها ابزارهای فرهنگی هستند، باید به معنای واقعی کلمه این‌ها شکوفا بشوند. امروز بحمدالله یک لشکر عظیمی از جوان‌های علاقه‌مند به مسائل فرهنگی مشغول کارند، وجود دارند و تلاش می‌کنند و کار می‌کنند. اگر دولت‌ها و بخش‌های فرهنگی دولت به این مجموعه‌های جوان و علاقه‌مند کمک بکنند، قطعاً کارهای بزرگی انجام خواهد گرفت و قدم‌های خلّاقانه‌ای برمی‌دارند. ➡️ ۱۴۰۰/۰۶/۰۶ #رسانه #فرهنگ #سبک‌زندگی @solalehakhlaghi