🗞 سرنوشت «حباب پیشرفت»، در دست قدرت‌‌ها 📣 #سرمقاله صدوچهل‌وچهارمین شماره روزنامه اینترنتی KHAMENEI.IR 🔹️ یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های میهن‌دوستان از اواخر دوره قاجار یافتن پاسخ برای این سوال بوده است که علت فاصله زیاد میان ایران و کشورهای پیشرفته و توسعه یافته چیست و این فاصله را چگونه می‌توان کم کرد. 🔹️ جنبش مشروطه را می‌توان یکی از نقاط عطف و جدی در یافتن پاسخی عملی به این سوال دانست. مشروطه به دلایل بسیار که خارج از حوصله این نوشتار است به آنچه و آنجا که می‌بایست نرسید و کودتای رضاخانی که حاکمی برکشیده از سوی ابرقدرت آن روز بود و به تعمیق استبداد داخلی انجامید، گره ایران را کورتر از پیش کرد. 🔹️ طی حدود نیم قرن بعدی هرگاه مجالی کوتاه و روزنه‌ای باریک برای زدودن استعمار و مهار استبداد پیش آمد، باز هم ایرانیان نتوانستند منافع ملی خود را محقق کنند. 🔹️ در شهریور ۱۳۲۰ کشور به سرعت و طی چند روز اشغال شده و شاه دست‌نشانده پس از دو دهه حکومت قلدرمابانه و به زور سرنیزه، مجبور شد خفت و خواری تبعید به جزیره‌ای دورافتاده در اقیانوس هند را پذیرا شود و همان‌هایی که آوردند و بردندش، پسر خام و جوانش را بر تخت استبداد نشاندند تا زنجیر وابستگی به استعمار از هم نگسلد. 🔹️ یک بار هم دولتی ملی بر سر کار آمد و عزمی از خود نشان داد تا عنان نفت به عنوان ثروت ملی را از چنگ بیگانه درآورد و در دست بگیرد، با کودتا کله‌پایش کردند. 🔹️ هر چه زمان می‌گذشت و تجارب تاریخی متراکم‌تر می‌شد، برای مردم ایران این مسئله روشن‌تر می‌شد که تا مسئله استقلال حل نشود، پیشرفتی هم در کار نیست و آنچه به عنوان پیشرفت در دوره پهلوی مطرح می‌شد، کاریکاتوری بود فاقد هویت و معنا که صرفا برای قشر محدود به نزدیکان دربار نان داشت و برای ملت آبی نداشت. 🔹️ انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ پاسخی به دغدغه استقلال ملی و حق تعیین سرنوشت یک ملت به دست خود بود. مردم ایران استقلال را نه‌فقط برای استقلال که آن را برای پیشرفت می‌خواستند. 🔹️ جوان امروز ایرانی نیز دغدغه پیشرفت دارد اما همان‌هایی که یک روز مانع پیشرفت کشور بودند و با تیپا بیرون انداخته شدند، در تلاش‌اند تا نوعی محاسبه غلط در این زمینه شکل داده و راه پیشرفت را دست کشیدن از استقلال نشان دهند. 🔹️ برای رسیدن به این هدف نیز از هیچ شعبده‌ای فروگذار نمی‌کنند. پیشرفت‌های سطحی و قلابی را به عنوان الگو تبلیغ می‌کنند و عده‌ای حتی چنان در این مسیر و تفکر غلط غرق می‌شوند که اساساً مفهوم و داشتن استقلال در دنیای امروز را زیرسوال برده و امری انتزاعی و حتی مذموم جلوه می‌دهند و ارتجاع و وابستگی را در زرورق‌هایی همچون درآمیختن با سیستم بین‌المللی و جامعه جهانی می‌پیچند تا از تلخی این زهر به خیال خود بکاهند. 🔹️ بله بدون استقلال هم به ظاهر می‌توان پیشرفت کرد اما چنین پیشرفتی واقعی و پایدار نیست و در چنین حالتی معمولاً ناپایدار، جزئی و هدایت‌شده از بیرون خواهد بود. 🔹️ ناتوانی در تصمیم‌گیری مستقل به دلیل دخالت خارجی در سیاست داخلی، آسیب‌پذیری در برابر بحران‌های جهانی یا تصمیم شرکت‌های خارجی، از بین رفتن هویت ملی و حل شدن در ارزش‌های بیگانه، وابستگی به حمایت نظامی یا امنیتی دیگران و احساس وابستگی و حقارت در میان مردم و نخبگان از جمله نقایص و تبعات چنین پیشرفتی است. 🔹️ رفاه یا ثبات کوتاه‌مدت ممکن است در سایه‌ حمایت یا وابستگی به قدرت‌های دیگر به‌دست آید، اما تجربه‌ تاریخی نشان داده که پایداری، خلاقیت و عزت ملی در بلندمدت فقط با استقلال ممکن است. کشورها و ملت‌ها بدون استقلال، دچار وضعیتی می‌شوند که در ادبیات سیاسی به آن «حاکمیت مدیریت‌شده» یا «حاکمیت اجاره‌ای» گفته می شود. 🔹️ حقد و کینه عمیق آمریکا از ایران امروز ناشی از همین موضوع است. ایران نمی‌خواهد «حاکمیت اجاره‌ای» داشته باشد. تهدید، تحریم، ترور و حمله نظامی، همگی واکنشی از سر عصبانیت نسبت به استقلال ملیِ ایران عزیز است. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

🗞 #فرزند_ایران 👈 طبعِ بلند 🌷 شهید محمدرضا نادرخمسه 🔹️ پدر به‌تازگی عمل قلب کرده است. روی مبل نشسته و دست‌هایش را توی هم قلاب کرده، می‌گوید: «پنجشنبه ۲۲ خرداد رفتیم قزوین. مهمانی خانوادگی دعوت بودیم. محمدرضا رباط صلیبی پایش موقع فوتبال پاره شده بود و عمل کرده بود. با برادرش علیرضا در خانه ماندند. محمدرضا هفده سالش بود. کلاس یازدهم رشته حسابداری بود. خیلی اراده و پشتکار قوی داشت. درسش خیلی خوب بود. برای انجام هر کاری برنامه‌ریزی می‌کرد. طبع بلندی داشت؛ اگر کسی به او هدیه می‌داد حتما باید جبران می‌کرد و بهتر از آن را به او هدیه می‌داد.» پدر با دست قفسه سینه‌اش را ماساژ می‌دهد: «خیلی با محمدرضا صمیمی بودم. با هم استخر و کلاس زبان می‌رفتیم. با او شوخی می‌کردم و می‌گفتم راننده خصوصی‌ات شدم. لبش را می‌گزید و می‌گفت، بابا تا عمر دارم نوکرتم. سنگ صبورم بود.» پدر چند نفس عمیق می‌کشد. جرعه‌ای آب می‌نوشد و می‌گوید: « ۲۳ خرداد مجتمع مسکونی شهید چمران در نوبنیاد را زدند. خانه‌ی ما طبقه دوازدهم بود، پسرها در خانه تنها بودند. جنازه هردویشان را خودم شناسایی کردم. هر دو کنار هم، در قطعه ۴۲ بهشت زهرا هستند.» پدر به نوشته‌ی پایین عکس نگاه می‌کند، شهید محمدرضا نادرخمسه، اشک روی محاسنش می‌چکد. 🖼 تک‌نگاری‌هایی از زندگی شهدای جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر با رژیم صهیونی ✍ سیده اعظم‌الشریعه موسوی 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

🗞 #بازی‌خوانی 👈 «دشمن نتوان ضعیف و بیچاره شمرد» 📝 «نگاه به دشمن» یعنی بدانیم دشمن هست؛ از دشمن غافل نشویم؛ بدانیم دشمن خدعه و مکر و حیله و ابزارِ کار دارد؛ دشمن را ضعیف و ناتوان فرض نکنیم: «دشمن نتوان ضعیف و بیچاره شمرد». از دشمن نترسیم؛ شرط مهمّ پیروزی این است که دشمن را بشناسیم، توانایی‌های او را بدانیم، امّا نترسیم؛ اگر ترسیدید، باخته‌اید. از تهدید دشمن نباید ترسید، از عربده‌کشی دشمن نباید ترسید، از فشار دشمن نباید ترسید، از اینها نباید ترسید. باید توجّه کرد که آن چیزی که موجب میشود دشمن این‌جور عصبی باشد و فشار بیاورد، چیست؛ آن نقطه‌ی قوّت شما است، آن نقطه‌ی قوّت ما است. ما اگر ضعیف بودیم، اگر نقطه‌ی قوّت نداشتیم، دشمن این‌جور عصبی نمیشد، این‌جور فشار نمی‌آورد، این‌جور به خود نمی‌افتاد، این‌جور حیله و خدعه نمیکرد. «نگاه به دشمن» یعنی این؛ به پیشرفتهای انقلاب اسلامی توجّه کنیم، بدانیم اینها است که دشمن را عصبانی میکند. پس نباید از دشمن ترسید و نباید در مقابل دشمن منفعل شد. گاهی بعضی به مجرّد اینکه دشمن شروع میکند به تحقیر آنها، احساس حقارت میکنند، منفعل میشوند؛ نه، سیاست دشمن این است که او را نسبت به داشته‌های خودش بی‌اعتقاد و بی‌اعتماد بکند. در مقابل دشمن، منفعل هم نباید شد. 🎤 رهبر انقلاب اسلامی؛ ۱۴۰۲/۱۱/۲۹ 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper

🗞 سلام نظامی فوتسالیست‌های ایران در جایگاه قهرمان مسابقات کشورهای اسلامی، هنگام پخش سرود ملی ❤️  #یک_ایران_همدل_است 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper

🗞 شماره ۱۴۴ روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR تقدیم می‌شود به شهید محمد جلیلوند 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

🗞 روزنامه «#صدای_ایران»؛ شماره ۱۴۵ | استقلال؛ کلید پیشرفت پایدار 🖼 صدوچهل‌وپنجمین شماره روزنامه اینترنتی صدای ایران منتشر شد. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖥 Farsi.Khamenei.ir

🗞 استقلال؛ کلید پیشرفت پایدار 📣 #سرمقاله صدوچهل‌وپنجمین شماره روزنامه اینترنتی KHAMENEI.IR 🔹️ در طول تاریخ ایران تا انقلاب اسلامی عوامل متعددی مانع پیشرفت واقعی کشور بوده‌اند؛ از سلطه بیگانگان گرفته تا وابستگی داخلی که توان تصمیم‌گیری و خودباوری را محدود می‌کند. در چنین وضعیتی، همواره استقلال به‌عنوان تأمین‌کننده عزت و کلید عبور از عقب‌ماندگی مطرح بوده است. اصلی ضروری برای تحقق پیشرفت پایدار، و شرطی که بدون آن، هر تلاشی برای توسعه به شکست یا وابستگی منجر می‌شود. 🔹️ البته در این منطق، استقلال به‌معنای انزوا یا قطع رابطه با جهان نیست؛ بلکه جلوگیری از سلطه و مداخله بیگانگان در تصمیمات و منافع ملی است. این امر زمینه‌ای برای خودباوری، خلاقیت و نوآوری داخلی فراهم می‌آورد و هسته اصلی هرگونه پیشرفت را شکل می‌دهد. 🔹️ تجربه تاریخی ملت‌ها نیز نشان داده که وابستگی و سلطه‌پذیری نه‌تنها به مقوله پیشرفت سرعت نداده، بلکه موجب عقب‌ماندگی‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی شده است. کشورهایی که بر اساس نسخه‌های وارداتی یا وابستگی خارجی توسعه یافته‌اند با بحران‌های مالی، ورشکستگی‌های اقتصادی و ناپایداری سیاسی روبه‌رو هستند. نمونه‌های متعدد موجود، از آمریکای لاتین گرفته تا کشورهای آسیای جنوب‌شرقی حاکی از آن است که توسعه وابسته، پایداری نداشته و در نهایت به بحران یا سقوط می‌انجامد. 🔹️ در نقطه مقابل، پیشرفت واقعی و پایدار به‌ویژه در حوزه‌های صنعتی و علمی، تنها در سایه استقلال و خودکفایی حاصل می‌شود. ایرانِ امروز نمونه بارز این واقعیت است؛ کشوری که در سایه حفظ استقلال و تکیه بر توان داخلی، در حوزه‌های هسته‌ای، هوافضا، نانو، پزشکی و صنایع دفاعی به پیشرفت‌های چشمگیر دست یافته و این پیشرفت‌ها نه به دلیل وابستگی به قدرت‌های خارجی، بلکه در نتیجه استقلال‌طلبی، خودباوری و تولید درونی قدرت بوده است. 🔹️ در سوی دیگر، برخی معتقدند با وجود قدرت‌های بزرگ در جهان امروز، استقلال و پیشرفت دو مفهوم متعارض‌اند. این دیدگاه تنها با شرط وجود تعامل سازنده و متقابل پذیرفتنی است و فقط با حفظ استقلال سیاسی، اقتصادی و علمی می‌توان به تعامل با دیگر کشورها پرداخت و از این روابط برای توسعه و رشد بهره برد. به تعبیر بهتر، استقلال به معنای انزوا نبوده؛ بلکه به معنای حفظ قدرت تصمیم‌گیری، اراده و رد سلطه‌پذیری است و تنها با این رویکرد است که تعامل با جهان می‌تواند منجر به پیشرفت واقعی شود، نه وابستگی و ذلت. 🔹️ هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند بدون اتکا به توان و ظرفیت‌های درونی خویش، مسیر توسعه و پیشرفت حقیقی را طی کند، چراکه استقلال زیربنای پیشرفت پایدار است. از این رو هرگونه تلاش برای تضعیف روحیه استقلال‌طلبی، نه تنها در تقابل با پیشرفت، که تهدیدی مستقیم برای کرامت و عزت ملت‌هاست. 🔹️ پاسخ‌های کوبنده و پشیمان‌کننده ایران به تهاجم اخیر رژیم صهیونیستی که محصول تلاش جوانان و اتحاد و ایستادگی مردم ایران در اوج تحریم‌‌ها و فشارهای بین‌المللی بود، ضرورت حفظ و تقویت استقلال در همه ابعاد زندگی را بیش از هر زمان دیگری نمایان کرده است. استقلال، کلید خودباوری، عزت و توسعه پایدار بوده و هر ملتی که آن را پاس دارد مسیر پیشرفت حقیقی را با اقتدار و سربلندی طی خواهد کرد. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

🗞 به‌وقت خدمت 🌷 شهید رضا برومند 🔹️ صبح، نور آرامی از پنجره می‌تابید. رضا بی‌صدا از خانه بیرون رفت تا همسر بیمارش بیدار نشود. چند روزی بود توان خداحافظی نداشتند، اما دل رضا آرام بود. نگاهش روی قاب عکس خانوادگی ماند؛ ریحانه و امیر کنار هم، با لبخند. لبخندِ او هم تکیه‌گاهی که همیشه به آن دل‌گرم بودند. در ماه‌های اخیر، هر بار که همسرش برای شیمی‌درمانی می‌رفت، رضا هم کنارش می‌نشست، بی‌کلام، اما سراسر محبت. وقتی دکتر خبر توده‌ی بدخیم را داد، فقط گفت: «ماشین رو می‌فروشیم، بهترین درمان رو می‌گیرم برات. اصلا نگران نباش .» همیشه همین‌طور بود؛ آرام، مسئولیت‌پذیر، بی‌ادعا. همه‌چیز را برای رضای خدا می‌خواست و آرامش مردم، دغدغه‌ی دلش بود. در پنجاه‌وسه‌سالگی، با فرزندانش مثل دوست صمیمی رفتار می‌کرد؛ مخصوصاً با ریحانه که کنکور پیش‌رو داشت. شهید رضا برومند، کارشناس کامپیوتر، دوم تیرماه ۱۴۰۴ در حمله‌ی موشکی رژیم صهیونیستی به تهران، در محل کارش و همان‌طور که آرزو داشت، در راه خدمت به مردم کشورش شهید شد. پیکر او در قطعه‌ی ۴۲ بهشت‌زهرای تهران آرام گرفت؛ مردی که می‌گفت: «دوست دارم برای مردمم، در حین کار، شهید بشم» و سرانجام، با آرزویش عاقبت‌به‌خیر شد. 🖼 تک‌نگاری‌هایی از زندگی شهدای جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر با رژیم صهیونی | #فرزند_ایران ✍ سمانه اعتمادی‌جم 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

🗞 خدای امیدواری 💬حاج حسن طهرانی‌مقدم خدای امیدواری بود. شکست‌های زیاد داشتند، دوستان بسیاری را از دست دادند؛ چون در آزمایش‌ها و کارهایی که انجام می‌دادند، خطر زیاد بود. اما خودش همیشه می‌گفت: «این کار به دست امام زمان است و نیت، نیتِ علی‌بن‌ابی‌طالب علیهماالسلام. ما شهید می‌دهیم ولی به تعداد کم. چون مسیر را باید برویم. خیلی از کشورها برای رسیدن به این جایگاه، کشته‌های زیادی دادند، ما کمتر دادیم و به اینجا رسیدیم.» و خودش هم در نهایت، کشته‌ی همین علم و همین مسیر شد، خودش با نزدیک چهل نفر از بچه‌هایی که در بیابان کار می‌کردند. بارها و بارها شکست در کارشان بود، اما اعتقاد داشت که این کار نظرکرده است و ما باید «ید قدرتِ بازوانِ رهبر انقلاب اسلامی» باشیم. رهبر انقلاب هم از امیدواریِ کارهای حاج حسن می‌گفتند، چون دائماً خط‌های جلوتر را به او نشان می‌دادند. حاج حسن امیدوار بود، چون دلِ رهبرش امیدوار بود. دائماً می‌رفتند و گزارش‌های کاری‌شان را در زمان‌های مختلف می‌دادند. حضرت آقا برایشان هدف می‌گذاشتند و ایشان باید خودشان را به آن هدف می‌رساندند. 🎤 #روایت سرکار خانم الهام حیدری؛ همسر شهید حاج حسن طهرانی‌مقدم 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper