🔻 در قرآن، یک کلمه‌ی «أب» داریم و یک کلمه‌ی «والد» داریم. أب، اعم از والد مباشری و موارد مشابه است؛ مثلاً گاهی عمو، حکم ابوّت پیدا می‌کند. گاهی می‌فرماید: «ملّة ابیکم ابراهیم». گاهی می‌فرماید:«أنا و علی ابوا هذه الأمّه». این‌ها، جایگاه ابوّتی است؛ ولی والد، کسی است که مباشرتاً، فرزند از آن پدر است؛ لذا درباره‌ی نسبت حضرت ابراهیم به آزر می‌گوید: «اذ قال لأبیه». وقتی می‌گوید أبیه، این غیر از والد است. 🔸 اهل‌بیت علیهم‌السلام این مطلب را می‌گفته‌اند و شاید در میان اهل‌سنت، [توجّه نکردن به این نکته]، آنان را به سمت دیگری برده است که «چه کسی گفته است پدران انبیا باید موحّد باشند؟! قرآن در مورد حضرت ابراهیم علیه السلام در حالی که موحد نبود، می‌فرماید: (اذ قال لأبیه)....» در حالی که ایشان، پدر مباشر و والد ابراهیم نیست. ادامه دارد... ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌