🔰نصرالله آری، امام و رهبری خیر! 🔹پاسخ به سؤال مزبور را در دو حیطه میتوان نگاشت: 1⃣ نوۀ امام، همچنانکه که معتقد و باورمند به گفتمان نصرالله است، گفتمان رهبری و امام را هم نیز عقیده‌مند است؛ اما با توجه به تصرفِ تحریف‌گونۀ فکر امام(بعد از وفات) توسط عده‌ای اپوزیسیون و دگر اندیشِ فکری-سیاسی، ناگزیر بوده که تسلیم آنان شود و در این جریان، غوطه‌ور شود. بعد از فوت امام رحمةالله، از حلقۀ ابتدائیِ شاگردان فکری امام که مشتمل بر وجود افرادی همچون شهید بهشتی، شهید مطهری، شهید مفتح، شهید طالقانی و آیت الله خامنه‌ای بود، فقط آیت الله خامنه‌ای در قید حیات بودند و باقی شاگردان امام خمینی، به دست دشمنان به شهادت رسیدند؛ که همین امر سبب شد تا دگراندیشان و معارضان فکری-سیاسیِ امام خمینی، در تکاپوی تصرفِ تحریف‌گونه، از ایدئولوژی و شخصیت او باشند. افرادی همچون هاشمی رفسنجانی، محقق داماد، موسوی خوئینی‌ها و.. که تظاهر به سردمداریِ فکر امام و پیرویِ خط امام میکردند، سرآغازِ دگرگون‌سازی و وارونه جلوه دادن شخصیت و ایدئولوژی امام شدند. بعد از دهۀ هفتاد، تعارض فکری چنین افرادی با امام رحمةالله، عینیت بخشید؛ در آن کارزار که عده‌ای در مقابل آیت الله خامنه‌ای، یار اصیل و دیرین امام ایستاده و مدعی پیروی از فکر و ایدئولوژی بودند، سید حسن خمینی تهی از قدرت تحلیل شده و مشهورات و ظواهرات را بر باطنیات ترجیح داده و در به آن خط فکری پیوست.. 2⃣ پیام حسن خمینی را میتوان چنان تلقی کرد که این پیام صرفا حاوی گفتارهایی میلی، علاقه‌ای و تعلقی نسبت به جنگ با اسرائیل و شوقی برای مقاومت است، که منجر شده تا چنین پیامی را به دبیرکل حزب‌الله لبنان منتقل کند. بر این اساس، سید حسن خمینی گفتمان نصرالله را لبیک نگفته، گفتمان بَطنی و میلی خویش را لبیک گفته؛ زیرا اگر گفتمان نصرالله را عمیقا معتقد بود، گفتمان اصیل امام و رهبری را هم به قطع میپذیرفت؛ طبق مشی و رفتار سیاسی-اجتماعی سیدحسن خمینی، این نوع کنش‌ها عادی‌ست. کنش‌های میلی، زودگذر و طبعی که در بزنگاههای مختلف نمایان میشوند، اما رفتارها سیاسی متضادی عموما از خود بروز میدهد. 🔸به امید آنکه، پیامِ مزبور، جلوۀ عینیت یافتۀ اعتقادی راسخ و عمیق به گفتمان آزادیخواه، آرمانخواه و انقلابیگری باشد ان‌شاءالله 📮 سایت | ایتا | آپارات | ویراستی | بله