تحلیل و تبیین
🎤 | پاسخ به یک شبهه درباره دخالت رهبری در برنامه‌ریزی اقتصادی 👈 بازخوانی ماجرای منع وارادت لوازم خانگی 🔹 رهبر معظم انقلاب در سخنرانی نوروزی در جمع اقشار مختلف مردم (۱ فروردین ۱۴۰۴) فرمودند: «بعضی‌ها راهکارهایی دارند، به بنده نامه مینویسند و به من پیشنهاد میکنند. خب رهبری در برنامه‌ریزی‌های اقتصادی دخالتی نمیکند؛ یعنی حقّ دخالت هم ندارد، این جزو وظایف دولت است، دولت باید این کار را بکند، ما هم میفرستیم برای دولت. عمده این است که مسئولین دولتی بدانند که چه وظایفی بر عهده‌ی آنها است، چه توقّعاتی از آنها هست و آنها را ان‌شاءالله انجام بدهند.» این جملات، سؤالاتی را در مورد نقش رهبر انقلاب در اقتصاد ایجاد کرد. یکی از مهم‌ترین سوالات، این بود که اگر چنین است، چرا رهبری در سال ۱۴۰۰ دستور منع واردات لوازم خانگی را صادر کردند!؟ 🔹 رهبری بر اساس قانون اساسی، پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاست‌های کلی نظام (از جمله سیاست‌های کلی اقتصادی) را ابلاغ می‌کنند. ایشان همچنین بر اساس قانون اساسی وظیفه دارند بر «حسن اجرای» این سیاست‌های کلی نیز نظارت کنند. بنابراین معنای عدم مداخله این نیست که ایشان سیاست‌های کلی اقتصادی را تعیین نمی‌کنند. ایشان در سخنرانی نوروزی در مورد عدم مداخله در آن دسته از «برنامه‌ریزی‌های اقتصادی» صحبت کردند که «جزو وظایف دولت» است. بنابراین رهبری در سیاست‌گذاری‌های اجرایی اقتصادی که وظیفه‌ی دولت است، مداخله نمی‌کنند. البته دولت هم موظف است سیاست‌ها و برنامه‌های اجرایی خود را مطابق سیاست‌های کلی نظام تدوین کند. 🔹 اما ماجرای منع واردات لوازم خانگی چه بود!؟ در سال ۱۴۰۰ جمعی از تولیدکنندگان لوازم خانگی در نامه‌ای خطاب به رهبر معظم انقلاب این‌طور نوشتند: «خبرها حاکی از آن است که وزارت خارجه آمریکا با هدف بازپس‌دادن دارایی‌های مسدود شده‌ی ایران در دو کشور ژاپن و کره‌ جنوبی، بخشی از تحریم‌های تجاری ایران را لغو کرده است. بر اساس این معافیت انتقال وجوه ایران از طریق صادرکنندگان در ژاپن و کره‌ی جنوبی مجاز دانسته و به این دو کشور ۹۰ روز فرصت داده شده تا معاملات خود را با ایران کامل کنند!» 🔹 در ادامه‌ی نامه این تولیدکنندگان استدلال کرده‌اند که اگر ظرف ۹۰ روز با پول‌های بلوکه‌شده ایران، لوازم خانگی کره‌ای (محصولات ال‌جی و سامسونگ) وارد شود، کمر تولید داخلی لوازم خانگی خواهد شکست. بنابراین پیشنهاد کردند که دولت را با آن پول‌ها به‌جای واردات لوازم خانگی، به سمت «انتقال تکنولوژی‌های خاص در زمینه‌ی تولید ورق‌های فولادی و پلیمری و ساخت پالایشگاه‌های تولیدکننده سایر مواد اولیه و همچنین قطعات پیشرفته همچون موتورهای الکتریکی و کمپرسورها سوق داد و در یک کلام سرمایه‌گذاری خارجی را به بخش‌هایی هدایت کرد که به‌واسطه‌ی تحریم‌ها، نیاز به هزینه‌های هنگفت و لزوم انتقال تکنولوژی در حال حاضر دسترسی به آن‌ها در داخل میسر نیست.» 🔍 متن کامل یادداشت را بخوانید👇 khl.ink/f/59848