🔹سند روایت لیلة الرغائب را علامه مجلسی( بحار الأنوار، ج 95، ص 395) به نقل از اجازه نامه علامه حلی(ره) به بنی زهره آورده است که از حیث سند جالب است.
بدین صورت:
«باب 25 عمل خصوص ليلة الرغائب زائداً على أعمال مطلق ليالي شهر رجب
أَقُولُ قَدْ رَوَى الْعَلَّامَةُ ره فِي إِجَازَتِهِ الْكَبِيرَةِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الدَّرْبِيِّ عَنِ الْحَاجِّ صَالِحٍ مَسْعُودِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ أَبِي الْفَضْلِ الرَّازِيِّ الْمُجَاوِرِ بِمَشْهَدِ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَرَأَهَا عَلَيْهِ فِي مُحَرَّمٍ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ وَ خَمْسِمِائَةٍ عَنِ الشَّيْخِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ الْجَلِيلِ الرَّازِيِّ عَنْ شَرَفِ الدِّينِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ سَدِيدِ الدِّينِ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَحْمَدَ النَّيْسَابُورِيِّ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ الْحَاجِّ مسموسم عَنْ أَبِي الْفَتْحِ نُورْخَانَ عَبْدِ الْوَاحِدِ الْأَصْفَهَانِيِّ عَنْ عَبْدِ الْوَاحِدِ بْنِ رَاشِدٍ الشِّيرَازِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْهَمْدَانِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ الْبَصْرِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الصَّنْعَانِيِّ عَنْ حُمَيْدٍ الطُّوسِيِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا مَعْنَى قَوْلِكَ رَجَبٌ شَهْرُ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّهُ مَخْصُوصٌ بِالْمَغْفِرَةِ فِيه ...»
واما سلسله سند اجازه‌نامه علامه حلی به بنی‌زهره، از «انس بن مالک» [به خاطر داشته باشید این نام را]از رسول خدا صلی الله علیه وآله ، که راویان را در ج 104، ص 123 نقل می‌کند، و عبارت‌اند از:
1. علامه حلّی،
2. الحسن بن الدربی: جلیل‌القدر بود؛
3. مسعود بن محمد بن ابی الفضل رازی: فقیهی صالح بود.
4. علی بن عبد الجلیل بیاضی رازی: متکلم و متقی است.
5. شرف‌الدین المنتجب بن الحسن بن علی الحسنی: فقیهی صالح بود.
6. سدیدالدین ابو الحسن علی بن الحسن: نمی توان دقیقا او را تشخیص داد.
7. عبد الرحمن بن احمد النیسابوری: شیخ اصحاب ری، حافظ، واعظ و فقیه بود؛
8. ابو عبدالله الحسین بن علی: ظاهرا نیکوکار و ثقه است.
9. مسموسم (یا سموسم و یا سمرسم):دقیقا مشخص نیست.
10. ابی الفتح نورخان عبد الواحد اصفهانی: تقریبا مبهم است.
11. عبد الواحد بن راشد الشیرازی: مبهم است.
12. علی بن جهضم، ابو الحسن الحمدانی یا همدانی: احتمال صوفی بودنش وجود دارد به نظر بزرگان اهل سنت جاعل حدیث است
13. علی بن محمد بن سعید البصری: ناشناس
14. پدر شخص پیشین که او نیز چنان روشن نیست.
15. خلف بن عبد الله یا خلف بن عبید الله الصنعانی: ابن حجر می‌گوید: وی حدیث لیلة الرغائب را نقل کرده است که ابن جوزی، این روایت را جعلی و ابوموسی چنین روایتی را غریب دانسته است.
16. حمید طوسی: وی را حمید الطویل و حمید بن تیرویه نیز می‌نامند؛ برخی گفته‌اند وی ثقه است؛ چنانچه یحیی بن معین گفته وی ثقه است؛ و برخی دیگر می‌گویند وی تدلیس می کرد( هرگاه راوی با ذکر یا حذف کلمات یا نام افرادی در سلسله سند بکوشد که ضعف سند روایت را بپوشاند یا آن را برتر از میزان وثاقت واقعی اش نشان دهد، اصطلاحاً «مدلِّس» خوانده می‌شود و عمل او را تدلیس می‌نامند).
17. انس بن مالک: [در مورد او بعداً صحبت می کنیم] . یعنی وی این حدیث را از رسول خدا صلّی الله علیه و آله شنیده بود.
🔸خب سلسله سند را ملاحظه کردید. سندی پر از افراد مجهول بعضی صوفی بعضی مدلس و جاعل حدیث و بعضی هم دروغگو نفر اول هم که انس بن مالک بود.
اگر تمام افراد سند امامی عادل بودند و فقط یک نفر ضعیف بود کل سند ضعیف می شد چه برسد به این که اکثر افراد سند روایت مشکل دارند .
🆔https://eitaa.com/elahimanesh128