ادب اولیاء |@DasTanaK_ir یکی از محورهایی که می‌تواند در تدبرهای قرآنی مورد توجه قرار گیرد، ادب در کلام و گفتگو است. داستان خضر و موسی در قرآن، که درس‌های زیادی دارد، در این زمینه مثال زدنی است. حضرت خضر در مدتی که با حضرت موسی علیه السلام همراه بود کارهای عجیبی انجام داد که برای حضرت موسی قابل فهم نبود. پس از آنکه بنا شد از یکدیگر جدا شوند، راز کارهای خود را برای ایشان توضیح داد. ایشان سوراخ کردن کشتی را به خود نسبت داد (فَأَرَدْتُ أَنْ أَعِیبَها) چون فقط تخریبی اتفاق افتاد و چیزی عاید صاحبان کشتی نشد. اصلاح دیوار را به خدا نسبت داد (فَأَرادَ رَبُّکَ) چون این قضیه خیر محض بود. اما قضیه قتل نوجوان را هم به خود و هم به خدا نسبت داد (فَأَرَدْنا أَنْ یُبْدِلَهُما رَبُّهُما خَیْراً مِنْهُ) چون از یک طرف قتلی ناخوشایند اتفاق افتاده ولی از سوی دیگر خدا به جای او فرزندی به پدر و مادرش عطا کرد که بسیار پربرکت بود. (دختری که از نسلش پیامبران زیادی مبعوث شدند). جناب خضر در اینجا جنبه شرّ را به خود و جنبه خیر قضیه را به خدای سبحان نسبت داد. 💬 محمد قربانی مقدم (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b