#سرمقاله | جهان علیه جنایات صهیونیستی
⭕️ موج انزجار جهانی، از سالن‌های سازمان ملل تا استادیوم‌های فوتبال
✍️ یاسر سالک نیا
✔️ بخش اول
▫️ در حالی که صدای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، در سالن مجمع عمومی سازمان ملل متحد طنین‌انداز می‌شد، صندلی‌های خالی و فریادهای اعتراضی، تصویری تلخ از انزوای فزاینده این رژیم را ترسیم می‌کرد. صدها نماینده از کشورهای گوناگون جهان، از آمریکای لاتین تا آفریقا و آسیا، سالن را ترک کردند و پیامی قاطع فرستادند: جهان دیگر تحمل جنایات ضدبشری و سیاست‌های جنگ‌طلبانه رژیم صهیونیستی را ندارد.
🔶 این رویداد، که تنها یکی از نمادهای یک اجماع جهانی رو به رشد علیه تل‌آویو است، همزمان با تظاهرات گسترده شهروندان آمریکایی در خیابان‌های نیویورک و موافقت اکثریت اعضای اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا) برای تعلیق تیم‌های اسرائیلی از رقابت‌های قاره‌ای، به اوج رسید. در این گزارش، بر اساس گزارش‌های تازه از خبرگزاری تسنیم، به بررسی این موج جهانی انزجار می‌پردازیم – موجی که از دیپلماسی تا ورزش، مرزها را درنوردیده و رژیم صهیونیستی را در تنگنایی بی‌سابقه قرار داده است.
▪️ صحنه‌ای از انزوا: خروج دسته‌جمعی از مجمع عمومی سازمان ملل
🔷 ساعت ۱۰ صبح به وقت نیویورک، ۴ مهر ۱۴۰۴، سالن مجمع عمومی سازمان ملل متحد، که نماد دیپلماسی جهانی است، به صحنه‌ای از اعتراض تبدیل شد. بنیامین نتانیاهو، که با پرونده‌ای زیر بغل و نگاهی مصمم بر پشت تریبون ایستاده بود، کلماتش را آغاز کرد. اما پیش از آنکه جمله اول به پایان برسد، موجی از حرکت ایجاد شد. نمایندگان کشورهای جهان، از برزیل و آرژانتین در آمریکای جنوبی گرفته تا ترکیه و اندونزی در خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی، صندلی‌های خود را ترک کردند.
🔶 فریادهایی مانند “کشتارگر!” و “عدالت برای غزه!” سالن را پر کرد و دوربین‌های رسانه‌ای، لحظه‌ای را ثبت کردند که به سرعت در شبکه‌های اجتماعی به نمادی از مقاومت جهانی بدل شد. به گزارش خبرگزاری تسنیم، این اقدام بی‌سابقه، بیانگر “عمق نفرت و انزجار جهانیان از صهیونیست‌ها” بود. صدها نفر از نمایندگان، با سر دادن شعارهای محکومیت، محل اجلاس را ترک کردند و این حرکت اعتراضی، “پیام روشنی از انزجار بین‌المللی از جنایات ضدبشری رژیم صهیونیستی و سیاست‌های جنگ‌افروزانه این رژیم” مخابره کرد. نتانیاهو، که سخنرانی‌اش بر دفاع از اقدامات رژیم در غزه متمرکز بود، ناگهان با سالنی نیمه‌خالی روبرو شد. تنها تعداد محدودی از نمایندگان غربی، عمدتاً از ایالات متحده و چند کشور اروپایی، باقی ماندند، اما حتی در میان آن‌ها، نشانه‌هایی از نارضایتی مشهود بود.
🔷 این رویداد، یادآور لحظاتی تاریخی در دیپلماسی است. در سال ۱۹۷۴، زمانی که یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادی‌بخش فلسطین، در همین سالن سخن گفت، نتانیاهو و متحدانش سالن را ترک کرده بودند. حالا، چرخش نقش‌ها کامل شده: این بار، قربانی انزوا، خود رژیم صهیونیستی است. تحلیل‌گران دیپلماتیک می‌گویند این خروج دسته‌جمعی، نه تنها نمادی از شکست سیاست‌های نتانیاهو است، بلکه نشان‌دهنده تغییر موازنه قدرت جهانی است. سازمان ملل، که سال‌هاست با وتوهای مکرر ایالات متحده در شورای امنیت فلج شده، حالا در مجمع عمومی – جایی که اکثریت مطلق با کشورهای جنوب جهانی است – صدای غزه را تقویت می‌کند. بیش از ۱۳۰ کشور، از جمله اعضای جنبش عدم تعهد، پیشتر قطعنامه‌هایی برای توقف فوری حملات به غزه تصویب کرده‌اند، و این خروج، گام عملی‌تری در این مسیر است.
🔶 اما این انزوا، تنها به دیپلماسی محدود نمی‌شود. همزمان با این صحنه در داخل سالن، خیابان‌های نیویورک به کانون خشم مردمی بدل شده بود. هزاران شهروند آمریکایی، که بسیاری از آن‌ها از جوامع یهودی ضدصهیونیستی، مسلمانان، لاتین‌تبارها و فعالان حقوق بشر بودند، مقابل ساختمان سازمان ملل جمع شده بودند. پرچم‌های فلسطین در هوا موج می‌زد و شعارهایی مانند “نتانیاهو، قاتل!” و “غزه زنده بماند!” اکو می‌شد. پلیس نیویورک، که برای کنترل جمعیت به شدت بسیج شده بود، با چالش روبرو بود، اما تظاهرکنندگان با نظم و همبستگی، پیام خود را رساندند: حضور نتانیاهو در خاک آمریکا، توهینی به وجدان بشری است.
✅ @asreiranian_ir