شاید بتوان این تصویر را دردناک‌ترین تصویر این هفته نامید... مردی که قرار بود یکی دو ماه دیگر به‌دنیا آمدن فرزندش را در کنار همسرش شاهد باشد، حالا باید در حسرت همسری فداکار، برای فرزند بی‌مادرش، مادری کند. چقدر تلخ بود این خبر و چقدر هر روز بر تعداد این پرستاران شهید اضافه می‌شود. نمی‌دانم چرا ما نسبت به رعایت حقوق دیگران اینقدر بی‌خیالیم. دیگران که هیچ، اصلا انگار نه انگار که ما به حفظ جان خویشتن نیز سفارش شده‌ایم. مردم ما ترس از مرگ ندارند؟ زیادی شجاعند؟ مرگ برای‌شان اهمیتی ندارد؟ مایوس و ناامید در انتظار مرگ هستند؟ خسته‌اند و بی‌خیال مردن؟!!! من نمی‌دانم دلیل این حجم از بی‌تفاوتی چیست؛ اما هرچه که هست نتیجه‌ی خوبی ندارد. چند روز پیش به طور اتفاقی تلویزیون روشن بود و شبکه‌ی پنج تشییع چند شهید تازه‌تفحص شده را نشان می‌داد و جمعیتی که حاضر بودند را نیز. مردم کمتر بودند؛ اما گروه موزیک نظامی و مسئولان و کادر و ...همه بودند آن‌جا. از کجا معلوم! شاید آن شهید هم با تمام روح بلند و عزیزش فریاد می‌زد مرا بگذارید و بگذرید. حق‌الناس را دریابید. موج جدید کرونا در راه است. لطفا و حتما رعایت کنید و مراقب خودتان و خانواده‌های‌تان هم باشید. #روز_نوشت #پرستار_شهید #کرونا #حق_الناس https://eitaa.com/roznevesht