داشتم به اثر اعمال فکر می‌کردم.به اینکه بعضی از رفتارها اثرشان ابد‌مدت هست.برخی از کارها، چه خوب و چه بد، ممکن است تا الی‌الابد در نظام خلقت اثر‌گذار باشد.مثل نقش هدایت‌بخشی یک پیامبر برای هدایت امتش، یا نقش کسانی که دست‌شان را به خون شریف‌ترین انسان‌ها آلوده کردند و زمین را از فیض وجودشان بی‌بهره. رفتارهای بین فردی ما هم همین خصوصیت را دارد.گاهی آزاری کوچک اثری دراز مدت دارد. گاهی دلی می‌شکند و دیگر ترمیم نمی‌شود. زخمی زده می‌شود و ردّش تا آخر عمر باقی می‌ماند. گمان بدی ایجاد می‌شود و اثرش تا مدت‌ها روح انسان را جریحه‌دار می‌کند. داشتم این شعر را از مثنوی می‌خواندم: "ظالمان" مُردند و ماند آن ظلم‌ها... که باعث شد این چند جمله را بنویسم. #بی_وقت_نوشت #شعر #مثنوی #دفتر_چهارم #مولانا #اثر_عمل #محسنان_مردند_و_احسانها_بماند https://eitaa.com/roznevesht

پیرامون پست بالایی یه چی دیگه یادم اومد. یه گفتگویی هست بین شمس و مولانا، اونجا که مولانا میپرسه: پس زخم‌هایمان چه می‌شود و شمس در جوابش میگه: نور از میان همین زخم‌ها وارد می‌شود. همین دیگه... #روز_نوشت #زخم #مولانا #شمس https://eitaa.com/roznevesht

‏بگذر زِ نقش و صورت، جانش خوش است، جانش... #مولانا https://eitaa.com/roznevesht