eitaa logo
روزنه
6.4هزار دنبال‌کننده
4.4هزار عکس
2.3هزار ویدیو
264 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
؛ راهبرد نخ نمای در مواجهه با حوادث واقعه در نکوهش مواجهه حزبی و جناحی برخی مدعیان حوزوی با مسائل مرتبط با حوزه و روحانیت 💥اختصاصی/ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 رفتار حزبی و طایفه ای برخی جریان های حوزوی مدعی وسعت مشرب و آزاداندیشی، در مواجهه با درگشت مشاهیر حوزه، نشان از آن دارد که اینان برخلاف ادعای اخلاق مداری و جامع نگری و پیگیری مسائل صنفی روحانیت، هرگز چنین نیستند و در بزنگاه ها، با بروز رفتارهای خلاف شأن روحانیت اصیل و خلاف اخلاق و سلوک سلف صالح، موجبات روحانیت و حوزه را فراهم می آورند! این جماعت که در پیش پا افتاده ترین مسائل(اعم از سیاسی یا اجتماعی و بعضا شخصی)، خود را برای دریافت پیام از این و آن و شلوغ کردن فضای حوزه، به خط می کند، اکنون در مواجهه با ضایعه درگذشت یکی از مشاهیر خدوم و نجیب حوزه قم، از صدور یک پیام تسلیت خشک و خالی نیز استنکاف ورزیده است! این برخوردهای جناحی و سطحی با مسائل کلان و راهبردی حوزه و دین، از دید بدنه حوزه علمیه قم پنهان نمی ماند و آنان به بطلان ادعاهای واهی پیرامون مسائل صنفی و شعائر دینی، بیش از پیش پی خواهند برد. جماعتی که دیروز حاضر نشد در محکومیت (ص) کوچک ترین قدمی بردارد، حالا ارتحال آیت حق، کرمانشاهی بزرگ را کرده است! این رفتارها یادآور در دهه چهل و پنجاه است و در پیشینه تاریخی روحانیت جایگاهی ندارد. @rozaneebefarda
هشت حرف با درنگی در توئیت حمایت آمیز جعفریان از مصاحبه پرحاشیه جناب آقای 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 [صفحه ۱ از ۲] جناب آقای جعفریان: ۱) بازتکرار ادعاهای قدیمی خرده جریان غیرانقلابی حوزه، بدون ارائه هیچ استدلال روشن و مستند متقن، اسمش نیست، چون نیک بنگری اسمش چیزی غیر از این است(مثلا به قول دکتر سبحانی، خطابه عوامانه است) ۲) دیدگاه های جناب آقای علوی، در تمام چهل سال گذشته و بلکه از آغاز نهصت امام خمینی در سال ۴۱ تا کنون، همیشه وجود داشت؛ لذا چیز جدیدی نبود. هم در همین حرفها بود، هم در و حتی . تو که عکس یادگاری داری با اغلب این حضرات و خانه دل و سفره اسناد شان را برایت باز کرده اند، خوب می دانی! همین حرفها هم در محافل حوزوی مطرح بود و هم در محافل روشنفکری با ادبیاتی دیگر. پس دقیقا چه اتفاق جدید قابل ستایش رخ داده است؟! ۳)از قضای روزگار و از بدشانسی جنابعالی، آنکه بی پشتوانه علمی مطرح شد، همین ادعاهای جناب آقای علوی بود و آنچه در قالب استدلال علمی بود، حرف های متخصصان منتقد بود. مگر اینکه معنای بحث علمی در منظومه فکری جنابعالی و همفکران حوزوی تان، چیزی باشد که برای عالمان حوزوی و دانشگاهی قابل تصور و تصدیق نیست! یعنی شما و آقای علوی در مساله اقتصاد، ملاک تشخیص علمی بودن یا نبودن اظهارات متخصصان امر هستید؟! آیا آن سوابق علمی اساتید دانشگاه و حوزه و مطالعات تخصصی و کتابها و مقالات را یکسره بدانیم و ادعای انکاری عامیانه شما در آن مصاحبه و این توئیت را علمی بپنداریم؟ با چه مناط و ملاکی؟ حتی حضرات اخباری ها نیز برای طرح ادعای خلاف مشهور خود، با فوائد مکیه و فوائد مدنیه شروع کردند! ۴)همراهی را خوب آمدید! در این چهار دهه این جو دست چه کسی بود؟ سکولارهای یا انقلابی ها؟ الان این جو دست چه کسی است؟ انقلابی ها چند بنگاه رسانه ای مثل و و (که مجموعا ده ها سایت و کانال و روزنامه اقماری دارند) در اختیار دارند که بگوئید جو تبلیغی در اختیار آنهاست! حتی همین رسانه ملی که مثلا قرار است رسانه رسمی انقلاب باشد، مگر بسیاری از فضاهای ش دست همین دوستان شما نیست؟ مگر همین شبکه چهار (مثلا شبکه نخبگانی) به شعبه ای از (و مجموعه های مشابه) تبدیل نشده؟ مگر فشار دوستان برجامی شما موجب نشد که و تعطیل شوند؟ وقتی در تلویزیون هم جریان انقلابی تریبون ندارد، چطور داعیه دارید جو تبلیغی دست انقلابیون بوده و حرف های مخالف امکان بیان نیافته؟! زهی انصاف! ۵) فرصت طرح همه دیدگاه ها، مدتهاست داده شده! دیگر نمی دانم جنابعالی و دوستان شما و برخی دوستان تازه یاب رادیکال تان، چه حرف نگفته ای دارند که در حوزه و دانشگاه و رسانه، نگفته باشند؟! ۶)حوزه مقدسه فعلی نجف(فارغ از اعاظم و مفاخر و میراث معنوی هزارساله که موضوع بحث نیست) نمی دانم چه ویژگی خاصی دارد که شما را به اعجاب وا می دارد؟! حوزه ای که در کنارش حوزه علمیه دارند و هیچ صدایی از او بر نمی آید! حوزه ای که در مقابل بعثی های کافر و انواع فرقه های الحادی و انحرافی حرفی برای گفتن نداشت و ندارد! آیا خانه نشینی بی بی از بی چادری نیست!؟ اگر وضع آنجا قابل دفاع نیست، که خود بهتر می دانی نیست، سکوت این حوزه در مقابل جریانهای انحرافی و التقاطی را می توان حمل بر وسعت مشرب کرد؟ به راستی که اگر وسعت مشرب داشتند، افکار مترقی اصولی و فقهی را محجور نمی کردند! و کتاب الرافد را نمی نمودند. اگر نجف وسعت مشرب داشت، برخی تلامذه و بعضی به اصطلاح فضلایش، به صورت جریانی(و نه موردی) امام عزیز را در ، با انواع تهمت و کنایه و طعنه، نمی نواختند! 🔹تصویر توئیت جناب جعفریان را اینجا ببینید: https://eitaa.com/rozaneebefarda/5248 🔹صفحه دوم یادداشت: https://eitaa.com/rozaneebefarda/5252 @rozaneebefarda ادامه👇
امام زاده ای که نبود! دلنوشته ای به مناسبت چهل و سومین سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... یکم آبان ۱۳۹۹_قم المقدسه @rozaneebefarda
چه درام غم‌انگیزی گلایه ای طلبگی از نحوه مواجهه طیفی از حوزویان با ارتحال یزدی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔻اپیزود اول: فوت مرحوم ، از نظریه پردازان و تئوری سازان جریان اصلاحات و اعتدال در حوزه و دانشگاه. آنچه در این روزها در قاب رسانه‌ها به چشم می‌خورد از این قرار است: به هر جا بنگری به هر جا رو کنی به هر جا سر کنی یک چیز است و آن : پیام تسلیت و مجلس ترحیم و ... برای او در این بین برخی روحانیون مطرح در گفتمان انقلابی هم مع‌الاسف از قافله شخصیت فیرحی جا نماندند. پیام تسلیت پشت پیام تسلیت برخی هم به سخنرانی در وبینارهای مجالس ختم متعدد آن مرحوم پرداختند! 🔻اپیزود دوم: فوت مرحوم عالم متخلّق که تمام عمرش در حال با جبهه باطل بود. هم نصیحت‌گر انقلابی‌ها و هم خار چشم ناخودی و بی‌خودی‌ها! بیش از یک روز از این واقعه اندوهناک گذشته و همچنان جنبش خاصی در رسانه‌های انقلابی به چشم نمی‌خورد! جای خالی رسانه‌های حوزوی در این میان کاملا احساس می‌شود. طبعا به یکی دو وبینار اما ، اشتباه می‌باشد. چه خبر است؟! این همه از کجا آمده؟ این همه هماهنگی برای دم‌نزدن و سکوت، ثمره چه تبانی نوشته یا نانوشته ای‌ست؟! چه درام غم‌انگیزی... @bahaneee @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
آیت‌الله ربانی شیرازی؛ الگوی حوزه انقلابی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 17 اسفند سالروز ارتحال یا به تعبیری آیت‌الله عبدالرحیم ربانی شیرازی است؛ مردمی که به حق نقطه تلاقی اجتهاد و جهاد بود و در هر دو ساحت علم و سیاست، از پیشگامان و سرشناسان حوزه علمیه شیعی در دوران معاصر ماست. در علم آنچنان پیشتاز بود که در میان فضلای شاگردان آیت‌الله العظمی بروجردی، در کوتاه‌زمانی توانست چون ستاره بدرخشد و اعتماد علمی استاد به او موجب شد که در تدوین نقش اصلی و اساسی را برعهده بگیرد. در حلقه شاگردان امام که در چهاردهه گذشته، در حوزه شیعی در زمره سرآمدان علمی بوده‌اند، ربانی شیرازی چون مرواریدی درخشان است. تصحیح و تعلیقه بر 17جلد از ، کار ماندگار دیگر اوست که با مقدمه و تجلیل از مقام علمی وی منتشر گردید. در عرصه سیاست و مبارزه اما، سرحلقه تشکیلات مخفی مبارزان نهضت امام بود؛ از حضور در حلقه‌های تحول در حوزه در نیمه دوم دهه سی گرفته تا تأسیس گروه مخفی یازده نفره که بعدا به مشهور شد، تا و و و سایر پیشنهادهای راهبردی مبارزه مانند اعتصابات حوزوی و استفاده از ظرفیت اجتماعی و دینی حوزه در نفی مشروعیت سیاسی رژیم (از جمله حکم به خلع ید محمدرضا از سلطنت)، نمونه‌ای از اقدامات اوست. سلسله سیاست‌ورزی او از طریق اساتیدش، با یک واسطه به می‌رسد. ربانی شیرازی نخستین کسی است که بر دروس ولایت فقیه امام حاشیه‌نگاری علمی نموده است. او 82 روز بعد از آغاز دروس حکومت اسلامی، با نگارش نامه‌ای به مبارزان نجف، ضمن اشاره به برخی منابع، اشکالات و سؤالاتی را در تکمیل بحث مطرح می‌سازد که برخی از آنها تا کنون بی‌پاسخ مانده است! او با آنکه در حقیقت پیشتاز و راهبر تشکیلات مبارزاتی حوزه قم بود اما از خودنمائی پرهیز داشت و همواره در پس پرده بود؛ ساواکی ها اما خوب می‌شناختندش؛ چنانکه در سال 46 در مورد او نوشته‌اند: «مسبب اصلی همه فعالیت‌ها در قم، عبدالرحیم ربانی می‌باشد!» بر اهل اطلاع پوشیده نیست که امثال آقای ، در بسیاری از مسائل راهبردی مبارزه از او خط می‌گرفتند و همین موضوع موجب کینه و کدورت دیرینه باند مخوف با او بود و طبعا با حضور فردی مثل ربانی، استیلای مطلق بر منتظری، قریب به محال می‎نمود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وی به شدت فعال بود؛ با همان اخلاص و گمامی! عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی، مجلس خبرگان رهبری و شورای نگهبان و صیانت از خط اسلام ناب و حمایت از ولایت موجب شد چندین بار توسط گروه‌های ضدانقلاب مورد سوء قصد قرار بگیرد که البته آسیبی ندید. سرانجام در ۱۷ اسفند ۱۳۶۰ در حین‌ عزیمت‌ به‌ جلسه‌ شورای‌ نگهبان‌، بر اثر تصادفی مشکوک‌ در جاده‌ دلیجان‌ درگذشت و در حرم حضرت معصومه(س) دفن شد. شرایط سیاسی حساس سال 60 و برخی کارشکنی‌ها و استیلای بیت منتظری و باند مهدی هاشمی بر برخی شریان‌های سیاسی-قضایی موجب شد که ماجرای ارتحال وی به طور جدی پیگیری نشود اما قرائن و شواهدی مبنی بر مشکوک بودن مرگ مظلومانه او در پرونده‌اش وجود دارد که شاید برای پیگیری آن هنوز هم دیر نشده باشد. با گذشت 38 سال از ارتحال یا شهادت آیت‎الله ربانی، حوزه قم هنوز تجلیلی بایسته و شایسته از مقام و منزلت علمی و سیاسی این ابرمرد دوران بجای نیاورده است؛ او به حق است؛ اگرچه بدخواهان از گرفته تا ، با امثال ربانی، تلاش دارند چهره‌های دیگری را به عنوان الگوی حوزه انقلابی جا بیندازند و به دنبال آن به سمپاشی و تخریب وجهه انقلابیون بپردازند اما هوشمندی همیشگی جریان انقلابی قم مانع خواهد شد. با روشن شدن ابعاد مختلف شخصیت مرحوم ربانی، مشخص می‌شود که او اسوه‌ای ماندگار برای انقلابیون جوان حوزه مقدسه قم است و معرفی و تلاش برای تکثیر امثال او می‎تواند تحقق حوزه تراز انقلاب اسلامی را تسریع بخشد. باشد که در جوار رحمت واسعه حق، بیش از پیش متنعم گردد و مشمول دعایش باشیم. اسناد مرتبط با سیره مبارزاتی آیت الله ربانی شیرازی را در مشاهده فرمائید:👇🏽 @rozaneebefarda
پیروزی مقاومت فلسطین؛ تفوق منطق و شرمساری تاریخی اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 به لطف و عنایت خداوند متعال، پیروزی شکوهمند مقاومت در نبرد ۱۲ روزه فلسطینیان با رژیم غاصب، باردیگر حقانیت منطق امام خمینی مبنی بر پیروی خون بر شمشیر و احدی الحسنیین را در منظر جهانیان به رخ کشید. ▫️این نبرد تاریخی واجد ویژگی های مهمی بود، از جمله آنکه: ۱. برای نخستین‌بار در سال‌های اخیر، نوعی در میان گروه‌های مبارز شکل گرفت و با پشتیبانی حداکثری تمام مردم فلسطین همراه شد. شکست پروژه در میان فلسطینیان، دستاورد بزرگ جنگ ۱۲ روزه بود. ۲. به میدان آمدن باشکوه و خیره کننده مردم کشورهای مسلمان از یک سو، و مردمان آزاده کشورهای غربی از سوی دیگر، به نوعی رزمایش مردمی جبهه مستضعفین جهان بود که تحقق آن از آرزوهای امام عزیز بود و با درایت و مجاهدت رهبری عزیز به تحقق پیوسته است‌. ۳. حمایت نخبگان علمی، ستاره‌های ورزشی و هنری و برخی چهره‌های سیاسی سرشناس، موجب شد پیام قدس به تمام محافل خبری جهان راه یابد و سیاست دائمی و شبکه رسانه‌ای اختاپوسی صهیونیسم جهانی و تشکیلات یهود، کاملا شکست بخورد. ۴. نبرد ۱۲ روزه اخیر، تجلی خودباوری مبارزاتی نیروهای مقاومت بود؛ آنان که با وجود حصر و محدودیت‌های بی‌سابقه، توانستند فلاخن‌ها را به مبدّل کنند و ترس و هراسی بزرگ را در دل دشمن برای همیشه بکارند. طبعا در سایه بازدارندگی ناشی از این پیروزی، فرصت مغتنمی برای توسعه فرهنگی/فکری مقاومت در میان طیف‌های مختلف از مردم فلسطین فراهم شده است که نخبگان آزادیخواه و انقلابی، خصوصا حوزویان ارجمند در این زمینه وظیفه سنگینی بر دوش دارند. ۵. اتفاق مهم دیگر، حمایت یکپارچه علما و مراجع طراز اول شیعی در قم و نجف و برخی علمای اهل تسنن از مردم فلسطین بود که نشان داد حوزه‌های دینی، همگام با ولی فقیه زمان، در میدان مبارزه با صهیونیسم و حمایت از مظلومین ایستاده‌اند. این حضور و همراهی، در امتداد منطق امام حسین علیه السلام و تفسیر صحیح از مفهوم انتظار، قابل تحلیل است و نشان می‌دهد که جریان حوزوی پرچمدار تا چه حد از مبانی عمیق شیعی و سیره بزرگان تشیع فاصله دارند. این پیروزی بزرگ، در کنار شکست صهیونیست‌ها، سرافکندگی و شرمساری تاریخی برای را نیز به دنبال داشت؛ آنان که حتی به اندازه یک پیام حمایت‌آمیز هم حاضر نشدند از مظلومان فلسطینی حمایت کنند. @rozaneebefarda
منتظری علیه منتظری! مروری بر مواضع و عملکرد متناقض پیرامون ریاست‌جمهوری و قانون اساسی ویژگی‌های رئیس‌جمهور از دید منتظری که این روزها و می‌شود! @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹مواضع جنجالی و دشمن‌شادکن جریان منتظری در سال‌های اخیر، یکی از ابزار مهم تهاجم سیاسی رسانه‌های معاند و براندازان داخلی علیه انقلاب و نظام اسلامی بوده است. آنان در کوران انتخابات سال ۹۶، منشأ گفتمانی شدند که نهایتا پیوستگی سیاسی آن با منافقین و ضدانقلاب را علنی کرد و پژواک این گفتمان سیاه در نطق‌های انتخاباتی هم نمود یافت. بعد از اعلان نتایج احراز صلاحیت‌ها، بیت منتظری بار دیگر با صدور بیانیه‌ای تند، با تکیه بر برخی مواضع منتظری بعد از عزل، تلاش کرد آتش تهیه دیگری علیه شورای نگهبان و ارکان قانونی نظام فراهم آورد که البته به دلیل عدم اقبال مردم، تاثیر چندانی بر جای نگذاشت. ▫️بازخوانی برخی مواضع منتظری در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، نشانگر نوعی تناقض درونی در جریان منتظری است و مخاطب را با دگردیسی‌های موسمی این جماعت، آشنا می‌سازد! ▪️منتظری، انقلابی بودن و ضربتی بودن را از شرایط مهم ریاست‌جمهوری می‌داند و می‌گوید: 👇 شرایط کاندیدا هم ذکر شده که بایستی هم پایبند به مذهب و هم آشنا به مذهب و هم آشنا به مسائل سیاسی روز باشد و هم مدیر و مدبر باشد و مؤمن به مبانی جمهوری اسلامی و یکی از مبانی جمهوری اسلامی، قانون اساسی است. و از همه مهمتر باید انقلابی و ضربتی باشد. کشور ما به افرادی که کارهای ضربتی انقلابی انجام بدهند، نیاز دارد. (5بهمن 1358) @rozaneebefarda
آقازاده‌ای که نشانه‌های در او نبود! دلنوشته ای به مناسبت سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
آقازاده‌ای که نشانه‌های در او نبود! دلنوشته ای به مناسبت سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
امام زاده ای که نبود! دلنوشته ای به مناسبت چهل و سومین سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... @rozaneebefarda
آن عکس خاص! تصویری از حضور علامه مصباح یزدی(قدس سره) در حوزهٔ رأی‌گیری همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی ۱۳۵۸/۰۱/۱۰. 🔶حاشیه روزنه بازخوانی مستندات مربوط به کارنامه سیاسی علامه مصباح حقایق فراوانی را روشن می‌کند که همچون عصای موسی(ع)، طومار شعبده‌بازی‌ها و روایت‌سازی‌های دروغین قبیله‌گرایان غرب‌گرا را درهم می‌پیچد! آنها بعد از بازنشر روایت جامع و جدید از کارنامه علامه مصباح، گیج و سردرگم و متحیر مانده‌اند! و بر اساس سرشت سیاسی شان و طبق مسلک اعراب جاهلی صدر اسلام، گاهی با و یا بازتاب تقطیع شده مطالب، می‌خواهند پنبه در گوش مخاطبان شان کنند تا حقایق به آنها نرسد! گاهی، روی به هجو و ناسزا و تمسخر می‌آورند! گاهی دیگر، به سلاح وسوسه و تردید و شبهه‌تراشی متمسک می‌شوند! اما مخاطب حقیقت‌جوی روزگار ما حالا به لطف آن ، مو را از ماست می‌کشد و روی رفتارها و گفتارها ذره‌بین می‌گذارد. بیچاره این غرب‌گرایان که مردمان خردمند و حق‌طلب روزگار انقلاب اسلامی را با مردمان خرافه‌پرست جامعه جاهلی جزیرة العرب اشتباه گرفته‌اند! سال‌ها در بوق و کرنا کرده‌ بودند که علامه مصباح اهل رأی و انتخابات و مردم‌سالاری نیست! حالا مخاطب می‌پرسد خب اگر اینطور است در نخستین رأی‌گیری پس از پیروزی انقلاب اسلامی(فروردین ۵۸) پای صندوق رأی چه‌می‌کند؟! این جماعت بلندآوازه و میان‌تهی در مقابل مستندات تاریخی، حرفی برای گفتن ندارند اما عجیب آنکه، شهامت پذیرش حرف حق هم در آنها نیست! ؛ دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:👇 https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
امام زاده ای که نبود! دلنوشته ای به مناسبت چهل و سومین سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... @rozaneebefarda