پرسش: هدف اصلی از عبادت چیست؟ مگر خداوند به عبادت بندگان خود نیازمند است که به آن دستور داده است؟ پاسخ: قطعاً ساحت مقدس خداوند از عبادت بندگان بی‌نیاز است و عبادت یا گناه بندگان هیچ سود و زیانی برای خداوند ندارد. حضرت علی علیه‌السلام دراین‌باره می‌فرمایند: «فَانَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ وَتَعالی خَلَقَ الْخَلْقَ، حینَ خَلَقَهُمْ، غَنِیاً عَنْ طاعَتِهِمْ، امِنًا مِنْ مَعْصِیتِهِمْ لِانَّهُ لا تَضُرُّهُ مَعْصِیةُ مَنْ عَصاهُ وَلا تَنْفَعُهُ طاعَةُ مَنْ اطاعَهُ» «خداوند سبحان هنگام آفرینش خَلق از طاعت و بندگی‌شان بی‌نیاز و از معصیت و نافرمانی آن‌ها ایمن بود، زیرا معصیت گناهکاران او را زیان ندارد و طاعت فرمان‌برداران سودی به او نمی‌رساند».(1) خداوند کمال مطلق است و انسان نیز باید سعی نماید خود را به کمال شایسته خویش نزدیک نماید و عبادت بهترین ابزار برای رسیدن انسان به کمال است؛ چراکه موجبات رشد و تعالی روحی و معنوی انسان را فراهم می نماید. در سایه عبادت و بندگی و تخلق به اخلاق الهی انسان می‌تواند زمینه سعادتمندی در دنیا و آخرت را برای خود رقم بزند بنابراین درنهایت فایده و بهره عبادت به خود انسان خواهد رسید. پی‌نوشت: 1 نهج‌البلاغه ، خطبه 193 #کارشناس_اخلاق #فلسفه_عبادت @pasokhsara