🔶 تمدن غرب با تولید مفاهیمی چون «توسعه»، «حقوق بشر» و «دموکراسی لیبرال»، ذهن ملت‌ها را در چارچوب فکری خود می‌پرورد تا دیگر نیازی به اشغال نظامی نباشد. بی‌تردید، تمدن غرب دستاوردهای علمی و تکنولوژیک شگرفی داشته است؛ از انقلاب صنعتی تا فناوری‌های دیجیتال. اما پرسش بنیادین آن است که این پیشرفت، در خدمت انسان است یا در خدمت سلطه؟ علم در جهان غرب از معنا تهی شد و به ابزار قدرت بدل گشت. همان تمدنی که میکروسکوپ و تلسکوپ را آفرید، بمب اتم را نیز ساخت؛ همان فرهنگی که از حقوق بشر سخن می‌گوید، جنگ‌های نیابتی و تحریم‌های مرگبار را سامان می‌دهد. در واقع، تمدن غرب به جای آنکه انسان را به تعالی برساند، او را در مصرف‌گرایی، بی‌معنایی و اضطراب غرق کرده است. انسان مدرن امروز، در اوج رفاه مادی، از فقر معنوی رنج می‌برد؛ در میان انبوه اطلاعات، بی‌حقیقت مانده و در دنیای به ظاهر آزاد، بیش از هر زمان دیگر گرفتار سلطه نظام سرمایه است. 🔷 بزرگ‌ترین پروژه غرب در قرن بیستم و بیست‌ویکم، القای این باور است که «تمدن غرب یگانه الگوی پیشرفت است.» این نقشه، از طریق آموزش، رسانه، سینما و نهادهای جهانی دنبال می‌شود. هدف آن است که ملت‌ها، پیشرفت را مساوی با غربی شدن بدانند و از هویت، دین و فرهنگ خود شرمنده شوند. در این نقشه، دین به حوزه فردی رانده، عقل دینی «غیرعلمی» معرفی و الگوی زیست غربی به‌عنوان معیار جهانی جا زده می‌شود. این همان «استعمار فرهنگی» است؛ تسخیر ذهن‌ها به جای سرزمین‌ها. اما حقیقت آن است که تمدن غرب، یگانه راه نیست؛ بلکه مسیری است پر از تناقض، خشونت و بحران. در برابر آن، تمدن الهی ـ انسانی اسلام، الگویی دیگر از پیشرفت عرضه می‌کند؛ الگویی که در آن، علم با ایمان جمع می‌شود، آزادی در خدمت عدالت است و پیشرفت، به معنای رشد متوازن مادی و معنوی است. 🖋حجت الاسلام علی رشیدی #انسان_محوری #استعمار_فرهنگی ‌‌📮 سایت | ایتا | آپارات | ویراستی | روبیکا