این متن از اندیشکده «مطالعات امنیت ملی» اسقاطیل، یک تحلیل بسیار طولانی و پرجزئیات درباره جنگ «شمشیرهای آهنین» است که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد و نزدیک به دو سال ادامه یافت. در این گزارش، نویسنده جنگ را با رویدادهایی مانند جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ و جنگ یوم‌کیپور ۱۹۷۳ مقایسه می‌کند و هشدار می‌دهد که اسقاطیل نباید دوباره به دام «توهم پیروزی» بیفتد. خلاصه محورها و نکات کلیدی: شوک ۷ اکتبر و چندجبهه‌ای شدن جنگ: حماس بدون هماهنگی کامل با «محور مقاومت» به اسقاطیل حمله کرد. با وجود طرح آماده برای حمله همزمان حماس و حزب‌الله، این هماهنگی صورت نگرفت. اگر اجرا می‌شد، می‌توانست موجودیت اسقاطیل را تهدید کند. وضعیت بحرانی داخلی: ارتش پس از شکست بی‌سابقه‌اش دچار فرسودگی بود، برنامه عملیاتی نداشت و جامعه هم درگیر بحران سیاسی داخلی و تخلیه شهرهای مرزی بود. دستاوردها: 1. بازپس‌گیری سریع مناطق مرزی در جنوب. 2. بازدارندگی در شمال و جلوگیری از ورود حزب‌الله در ساعات اولیه. 3. حمله زمینی موفق به غزه و شکستن دکترین حماس درباره بیمارستان شفا و اردوگاه شاطی. 4. عملیات گسترده علیه حزب‌الله، حذف رهبران و دور کردن نیروهای «رضوان» از مرز. 5. آرام نگه‌داشتن کرانه باختری و جبهه داخلی. 6. باز کردن مسیر حمله به ایران و اجرای عملیات با مشارکت آمریکا. دلایل ناتمام‌ماندن اهداف جنگ غزه: تغییر حماس به جنگ چریکی و استفاده از تونل‌ها. ناتوانی ارتش در ورود و نابودی شبکه زیرزمینی. نبود تصمیم‌گیری درباره ورود کمک‌های انسانی، که باعث شد حماس کنترل آن را در دست بگیرد و بقا پیدا کند. طولانی‌شدن جنگ...

و فرسایش نیروی انسانی و تجهیزات. خطرات ادامه جنگ در غزه: فرسودگی ارتش و جامعه. لطمه به تصویر بین‌المللی اسقاطیل. آسیب به جان اسرا. تقویت فرصت برای ایران و حزب‌الله جهت بازسازی و انتقام. درس‌هایی که دشمن آموخته: 1. اهمیت ابتکار عمل و غافلگیری در حمله اول. 2. حملات همزمان و گسترده برای اشباع خطوط دفاعی. 3. استفاده از زیرساخت‌های زیرزمینی عمیق و به‌هم‌پیوسته. 4. اسیرگیری به‌عنوان بیمه بقا. 5. بازگشت به جنگ چریکی و کمتر وابسته‌بودن به ساختار ارتش‌مانند. 6. جنگ رسانه‌ای و تأثیرگذاری بر افکار عمومی جهانی علیه اسقاطیل. 7. به‌کارگیری فناوری‌های ساده و ارزان (پهپاد، آرپی‌جی، بمب‌های دست‌ساز) در برابر تجهیزات گران‌قیمت اسقاطیل. نکات انتقادی از عملکرد اسقاطیل: بسیاری از موفقیت‌ها نتیجه اشتباهات دشمن بود، نه طرح استراتژیک دقیق. فقدان برنامه‌ریزی پیوسته و عملیات همزمان چندجبهه‌ای. نبود استراتژی دفاع مرزی نوین، تکیه بیش از حد بر موانع فیزیکی و سامانه‌های جمع‌آوری اطلاعات. توصیه اصلی: پایان‌دادن به جنگ غزه با همین دستاوردها، بازسازی ارتش و آمادگی برای رویارویی آینده با ایران و حزب‌الله، همراه با اصلاح دکترین دفاعی و نظامی.

حلقه خفه‌کننده‌ای که ایران طی سال‌ها پیرامون اسقاطیل ساخته بود، در جنگ ۷ اکتبر آشکار شد، اما خوشبختانه برای اسقاطیل، نه با تمام شدت و توانش. حماس امیدوار بود که «محور مقاومت» به رهبری ایران به او بپیوندد و اسقاطیل را سرنگون کند. پس از تردید، نیروهای «محور» – به‌ویژه حزب‌الله – از پیوستن کامل به جنگ با تمام توان خود خودداری کردند. امروز روشن است که اگر یک حمله هماهنگ و غافلگیرکننده از سوی همه «محور» اجرا می‌شد – یعنی یورش همزمان حزب‌الله به الجلیل و حماس به جنوب، همراه با شلیک هزاران موشک و پهپاد انتحاری به عمق خاک اسقاطیل – می‌توانست اسقاطیل را فلج و موجودیتش را به خطر بیندازد. «محور» حتی طرح چنین حمله‌ای را آماده کرده بود، اما حماس بدون هماهنگی با رهبری «محور» زمان حمله را انتخاب کرد و حتی آن‌ها را هم غافلگیر نمود. مجموعه اقدامات اسقاطیل در طول جنگ، به فروپاشی دکترین ایرانی منجر شد که بر پایه آن تصور می‌شد اسقاطیل هرگز توان یا جرئت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را ندارد و آمریکا نیز چنین چیزی را نخواهد پذیرفت یا در آن شرکت نخواهد کرد. عملیات علیه ایران در شرایطی ویژه انجام شد: حزب‌الله تضعیف و بازدارده شده بود، مسیر هوایی به ایران از طریق سوریه باز شده بود، شبه‌نظامیان شیعه عراق تحت تأثیر بازدارندگی رو به رشد اسقاطیل تصمیم گرفته بودند حملاتشان را متوقف کنند، سامانه‌های پدافند هوایی ایران در حمله‌ای اسقاطیلی در اکتبر ۲۰۲۴ به‌شدت آسیب دیده بودند، و دولتی دوستدار اسقاطیل در آمریکا برای نخستین بار پذیرفت که در یک حمله فیزیکی با توان یک ابرقدرت، شریک شود. با این حال، علی‌رغم موفقیت‌های آشکار عملیاتی، هنوز مشخص نیست که چه میزان خسارت واقعی به برنامه هسته‌ای ایران وارد شده و آینده آن چه خواهد بود، وقتی حکومت ایران ارزیابی خسارت را به پایان برساند و نتایج آن را برای آینده استخراج کند. برای ایران نیز روندی مشابه حزب‌الله رخ داد. این کشور درک نکرد که محدودیت‌ها و تردیدهای اسقاطیل برای حمله به سایت‌های هسته‌ای‌اش از میان برداشته شده است. ارتش‌های نیابتی‌اش (عراق، حزب‌الله، سوریه و حماس) دیگر در اختیارش نبودند، تهدید حوثی‌ها دیگر اسقاطیل را نمی‌ترساند، سامانه‌های دفاع هوایی ایران در حملات قبلی از کار افتاده بودند، و این اعتماد را به نیروی هوایی اسقاطیل داده بود که می‌تواند در آسمان ایران همان‌طور عمل کند که در لبنان و غزه عمل کرده بود؛ همه این‌ها همزمان با سقوط رژیم اسد و حذف تهدید هوایی از سمت سوریه رخ داد. همچنین، فرماندهی نظامی ایران نفهمید آنچه رهبران حماس و حزب‌الله سال‌ها قبل دریافته بودند – یعنی این‌که حتی در به‌ظاهر امن‌ترین مکان‌ها نیز تحت تعقیب هستند – درباره خودش هم صدق می‌کند. به‌جای پیروی از سبک زندگی مخفیانه رهبران (شهیدی) چون یحیی سنوار و محمد ضیف یا حسن نصرالله، مقامات ایرانی به زندگی روزمره خود ادامه دادند و همین باعث شد اسقاطیل بتواند آن‌ها را، در کنار دانشمندان هسته‌ای‌شان، هدف قرار دهد و بکشد. ایرانی‌ها از همه این اشتباهات درس خواهند گرفت. آن‌ها نیرویی خواهند ساخت تا اسقاطیل را با یک ضربه آغازین غافلگیرکننده و کوبنده، پیش‌دستی کنند و به‌دنبال راه‌حل‌هایی خواهند بود که رهبری‌شان را در برابر ضربات اطلاعاتی و آتش اسقاطیل مقاوم نگه دارد و امکان تداوم فرماندهی را حفظ کند. تجربه شبکه تونل‌های حماس و ناکامی اسقاطیل در یافتن پاسخ مؤثر برای مقابله با آن، برای ایران هم آموزنده است. چه در قالب زیرساخت‌های زیرزمینی عمیق مانند تأسیسات فردو (که اسقاطیل در حوزه زیرزمینی استراتژیک هم راهکار عملیاتی مستقل نداشت و تنها بر توان آمریکایی تکیه کرده بود)، چه در شکل تونل‌های پیوسته و به‌هم‌متصل غزه، ایران و متحدانش درصدد تکرار و گسترش این مدل خواهند بود. ایران نیز احتمالاً از موفقیت حماس در استفاده از جنگ چریکی، گروگان‌گیری و جنگ روانی/رسانه‌ای برای بقا، الگو خواهد گرفت. همچنین از تجربه استفاده از ابزارهای ساده و ارزان مانند پهپادهای تجاری یا مواد منفجره کم‌هزینه – که می‌توانند قابلیت‌های گران‌قیمت و پیچیده اسقاطیل را مختل کنند – بهره خواهد برد. در همین چارچوب، ایران نه‌تنها از تجربه اوکراین در جنگ علیه روسیه خواهد آموخت، بلکه از تجربه خود اسقاطیل نیز درس خواهد گرفت؛ جایی که این کشور با استفاده از عوامل محلی در داخل ایران و پهپادهای ارزان، توانست بخش‌هایی از توان ایران را از کار بیندازد، حتی در پایگاه‌های حساس نیروی هوایی در جنوب کشور.

عررررتش اسقاطیل اعلام کرد یک سرباز جنایتکار اسقاطیلی براثر شلیک تک تیرانداز مقاومت در شمال غزه زخمی شد

شعارنویسی عبری روی دیوار براق: در غزه یک هلوکاست درحال رخ دادن است

کم کم دارن جوش میارن سران اسقاطیل ازین شعارنویسی

پلیس اسقاطیل یک مرد ۲۷ ساله از قدس را به ظن دست داشتن در هتک حرمت دیوار ندبه بازداشت کرد. او به این کار اعتراف کرده و ابراز پشیمانی نمود (نمودوندندش). این فرد با شرایط محدودکننده آزاد شد و ممکن است به اتهام اهانت به دین تحت پیگرد قرار گیرد.

سنگ‌های دیوار ندبه با نوشته گرافیتی «در غزه هولوکاست وجود دارد» هتک حرمت شدند. حاخام دیوار ندبه، شموئل رابینوویچ، از این اقدام شدیداً ابراز انزجار کرد و گفت: «مکان مقدس جای بیان اعتراضات نیست. پلیس باید این اقدام را بررسی کرده، عاملان هتک حرمت را شناسایی و آن‌ها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد.»

وقتی مسجد آتش میزنید و شعار مینویسید روی دیوارای مسجد چی؟

صنایع هوا فصای اسقاطیل اعلام کرد که ماهواره مخابراتی ملی «درور ۱» با موفقیت وارد مدار خود شده و مأموریتش را آغاز کرده است.

اسموتریچ فراموش کرده‌اند یهودی بودن یعنی چه. این سنگ‌های کهن، آغشته به تاریخ طولانی قوم ما هستند؛ تاریخی از ساخت، ویرانی، خون، آزار، و دوباره ساخت و برپایی. کسی که قادر است آن‌ها را با اتهامات خون‌بار یهودستیزانه و بیمارگونه آلوده کند، فراموش کرده معنای یهودی بودن چیست. من از پلیس اسقاطیل می‌خواهم که «هر سنگی را زیر و رو کند» تا کسانی را که به خود اجازه دادند مقدسات قوم یهود را بی‌حرمت کنند و با دروغ‌ها نام اسقاطیل را لکه‌دار سازند، یافته و با تمام شدت قانون با آن‌ها برخورد کند.

گانتز تخریب سنگ‌های دیوار براق، مقدس‌ترین مکان برای قوم یهود، جنایتی علیه تمام ملت یهود است. من از پلیس می‌خواهم که این موضوع را بررسی کرده و مجازات کامل را در مورد مجرمان اجرا کند. مکان‌های مقدس ما باید خارج از هرگونه اختلاف باقی بمانند.