🔺الوعده وفا
در شورای شش‌نفره‌ی بعد از عمربن‌خطاب، کافی بود علی‌بن‌ابی‌طالب یک دروغ مصلحتی بگوید و خلیفه شود. مصالح خلیفه شدن او آنقدر زیاد بود که می‌شد با آن حداقل یک دروغ را توجیه کرد. اما علی دروغ نگفت تا بگوید هدف وسیله را توجیه نکرده و نمی‌خواهد به هر قیمتی حاکم شود و بنا ندارد بر سیره‌ی دو خلیفه‌ی پیشین صحه بگذارد.
وقتی در یک معرکه علی‌بن‌ابی‌طالب با عمروعاص روبه‌رو شد، علی شمشیر کشید و عمرو عریان گشت. علی می‌توانست چشم ببند و شمشیر بزند و یک تاریخ را از مکر پسر عاص نجات دهد. ولی علی چنین نکرد. عمروعاص فرار کرد ولی آیندگان از پیروان علی حیاء را مهم و حیاتی شمردند.
در صفین ابتدا معاویه به نهر رسید و سعی کرد اجازه‌ی استفاده‌ی سپاه علی از آب را ندهد. ولی یاران علی بر سر آب جنگیدند و چون پیروز شدند پیشنهاد کردند آب را بر یاران معاویه ببندند. اميرالمؤمنين موافقت نکرد. هرچند این تشنگی می‌توانست کمر لشکر معاویه را بشکند و آنها را تسلیم امر علی کند.
ده‌ها مورد دیگر از سیره‌ی پیامبر، امام حسن و امام رضا و... نیز می‌توان نام برد.
خب این چه منطقی است که درعین مبارزه برای رسیدن به حکومت و یا حفظ حاکمیت، حاضر نیست از هر شیوه‌ای و روشی پیش رود؟ چگونه سیاست با دیانت ممزوج می‌شود به‌نحوی که هرکدام عین دیگری و مسیر تعین دیگری است؟
بسیاری از کسانی که در جهان بنا داشتند با امپریالیسم و استعمار مبارزه کنند، خود در حین مبارزه شبیه چیزی شدند که با آن می‌جنگیدند. حتی بنی‌اسرائیل پس از چندی، علاقمند شدند به ساختار تفرعنی که با آن جنگیده بودند و به سامری پیوستند.
تنها نسخه‌ای که در عالم چند دهه است با استعمار و استثمار و استحمار می‌جنگد و نمی‌خواهد شبیه آنها شود، مردم ایران‌اند که اراده‌ی خود را در شکلی از نظم سیاسی به نام جمهوری‌اسلامی متبلور کرده‌اند و در حساس‌ترین مواقع پشت آن می‌ایستند و می‌شوند: "ملت وقت‌شناس". این مردم در نسخه‌های خود در جنگ و صلح، طالب استقلال‌اند نه تقلید.
اما در دل همین ملت و مردم، نیروهایی وجود دارد که سلطه‌گری و استیلاء و شبیه شدن به دشمن را برای رسیدن به مقاصد مقدس، نه‌تنها بد نمی‌داند که مطالبه نیز می‌کند. جماعتی که سال‌ها سبب دوری نظام اسلامی از مردم شده‌اند.
کمی که جلوتر برویم درباره‌ی ویژگی‌های این جماعت بیشتر می‌توان سخن گفت. نه از باب عیب‌جویی و نیش و کنایه. بلکه از جهت توصیف تا بتوان درک‌شان کرد و برای‌شان راهی یافت و ساخت.
#سید_میثم
#وعده_صادق #بشارت_فتح #آتش_بس
@Masihane
🔰 چرا آتش‌بس شد؟
⚫️ من آتش‌بس را اینطور می‌فهمم که هیچ یک از طرفین جنگ، تمایلی به ادامه ندارند. آیا عدم تمایل ریشه در عدم توان دارد؟
1⃣ درباره‌ی اسرائیل یک موضوع مشخص است. در همان ابتدای تجاوز و روزهای آغازین چند هدف را ترسیم کرد: نابودی تمام و کمال تأسیسات هسته‌ای ایران، از کار انداختن توان دفاعی و موشکی ایران، از بین بردن زنجیره‌ی فرماندهی نظامی، ترور دانشمندان مؤثر هسته‌ای.
سپس با پاسخ‌های ایران پا فراتر نهاد و به این اهداف نیز اشاره کرد: تغییر نظام سیاسی حاکم بر ایران و سپس تجزیه‌ی ایران.
در مسیر دستیابی به این اهداف، رژیم منحوس گام‌هایی برداشت ولی تقاضای آتش‌بس یک‌طرفه یعنی بسنده کردن به همین مقدار راه طی شده، چون گویا زورشان به بیش از این فعلا نمی‌رسد.
2⃣ درباره‌ی ایران ولی قصه فرق دارد. ایران مدافع بود نه مهاجم و متجاوز. ایران توانسته متجاوز را از دستیابی تمام و کمال به اهداف خود باز دارد. به ادعای مسئولان، هرچند تأسیسات هسته‌ای آسیب دیده ولی ایران توان هسته‌ای را همچنان حفظ کرده. توان موشکی نیز همچنان پابرجاست. همچنین فرماندهان مهمی شهید شدند ولی زنجیره‌ی فرماندهی از هم نپاشیده. نظام سیاسی هم تغییر نکرده و ایران تجزیه نشده. ایران تا اینجا موفق شده و پیروز. ولی آیا می‌تواند تا جایی حملات خودش را پیش ببرد که اسرائیل از تجاوز خود اعلام پشیمانی کرده و صنعت هسته‌ای ایران را به رسمیت بشناسد و مطالباتی چون توقف جنگ علیه غزه و لبنان و درنهایت پرداخت غرامت جنگی را به کرسی بنشاند؟ آتش‌بس در این مرحله یعنی ایران هنوز زورش به این مقدار نمی‌رسد.
🔴 لذا می‌توان واقع‌بینانه عدم‌تمایل به ادامه جنگ را از جهاتی که گفته شد، برخاسته از عدم‌توان طرفین قلمداد کرد. کاش مراقب باشیم که در میدان روایت این ۱۲ روز بند را آب ندهیم.
🔺پ.ن: امیدوارم بیانیه‌ی شورای امنیت ملی هم صرفا یک شعار سیاست‌مدارانه نباشد و واقعا آماده‌ی حمله بمانیم.
#سید_میثم
#وعده_صادق #بشارت_فتح #آتش_بس
@Masihane