7⃣تهدیدات ایدئولوژیک چین 🔹جمهوری خلق #چین تهدیدات ایدئولوژیک را نه فقط یک مسئله امنیتی، بلکه تهدیدی برای بقای #حزب_کمونیست، انسجام ملی و ثبات اجتماعی تلقی می‌کند. از نگاه #پکن، هر نوع ایدئولوژی که با اصول حاکم کمونیسم چینی، ناسیونالیسم هان‌محور، یا وحدت سرزمینی چین در تضاد باشد، می‌تواند به‌عنوان تهدید تلقی شود. برخلاف مدل‌های غربی که میان امنیت و آزادی تمایز قائل‌اند، چین این تهدیدات را به‌شکل تمام‌عیار و سیستماتیک سرکوب می‌کند. 🔹دسته‌بندی تهدیدات ایدئولوژیک در چین 🔻افراط‌گرایی مذهبی – اسلامی: بزرگ‌ترین نگرانی چین در این زمینه مربوط به #مسلمانان_اویغور در سین‌کیانگ است. حکومت چین عقیده دارد که آموزه‌های اسلام سیاسی، به‌ویژه از نوع سلفی یا جهادی، ریشه افراط‌گرایی و جدایی‌طلبی در این منطقه هستند. 🔻جدایی‌طلبی قومی: شامل جنبش‌های استقلال‌طلب در مناطق تبت، سین‌کیانگ، مغولستان داخلی و حتی هنگ‌کنگ. پکن این جریان‌ها را تهدیدی مستقیم علیه حاکمیت سرزمینی می‌داند. 🔻نفوذ #لیبرالیسم غربی: ارزش‌هایی چون دموکراسی لیبرال، آزادی رسانه، حقوق بشر، چندحزبی بودن، تفکیک قوا و جامعه مدنی مستقل از نگاه چین ایدئولوژی‌های بی‌ثبات‌کننده‌ای هستند که از غرب صادر می‌شوند. 🔻جنبش‌های دینی یا معنوی خارج از کنترل حزب: مانند فالون گونگ، مسیحیان خانگی، یا جنبش‌های معنوی نوظهور. این‌ها اغلب به‌عنوان تهدیدی برای کنترل ایدئولوژیک حزب بر ذهن شهروندان دیده می‌شوند. 🔻اپوزیسیون فکری – روشنفکران، دانشگاهیان و اینترنت: هر نوع نقد سازمان‌یافته، تولید اندیشه سیاسی خارج از چارچوب حزب، یا سازمان‌دهی مردم به‌وسیله بسترهای دیجیتال (مثل جنبش‌های هشتگ‌محور) می‌تواند به‌سرعت برچسب تهدید ایدئولوژیک بگیرد. 🔹نهادهای مسئول مقابله با تهدیدات ایدئولوژیک 🔻وزارت امنیت دولتی (MSS): آژانس اصلی ضدجاسوسی و مقابله با تهدیدات داخلی-ایدئولوژیک. شبیه به FSB در روسیه یا FBI در آمریکا. 🔻وزارت امنیت عمومی (MPS): نیروهای پلیس ملی که مسئول عملیات‌های میدانی علیه افراط‌گرایان، جدایی‌طلبان و مخالفان‌اند. 🔻اداره امور مذهبی (SARA) و اداره امور اقلیت‌ها: مسئول کنترل و هدایت فعالیت‌های مذهبی و قومی، صدور مجوز برای اماکن دینی، و نظارت بر محتوای مذهبی‌اند. 🔻اداره امنیت سایبری (CAC): بازوی اصلی سانسور، فیلترینگ و مدیریت اطلاعات در فضای مجازی. این نهاد نظارت سنگینی بر شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های پیام‌رسان اعمال می‌کند. 🔻ادارات تبلیغات حزب کمونیست چین: نقش کلیدی در شکل‌دهی به فضای ایدئولوژیک رسانه‌ای، آموزشی و فرهنگی دارند. 🔹سیاست‌ها و ابزارهای مقابله با افراط‌گرایی ایدئولوژیک 🔻اردوگاه‌های «بازآموزی» در سین‌کیانگ: میلیون‌ها مسلمان اویغور و قزاق به بهانه مبارزه با افراط‌گرایی به اردوگاه‌های دولتی فرستاده شده‌اند که در آن‌ها آموزش سیاسی، زبان چینی و ترک دین اعمال می‌شود. 🔻برچسب‌گذاری گروه‌ها و شخصیت‌ها: فالون گونگ، سازمان‌های تبعیدی تبت، رسانه‌های هنگ‌کنگی و حتی برخی چهره‌های دانشگاهی به‌عنوان «عوامل خارجی»، «تروریست» یا «افراطی ایدئولوژیک» معرفی می‌شوند. 🔻کنترل کامل بر رسانه‌ها و آموزش: تمام رسانه‌های رسمی موظف به ترویج گفتمان حزب کمونیست‌اند. مدارس و دانشگاه‌ها نیز طبق سرفصل‌های تأیید‌شده، آموزش‌های سیاسی هماهنگ با ارزش‌های حزب ارائه می‌کنند. 🔻پایش گسترده فضای مجازی و تکنولوژی‌های پیشرفته نظارت: چین با استفاده از هوش مصنوعی، داده‌کاوی، تشخیص چهره، رتبه‌بندی اجتماعی و سانسور هوشمند، یکی از پیشرفته‌ترین سیستم‌های کنترل ایدئولوژیک دیجیتال را داراست. 🔻سانسور و ممنوعیت نمادهای فکری: کتاب‌ها، فیلم‌ها، و حتی مفاهیم نظری (مثل تفکر انتقادی غربی یا فمینیسم رادیکال) در صورت تضاد با ارزش‌های حزب ممنوع می‌شوند. 🔹همکاری‌های بین‌المللی 🔻سازمان همکاری شانگهای (SCO): یکی از بسترهای اصلی هماهنگی امنیتی چین با کشورهایی چون روسیه، پاکستان، ایران و کشورهای آسیای مرکزی برای مقابله با افراط‌گرایی مذهبی و جدایی‌طلبی. 🔹در نظام سیاسی چین، #تهدیدات_ایدئولوژیک با #تهدیدات_امنیتی هم‌عرض تلقی می‌شوند. مرز میان آزادی اندیشه و خطر امنیتی در این کشور بسیار باریک است. هرگونه ایدئولوژی جایگزین یا رقیب برای حزب کمونیست، از جمله ادیان مستقل، اندیشه‌های لیبرال، یا هویت‌های قومی مستقل، با سخت‌گیری شدید مواجه می‌شود. چین برای حفظ «ثبات» و «کنترل ایدئولوژیک»، از ابزارهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری در مقیاس بسیار وسیع استفاده می‌کند. تلگرام https://t.me/man_kazemi ایتا https://eitaa.com/mansouron