eitaa logo
مناهج 🇵🇸🇮🇷
21.5هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1.6هزار ویدیو
191 فایل
﷽ 🌀 نگرش‌ها و دغدغه‌های حوزه و روحانیت 🌐 Manahejj.ir 📠 ارتباط با سردبیر: 🆔 @Manahejj_Admin 📻 رادیو مناهج: 🎧 @Manahejj_Radio 💳 جهت حمایت مالی از مناهج: به ادمین پیام بدهید... ⛔️ تبلیغ و تبادل
مشاهده در ایتا
دانلود
10.64M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌀 تعهد آیت الله بهجت به آیت الله خامنه‌ای؟! ماجرای دغدغه مقام معظم رهبری از سنگینی مسؤولیت رهبری جمهوری اسلامی و مطرح کردن آن نزد آیت الله بهجت #رهبری #بهجت #علما #خاطرات @Manahejj
🌀 عشق و معرفت 📝 عنایت امام رضا علیه‌السلام به مرحوم آیت‌الله بهجت قدس سره 🔹 حجت‌الاسلام‌ و‌ المسلمین شیخ علی بهجت (فرزند مرحوم آیت‌الله ره): روزی مرحوم آیت الله فهری (که برای سالیان متمادی نماینده امام خمینی ره و مقام معظم رهبری دام‌ظله در کشورهای مختلف عربی بود) خدمت آیت‌الله بهجت ره رسیدند و به ایشان گفتند که بنده و شما از جوانی با هم رفیق بودیم اما من در جوانی یک سید جوان خام بودم و عقلم نمی‌رسید که چگونه باید طی طریق کنم اما شما در آن زمان با بزرگان نشستید و عقلتان رسید که باید چه کار کنید اما بنده از شما گله‌مند هستم که حق رفاقت را به جا نیاوردید و دست من را نگرفتید و اکنون هم که کار از کار گذشته چون پیر شدم و توانی برای حرکت ندارم. 🔹️ اما اکنون مهمان شما هستم و از خانه‌تان نمی‌روم تا یکی از عنایات خاصی که حضرت امام رضا علیه السلام به شما کرده است را بگویید.   🔹️وی با بیان اینکه مرحوم آیت الله بهجت با شنیدن این مطلب به شدت منفعل شده بود در پاسخ آیت الله فهری گفت:‌ یک مرتبه که خدمت امام رضا علیه‌السلام مشرف شده بودم؛ امام رضا علیه‌السلام ده مطلب را به من فرمود که یکی از آنها را به شما عرض می‌کنم. امام رضا علیه‌السلام فرمودند که «مگر امکان دارد که شخصی به ما پناه بیاورد و ما او را پناه ندهیم». ✅ بعد منزل نبود در سفر روحانی... 📗 yjc.ir/00Ow6I @Manahejj
🌀 تحول در کتب آموزشی، یک قدم به جلو 📝 بخش دوم 🖋 محمد مهدی عظیمی 7⃣ یکی دیگر از نقاط قوت این طرح، حذف بخشهایی از رسائل است که برای طلاب، به عنوان یک متن آموزشی در مقطع پایه هفتم و هشتم مناسب نیست. 🔹 عموم طلاب و اساتید بزرگوار که رسائل را گذرانده‌اند به این نکته اذعان دارند که فهم مطالب سنگین و بعضا غیر منظم مرحوم شیخ در ابتدای رسائل برای غالب طلاب محترم سخت است و در نهایت هم با وجود مطالعه و مداقه و مباحثه چندان تصور دقیقی از مسائل پیدا نمی‌کنند و به تعبیر دیگر، آنقدری که برای فهم آن زحمت می‌کشند برایشان آورده‌ی علمی حاصل نمی‌شود. 🔹 همچنین در مباحث تعادل و تراجیح -که البته چون آخر کتاب است اساتید محترم به طور معمول به تدریس آنها نمی‌رسند- اندماج زیادی حاکم است. ❇️ نکته قابل توجه این است که به حسب نقلها، مرحوم شیخ نیز رسائل را به عنوان کتاب درسی سطوح عالی در آن مقطع ننوشته‌اند و در کلمات برخی بزرگان حوزه نیز این نکته تذکر داده شده است. برای نمونه مرحوم آیت الله العظمی می‌فرمایند: «رسائل و مکاسب کتاب درسی سطح حوزه نیست، خارج شیخ است، و برای سطح باید شود. باید هیئتی تشکیل گردد تا کتاب‌های درسی حوزه، مخصوصاً سطوح بالا را تهذیب کنند. شیخ آخرین قوه علمی خود را در رسائل و مکاسب اعمال کرده است و آن دو را سر درس [خارج] می‌آورده و از روی آنها می‌خوانده است، و ما آنها را سطح قرار داده‌ایم! لذا به‌حسب ظاهر خیلی محتاج به تهذیب هستند و رسائل و مکاسب و کفایه هیچ‌کدام برای سطح مناسب نیستند. اینها سابقاً در حوزه‌های علمیه معمول نبوده است. آیا درست است طلبه به درس خارج برود و فکرش این باشد که شیخ در رسائل و مکاسب چه گفته است؟!»(در محضر بهجت، ج ۱، ص۱۶۷) ❓ممکن است اشکال شود که چطور می‌شود بحث ظن رسائل و سپس اصول عملیه را شروع کرد ولی قطع را که مبنای حجیت مباحث ظن است حذف نمود؟ پاسخ این است که با توجه به اینکه طلاب محترم در کتاب اصول الفقه مباحث قطع را تا حدودی درس گرفته‌اند، مقداری که به عنوان پیش‌نیاز ورود در بحث ظن و اصول عملیه رسائل هست را فراگرفته‌اند. لذا از این جهت مشکلی پیش نمی‌آید. 🔹 البته باید توجه داشت که حذف این بخشها از رسائل و مکاسب به معنای این نیست که طلاب اهل تحقیق به آنها مراجعه نداشته باشند؛ بلکه تنها از کتب آموزشی و تحصیلی حذف شده‌اند و الا همانطور که طلاب اهل تحقیق در مباحث مختلف، کتب مرتبط با آن را مطالعه و مورد دقت قرار می‌دهند این بخشهای حذف‌شده از آموزش رسمی هم قطعا مورد توجه و مطالعه آنها قرار می‌گیرد. 🔹 آیا کسی منکر عمق عملی کتبی چون جواهر یا ریاض یا کشف الغطاء یا قوانین یا فصول هست؟ ولی در عین حال، اینها کتبی هستند که اهل تحقیق برای مطالعات کامل در یک بحث بدانها مراجعه می کنند و کتاب درسی در حوزه ها نیستند. 🔹 در کنار این نکات مثبت، انتقادات و پیشنهادهایی نیز به ذهن نویسنده می‌رسد که بیان آنها را به مجال دیگر وا می‌گذارد. 🗂 @Manahejj
🌀 اختلافات و دغدغه‌های طرح تحول 🖋 محمد حق پرست یک. تمام اختلاف بر تغییر کتب درسی به این برمی‌گردد که آیا می‌توان روش بهتری برای آموزش مطرح کرد یا خیر؟ همه این مسئله را ممکن عقلی می‌دانند اما برخی به لحاظ وقوعی آن را ناممکن می‌دانند. به قول ایشان، مگر می‌شود کتابی بهتر از مکاسب و رسائل و کفایه نوشت؟ این نوع بیان، تفاوتی با مخالفت کردن با روشها و آموزشهای جدید ندارد. دو. متن درسی و آموزشی به لحاظ عبارت باید روان باشد؛ چون دقت اصلی باید بر فهم مسائل باشد؛ نه بر روی بازکردن گره از پیچیدگی‌های متن. اینکه سادگی متون را تعبیر به روزنامه‌ای‌خواندن کنیم و آن را به سخره بگیریم، حقیقت را عوض نمی‌کند که بسیاری از طلاب در ابتدای جاده اجتهاد درمانده می‌شوند و نه تنها روش فقاهت بلکه الفبای اجتهاد را هم نمی‌آموزند. سه. علت دفاع برخی بزرگان و اساتید از کتب موجود، دو چیز است: فهم دقیق متون دینی و فهم تراث علمی گذشتگان. هیچ‌کس موافق نیست خروجی حوزه، طلاب سطحی و ضعیف باشند. درباره فهم متون دینی: اولا اکثر متون دینی مغلق نیستند. بیشتر دقت بر محتوا لازم است تا دقت در فهم متن. مثل فهم دقیق لوازم فرمایش معصوم یا فهم مطلق و مقید روایات و.... ثانیا، بر فرض که عبارات دینی مغلق باشند. اما آیا راهش فقط این است که کفایه و مکاسب خوانده شود؟ چرا بجای غور در متون کتب درسی، خود روایات را بررسی نکنیم؟ کلاس حدیث‌خوانی در حوزه کم‌رونق است. دقتی که بر فهم عبارات رسائل و کفایه می‌گذاریم، چرا برنامه‌ریزی نمی‌کنیم که بر متون سخت روایی گذاشته شود؟ درباره ارتباط با تراث علمی: ❓گذشتگان که کفایه نخوانده بودند، مشکل فهم احادیث و تراث را چطور حل کردند؟ چه زمانی قرار است در حوزه جا بیفتد که آموزش علم و ارتباط با تراث علمی دو ساحت هستند و جداگانه باید تدبیر شوند؟ آموزش را با عبارات روان قرار دهید و درس جداگانه‌ای برای متن‌خوانی و ارتباط با تراث قرار دهید. چهار. غالباً سؤالات جدی و بدیهی برای بدنه طلاب وجود دارد که اساتید از جواب دقیق به آنها پرهیز می‌کنند. سؤال اصلی این است، طلابی که می‌خواهند وارد عرصه تبلیغ یا دستگاه‌های اجرائی شوند، چرا باید کتب مغلق سطوح عالی را بخوانند و تا کنون برای ایشان چه فایده‌ای داشته است؟ نمی‌شود این عده تفکیک شوند و فقه و اصول روان‌تری داشته باشند؟ بماند که طلابی که عزم اجتهاد دارند و حلقات خوانده‌اند بهتر از کفایه‌خوان‌ها در دروس خارج درخشیدند‌. 📈 همچنین آمار خروجی‌های حوزه گویای این است که آینده طلاب چه می‌شود. اکثرا دنبال مشاغلی می‌روند که ربطی به یادگیری فقه و اصول در سطح تخصصی و اجتهادی ندارد. چرا باید عمر ایشان به این دروس بگذرد؟ حرف این نیست که فقه و روش برداشت درست از متون دینی را یاد ندهید. می‌گویم چرا باید با عبارات سخت و روش پیچیده و پرتلفات آموزش دهیم. به قول مرحوم آیت الله العظمی چرا طلاب باید در این مسیر کشته شوند؟ پنج. باورش سخت است، اما حقیقت این است که اکثر طلاب کتابهای سطح عالی را با نمونه سؤال و تلخیص امتحان می‌دهند و فرسنگها با دغدغه اساتیدی که فقط چند طلبه مستعد اجتهاد را می‌بینند فاصله دارند. چاره این است که کمی از فضای محدودی که دور خود ساخته‌ایم بیرون بیاییم، بین طلاب بیاییم و سعی کنیم ریشه اصلی مشکلات را بیابیم. شش. برنامه جدید هیچ اجباری را مطرح نکرده است؛ از تخییر و اختیار دادن به طلاب و اساتید، این همه هراس نکنیم. @Manahejj