🖥 شیشه عمر مادر ❤️ روایت‌های زنانه از غزه 📝 تابه‌حال با یک بیمار مبتلا به سرطان، در روزهای آخر عمرش، برخورد داشته‌اید؟ روند کاسته شدن جسم و زوال جانش را دیده‌اید؟ دیده‌اید که چقدر سریع به ضعف یک کودک دچار می‌شود؟ من دیده‌ام. بیماری مبتلا را در لحظات احتضار. ایستاده بودم در یک متری او و می‌دیدم که ویرانی سلول‌ها چطور تا گلو بالا آمد و در نهایت آرام گرفت و متوقف شد. دیدم که چطور کوچکترین زوری در هیچ نقطه‌ای از بدنش باقی نماند تا جان را حفظ کند. دیدم که از میان تمام صفاتی که یک آدم می‌‌تواند داشته باشد، ضعف، بارزترین ویژگی او شد. 📝 همین ضعف را یک مرتبه‌ی دیگر هم به‌وضوح پیش چشم دیده بودم. وقتی پسرم را به دنیا آوردم و از بیمارستان رسیدیم خانه. بچه را خواباندم، بالای سرش نشستم و خیره شدم به آن موجودی که سر تا پا نیاز و ناتوانی بود. وحشت کردم. از شدت ناتوانی فرزندم در حفظ بقایش وحشت کردم. 📝 وضعیت‌هایی در زندگی هستند که آدم در آنها ضعیف است. آدم وقتی بیمار است، وقتی سرطان دارد، وقتی آواره است، وقتی بچه است، وقتی یک نوزاد بی‌زبان یک ساله است و تمام دارایی‌اش یک شیشه شیر... در تمام اینها مظلوم است و فقط مظلوم است و دستش به جایی بند نیست. آدم زمین‌خورده، زدن ندارد. این جمله را مادرم همیشه می‌گوید. رسم آدم بودن در چشم‌های او این است که آدم زمین‌خورده را نزند. مادرم شاید هنوز نداند که روی همین زمین جایی هست که بچه و نوزاد و مریض و مبتلا به سرطان، یکجا جمع‌اند. جایی به نام «دیرالبلح». و مردمی هستند که از همین مظلوم‌ترین‌ها هم نمی‌گذرند‌، که روی سر همین‌ها هم بمب می‌ریزند. مردم جایی به نام اسرائیل. فهمیدن ساختار مغزی این مردم برای من ممکن نیست، اما دلیل کارشان را کم‌وبیش می‌فهمم. 📝از فیلم ویرانی کمپ بیماران و آوارگان دیرالبلح ترجمه‌ای منتشر شده با یک جمله‌ی درخشان: «تنها چیزی که از این پناهگاه باقی ماند، یک شیشه شیر بود...» این جمله، دلیل مؤکد تمام این تجاوز است به نظرم. کجا، در کدام موقعیت تاریخی و جغرافیایی، یک شیشه‌ی شیر پر از لکه‌ی خون، ممکن است چنین جایگاه و معنایی پیدا کند؟ اینجا نقطه‌ای از زمین است با معادلات غیرزمینی: جایی که جان‌های ضعیف اتفاقاً اثرگذارترند. جایی که نفس‌های ازدست‌رفته، باقی‌ترند. ✍🏻 شقایق خبازیان، رسانه «ریحانه»؛ 💬 مجموعه روایت «می‌نویسم تا صدای غزه باشم» 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 📲 @khamenei_reyhaneh

🎬 انتشار برای نخستین بار 🌷 #نماهنگ ویژه رسانه نو+جوان 💗 صبح است جانا ▫️با شب‌ستیزان دل همنوا کن صبح است جانا شوری به پا کن ▫️از کارِ دل‌ها بُگشا گره‌ها سرپنجه خویش مشکل‌گشا کن... 📣 غزلی منتشر نشده از آیت‌الله خامنه‌ای (امین) 🗓 انتشار به‌مناسبت #روز_دانش‌آموز 🌱 رسانه نو+جوان در آینده نزدیک، نسخه دخترانه این سرود را نیز منتشر خواهد کرد. 🌷 نسخه باکیفیت این تماشایی را از سایت یا نرم‌افزار موبایلی نو+جوان دریافت کنید 💻 http://nojavan.khamenei.ir/showContent?ctyu=25904

🖥 حجاب زهرایی و زینبی 🔸 به دختران عزیزم، خانمهای حاضر در جلسه عرض میکنم! توجه بدید کسانی را که در پیرامون شما هستند که مسئله حجاب را، یک مسئله دینی و اسلامی و زهرایی و زینبی بدانند. 🔰 رهبر انقلاب، ١۴٠۴/٠٨/١٢ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 📲 @khamenei_reyhaneh

🔸 چند قاب از دیدار صبح امروز دانش‌آموزان و دانشجویان با رهبر انقلاب در آستانه سالروز ١٣ آبان؛ ۱۴۰۴/٠٨/١٢ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 📲 @khamenei_reyhaneh

🖥 #روایت_دیدار | کلاس هشتمیِ انقلاب 📝خرده‌روایت‌هایی از گپ‌وگفت رسانه ریحانه KHAMENEI.IR با دانش‌آموزان و دانشجویان حاضر در حسینیه امام خمینی(ره)؛ ۱۴۰۴/٠٨/١٢ 🔸 کلاس هشتمی بود. با حرارت و انرژی حرف می‌زد. شبیه رزمنده‌های نوجوانی که با دستکاری شناسنامه می‌خواستند راهی میدان رزم شوند. می‌گفت: «وظیفه امروز ما درس‌خوندن و حفظ حجابه. باید نشون بدیم پای انقلابمون هستیم.» زور رسانه‌ها و فضای مجازی به اعتقادات قلبی‌اش نچربیده بود. آرزو داشت دندانپزشک شود؛ دندانپزشکی که تا همیشه ایران می‌ماند و برای نشاندن لبخند روی لب هم‌وطنانش تلاش می‌کند.  👈🏻راوی: بهار محمدی از مدرسه ستوده ✍🏻 فاطمه‌السادات شه‌روش 🗓 شماره ١ 🖥 ایتا | بله | روبیکا | سروش پلاس رسانه «ریحانه» را دنبال کنید. 📲 @khamenei_reyhaneh