✡️ سلبریتی‌سازی در ایران: از ابتدا تا امروز 1️⃣ سال‌هاست که مردم ایران اسلامی پرسش‌های بسیاری دربارهٔ رفتار هنرمندان یا به‌اصطلاح «سلبریتی‌های ایرانی» در ذهن دارند و گاه آن‌ها را بر زبان می‌آورند. 2️⃣ این پرسش‌ها عموماً حول این محور می‌چرخد که چگونه افرادی با سطح سواد پایین -چه در عرصهٔ خوانندگی، فوتبال، بازیگری یا مدلینگ- با مدارک تحصیلی ناچیز و اغلب نامرتبط، صرفاً با تکیه بر عنوان #سلبریتی به خود اجازه می‌دهند در تمامی حوزه‌های اخلاقی، دینی، اقتصادی، محیط‌زیستی و سیاسی اظهارنظر کنند! 3️⃣ در ایران، #ستاره‌سازی محصول غرب‌گرایی هنری بود که از اواخر قاجار و به‌ویژه در دورهٔ پهلوی اول آغاز شد. درحالی‌که هنر سنّتی ایران جایگاهی والا داشت و هنرمندان موظف به رعایت اصول اخلاقی بودند، با نفوذ فرهنگ غربی، الگوهایی مانند مریلین مونرو به‌عنوان اسوه قرار گرفتند. در دوره‌ی پهلوی دوم، #فیلمفارسی به بستری برای ترویج این الگوها تبدیل شد. 4️⃣ پس از انقلاب اسلامی، هرچند فیلمفارسی کنار گذاشته شد، اما نظام ستاره‌سازی به‌جای حذف، به سمت تلفیق لیبرالیسم و سوسیالیسم حرکت کرد. نتیجه، ظهور سلبریتی‌هایی با ظاهر روشنفکرانه ولی عمقی عوام‌زده بود که با حداقلِ سواد، ژست‌های فکری می‌گرفتند و سعی در تغییر #الگوهای_رفتاری جامعه داشتند. 5️⃣ در دههٔ ۱۳۶۰، #مدیریت_فرهنگی با تلفیق نادرست مکاتب لیبرالیستی و سوسیالیستی و رنگ‌آمیزی آن با آرمان‌های انقلاب، به‌صورت ناخواسته به رشد سلبریتی‌های کم‌سواد اما ژست‌گیر کمک کرد. این افراد گاه در مواجهه با مسائل مختلف، نظرات متناقضی ارائه می‌دهند، بی‌آن‌که حتی متوجه تناقض‌های خود باشند! ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter