💥 ٢. جلوگیری از خیزش صحابه و مشغولیت افکار عمومی 1⃣ یکی دیگر از اهداف برافروختن آتش این جنگ‌ها، پراکنده‌ساختن #اصحاب بود. آنها در مدینه با مشکل بزرگی روبه‌رو بودند و آن، اصحاب رسول‌خدا (ص) بودند. اصحاب ابتدا به‌دلایل خاصی با آنها همکاری کردند و از علی (ع) رویگردان شده و به سران #سقیفه پیوستند. که این به‌دلیل نفاق‌زدگی یا به طمع منافع مقطعی یا به دلیل حسد و یا کینه‌ای بود که از علی (ع) داشتند. حضور این افراد در جناح سقیفه مقطعی بود و پس از مدتی از عملکرد خود پشیمان می‌شدند و درمی‌یافتند که فریب خورده‌اند. 2⃣ کسانی هم که به‌خاطر منافع دنیوی به آنان پیوسته بودند، هر روز بر طمعشان افزوده می‌شد و هرگز به این‌که نصیب اندکی از سوی حکومت به آنان برسد، راضی نمی‌شدند و هرکدام دست‌کم هوای حکمرانی و استانداری در سر می‌پروراندند. کسانی هم که به خاطر کینه و حسد با علی (ع) با آنان همراه شده بودند، قطعاً پس از مدتی اگر خواسته‌هایشان برآورده نمی‌شد، با سران سقیفه وارد دشمنی می‌شدند. 3⃣ بنابراین تجمّع اصحاب در مدینه خود مشکلی برای ابوبکر شده بود و آنان ناگزیر بودند برای منحرف ساختن افکار از موضوعِ #خلافت، چاره‌ای بیندیشند. افزون بر این، با راه انداختن جنگ، اصحاب رسول الله (ص) که سخنان ایشان را شنیده بودند، در این جنگ‌ها کشته می‌شدند و دیگر این سخنان به نسل بعد انتقال نمی‌یافت و سران سقیفه آن‌گونه که خود می‌خواستند نسل‌های بعدی را تربیت می‌کردند. 4⃣ کسانی هم که به طمع قدرت یا کینه از علی (ع) به اینان پیوسته بودند، بسیاری در این جنگ‌ها کشته و یا ترور می‌شدند. اندکی که باقی می‌ماند، با موقعیتی که با #فتوحات پیش می‌آمد، با منصبی راضی می‌شدند. بنابراین رسیدن به پول و زمین در این جنگ‌ها، یکی از اهداف اصلی بود که بتوانند با این وسیله اطرافیان خود را راضی نگه دارند. 5️⃣ افزون بر اینها، در طی این جنگ‌ها، افکار از موضوع خلافت به مسئله #فتوحات معطوف می‌شد و سخنِ روز مردم می‌شد و جنگ، از آنجا که رعب و وحشت در پی داشت، مردم را به فکر رفع خطر جنگ می‌انداخت و اختلافات داخلی به فراموشی سپرده می‌شد. در این شرایط، سخنان علی (ع) و تنی چند از اصحاب که به واقعیت مسئله آگاه بودند، خریداری نداشت. 📖 متن کامل مقاله به‌همراه مستندات: 👉 http://jscenter.ir/judaism-and-islam/jewish-intrigue/5507 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter