💥خداشناسی در محضر اهل بیت علیهم السلام. 🔷استواء علی العرش 🔹 عن الصّادق (علیه السلام): کَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ مِنْ شَیْءٍ أَوْ فِی شَیْءٍ أَوْ عَلَی شَیْءٍ. «هر کسی که گمان کند که خداوند از چیزی است یا در چیزی است یا بر روی چیزی است، دروغ گفته است». 📚 التوحید، الشیخ الصدوق ص۲۲۳ 🔸 عَنْ أَبِی‌الْحَسَنِ مُوسَی (علیه‌السلام) و سُئِلَ عَنْ مَعْنَی قَوْلِ اللهِ «عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی» فَقَالَ: اسْتَوْلَی عَلَی مَا دَقَّ وَ جَلَّ. از امام کاظم درباره‌ی معنی آیه «عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی» سؤال شد. فرمود: «یعنی استیلاء دارد بر آنچه دقیق و جلیل باشد (یعنی بر همه چیز غلبه دارد)» 📚 بحار الأنوار، ج۳، ص۳۳۶ 🔹 عن أمیرالمؤمنین (علیه‌السلام) قَوْلُهُ «الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی» یَعْنِی اسْتَوَی تَدْبِیرَهُ وَ عَلَا أَمْرَه. 📚 الاحتجاج؛ ج۱ ص۲۴۶ 🔸 عَنْ أَبِی‌مَعْمَرٍ السَّعْدَانِیِّ: أَنَّ رَجُلًا أَتَی أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ‌بْنَ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه‌السلام) فَقَالَ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه‌السلام) إِنِّی قَدْ شَکَکْتُ فِی کِتَابِ اللَّهِ الْمُنْزَل حین أجد قَوْلُهُ الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی... قال (علیه‌السلام): سُبُّوحاً قُدُّوساً أَنْ یَجْرِیَ مِنْهُ مَا یَجْرِی مِنَ الْمَخْلُوقِینَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ وَ أَجَلُّ وَ أَکْبَرُ أَنْ یَنْزِلَ بِهِ شَیْءٌ مِمَّا یَنْزِلُ بِخَلْقِهِ شَاهِدٌ لِکُلِّ نَجْوَی وَ هُوَ الْوَکِیلُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ وَ الْمُنِیرُ لِکُلِّ شَیْءٍ وَ الْمُدَبِّرُ لِلْأَشْیَاءِ کُلِّهَا تَعَالَی اللَّهُ عَنْ أَنْ یَکُونَ عَلَی عَرْشِهِ عُلُوّاً کَبِیراً. ابومعمر سعدانی گوید: مردی به خدمت امیرالمؤمنین علیّ‌بن‌ابی‌طالب آمد و عرض کرد: «یا امیرالمؤمنین، من در کتاب خدا شک کرده‌ام. یافته‌ام که خداوند می‌فرماید: الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی»! امیرالمؤمنین فرمود: «...خداوند تبارک و تعالی، ستوده و پاک و والاتر از آن است که کار آفریدگان از او سر بزند، حال آنکه او مهربان و آگاه است و او والامقام‌تر و بزرگ‌تر از آن است که پیشامدِ آفریدگانش بر او پیش آید، حال آنکه او بر عرش نشسته است و علمش بر هر نجوایی گواه است و او بر همه چیز وکیل است و آسان‌سازِ هر چیز است و گرداننده‌ی تمامی چیزهاست. خداوند بسیار والاتر از آن است که بر عرش خود باشد.» 📚 التوحید ص۲۶۵ 🔹 عن الصادق (علیه‌السلام): «...بَائِنٌ مِنْ خَلْقِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَکُونَ الْعَرْشُ حَامِلًا لَهُ وَ لَا أَنَّ الْعَرْشَ مَحَلٌّ لَهُ لَکِنَّا... و نَفَیْنَا أَنْ یَکُونَ الْعَرْشُ وَ الْکُرْسِیُّ حَاوِیاً لَهُ وَ أَنْ یَکُونَ عَزَّوَجَلَّ مُحْتَاجاً إِلَی مَکَانٍ أَوْ إِلَی شَیْءٍ مِمَّا خَلَقَ بَلْ خَلْقُهُ مُحْتَاجُونَ إِلَیْه.» امام صادق فرمود: «خداوند با این آیه خود را وصف کرده است و این چنین او بر عرش استیلاء دارد و از آفریده‌هایش جداست، بی آنکه عرش او را حمل کند و یا در برگیرد و یا جایگاه او باشد... ما قبول نداریم که عرش و کرسی در برگیرنده‌ی او باشند و ذات باری‌تعالی محتاج مکان یا چیزی از میان آفریدگانش باشد؛ بلکه تمامی آفریدگانش محتاج او هستند» 📚 التوحید ص۲۴۷ #صفات_خبریه #استواء #عرش 🇮🇷کانال رسمی استاد جواد حیدری👇 https://eitaa.com/joinchat/4071489550C59c970ae1b