🚩 🏴 🏴 پرســـ❓ــش ⁉️سر مطهر امام‌حسین علیه‌السلام توسط چه کسی و کجا دفن شده‌است؟ پاســـ🖊ــــخِ استاد حیــــــدرے "زیدعزه" ⭕️ مقدمه در اين که سر امام حسین علیه‌السلام، کجا دفن شده است، منابع تاريخی شیعه و سنی گزارشهای گوناگونی آورده‌اند تا آنجا که شش قول در اين باره گفته شده است. 1⃣ سر مطهر به بدن مبارک در کربلا ملحق‌شده‌است. 🖇اين قول مشترک میان شیعه و سنی است. 🔻علمای شیعه، از جمله: (شیخ‌صدوق)،(سیدمرتضی)،(فتال‌نیشابوری)(ابن‌نماحلی)،(سیدبن‌طاووس)،(شیخ‌بهايی) و (علامه‌ی مجلسی) اين قول را بیان کرده‌اند. 🌹🎋شیخ صدوق و پس از ایشان فتال نیشابوری در اين باره می‌نويسند: علی‌بن‌حسین‌علیه‌السلام، همراه زنان از شام خارج شدند و سر حسین‌بن‌علی علیه‌السلام را به کربلا بازگرداندند.📚(شیخ صدوق، امالی، مجلس سی و يکم، ص 232)،(فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص192) و (علامه‌ی مجلسی، بحارالانوار، ج 45) 🌹🎋سید مرتضی در اين باره می‌گويد: سر امام حسین علیه‌السلام به همراه بدن در کربلا دفن شد📚رسائل المرتضی، ج 3 ،ص130 🌹🎋ابن شهر آشوب بعد از نقل سخن فوق از سید مرتضی، از قول شیخ طوسی نقل کرده است "و منه زيارة الاربعین" به سببِ ملحق کردنِ سرِ امام به بدن و دفن آن‌، زيارت اربعین از جانب امامان علهیم‌السلام توصیه شده است.📚(مناقب‌آل‌ابیطالب، ج 4 ،ص85) و (علامه‌ی‌مجلسی، بحاراالنوار، ج 44 ،ص 199) 🌹🎋ابن‌نمای‌حلی نیز نگاشته است: آنچه از اقوال بر آن می‌توان اعتماد کرد، آن است که بعد از آن که دشمن سر امام را در شهرها گرداندند، آن را به بدن مطهر بازگردانده و به همراه بدن دفن کردند.📚نجم‌الدين‌محمد‌بن‌جعفر‌بن‌نماحلی، مثیرالاحزان، ص 85 🌹🎋سیدبن‌طاووس نوشته است: طبق روایات، سر مطهر حسین‌بن‌علی‌علیه‌السلام، به کربلا بازگردانده‌ و با بدن مطهر دفن شد و عمل اصحاب بر اين معنا بوده است.📚سید ابن طاووس، اللهوف‌فی‌قتلی‌الطفوف، ص114 🌹🎋علامه‌ی مجلسی، يکی از وجه‌های استحباب زيارت امام حسین علیه‌السلام در روز اربعین را، الحاق سرهای مقدس به ابدان توسط علی‌بن‌حسین‌علیه‌السلام بیان‌کرده‌است.📚مجلسی، بحارالانوار، ج98، ص334 🌹🎋وی در جای ديگر بعد از نقل اقوال ديگر در اين‌باره می‌نويسد: مشهورِ بین علمای امامیه آن است که سر امام همراه بدن دفن شده است.📚همان، ج 45، ص145 🔻برخی انديشمندان اهل‌تسنن نیز اين قول را بیان کرده‌اند: 🌹🎋ابوريحان بیرونی در اين باره می‌نويسد: و فی العشرين رد راس الحسین علیه‌السلام الی مجثمه حتی دفن مع جثته...؛ در روز بیستم صفر سر حسین‌بن‌علی‌علیه‌السلام به بدنشان ملحق شد و با آن دفن گرديد. 📚 بیرونی، الآثار الباقیه عن‌القرون‌الخالیه،ص331 🌹🎋قرطبی می‌نويسد: امامیه می‌گويند: سر حسین‌بن‌علی‌علیه‌السلام پس از چهل روز به کربلا بازگردانده و به بدن ملحق شد و اين روز نزد آنان معروف است و زيارت در آن روز را زيارت اربعین می‌نامند. 📚محمد بن احمد قرطبی، التذکرة فی امورالموتی و امورالاخره، ج 2، ص668 🌹🎋قزوينی نیز نگاشته‌است: روز اول ماه صفر، عید بنی‌‌امیه است، چون در آن روز، سر حسین‌بن‌علی‌علیه‌السلام را به دمشق وارد ساختند و در روز بیستم آن ماه، سر ايشان به بدن، بازگردانده‌شد.📚زکريا محمدبن‌محمود قزوينی، عجائب‌المخلوقات و الحیوانات و غرائب‌الموجودات، ص45 🌹🎋مناوی نوشته است: امامیه می‌گويند: چهل روز پس از شهادت، سر به بدن بازگردانده‌شده و در کربلا دفن شده‌است.📚عبدالرئوف مناوی، فیض‌القدير،ج1،ص205 2⃣ در کنار قبر امیرالمومنین علیه‌السلام 📚(ابن قولويه قمی، کامل‌الزيارات، ص84)،(کلینی، الکافی، ج 4 ،ص571 -572)،(ابوجعفر محمدبن‌حسن‌طوسی، تهذيب الاحکام، ج 6 ،ص 35 -36) و (ابن شهر آشوب، همان، ج4 ،ص85) 3⃣ مسجد رقه در کنار فرات 4⃣ بقیع نزد قبر مادرش فاطمه‌سلام‌الله‌علیها 5⃣ دمشق 6⃣ قاهره 📚(سبط‌بن‌جوزی، تذکرة‌الخواص، ص265 -266)،(سید محسن امین عاملی، اعیان‌الشیعه، ج 1 ،ص626 -627) و (همو، لواعج‌الاشجان، ص 247 -250)،(محمدامین امینی، همان، ج 6 ،ص 321 -337) ♻️نتیجه اینکه: بررسی و تأمل در اين اقوال اين نتیجه را در بردارد که: ✅ ديدگاه اول، قول مشترک و معتبر بین شیعه و سنی است، همان قولی که قائل است سر مطهر، به بدن مبارک حضرت در کربلا ملحق شده است. این قول مشهور و مورد اعتماد و عمل علمای شیعه است، ازاين‌رو قابل اعتنا و پذيرش است و بنا بر گزارشهای تاريخی چنانکه اشاره شده است اين الحاق در روز بیستم صفر سال 61 توسط امام سجاد علیه‌السلام بوده است. #عقائد #امامت #شبهات_محرم 🆔 @javadheidari110

🚩 🏴 🏴 پرســـ❓ــش ⁉️با توجه به اشتیاق عموم مردم بخصوص نوجوانان و جوانان عزیزمان به امام حسین -علیه‌السلام- از یک سو و از سوی دیگر هجمه‌ها و تلاش‌های دشمن از طریق ایجاد شبهات برای کمرنگ کردن عظمت حسینی، شما چه راهکاری برای جذب نوجوانان و جوانان به دین دارید؟ پاســـ🖊ــــخِ استاد حیــــــدرے "زیدعزه" 1⃣ اخلاص اخلاص حرف اول را در تبلیغ می‌زند به همین‌ جهت کار فرهنگی با خلوص همراه نباشد سر سوزنی ارزش نخواهد داشت، بنابراین برای تاثیر گذار بودن در مخاطب باید خود را مجهز به اکسیر اخلاص کنیم. البته خلوص، فلوس را نیز به همراه خواهد آورد. چون که صد آمد نود هم پیش ماست. 2⃣ آگاهی برای تبلیغ معارف آگاهی به مبانی دین و معارف امری ضروری است. لذا اگر بدون مطالعه و تحقیق قدم به عرصه‌ی تبلیغ گذاشته شود تخریب جای تبلیغ را خواهد گرفت. 3⃣ استمرار کار فرهنگی نیازمند استمرار است لذا فعالیت‌های مقطعی و فاقدِ چشم‌انداز به سر منزل مقصود نخواهد رسید. هر چند از تاثیرات آن نمی‌شود چشم پوشی کرد ولی تاثیرات آن جزئی و مقطعی است. 4⃣ هزینه‌کردن برای ایجاد انگیزه و استمرار در تبلیغ دین باید هزینه کرد در این بخش هم مردم و هم دستگاه‌های ذی‌ربط می‌بایست وظیفه‌شناس باشند، خود مبلغ نیز باید در حالی که برای جذب به دین خرج می‌کند تقدیر‌المعیشه را نیز فراموش نکند. 5⃣ حسن خلق طبق آیات و روایات مشهود است که از مهمترین ابزار مربی حُسنِ خُلق در کل امور زندگی است. جوان و نوجوان را باید بتوان در فضای حقیقی و خصوصاً در فضای مجازی با اخلاق حسنه جذب نمود. چرا که مخاطب با مشاهده‌ی اخلاق خوب مربی و مبلغ جذب دین می‌گردد. 6⃣ پرهیز از نصیحت همچنین حتی‌الامکان از نصیحت کردن بپرهیزیم بلکه کاری کنیم که مخاطب با ما همراه شود بطور مثال با گوش جان بدون قضاوت و تعصب حرفهای او را بشنویم و به قضایا فقط از زاویه‌ی عقائد خود ننگریم بلکه قضیه را از زاویه‌ی دید او نیز بنگریم، احساسات او را درک کنیم. 7⃣ تبلیغ ترجیحاً در فضائی مفرَّح اگر برای‌مان امکان دارد با نوجوان و جوان به اماکن تفریحی نظیر سینما، تئاتر، رستوران، گیم نت... برویم خلاصه در راه دین باید خرج کرد. اگر گروه‌اند هر کس غذای ساده‌ای در منزل تهیه کند با خود بیاورد و ساعات خوشی را در کنار هم بدون خشکی مقدسی طی‌کنیم تا اسلام را عملی با رفتارمان به آنها نشان دهیم نه اینکه با نصیحت و دعا خوانی و... آنها را از دین زده کنیم. چرا که اِلی ماشاء‌الله از این مجالس سطحی و خشک در جامعه فروان است پس کار ما چشاندن مزه دینداری به مخاطب است و در همین نشست و برخاست‌هاست که می‌توان نکات آموزشی فراوان و عمیق و بنیادین را در ذهن او حک کرد. ♻️نتیجه‌اینکه مبلغ و مربی اگر خلوص داشته باشد و با تاسی به انبیا و اهل بیت -علیهم‌السلام- اهل کار و تلاش باشد کار، او را اهل راز و نیاز نیز می‌کند چرا که کار با تبلیغ قابل جمع است. و جالب اینکه بارها دیده‌ایم، مردم حرف شنوی خوبی از روحانی شاغل و زحمت‌کش و در عین‌حال، فاضل و با خلاق دارند. در گفتن عیب دگران بسته زبان باش با خوبی خود عیب‌نمای دگران باش #عقائد #امامت #شبهات_محرم @javadheidari110

🔹🔹 🔹 چرا حضرت قمر بنی هاشم، آب ننوشیدند اگه آب می نوشیدند بهتر نمی تونستند بجنگند؟ پاسخ استاد حیدری ✳️ مستند قوی برای آب ننوشیدن حضرت ابالفضل نداریم ✳️ خواه حضرت آب می نوشیدند و نمی نوشیدند دشمنان ایشان رو به شهادت می رسوندند ✳️ بر فرض که این برا این مطلب سند قوی هم پیدا می شد آب ننوشیدن حضرت به نوعی همدلی با سید و مولایشان و خاندان ایشان بوده که همین امر هم نشان از فضائل ایشان دارد. #عقائد #شبهات_محرم 🆔 @javadheidari110

🚩 🏴 🏴 ⁉️پرسش چرا امام حسین علیه‌السلام مانند امام حسن علیه‌السلام صلح نکردند؟ 🖊پاسخِ استاد حیدری "زیدعزه" 🔻به جهت اینکه: 1⃣ سکه‌ی اسلام دو رو دارد (هم جنگ و هم صلح) اسلام عزیز نه صلح را به معنای یک قانون ثابت می‌پذیرد و نه اینکه در تمام شرایط جهاد را توصیه می‌کند بلکه صلح و جهاد تابع شرایطی هستند. 🔘 شاهد قرآنی: خدا در قرآن یک جا می فرماید: "و قَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّه " بقره/۱۹۰ در جای دیگر می‌فرماید وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ"انفال /۶۱و اگر به صلح گرایند، تو نیز به صلح گرای و بر خدا توکل کن که اوست شنوا و دانا در اسلام هم صلح و هم جهاد هر دو را داریم. زیرا جنگ و صلح بر اساس شرایطی است. 🔘 شاهد تاریخی: وقتی به سیره‌ی زندگانی نبی مکرم اسلام مراجعه می‌کنیم شاهد هستیم آن حضرت هم "جنگ اُحد، بدر و احزاب" و هم "صلح حدیبیه" داشتند. 2⃣ عصمت‌‌ِ امام: امام معصوم حجت خداست و هر اقدامی انجام دهند عین صلاح و ثواب و درستی است لذا پیامبر فرمودند: "الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا" بحارالانوارج۴۳ حسن و حسین دو امام هستند چه قیام کنند چه صلح کنند. یعنی امام مجتبی علیه‌السلام هم اگر بجای امام‌حسین علیه‌السلام بودند قیام می‌کردند و برعکس. 3⃣ تفاوتِ شرایطِ سیاسی و اجتماعی: شرایط اجتماعی سیاسی هر دو امام بزرگوار با یکدیگر متفاوت بود، امام مجتبی علیه‌السلام خلیفه‌المسلمین بودند و اگر ایشان قیام می‌کردند و شکست می‌خوردند شکست ایشان، شکست اسلام محسوب می‌شد و موجب تضعیف اسلام می‌شد. ولی امام‌ حسین علیه‌السلام خلیفه‌ی ظاهری نبودند. 4⃣ تفاوتِ جوِ فرهنگی و افکار عمومی: جو فرهنگی و افکار عمومی در کوفه به ضرر امام مجتبی بود، مردم شعار الصلح الصلح سر می‌دادند. ولی امام حسین علیه‌السلام شرایطشان کاملاً برعکس بود، کوفیان نامه نوشته بودند برای ایشان که حضرت به سمت آنها حرکت کنند. 5⃣ تفاوتِ یاران: یاران هر دو امام متفاوت بودند. یاران امام مجتبی حق‌گریز و سست عنصر بودند، برخی از آن‌ها با تطمیع معاویه به سپاه او پیوستند. برخی دیگر به معاویه گفتند اگر بخواهی ما حسن‌بن‌علی را دست بسته نزدت می‌آوریم. امام مجتبی علیه‌السلام در کلامی اینگونه می‌فرمایند: "به خدا سوگند من حكومت را به معاويه واگذار نكردم مگر بخاطر نداشتن ياران، اگر انصار و ياراني داشتم، شبانه روز با او مي جنگيدم تا اينكه خداوند بين من و او حكم كند." 📚احتجاج طبرسی ج۲ ص۷۱ اما یاران اباعبدالله الحسین نه تنها سست عنصر نبودند بلکه از لحاظ ایمان، استقامت و وفاداری نظیر نداشتند. لذا حضرت فرمودند: "فانی لا أعلم أصحابا أوفی و لا خیرا من أصحابی...فجزاکم الله خیرا" من اصحابی بهتر و باوفاتر از اصحاب خود نمی‌دانم. 📚بحار الانوار ج ۴۴ص۳۱۶/ لهوف‌ص۱۴،امالی شیخ صدوق،ص۲۲۱ و ارشاد مفید،ج۲ 6⃣ تفاوت روحیات و رفتار معاویه و یزید: معاویه و یزید هر دو در صدد نابودی اسلام و غصب حقِ اهل‌بیت بودند ولی معاویه کهنه‌کار بود و ظاهر دین‌گرایانه داشت اما یزید خام بود و فسق علنی انجام می‌داد. ♻️نتیجه اينكه: بخاطر شرایط موجود، امام مجتبی به اجبار صلح را پذیرفتند و امام حسین علیه‌السلام طبق شرایطی که حاکم بود قیام کردند تا اسلام زنده بماند. از آن خوشم که شدم خادم سرای حسین منم غلام کسی که بود گدای حسین دو چشم داده خداوند تا که گریه کنم یکی برای حسن آن یکی برای حسین #عقائد #امامت #شبهات_محرم 🆔 @javadheidari110

🍃سوال سلام این عکس👆تو دانشگاه دست بدست میشه لطفاًتصویر رومشاهده و پاسخ دهید 🍃🌺 پاسخ ⚛ این روایت ازجهت سندی مخدوش و قابل استناد نیست ⚛ اگربرفرض این روایت ازلحاظ سندی مخدوش نبودکه هست این نهی ازطرف حضرت به خاطرموقعیت وشرائط خاص حضرت زینب به صورت نهی ارشادی بوده زیرابناست فرمانده لشکر باشند نباید روحیه لشکر تضعیف شود ⚛ قرآن تاکیدبرزنده نگه داشتن نام شخصیت های الهی داردمی فرماید «واذکر فی الکتابِ ابراهیم انَّه کانَ صِدیقاً نبیاً»سوره مریم/۴۱ لذااهل بیت تاکیدبرزنده نگه داشتن یاد شهدای کربلا به شیوه های متعدددارند یکی از آن شیوه ها برپایی مجالس سوگواری است زیرا گریه براباعبدالله موافق فطرت انسانی است خود حضرات معصومین دررأس عزاداران بودند ⚛نبایداز فوائدعزاداری غافل شد فوائدی اعم ازفردی واجتماعی وسیاسی وانسان سازی بواسطه عزاداری روح حماسه شهادت طلبی شجاعت در جامعه تزریق می گردد همین امر موجب شکست ناپذیری است سبب انتقال مکتب محبت ودوستی ما به نسل های آینده است قرآن می فرماید: «قُل لا اسئَلکم علیه اَجراً اِلَّا المَوَدَةَ فِی القُربی» لذا عزاداری اطاعت از امر خداوند است امیرالمؤمنین میفرمایند«شیعتنا یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا»امام رضا به ابن شبیت فرمودند«یابن شبیب ان کنت باکیا لشی فبک للحسین» ♻️ نتیجه اینکه:اقامه ی عزاداری 🌱 اطاعت از خدا وحضرات معصومینِ 🌱حسینی شدن افراد و جامعه 🌱سبب نشرمعارف اهل بیت 🌱 عزاداری های محرم وصفر است که اسلام رانگه داشته است ♨️ دشمن به تمامی این برکات واقف است لذادرصدد تخریب،تضعیف شبهه افکنی وسست کردن اعتقادات شیعه است #شبهات_محرم @javadheidari110

🏴 🚩 🚩 پرســـ❓ــش ⁉️اگر حضرت مُسلم‌بن‌عقیل تصمیم بر قیام نگرفته بود، یاران امام حسین توسط حکومت شناسایی نشده بودند و حکومت نیز تصمیم بر قتل امام حسین علیه‌السلام نمی‌گرفت؛ پس مسلم معصوم نبوده و اشتباه کرده است و دلیل رها کردن مسلم توسط کوفیان نیز بخاطر تهدیدهای حکومت بوده بنابراین کوفیان برای حفظ جان خود و همچنین حفظ جان امام، به یاری حضرت نشتافتند وگرنه در کل کوفیان انسانهای خوبی بوده‌اند؟ پاســـ🖊ــــخِ استادحیــــــدرے زیدعزه 1⃣ وظیفه‌ی کوفیان این بود که بر اساس حکم عقل و شرع به تعهّد و نامه‌ای که به امام داده بودند پایبند بمانند و در کنار امام حسین علیه‌السلام باشند ولو اینکه قطعه قطعه شوند. نه اینکه به بهانه‌ی حفظ جان نماینده‌ی حضرت را یاری نکنند. 2⃣ یزید و یزیدیان غرض‌شان شهید کردن امام حسین -علیه‌السلام- بود و این مطلب از نامه‌ی یزید به والی مدینه و عملکردش نسبت به اصحاب امام مشخص است. ♻️نتیجه اینکه حضرت مسلم بر اساس ظاهر و شرائط موجود بهترین تصمیم را گرفتند و این کوفیان بودند که بیعت شکنی کردند و ایشان را تنها گذاشتند؛ همین که امام‌حسین به هیچ وجه مسلم را به خاطر تصمیماتش مذمت نکردند، خود دلیل صحیح بودن تصمیم اوست. #شبهات_محرم #مسلم‌_بن‌_عقیل 🇮🇷کانال رسمی استاد جواد حیدری👇 https://eitaa.com/joinchat/4071489550C59c970ae1b

⭕️ سوال ⁉️ آیا امام حسین(ع) پس از شهادت حضرت مسلم از وضع کوفه آگاه نشد؟ اگر مطّلع شد، چرابرنگشت؟ 🔰 حضرت امام حسین (ع)بعد از شهادت مسلم بن عقیل از وضع کوفه آگاه شدند، ولی برنگشتند تا هم بر کوفیان زیادی که نامه نوشته بودند اتمام حجت کنند و هم به وظیفه ی امامت خود عمل کنند. 👈 هدف اساسی آن بزرگوار امر به معروف ونهی از منکر و قیام علیه دستگاه جبار بود، که فسق و فجور آن آشکار بود و در عین حال مدّعی جانشینی رسول خدا بود. 🔸 حضرت حرکت کرده بود تا به دنیا بفهماند که یزید و امثال او لیاقت و شایستگی خلافت را ندارند. او، برای اصلاح امور جامعه اسلامی و از بین بردن بدعت‌ها و زنده کردن سنت‌ها قیام کرد.(1) 💠 امام بر خود واجب می دانست علیه دستگاه قیام کند، هر چند منتهی به شهادت او شود. امام (ع)می دانست تاخود و یاران و خاندانش حتی بچة شیرخوارة او شربت شهادت ننوشند، اسلام پا برجا نخواهد ماند و خدا ورسول و دین و آثار آن از بین خواهند رفت. 💢 امام برای شهادت حرکت کرده بود. با این حساب هیچ چیز نمی توانست مانع حرکت حضرت به سمت کربلا گردد، حتی شهادت مسلم و بی وفایی و عهد شکنی مردم کوفه. هرگاه دین دستخوش تصرف و تغییر و تبدیل شده و آداب آن توسط دشمنان از بین برود، واجب است مسلمانان به یاری دین برپاخاسته و خطرات را از آن دفع نمایند، حتی اگر منتهی به مرگشان شود. 📌 واضح است حکومت مردی شریر و مشهور به فساد و میگساری و سگ بازی مانندیزید برای اسلام بزرگ ترین خطر بوده، اگر بدون اعتراضی ، زمان جلو می‌رفت و توسط کسی حکومت وی مورد اعتراض قرار نمی‌گرفت ، مفاسد آن جبران ناپذیر بود و سبب محو آثار اسلام می شد. 🔹 تکیه زدن چنین رجّاله ای بر مسند خلافت پیامبر(ص) ، افکار عمومی را متزلزل کرده و عقاید را منحرف می ساخت. 👈 چه بسا کسانی روی این اصل و با دیدن اعمال و حرکات یزید به ساحت قدس پیامبر(ص) و برنامه های اسلام بدبین می شدند. اگر شخصیتی مانندامام حسین (ع)بر او اعتراض نمی‌نمود و خلافت او را باطل اعلام نمی‌کرد، این اشتباه در دل‌ها قوّت می گرفت. وانگهی سبب می شد اکثر افراد جامعه به سمت و سوی افکار و عقاید و اعمال یزید سوق داده شوند. ✍️ چون که رب البیت دف گیرد به دست بیت و ما فی البیت رقاصی کنند با این وجود امام بر خود فرض دانست ادای وظیفه نماید و علیه دستگاه قیام کند، هر چند می دانست قیام اومنجر به شهادت وی و یاران و خاندانش خواهد شد. 🌷 کشته شدن او در راه خدا و اسارت خاندانش مطلوب ومحبوب خداوند بود. البته امر به شهادت در حقیقت امر به ایستادگی و استقامت بود.(2) 💢 بنابراین قیام و نهضت امام حسین(ع) یک وظیفه و تکلیف الهی بود که باید آن را محقق می‌ساخت گرچه به شهادت خود و جوانان و یارانش بیانجامد تا جلوی نابودی اسلام رابگیرد. تبصره: اینکه حضرت بعد از ممانعت حر بن یزید ریاحی، فرمودند: اجازه بدید برگردم، به معنای دست برداشتن از وظیفه ی خود نبود بلکه برای انتخاب مسیر و مکانی دیگر برای ادامه مبارزه با یزید و یزیدیان بود. (مثلی لا یبایع مثله) ------------- 📚 پی نوشت‌ها: 1. خوارزمی، مقتل الحسین، ج1، ص 273؛ مقرم، مقتل الحسین، ص 141. 2.شهید آگاه ، آیت الله لطف الله صافی ، ص 34ـ 37 با تلخیص . #شبهات_محرم 📎🇮🇷کانال رسمی استاد جواد حیدری👇 https://eitaa.com/joinchat/4071489550C59c970ae1b

🚩🏴 🏴 ⁉️پرسش چرا حضرت ام‌البنین مادرِ حضرتِ اباالفضل -سلام‌الله علیهما- در کربلا غایب بودند؟ 🖊پاسخِ استاد جواد حیدری "زیدعزه" همراهی با امام حسین علیه‌السلام در سفر کربلا، بستگی به 🔻چند امر دارد 1⃣ توان جسمی و روحی: بدیهی است که سفرهای طولانی به خصوص در آن عصر، نیاز به توانایی ویژه داشته است. ما نمی‌دانیم که حضرت ام‌البنین در آن عصر از نظر توانایی در چه وضعی بوده‌اند. 2⃣ رضایت و تمایل خودِ فرد برای همراهی: روشن است که اگر مصلحت بود، ایشان قطعا همراه امام به کربلا می‌آمدند. 3⃣ موافقتِ امام حسین: چون حضور زنان و مردان همراه حضرت نیاز به رضایت و صلاحدید امام داشته است، ممکن است حضرت صلاح ندانسته باشند که ایشان در آن سفر همراهشان باشند و یا از نظر جسمی توانی نداشته‌اند. اما حضور زینب (سلام‌الله‌علیها) قطعا با صلاحدید امام بوده، رسالت ایشان پیام‌رسانی خون شهیدان و آگاهی بخشی به مردم کوفه و شام بوده‌است. اگر حضرت زینب در کربلا حضور نداشتند قیام امام حسین (علیهالسّلام) کامل نمی‌شد. حضرت رباب چون همسر امام بودند و حضرت مصلحت دانسته‌بودند که با ایشان را به همراه کاروان ببرند و حتی فرزند شش ماهه را به این جهت برده‌اند چون رباب مادرش همراه امام حسین (علیه‌السلام)بوده و البته شاید حکمت‌های دیگری نیز داشته باشد. ♻️نتیجه اینکه: همراهی زنان با امام واجب نبوده است و کسانی که رفته‌اند، یا جزء همسران شهدای کربلا بوده‌اند و یا مانند حضرت زینب به دلائل خاصی رفته‌اند. #عقائد #شبهات_محرم @javadheidari110

‌🏴 🚩 🚩 ⁉️پرسش: چرا امام حسین علیه‌السلام همراهِ خانواده به کربلا رفتند؟ آیا این کار امام حسین عقلانی بوده است؟ مگر ایشان برای قیام و جنگ علیه یزید به سمت کوفه نرفتند؟ پس چرا اهل‌بیت‌ و حتی طفل شش‌ماهه را به همراه بردند؟ 🖊پاسخِ استاد جواد حیدری "زیدعزه" 1⃣ مسئله‌ای عرفی بوده است. ظاهراً عرف زمان حضرت و همچنین عرف قبل و بعد از ایشان اینگونه بوده است که افراد، خانواده‌ی خود را در سفرهای طولانی به همراه می‌بردند و این روش خلاف عقل و عرف نبوده است تا کسی برایش این سوال مطرح شود که چرا امام حسین علیه‌السلام خانواده‌شان را به همراه بردند. 2⃣ تاسی به جدشان رسول‌الله: این سوال را باید از پیامبر عظیم‌الشأن اسلام پرسید: اینکه چرا ایشان برای مباهله با مسیحیان نجران فرزندان‌شان را با خود بردند⁉️ نبی مکرم اسلام صلی‌الله‌‌علیه‌و‌آله برای اثبات حقانیت خود و اثبات حقانیت مکتب‌ِ خود، فرزندان‌ را با خود بردند، این مسئله نشانگر این است تا همه بدانند برای تحقق آرمان‌های مقدس انسان باید از همه‌ی دارائی خود بگذرد و آنها فدای آرمان مقدسش کند، اینگونه فدا نمودن‌هاست که هم موجب اطمینان بخشی به دیگران است و هم نشانگر اطمینان داشتن به حقانیت خود و مکتب‌ خود می‌باشد. 3⃣حفظ جان خود حضرت و اهل‌بیت و یاران آیا اگر خانواده و فرزندان امام حسین علیه‌السلام، مثل ۶ ماهه، حضرت زینب سلام‌الله‌علیها و ... با امام حسین علیه‌السلام همراه نمی‌شدند در مدینه امنیت جانی داشتند❓ به نظر شما با آن لحن تندی که یزید علیه‌اللعنه به والی مدینه مبنی بر بیعت گرفتن از اباعبدالله‌الحسین داشت و اینکه در مدینه وضعیت به‌گونه‌ای بود که دشمنان و یزیدیان، امام حسین علیه‌السلام را تهدید می‌کردند، بهتر نبود امام حسین علیه‌السلام اهل‌بیت و اصحاب را برای خارج شدن از مدینه با خود همراه کنند❓ 4⃣ تسلیم قضا و قدر و امر الهی بودن: وقتی ابن‌عباس و امثالهم می‌خواستند امام را از رفتن به سمت کوفه منصرف کنند حضرت جمله‌ای را فرمودند و بر اساس همان جمله نیز عمل کردند. حضرت فرمودند: «ان الله شاء ان یراک قتیلا ، و ان الله شاء ان یراهن سبایا » زیرا خدا خواسته بود حضرت را شهید و خاندان ایشان را اسیر ببیند. اهل‌بیت علیهم‌السلام همگی تسلیم امر و قضای الهی هستند و همان کاری را انجام می‌دهند که رضایت و امر الهی بر آن تعلق گرفته باشد. تمام ارزش آل‌الله‌علیهم‌‌صلوات‌الله این است که تسلیم امر الهی هستند. 4⃣ پیام‌رسانی کربلا: اگر حضرت زینب سلام‌الله‌علیها و فرزندان حضرت همراه امام حسین علیه‌السلام نبودند، پیام‌رسانی این نهضت از بین می‌رفت و این حادثه‌ی عظیم کربلا به فراموشی سپرده‌می‌شد. کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود سِرِّ نِی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود ♻️نتیجه اینکه: همراه بردن اهل‌بیت خودش یک تاکتیک بزرگ و عظیمی از جانب اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام بوده است تا بعد از عاشورا این واقعه در تاریخ بایکوت نشود و به کاخ یزید و یزیدیان در شام نیز برسد تا لرزه بر اندام آنان بیندازد و ندای "هل من ناصر ینصرنی" اباعبدالله‌الحسین به گوش جهانیان برسد. انتشار پاسخ استاد در خبرگزاری حوزه👇 https://hawzahnews.com/xbhsb پادکست استاد را اینجا بشنوید🔽 http://snai.ir/967927 #عقائد #امامت #شبهات_محرم ‌ •┈┈••✾••┈┈• @javadheidari110

🚩 🏴 🏴 ⁉️ چرا جناب عبدالله بن جعفر (همسرِ حضرتِ زینب) با کاروان اباعبدالله الحسین علیه‌السلام همراه نشد؟ 🖊پاسخِ استاد حیدری "زیدعزه" ⚛ نکته‌ی اول در مورد شخصیت عبدالله بن جعفر هست: ایشان صحابه‌‌ی بزرگ رسول خدا بودند و شأن و منزلت عظیمی در تاریخ دارند. ایشان علاقه ی شدیدی به امیرالمومنین و بعد از امیرالمومنین نسبت به امام حسن و امام حسین علیهماالسلام داشتند. ⚛ نکته‌ی دوم در رابطه ی با حضور نیافتن ایشان در کربلا هست: در این رابطه تحقیقات و اقوال مختلفی مطرح شده است اما آنچه که صحیح به نظر می‌رسد این است که: ✅ قول اول: ایشان در زمان وقوع واقعه‌ی کربلا ۷۰ سال سن داشتند لذا بواسطه‌ی پیری و کهولت سن و ضعف جسمانی که بر ایشان عارض شده بود نتوانستند با کاروان امام حسین علیه السلام همراهی کنند. ✅ قول دوم: اباعبدالله الحسین علیه السلام دستور دادند ایشان باقی بمانند تا از بنی هاشمی که در مکه و مدینه بودند را مدیریت و حفاظت کنند و حضرت قیام را بر ایشان واجب ننمودند. ❌ قول سوم: برخی هم معتقدند نابینایی عبدالله جعفر مانع همراهی ایشان با امام شد که البته با توجه به قرائنی که در دسترس است از جمله این که ایشان کارهای اجرایی انجام می‌دادند. نابینایی بعید به نظر می رسد. ♻️ نتیجه اینکه: ♦️ما معتقد هستیم عبدالله بن جعفر به دلیل اینکه مريض بودند و بخاطر کهولت سنی که داشتند و همچنین به دلیل این که امام علیه السلام قیام را بر ایشان واجب نکرده بودند و دستور دادند که ایشان در جنگ شرکت نکنند تا از بنی هاشمی که در مکه و مدینه بودند محافظت کنند، فلذا این بزرگوار محافظت بنی‌هاشم را بر عهده گرفتند. ♦️بهترین دلیل بر اینکه عبدالله بن جعفر معذور بوده این است که بعد از واقعه ی عاشورا: 🔘 اولا تاسف شدید خوردند و ناراحت شدند از این جریانی که بر اباعبدالله الحسین و اصحابشان اتفاق افتاد 🔘 ثانیاً هیچکدام از اهلبیت علیهم‌السلام عبدالله‌بن‌جعفر را به واسطه ی عدم شرکت در واقعه ی کربلا مذمت نکردند بلکه همیشه به نیکی از ایشان یاد کردند و ایشان را ستوده‌اند. پاسخ استاد را اینجا نیز می‌توانید بخوانید👇 https://hawzahnews.com/xbhmy #عقائد #شبهات_محرم @javadheidari110

🚩 🏴 🏴 پرســـ❓ــش آیا زمینه‌ساز واقعه‌ی عاشورا و کینه‌توزی یزید با امام‌حسین علیه‌السلام بخاطر جریان دختری به نام «اُرَینَب» است؟ پاســـ🖊ــــخِ استادحیــــــدرے زیدعزه 1⃣ وضوح ساختگی بودن دلایل زمینه‌ساز کربلا و عاشورا در منابع معتبر شیعی و سنی به‌اندازه کافی بحث شده و جایی برای قبول جریانات ساختگی باقی نمی‌گذارد. 2⃣ ضعف سندی منبع قابل‌ذکر برای این جریان ساختگی، کتاب الامامه و السیاسه، نوشته ابن قتیبه دینوری، از مصادر اهل سنت می‌باشد که این نقل بدون ذکر سند و مُرسَل بوده، لذا اعتباری ندارد‌📚الامامه والسياسه، ج1، ص167 3⃣ مخالفت با فقه شیعه در متن این جریان ساختگی، اموری به امام حسین علیه‌السلام نسبت داده شده است نظیر سه بار طلاق در یک مجلس که با فقه مُسّلم شیعه که برگرفته از معارف آل‌الله علیهم‌السلام است در تعارض است و قابل‌پذیرش نیست. ♻️ نتیجه اینکه این جریان ساختگی و مردود است. #عقائد #امامت #شبهات_محرم @javadheidari110

🚩🏴 🏴 ⁉️پرسش چرا حضرت ام‌البنین مادرِ حضرتِ اباالفضل -سلام‌الله علیهما- در کربلا غایب بودند؟ 🖊پاسخِ استاد جواد حیدری "زیدعزه" همراهی با امام حسین علیه‌السلام در سفر کربلا، بستگی به چند امر دارد🔻 1⃣ توان جسمی و روحی بدیهی است که سفرهای طولانی به خصوص در آن عصر، نیاز به توانایی ویژه داشته است. ما نمی‌دانیم که حضرت ام‌البنین در آن عصر از نظر توانایی در چه وضعی بوده‌اند. 2⃣ رضایت و تمایل خودِ فرد برای همراهی روشن است که اگر مصلحت بود، ایشان قطعا همراه امام به کربلا می‌آمدند. 3⃣ موافقتِ امام حسین چون حضور زنان و مردان همراه حضرت نیاز به رضایت و صلاحدید امام داشته است، ممکن است حضرت صلاح ندانسته باشند که ایشان در آن سفر همراهشان باشند و یا از نظر جسمی توانی نداشته‌اند. اما حضور زینب (سلام‌الله‌علیها) قطعا با صلاحدید امام بوده، رسالت ایشان پیام‌رسانی خون شهیدان و آگاهی بخشی به مردم کوفه و شام بوده‌است. اگر حضرت زینب در کربلا حضور نداشتند قیام امام حسین (علیهالسّلام) کامل نمی‌شد. حضرت رباب چون همسر امام بودند و حضرت مصلحت دانسته‌بودند که با ایشان را به همراه کاروان ببرند و حتی فرزند شش ماهه را به این جهت برده‌اند چون رباب مادرش همراه امام حسین (علیه‌السلام)بوده و البته شاید حکمت‌های دیگری نیز داشته باشد. ♻️نتیجه اینکه: همراهی زنان با امام واجب نبوده است و کسانی که رفته‌اند، یا جزء همسران شهدای کربلا بوده‌اند و یا مانند حضرت زینب به دلائل خاصی رفته‌اند. #عقائد #شبهات_محرم @javadheidari110