شنبه آینده، قرار است از #صفحه_حوزه_و_روحانیت در یک خبرگزاری رسمی کشور رونمایی کنند و مرا هم به‌عنوان "نویسنده و فعال رسانه‌ای انقلاب اسلامی" برای شرکت در این آیین دعوت کرده‌اند. معمولاً در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کنم، نه از روی تکبر و نه به‌دلیل اینکه خیلی پرمشغله‌ام و وقتش را ندارم؛ چون نمی‌دانم چرا باید شرکت کنم و فایده این حضور چیست. ولی ان‌شاءالله در این آیین رونمایی شرکت می‌کنم؛ چون برای حضورم دلیل دارم؛ آن‌هم چند دلیل: غیر از ضرورت #جهاد_تبیین و تأکید بر نقش تسهیل‌گرانه چنین بسترهایی برای این منظور، و گذشته از اینکه دوست دارم به سهم ناچیز خودم، زحمت‌های بی‌مزد و منت دوست عزیزی را ارج نهم که راه‌اندازی این صفحه در این خبرگزاری به همت اوست، راستش دلیل اصلی حضورم، عنوانی است که با آن عنوان به این آیین رونمایی دعوتم کرده‌اند: نویسنده و فعال رسانه‌ای انقلاب اسلامی. در این رونمایی شرکت می‌کنم، نه به این دلیل که خودم را نویسنده و فعال رسانه‌ای انقلاب اسلامی می‌دانم؛ بلکه چون منِ نانویسنده و غیرفعال در عرصه رسانه انقلاب اسلامی را برای این آیین دعوت کرده‌اند. داشتم فکر می‌کردم که کاش روز شنبه که ان‌شاءالله در این آیین رونمایی حاضر می‌شوم، فرصتی پیش بیاید که به من هم چند دقیقه اجازه صحبت در جمع حاضران و در محضر آیت‌الله اعرافی بدهند، یا حداقل در حاشیه مراسم، بچه‌های خبرگزاری یک مصاحبه با من بکنند تا دغدغه‌ای را که در ذهن دارم، بگویم. ولی چون امیدی به هیچ‌کدامشان ندارم، به حکم "سیلی نقد به از حلوای نسیه" تصمیم گرفتم حرفم را همین‌جا بنویسم... 1️⃣ از 5️⃣ https://eitaa.com/rajaaei_ir

‌ 💠 السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللهِ وَابْنَ خُلَفَائِهِ وَأَبَا خَلِيفَتِهِ‏ 🍃 گدای سامره ای جان ما و جمله جهان مبتلای تو جنّ و ملک غلام تو و خاک پای تو خوشبخت هرکه با غم و مهر تو خو گرفت بدبخت آن کسی که نشد مبتلای تو با هرکه نیست یار تو بیگانه گشته‌ایم از آن زمان که شد دل ما آشنای تو جان‌ها شده مقیم حریمت که می‌وزد بوی بهشت از حرم جان‌فزای تو دل‌ها شده کبوتر بام تو یا حسن بال فرشتگان شده فرش سرای تو از طلعت تو نور به هفت آسمان رسد خورشید و ماه، مشتری سامرای تو هرجا گدای سامره گفتند، دل تپید تو پادشاه عالمی و ما گدای تو گشتیم هرچه در دل ویران، امین حق گنجی در آن نبود به غیر از ولای تو ✍️ #محمدتقی_عارفیان #یا_أبا_الحجّة #یا_حسن‌بن‌علی_العسکری #ولادت_امام_حسن_عسکری_مبارک #شاعران_حوزوی @shaeranehowzavi

مجلس گرامیداشت عالم زاهد ابوالشهید استاد حضرت آیت الله حاج شیخ محمدعلی امیری مازندرانی ⏰ زمان :روز جمعه ۱۱ مهر بعد از نماز مغرب و عشاء ✅مکان :خیابان صفائیه مسجد رفعت #جهاد_روایت @jahad_revayat 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

▫️#یادداشت | اصول کلیدی فکری سید مقاومت در برابر اسرائیل و استکبار اندیشه و راهبردهای شهید سید حسن نصرالله در برابر اسرائیل و آنچه «استکبار» می‌خوانَد، نه‌تنها مسیر حزب‌الله را شکل داده؛ بلکه بر معادلات سیاسی و نظامی منطقه خاورمیانه تأثیرگذار بوده است. 🔗 متن کامل یادداشت 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه

🔰 #مع_نصرالله - ۱۴ یک موحّد مجاهد و مستشهد، خودبه‌خود پدید نمی‌آید. سید حسن نصرالله برای رسیدن به این تراز، سیاست و معنویت را با هم دنبال کرد. او غیر از تنفس در هوای انقلاب اسلامی و زندگی با اندیشۀ اسلام سیاسی، اهل تهذیب نفس بود و به عرفان شیعی فقاهتی تعلق خاطر داشت؛ تا آن‌جا که در اوان طلبگی، «رسالۀ لب‌ّاللّباب در سیر و سلوک اولی‌الألباب» را می‌خواند و درس می‌داد. سید یکی از آن کسانی است که به برکت قیام امام، چشمش به آفاق معرفت گشوده و پایش به عوالم معنویت باز شد. و این همان فتح‌الفتوح بی‌نظیری است که بر تارک کارنامۀ انقلاب و امام می‌درخشد. ✍ سید محمود دعایی @Howzavian_Khorasan ■ نویسندگان خراسان 👆

✅ در برابر تهاجم ترکیبی دشمن، انسجام ملی یک ضرورت راهبردی است ❇️ در شرایطی که دشمن با بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های رسانه‌ای، روایتی و نظامی، به دنبال تضعیف بنیان‌های هویتی و راهبردی انقلاب اسلامی و ساختار جمهوری اسلامی است، هرگونه تفرقه و نزاع داخلی نه‌تنها انحراف از مسیر عقلانیت سیاسی است، بلکه به مثابه تزریق سم به پیکره‌ی انسجام ملی تلقی می‌شود. ❇️ نقد تجربه‌های گذشته، از جمله پرونده‌ی برجام، اگر فاقد نگاه عبرت‌آموز و اصلاح‌گرایانه باشد و به ورطه‌ی جدال‌های فرسایشی جناحی فروغلتد، نه‌تنها موجب ارتقاء فهم راهبردی نمی‌شود، بلکه سرمایه‌ی فکری و سیاسی نخبگان را در مسیری واگرا از مصالح کلان ملی مستهلک می‌سازد. ❇️ در این مقطع تاریخی، اولویت بی‌بدیل، مهار فشارهای ترکیبی دشمن، بازآفرینی امید اجتماعی، و تقویت همبستگی ملی است؛ چرا که هرگونه انحراف از این مسیر، به‌طور ناخواسته در خدمت اهداف راهبردی دشمن قرار خواهد گرفت. ✍#دکتر_صالحی #نویسندگان_حوزوی_خوزستان @howzavian_khuzestan

🏴عرض تسلیت به ولی نعمت مون، امام رئوف 🖤 #قم #حضرت_معصومه 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

صلی الله علیک یا فاطمه معصومه باسینه ای سرشار درد و دیده ای تر راهی شده با شوقِ دیدارِ برادر روی لبش هر لحظه ذکر یارضا(ع)بود مرغِ دلش می زد برایِ دیدنش پر صحرا به صحرا در پیِ آرامِ جانش راهِ وصالِ دوست را می رفت با سر در راه زینب بود پای مکتب عشق دلداده و مشتاق این راه منور در کربلای عشق دنبالِ رضا(ع)بود گلزار جانش بود از یادش معطر آرام جانش را اگر یک دم نمی دید معصومه (س)هم مانند زینب(س) بود مضطر مانند زینب(س) ما رایت الاجمیلا ذکر لبانش بود در این راه یکسر جانانه آخر در مسیر عشق جان داد چون لاله ای شد با امید وصل پرپر آخر به خاک قم شهادت شد نصیبش آمد زمانِ عمرِ پربارش به آخر قم نه تمام امت عشق است امشب در ماتمِ او می زند بر سینه و سر یافاطمه(س) پیچیده در سرتاسر صحن انگار افتاده ست آتش باز بر در صلی الله علیکِ یافاطمه الزهرا #شهادت_حضرت_معصومه #احمد_رفیعی_وردنجانی @asharahmadrafiei @shaeranehowzavi

قم؛ حضرت معصومه و هویت (به بهانه دهم ربیع الثانی، وفات حضرت معصومه سلام‌الله علیها) 🔹امروز روزی است که فراق، دوباره بر جان این خاک می‌نشیند. قم اما کمی متفاوت شده است. گویی دیگر آن شهر همیشه در سایه حرم نیست. گنبدش هنوز پابرجاست، اما صدای اذانش حالا با هیاهوی زندگی جدیدی درهم آمیخته است. 🔸نقشه شهر عوض شده. به جای زمزمه‌های همیشه‌ی طلبه‌های جوان در کوچه‌ها و مدارس اطراف حرم، حالا ویترین کافه‌ها روشن است و صدای قهوه‌سازها به گوش می‌رسد. سراهای ایرانی، با معماری‌های زیبا و نورپردازی‌های مدرن، پذیرای کسانی هستند که شاید روزی فقط برای زیارت می‌آمدند. شهر دارد رنگ‌های تازه‌ای به خود می‌بیند. این پدیده را می‌توان در چارچوب مفاهیم جامعه‌شناسی شهری مانند «تغییر کاربری فضایی» و «گذار از اقتصاد مذهبی به اقتصاد مصرفی» تحلیل نمود. 🔹حتی خانه‌های طلبه‌ها هم از حریم امن حرم فاصله گرفته. دیگر از آن پنجره‌هایی که رو به گنبد باز می‌شد و هم‌زمانی زندگی و عبادت را تداعی می‌کرد، کمتر خبری است. حالا آنها هم در آپارتمان‌های دورتر ساکن شده‌اند و مسیر زیارت، برایشان به سفری درون شهری تبدیل شده است. 🔸شاید این، چهره جدیدی از همان شهر قدیمی است. شهری که هم زیارتگاه است هم گذرگاه. هم سنت در رگ‌هایش جریان دارد هم تپش زندگی مدرن را تجربه می‌کند. اما در این میان، گنبد همچنان آرام و استوار در مرکز شهر ایستاده، گواه روزهایی که گذشت و روزهایی که در راه است. شاید حرم، دیگر تمام شهر نیست، اما قلب آن است؛ قلبی که با هر تغییری، برای باورمندانش می‌تپد. 🔹این تحولات، پرسش‌های بنیادینی را درباره آینده هویت کلانشهرهای مذهبی در مواجهه با جریان‌های جهانی شدن و مدرنیته مطرح می‌سازد. به نظر می‌رسد قم در حال بازتعریف خود در میانه دوگانه «سنّت» و «مدرنیته» است. در این میان، حرم به‌عنوان نماد ثابت و پایدار، کماکان کارکرد معنوی خود را حفظ کرده است، لیکن بافت شهری پیرامون آن و شیوه تعامل ساکنان با این فضای مقدس، در حال بازنگری و صورتبندی مجدد است. این گذار، سوژه‌ای درخور تأمل برای مطالعات شهری و تحلیل گفتمان‌های هویت جمعی در ایران معاصر به شمار می‌رود. https://eitaa.com/ahmad_olyaei #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

🔺 عصر جدید زنان با کدام الگو؟ ✍ علی عسگری زندگی اجتماعی در اسلام، بستر وقوع سنت‌های متمدنانه است. سنت‌هایی که مسئولیت‌پذیری اجتماعی را در فرایند تربیت و جامعه‌پذیری اشخاص به منصه ظهور می‌رسانند. یکی از این سنت‌ها توجه به حقوق مردان و زنان است. 🔗 متن کامل یادداشت #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

تداعی‎های واژگانی ✍️ سعید احمدی 🌱 بدحالی و خوش‌حالی همیشه صفت آدمی نیست. واژه‌ها نیز جان، وضعیت و حالت دارند. می‌خندند و می‌خندانند، جیغ می‌زنند، می‌رقصند، رو ترش می‌کنند، اشک درمی‌آورند، شاخ‌وشانه می‌کشند، طوفانی و آرام می‌شوند و روح و عواطف این و آن را به بازی می‌گیرند. «واژه» زنده است؛ نفس می‌کشد؛ دم سرد و گرم دارد؛ برای خودش قد و قواره و قیافه و قاعده و قانون دارد؛ قوم و قبیله و تبار و نژاد دارد؛ سر پر شور یا دل پر خون، دست کج یا پای صاف دارد. کرختی، زمختی، نرمی و درشتی از خلق‌وخوی الفاظی است که می‌گوییم یا می‌نویسیم. نویسنده نیز همیشه جفت بدحالان و خوش‌حالانی به نام واژه است. او باید حال و هوای این موجودات هزاررنگ را بفهمد و هرکدام را در مملکت صفحات، به جای خود بنشاند؛ زیرا سامان یک نوشته با بی‌سامانی کلمه‌ها میسر نمی‌شود. نویسنده مدیر، کارفرما و مهندس است. دانش و زیرکی اوست که بناهای استوار و آبادی همچون بوستان و گلستان بر جای می‌گذارد. هر حرف و اسم و فعلی کار و رسالتی بر دوش دارد. تنها کاربرد نابجا یا اشتباه آن‌ها نیست که به نوشته‌ها زیان می‌زند؛ بلکه ندانستن جو حاکم و نفهمیدن هوابار پیرامون آن‌ها نیز از وجاهت جمله‌ها می‌کاهد. نویسندگان پادشاهان اقالیم واژگان‌اند. آنان همچون کارشناسان هواشناسی جو سرد و گرم یا هوای صاف و بارانی قلمرو خود را زیر نظر دارند. باد، طوفان، سیل، زلزله، قحطی، فراوانی، آرامش، خشکی و رطوبت واژه‌ها میان دو انگشت نویسنده می‌چرخد. همنشین کلمات به‎خوبی می‎داند که دوستان او افزون بر معنای مطابقی، تداعی‎های فرا لفظی هم دارند؛ بنابراین هم به موضوع‎له واژه‎ها توجه دارد هم به روحی که در آن‎ها حلول کرده است. مثال: «او به چنین جایگاهی رسید؛ او این جایگاه را پذیرفت؛ او به چنین جایگاهی دست‎یافت؛ او در چنین جایگاهی نشست؛ او در چنین جایگاهی قرار گرفت؛ او را به چنین جایگاهی رساندند». رسید ثمره تلاش و لیاقت، پذیرفت نتیجه تحمیل، دست‎یافت اثر به آب و آتش‎ زدن، نشست فرجام عمل غاصبانه، قرار گرفت و رساندند هم محصول زد و بند است. عبارت‎های «با هم جنگیدند؛ زد و خورد کردند؛ یورش بردند؛ به هم پریدند؛ رو در روی هم ایستادند؛ شاخ‌وشانه کشیدند؛ گلاویز شدند؛ پاچه هم را گرفتند؛ بینشان شکرآب شد و بینی هم را به خاک مالیدند» هر کدام در جا و فضایی ویژه، معنایی بهتر و رساتر می‎سازد. «افشاندن، پاشیدن و ریختن» معنایی همانند دارند؛ ولی گل را می‌افشانند، نمک و زهر را می‌پاشند و خون و آبرو را می‌ریزند: بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم (حافظ)؛ نمک پاشیدی و کردی کبابم (بهار)؛ به طعنه زهر پاشیدی (انوری)؛ خونم بریخت و از غم عشقم خلاص داد (حافظ)؛ آبرویش ریخت چون آتش بسوخت (عطار). همین‌طور است حال کلماتی همچون «تند، سریع، چالاک، فرز، زرنگ، تیز، قبراق و جلد» یا «شاد، شنگول، سرمست، خوش‌حال، سرخوش، سرحال، سر کیف و بانشاط» یا «آرام، آسوده، راحت، بی‌خیال، سبک‌بار، بی‌غم، خنثا، بی‌رگ، بی‌اثر، بی‌وجود، بی‌اعتنا، خاموش و بی‌جان» یا «رنج، اذیت، آزار، جفا، ستم، عذاب و شکنجه». به‎هرروی نوشته همچون یک بدن به خط و خال و چشم و ابرو نیاز دارد؛ ولی نیکویی همه این‌ها وقتی است که در جای خود قرار بگیرند. از هنرمندی و چیره‌دستی خالق اثر است که چه چیزی را چگونه دل‌پذیر و چشم‌نواز بیافریند. چیزی که عوام بفهمند و خواص بپسندند. @ghalamdar #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی