🦋 از چشم به وهم و از وهم به حافظه... 🔺️استاد شیخ‌جعفر ناصری #تهذیب #فضای_مجازی ◾️ @Tassbihat

♦️خدا برایت کافی نبود ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani

🗞 گرگ عوض نمی‌شود 🖼 #سرمقاله صدوسی‌ونهمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR 📥 متن کامل سرمقاله را از اینجا بخوانید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

🔺از «جلوه‌گری» در اینستاگرام تا «گِشتِل» هایدگر: نگاهی به ذات پنهان تکنولوژی ✍🏻 یک خوانش هایدگری بر کلیپ شیخ اسماعیل رمضانی؛ به قلم سید علی روح‌الامین در لینک زیر: https://varastegi.ir/3584 ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔺 از «جلوه‌گری» در اینستاگرام تا «گِشتِل» هایدگر: نگاهی به ذات پنهان تکنولوژی 🔸 شیخ اسماعیل رمضانی در کلیپ بالا به نکته‌ای کلیدی و قابل‌تأمل اشاره می‌کند: فرم شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، ذاتاً ما را به سمت سطحی‌نگری، بی‌حوصلگی و نمایش‌گری سوق می‌دهد. این سخن کاملاً درست است، اما پرسش بنیادین اینجاست: آیا این ویژگی‌ها صرفاً یک “تصادف” یا “انتخاب” طراحان اینستاگرام است؟ یا ریشه در چیستی خودِ تکنولوژی مدرن دارد؟ 🔹 برای پاسخ به این پرسش، باید از سطح نقد رسانه‌ای فراتر رویم و به قلمرو فلسفه پا بگذاریم. در این مسیر، مارتین هایدگر، با تبیین خود از “ذات تکنولوژی”، چراغی فروزان به دست ما می‌دهد. 🔸 شیخ اسماعیل از «ذات اینستاگرام» حرف می‌زند، اما هایدگر به ما می‌آموزد که مسئله عمیق‌تر از یک پلتفرم خاص است؛ مسئله بر سر «ذات خود تکنولوژی مدرن» است. 🔹 در نگاه روزمره، ما تکنولوژی را ابزاری خنثی می‌بینیم که می‌توان از آن خوب یا بد استفاده کرد. اگر چاقو جراحی کند، خوب است و اگر بکشد، بد. اما هایدگر به ما هشدار می‌دهد که این نگرش، خطرناک‌ترین وجه تکنولوژی را از نظر پنهان می‌کند. از نگاه او، ذات تکنولوژی جدید نه در ابزار بودنش، بلکه در نحوه‌ای از “آشکارگی” یا پرده‌برداری از جهان است. 🔸 تکنولوژی مدرن، جهان و هر آنچه در آن است را به شیوه‌ای خاص به ما نشان می‌دهد: به مثابه‌ی یک «منبع در دسترس» یا به تعبیر هایدگر، « منبع قابل بهره‌برداری» 🔹 یک رودخانه دیگر صرفاً یک پدیده طبیعی با زیبایی و رمز و راز خودش نیست؛ بلکه منبعی برای تولید برق آبی است. یک جنگل، انباری از چوب است. یک کوه، معدنی از سنگ. همه چیز به یک منبع قابل محاسبه، قابل سفارش و قابل بهره‌برداری تبدیل می‌شود. این نگاه مسخِّرکننده و حسابگرانه، همان ذات تکنولوژی مدرن است که هایدگر آن را «گِشتِل»(Ge-stell) یا «چهارچوب فراگیر» می‌نامد. 🔸 حالا به اینستاگرام بازگردیم. چرا ذات اینستاگرام «نمایش و جلوه‌گری» است؟ چون این پلتفرم، عالی‌ترین تجلی «گشتل» در زندگی اجتماعی ماست. 🔹 اینستاگرام با وجود اینکه یک نرم‌افزار طراحی‌شده توسط انسان است، اما ذات آن در کدهای برنامه‌نویسی آن نیست، بلکه در شیوه‌ای است که جهان و موجودات را به ما عرضه می‌کند. 🔸 گشتل یک «چهارچوب» است که تعیین می‌کند جهان چگونه برای ما حاضر شود به همین دلیل اینستاگرام صرفاً یک “ابزار” برای به اشتراک‌گذاری عکس نیست. 🔹 اینستاگرام، یک “گشتل” تمام‌عیار است. ذات آن، تبدیل همه چیز (لحظات شاد زندگی، تراژدی‌های شخصی، زیبایی‌های طبیعت، اعتراضات اجتماعی، دانش و حتی تفکر) به “منبعی” برای تولید “محتوا” و “نمایش” است. این شبکه، جهان را به یک “ذخیره‌ی بی‌پایان از پست‌ها و استوری‌های بالقوه” تقلیل می‌دهد. در این منطق، یک سفر زیبا تا زمانی که به یک پست یا استوری جذاب تبدیل نشود، گویی «کامل» نشده است. 🔸 وقتی همه چیز به یک منبع قابل مصرف و جایگزین‌شدنی تبدیل می‌شود، دیگر جایی برای درنگ، تأمل و فهم عمیق باقی نمی‌ماند. الگوریتم‌ها ما را به مصرف سریع و بلعیدن بی‌وقفه‌ی محتواهای جدید تشویق می‌کنند. حافظه بلندمدت و فهم عمیق در این چرخه بی‌معناست، زیرا ارزش هر چیز در «اکنون» و «قابلیت مصرف فوری» آن خلاصه می‌شود. 🔹 شیخ اسماعیل با نیتی خیرخواهانه راه‌حلی ارائه می‌دهد: مهندسان بومی، پلتفرمی جایگزین بسازند که این معایب را نداشته باشد. این نگاه، مشکل را به نیت یا ایدئولوژی سازندگان آمریکایی آن تقلیل می‌دهد؛ گویی با یک «توطئه» فرهنگی مواجهیم. 🔸 اما از منظر هایدگر، مسئله، خودِ ذات تکنولوژی مدرن است. «افق آشکارگی» پنهان در پس هر پلتفرم مشابهی، چه در نیویورک ساخته شود و چه در تهران، همان «گِشتِل» خواهد بود. 🔹 اگر مهندسان بومی ما هم پایگاه‌داده‌ها و الگوریتم‌های یک شبکه اجتماعی جدید را از نو بنویسند، باز هم مجبورند در چارچوب همان “عقلانیت تکنولوژیک” عمل کنند: عقلانیتی که بر پایه‌ی “بهینه‌سازی”، “مقیاس‌پذیری”، “جذب حداکثر توجه کاربر” و “قابلیت اندازه‌گیری” (با معیارهایی مانند لایک، بازدید و تعامل) استوار است. این منطق، ذاتی تکنولوژی دیجیتال است، نه یک انتخاب اخلاقی. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 🔎 https://varastegi.ir/3584 ادامه در پست بعدی... ‌ ‌ ‌ ‌

ادامه پست قبلی... 🔸 مشکل در محتوای پلتفرم نیست که بتوان با تغییر سازنده آن را عوض کرد؛ مشکل در خودِ فرم و ذات تکنولوژیک آن است. ما نمی‌توانیم با ساختن یک قفس جدید با مصالح بومی، از منطق «در قفس بودن» رها شویم. 🔹 گشتل به عنوان یک «فراخوان»، ما را فرامی‌خواند که جهان را تنها به مثابه منابع قابل دستکاری و بهره‌برداری ببینیم. این فراخوان، پیش از آنکه ما بخواهیم چیزی را بسازیم، خود را بر ساختار هرگونه ابزار جدید تحمیل می‌کند. 🔸 به بیان دیگر، ساختار اینستاگرام یک نمایش است، نه به خاطر بد بودن طراحانش، بلکه به این دلیل که تنها راهی است که تکنولوژی مدرن اجازه می‌دهد جهان در یک بستر دیجیتال «حاضر» شود. 🔹 زبان تکنولوژی، زبان «کارایی» و «بهینه‌سازی» است. این زبان، زبانی است که هستی را به «متریک» فرومی‌کاهد. اینستاگرام، با کپشن‌های کوتاه، ایموجی‌ها، و هشتگ‌های زنجیره‌ای، زبانی می‌سازد که ضد تأمل است. زبان اینستاگرام، زبان فراموشی است: لحظه‌ای دیده می‌شود، لحظه‌ای ناپدید. این زبان، خانه‌ای برای هستی نمی‌سازد، بلکه آن را به «استوری»‌هایی زودگذر تقلیل می‌دهد. 🔸 بنابراین، نقد اینستاگرام اگر بخواهد عمیق باشد، باید نقدی بر «گشتل» باشد؛ بر شیوه‌ای از بودن که در آن همه‌چیز باید در معرض دید و مصرف باشد. راه‌حل، نه در جایگزینی نرم‌افزار، بلکه در بازاندیشی نسبت ما با تکنولوژی و زبان است. 🔹 خطر بزرگ این است که ما این نحوه‌ی نگریستن تکنولوژیک را تنها راه ممکن برای دیدن جهان بپنداریم. اما هایدگر معتقد است «آنجا که خطر هست، نیروی رهایی‌بخش نیز می‌روید.» 🔸 راه‌حل، نه در جایگزینی یک تکنولوژی با تکنولوژی دیگر، بلکه در آگاهی به ذات آن است. آگاهی از اینکه اینستاگرام صرفاً یک «ابزار» نیست، بلکه حامل یک جهان‌بینی خاص است. با این آگاهی است که می‌توانیم مرزی میان خود و این منطق مسلط بکشیم و به دنبال شیوه‌های دیگری از «بودن» بگردیم؛ شیوه‌هایی که در آن انسان و زندگی، نه به چشم «منبع قابل بهره‌برداری»، بلکه به چشم «راز قابل احترام» دیده شوند. 🔹 این کلیپ یک زنگ خطر است؛ فلسفه به ما کمک می‌کند تا بفهمیم این زنگ برای چه به صدا درآمده و چرا راه‌حل‌های ساده‌انگارانه، ما را از شنیدن اصل صدا بازمی‌دارند. 🔺 “آیا در عصر چیرگی اینستاگرام، می‌توانیم نحوه‌ی دیگری از «بودن» را تجربه کنیم که در اسارت «نمایش» نباشد؟” 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 🔎 https://varastegi.ir/3584 ✍🏻 سید علی روح الامین ‌ ‌ ‌

بد خُلقی دیگران با ما، گنج پنهان است... #مولوی ◾️ @Tassbihat

📌 موضوع این برنامه: الزامات صیانت از انسجام ملی و رسانه ملی میهمانان: 💬شهاب طباطبایی 💬وحید یامین‌پور به میزبانی: 💭سید احمد موسوی 📺 سه‌شنبه ۲۰ آبان، ساعت ۲۳:۰۰ شبکه یک سیما «برنامه تلویزیونی #جام‌_جم» 📱 @hamieh_enghelabi

🔥حتی حاضر نیست یک بد بودن هم به آمریکا نسبت دهند! ⭕️زیبا کلام بنده آمریکا @hamieh_enghelabi

📹 ماجرای ممنوع التصویری وحید یامین پور در صداوسیما چه بود؟ #جام_جم #شبکه_یک 📡 @Mehrnews

انسجام ملی، حقیقتی که همیشه غایب نیست وحید یامین‌پور مجری و فعال سیاسی: 🧵 آنچه که یک جمع را ملت می‌کند، در واقع خاطره و هویت متمایز تاریخی ملی است. این هویت از سنت‌ها، مذهب، ادب، هنر و اقلیم می‌آید و رشته‌های نامرئی‌ای دارد که ملت را به هم متصل می‌کند، هرچند گاهی غایب می‌شود. ⚡ برخی می‌گویند مردم ما در جنگ ۱۲ روزه منسجم شدند. اما واقعیت این است که انسجام، تجلی یافته نخ نامرئی است که در بزنگاه‌ها مثل انتخابات یا رقابت‌های سیاسی گاهی پنهان می‌شود و در بزنگاه‌های دیگر، مثل دردها، شادی‌ها یا موفقیت‌های مشترک، دوباره آشکار می‌شود. 🌍 این هویت ملی، هم داخلی و هم خارجی را متحیر کرده است. صاحب‌نظران کشورهای دیگر می‌گویند چنین انسجامی در کشورشان وجود ندارد. این نشان می‌دهد که انسجام ملی یک حقیقت مستقل است، نه یک پروژه یا تبلیغ سیاسی. 📺 «برنامه تلویزیونی #جام‌_جم» سه‌شنبه ۲۰ آبان‌ماه شبکه یک سیما

درباره نماز باران اعتقادی که یونانیان عصر اساطیر به زئوس و هرمس برای آمدن و ابر و باران داشتند چه‌بسا بیشتر از اعتقاد خیلی از ما به خدای یگانه باشد. "علم جدید" توجه ما را از علة‌العلل روح هستی برداشت و به اجزاء متاخر علل معطوف کرد. علم جدید با جزئیات به ما نشان داد که در آسمان‌ها هیچ موجود خارق‌العاده و مقدسی وجود ندارد؛ آنجا فقط حرکت جبهه‌های هوا و توده‌های پرفشار و کم‌فشار و جنس ابرها هستند که باران را سبب می‌شوند. علم جدید ما را با کومولونیمبوس آشنا کرد که نامش از زئوس و پوزئیدون دهان‌پر‌کن‌تر بود و جزئیات بیشتری از خدای احد و واحد داشت. علم جدید درباره اینکه "چگونه" باران می‌بارد هزاران صفحه تحقیق علمی منتشر کرد و ما این پرسش که "چرا" باران می‌بارد، را فراموش کردیم. آگوست کُنت گفته بود با علم، بشر از صباوت و کودکی به‌در آمده و عصر "چرا" و پاسخ‌هایی اساطیری و دینی و فلسفی به آن سر آمده... سرمستی علم جدید برقرار است. در ته قلب‌مان امید داریم که علم، این الهه‌ی مشکل‌گشا، راهی برای این آسمان خشک هم پیدا خواهد کرد. اگر نماز باران هم بخوانیم شاید از سر مراعات احتیاط باشد؛ چه می‌دانیم شاید از حرکات انسان روی زمین توده‌ای از انرژی آزاد می‌شود که بر جبهه‌های هوا تاثیر می‌گذارد. علم دیر یا زود ممکن است ربط این خم و راست شدن را با اتفاقات طبیعی پیدا کند و ما مومنان را از توهم اینکه جهان باطنی دارد که اموراتش به دست موجودات و نیروهای غیبی (فرشتگان) اداره می‌شود، خارج سازد... #یادگاری ➕️ @Yaminpour