🔵در دوران صفویه تربیت شاطر پیشگی اهمیت فوق العاده ای پیدا می کند، داوطلبان این حرفه پس از احراز شرایط لازم که همانا پیرو اهل بیت عصمت وطهارت در مرحله نخست و توان بدنی و چالاکی و داشتن معرف معتبر در مراحل بعدی بود ، در این حرفه پذیرش می شدند و سپس مراحل آموزشی ریاضت ، دوندگی ، فنون خستگی ناپذیری و تحمل گرسنگی و تشنگی تعلیم داده می شد. پس از گذران مراحل آموزش ، آزمایش دوندگی برای رسیدن به رتبه های بالا در #شاطری صورت می گرفت و مسیری ۱۰ کیلومتری برای دویدن شاطران آموزش دیده انتخاب می شد تا با سرعت بدوند و برگردند و حتی مسابقاتی نیزبین شاطران ترتیب داده می شد و البته مسافت بیشتر می شد (۱۵ کیلومتر به به بالا) در این میان تیرهایی به شرکت کنندگان با رنگ های سیاه و سفید داده می شد یکی در مبدا تیر می داد و ودیگری در مقصد، تیر سفید را تحویل گرفته و تیر سیاه می داد و دونده می بایست تیر سیاه را به مبدا رسانده و هربار تیر سفید را بگیرد و مجدد برگردد، که تعداد تیرها(دفعات) و طول مدت ملاک برتری در این مسابقه بود. 🔵شاطران با توجه به آموزش های خود در حال دویدن ، حتی در مدت چند روز ، گرسنگی وتشنگی خود را رفع می نمودند( از انبان و مشکی که به همراه داشتند) 🔴#زنگ_حیدری نشان ممارست در حرفه شاطری بود که به بازو و کمر خود می بستند، زنگ حیدری به زنگ زدن در زورخانه برای پهلوانان صاحب زنگ مشابهت تام دارد. در روزگاران گذشته پهلوانان بزرگ که قادر بودند به دفعات بسیار بر بلندترین ارتفاع #تخته_شلنگ بپرند، این زنگ را بر بلندترین نقطه از سطح تخته شلنگ می بستند، هربار که پای پهلوان هنگام پریدن به آن نقطه می رسید، زنگ به صدا در می آمد. #پهلوانی #اندیشه_نظامی_ایران منبع:📗 تاریخ ورزش زورخانه‌ای، غلامرضا انصاف پور، نشر اختران، ۱۳۸۶. و.... 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2700804115Cb7c0563901