در ایران کهن به #روانشناس مانتره پزشک می‌گفتند، حالا این نام به چه معناست⁉️ #مانتره‌پزشک یا #منثره_پزشک هم کار روان‌پزشک را انجام می‌داد و هم کار روانشناس...❕ دارو درمانی در کنار #مشاوره... منظور از کلام مانتره سخنی است که با آن بیمار را آرامش می دهند و درمان می‌کنند، همچنین سخن پاک و مقدس هم معنی می‌دهد. آنگاه که روان و روح آدمی همچنان بهم ریخته و پریشان است بهترین درمان و آرامبخش گفتار نیک و امید بخش٬‌ ‌خواندن کتاب مقدس(گاتها اوستا) شعر و یا گوش دادن به موسیقی می باشد. 🔻وندیداد فرگرد ۷ بند ۴۴ آمده: ای زرتشت؛ اگر پزشکانی گوناگون درمان بخش یکی با کارد درمان بخش٬ یکی با دارو٬ یکی با سخن ایزدی درمان کننده٬ آن کس که با سخن ایزدی(مانتره) درمان کند درمان بخش ترین درمان کنندگان است. آریایی‌ها تصور می‌کردند که در برخی واژه‌های گفتاری نیرویی نهفته است که خدایان را به همراهی می‌کشاند و انسان را توانا می‌سازد که بر دردها و آسیب‌ها پیروز شود. بنابراین مانتره ترفندی کارساز و نیرومند بود، ولی مدتی بعد کم‌کم به خرافات روی آوردند. مانتره می‌تواند برخی از افراد را که دارای توانایی ویژه هستند به هر کاری توانا ساخته و با سخن مانتره، مینوی ایریمن (ائیریه مه ایشیو) را از خود خشنود سازد. 👿مانتره‌پزشکان بر این باور بودند که هرگونه بیماری و اندوه از ورود این‌گونه گفتارهای #اهریمنی به درون ذهن پدید می‌آید. آنان گفتارهای مقدس یا هرگونه گفتار مناسب را به بیمار یاد می‌دادند تا او به خود القا کند، بنابراین ناخودآگاه انسان این پیام‌ها را دریافت می‌کرد و این پیام‌ها به یک فرمان تبدیل می‌شد. این پزشکان به کمک نیروی ایمان و بالا بردن امید و #اعتمادبه‌نفس و بیدار کردن و خالص کردن ذهن ناخودآگاه توانمند و شگفت‌انگیز، بیماران را درمان می‌کردند. افرادی که بر پایه ایمان به باورهای #مذهبی از بزرگان دینی شفا می‌گرفتند، ناخودآگاه ذهن خفته شفابخش خود را بیدار کرده بودند. در این روش بسیاری از بیماری‌های لاعلاج درمان می‌شد. از این‌رو پزشکان جندی‌شاپور علاوه بر بیماری‌های جسمی از بیماری‌های روانی نیز آگاه بودند و به درستی بیماری‌های روانی و چگونگی درمان آن‌ها را می‌شناختند. در مراکز درمانی سرزمین ایران برای درمان بیماران از جمله بیماران روانی در کنار تمام تدابیر، اتاق موسیقی نیز در نظر گرفته شده بود که می‌توانست برای بیمارستان‌های سده‌های بعدی سرمشق باشد. 📚منابع: اوستا کتاب قوم‌های کهن پیشینه‌ی دانشگاه جندی شاپور، علی احمدزاده، سهراب خدابخشی @drmahdikhanloo